Bu
araştırmanın amacı, Türkçe öğretmenlerinin ders
işleyiş sürecinde kullandıkları geribildirim türlerini ortaya koyarak süreçte
verilebilecek geribildirim türleri ile ilgili farkındalık oluşturmaktır. Çalışmada nitel
araştırma yaklaşımı çerçevesinde görüşme, gözlem ve doküman inceleme yöntemleri
kullanılmıştır. Araştırma, Kayseri ve Samsun illerinde görevli Türkçe
öğretmeninden oluşturulan 28 kişilik bir çalışma grubu üzerinden yürütülmüştür.
Çalışma grubu, amaçlı ve kümeleme örnekleme yöntemleri tercih edilerek
oluşturulmuştur. Araştırmada
incelenen veriler iki sorulu yarı yapılandırılmış görüşme formu ile elde
edilmiş ve betimsel analizi yapılmıştır. Gözlem formu ile elde edilen veriler
ise içerik analizi tekniğiyle öğretmenin öğrenci soru ve cevaplarına verdiği
geribildirimler, etkinliklerle ilgili olarak konu anlatımı sürecinde ve dersin
sonunda verdiği geribildirimler, öğretmenin öğrenciye ilişkin verdiği
geribildirimler ile akranların geribildirim verme durumları ulamlarına yönelik
incelenmiş kod ve temalar ile geribildirimin alt ulamları belirtilmiştir. Elde
edilen sonuçlara göre, bölge farketmeksizin Türkçe öğretmenleri daha çok bütün sınıfa yönelik değerlendirmeci ve sözel geribildirim vermekle birlikte
betimleyici, sürece dayalı ve yazılı geribildirim türlerini daha az
kullanmaktadırlar. Türkçe öğretmenlerinin metin işleme sürecinde geribildirim
vermenin önemine ilişkin görüş birliği sağlandığı ancak hangi beceri alanına ne
zaman, nasıl ve hangi türde geribildirim verilebileceği ile ilgili konularda
sorun yaşadıkları tespit edilmiştir.
The aim of this study is to reveal the types of
feedback used by Turkish teachers in the course of the course process and to
create awareness about the types of feedback that can be given in the process.
In the study, interview, observation and document analysis methods were used
within the framework of qualitative research approach. The study was conducted
on a study group consisting of 28 Turkish teachers from Kayseri and Samsun. The
study group was formed by preferential and clustering sampling methods. The data analyzed in this study were obtained by
using a semi-structured interview form with two questions and a descriptive
analysis was performed. The data obtained with the observation form are the
feedback given to the teacher's questions and answers by the content analysis
technique, the feedback given during the lecture process at the end of the
lesson, the feedback given by the teacher on the student's feedback, and the
codes and themes examined by the peers. It indicated. According to the results
obtained, Turkish teachers, regardless of the region, give more evaluative and
verbal feedback to the whole class, but they use less descriptive,
process-based and written feedback types. It was determined that there was
consensus on the importance of giving feedback in the process of text
processing of Turkish teachers, but they experienced problems related to what
skill area, when, how and what kind of feedback could be given.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Mart 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 31 |