AKADEMİSYENLERE GÖRE AKADEMİ VE AKADEMİK KÜLTÜR

Yıl 2018, , 569 - 591, 30.03.2018

Aysel Tüfekçi Akcan , Serdar Malkoç Ömer Kızıltan

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2018..-364780

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmanın amacı, akademisyenlerin akademiye ve akademik
kültüre ilişkin görüşlerini incelemektir. Araştırmada temel nitel araştırma
deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, farklı devlet ve vakıf
üniversitelerinde görev yapan 15 akademisyenden oluşmaktadır. Veriler alan yazına
ve uzman görüşlerine dayalı olarak hazırlanan görüşme formu ile toplanmış ve
içerik analizi ile analiz edilmiştir. Araştırmaya katılan akademisyenler
akademiyi büyük ölçüde kurumsal olarak değerlendirmiş, Türkiye’de akademik
kültürün eğitim-öğretim odaklı olduğunu, bilimsel etkinlik ve katkı boyutunda
ciddi yetersizlikler bulunduğunu ve toplumsal sorumluluk boyutunun ise en
yetersiz alan olduğunu dile getirmişlerdir. Ayrıca katılımcılar ideal bir
akademik kültür ortamında eğitim-öğretim, bilimsel etkinlik ve katkı ile
toplumsal sorumluluk işlevlerinin dengeli olması gerektiğine ve ideal bir
akademik kültür ortamının olmazsa olmaz ölçütünün ise akademik özgürlük
olduğuna dikkat çekmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Akademik kültür, akademi, üniversite, akademisyenler

Kaynakça

• Acer, E. K., ve Güçlü, N. (2017). Türkiye’de yükseköğretimin genişlemesi: gerekçeler ve ortaya çıkan sorunlar. Journal of Higher Education/Yükseköğretim Dergisi, 7 (1), 28-38.
• Açan, B., ve Saydan, R. (2009). Öğretim elemanlarının akademik kalite özelliklerinin değerlendirilmesi: Kafkas üniversitesi İİBF örneği. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (2), 225-253.
• Algın, İ., ve Baskan, G. A. (2015). Üniversitelerde örgütsel sessizliğin olası sonuçları. Journal of Higher Education/Yükseköğretim Dergisi, 5 (2), 81-90.
• Arap, K. S. (2010). Türkiye yeni üniversitelerine kavuşurken: Türkiye'de yeni üniversiteler ve kuruluş gerekçeleri. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65 (01), 1-29.
• Argon, T., ve Kösterelioğlu, M. A. (2009). Üniversite öğrencilerinin üniversite yaşam kalitesi ve fakülte kültürüne ilişkin algıları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 30 (30). 43-61.
• Ay, F., Ulusoy, H., ve Tosun, N. (2015). Akademisyenlerin çalıştıkları bölüm ve üniversiteye olan örgütsel bağlılık düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (36), 749-762.
• Aydın, A., Üçüncü, K., ve Taşdemir, T. (2011). Akademik performansı etkileyen stres kaynaklarının belirlenmesine yönelik bir alan çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8 (2), 387-399.
• Aydın, İ. (2016). Akademik etik. Ankara: Pegem Akademi.
• Aydın, İ. P. (2001). Yönetsel meslekî ve örgütsel etik. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Bacanlı, H., Erişen, Y., Çeliköz, N., Dombaycı, M. A., Karadağ, E., ve Toprak, M. (2015). Türkiye’de Üniversite Öğrencisi Olmak: Şehir Halkı, Türk ve Uluslararası Öğrenciler Bağlamında Karşılaştırmalı Bir Alan Araştırması. Journal of Higher Education/Yükseköğretim Dergisi, 5 (2). 49-61.
• Bilgin, V. (2012). Üniversite, bilim ve Türkiye. Ankara: Binyıl Yayınevi.
• Bingöl, B. (2012). Üniversite özerkliği. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Bozkurt, Ö., ve Yurt, İ. (2013). Akademisyenlerin örgütsel bağlılık düzeylerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 11 (22), 121-139.
• Brun, J. (2007). Platon ve akademia. İstanbul: Dost Kitabevi.
• Buluş, M. (2004). Pamukkale üniversitesi öğretim elemanlarında. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (16), 1-7.
• Burstein, P. (1991). Organization, culture and policy outcomes. Annual Review of Sociology, 17, 327-350.
• Bülbül, T. (2006). Üniversite öğretim elemanlarının ücretlerinin akademik yaşama yansımalarının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Bülbül, T ve Tunç, B. (2011). “Yeni” üniversite. İstanbul: Kriter Yayınları.
• Çatı, K., ve Bilgin, Y. (2015). Türkiye'deki üniversitelerin konumlandırma kriterleri üzerine nitel bir araştırma. Journal of Higher Education/Yükseköğretim Dergisi, 5 (2), 1-12.
• Doğan, D. (2016). Academic freedom from the perspectives of academics and students: A qualitative study. Eğitim ve Bilim, 41 (184), 311-331.
• Erdem, R., Adıgüzel, O. ve Kaya, A. (2010). Akademik personelin kurumlarına ilişkin algıladıkları ve tercih ettikleri örgüt kültürü tipleri. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (36), 73-88.
• Gasset, J. O. (1998). Üniversitenin misyonu. (Çev. N. G. Işık). İstanbul: YKY.
• Gizir, S., & Şimşek, H. (2005). Communication in an academic context. Higher Education, 50, 197-221.
• Gizir, S. (1999). Communication in an academic context: the case of the five largest departments in the middle east technical university. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• Glesne, C. (2014). Ön hazırlıklar: sizin için iyi olanı yapmak. (Çev. P. Yalçınoğlu). A. Ersoy- P. Yalçınoğlu (Ed.) Nitel araştırmaya giriş içinde (4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Gök, E. (2016). The Turkish higher education system from the kaleidoscope of Martin Trow. Education and Science, 184, 147–168.
• Kılıç, M. (2013). Akademinin sosyolojisine dair bir derkenar: akademian’nın sosyo-psikolojik dinamikleri. Yükseköğretim Dergisi, 3 (1), 30-39.
• Köse, S., Tetik, S. ve Ercan, C. (2001). Örgüt kültürünü oluşturan faktörler. Celal Bayar Üniversitesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 7 (1), 219-242.
• Kurnaz, Ö. (2010). Yükseköğretimde araştırma kalitesinin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Maya, İ. (2013). Akademisyenlerin meslek ahlakına aykırı olan davranışlara ilişkin algıları (ÇOMÜ eğitim fakültesi örneği). Turkish Studies, 8(6), 491-509.
• Mengi, F., ve Schreglmann, S. (2013). Akademisyenlik bağlamında bilimsel üretkenliği etkileyen çevresel faktörler. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 1-17.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. (Çev Ed. S. Turan). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Odabaşı, H. F., Fırat, M., İzmirli, S., Çankaya, S., ve Mısırlı, Z. A. (2010). Küreselleşen dünyada akademisyen olmak. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (3), 127-142.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel mülakat yapma. (Çev. M. Çakır – S. İrez). M. Bütün ve S. B. Demir (Ed.). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri içinde (ss.339-422) Ankara: Pegem Akademi.
• Perkins, J. A. (1972). Organization and functions of the university. The Journal of higher education, 43(9), 679-691.
• Tunç, B. (2007). Akademik unvan olgusu akademik yükseltme ve atama sürecinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Uygur, N. (1996). Kültür Kuramı. İstanbul: YKY.
• Uysal, İ. (2013). Akademisyenlerin genel öz-yeterlik inançları: AİBÜ eğitim fakültesi örneği. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2).
• Üşür, İ. (2012). Üniversite sohbetleri. V. Bilgin (Ed.). Üniversite, bilim ve Türkiye (ss. 111-118). Ankara: Binyıl Yayınevi.
• Yaman, E., ve Ruçlar, K. (2014). Örgüt kültürünün yordayıcısı olarak üniversitelerde örgütsel sessizlik. Journal of Higher Education/Yükseköğretim Dergisi, 4 (1), 36-50.
• Yazıcı, E. (2012). Türkiye’de Üniversite algısı: Sorunlu bir dönüşüm. V. Bilgin (Ed.). Üniversite, bilim ve Türkiye (ss. 75-83). Ankara: Binyıl Yayınevi.
• Yılmaz, M. K., ve Kaynak, S. (2011). Sosyo-ekonomik dönüşüm sürecinde üniversitelerin rolü ve yöre halkının üniversite'den beklentileri ile ilgili bir uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(4), 55-73.