Determining the Training Willingness of Supervisors Based on Their Opinions About Their Guidance Roles

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 2, 484 - 520, 01.07.2019

Ceyhun Kavrayıcı , Esmahan Ağaoğlu

https://doi.org/10.18039/ajesi.577383

Cited By: 1

Öz

The aim of the
study is to determine opinions of supervisors related to necessity of their
guidance roles and their training willingness about this role. The sample group
in the research consists of 292 supervisors who work in Aydın, Çanakkale,
Çorum, Eskişehir, Gaziantep, Malatya, Mersin provinces in 2012-2013 academic
year. Survey method was used in the study. The data was gathered via the scale
“guidance and training willingness of supervisors” which was developed by
Ağaoğlu (1999). 292 scale was delivered and 227 of them was returned and
analyzed. In all statistical analysis, the significant level was accepted as
.05. In the case of normal and/or homogenous distribution of the data
parametric tests such as t-test and ANOVA were used. At the end of data
analysis it is observed that supervisors stated their guidance role in the
level of (x̄ = 4.189) “necessary” and there was no significant difference among
demographic variables related to the opinions of the participants. The training
willingness of the participants related to guidance role is stated on the level
of   (x̄ = 4.025) “I am willing to”.
These two findings were similar. There were no significant differences among
demographic variables such as age, experience, educational status, branches,
managerial background in the opinions of the participants. There were
statistically significant differences according to participants in- service
training background. According to results, if participants’ in-service training
experiences high, their willingness for new trainings is low.

Anahtar Kelimeler

Supervisors, guidance and on the job training, in service training, willingness for training

İl Eğitim Denetmenlerinin Rehberlik ve İş Başında Yetiştirme Görevleri ile İlgili Görüşlerine Dayalı Eğitim İstekliliklerinin Belirlenmesi

Öz

Bu araştırmanın amacı eğitim denetmenlerinin rehberlik
ve iş başında yetiştirme görevleri ile ilgili görüşleri ve buna yönelik eğitim
gereksinimlerinin belirlenmesidir. Araştırmanın örneklemini 2012-2013
eğitim-öğretim yılında Aydın, Çanakkale, Çorum, Eskişehir, Gaziantep, Malatya,
Mersin illerinde görev yapmakta olan 292 il eğitim denetmeni oluşturmaktadır.
Araştırmada tarama modeli kullanılmış olup, veriler Ağaoğlu (1999) tarafından
geliştirilen “eğitim denetmenlerinin rehberlik ve iş başında yetiştirme
görevlerini gerekli görme düzeyi ve buna ilişkin eğitim istekliliklerini
belirleme” ölçeği ile toplanmıştır. İllere gönderilen 292 ölçekten, 227’si geri
dönmüş ve değerlendirmeye alınmıştır. Verilerin analizinde anlamlılık düzeyi
olarak .05 kabul edilmiştir. Verilerin normal dağılıma sahip olduğu durumlarda,
t testi ve anova testleri kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda,
denetmenlerin rehberlik ve iş başında yetiştirme görevlerini gerekli görme
düzeyleri (x̄ = 4.189) “gerekli” boyutunda ifade edilmiş ve bu görevleri
gerekli görme düzeylerinde demografik değişkenler bağlamında anlamlı bir fark
bulunamamıştır. Katılımcıların bu göreve ilişkin eğitim alma isteklilikleri de
yine araştırmanın birinci alt amacıyla koşut bir biçimde (x̄ = 4.025)
“istekliyim” boyutunda ifade edilmiş ve eğitim alma isteklilikleri düzeyinde
katıldıkları hizmet içi eğitim değişkeni bağlamında anlamlı bir fark
bulunmuştur. İl eğitim denetmenlerinin daha önceden katıldıkları hizmet içi
eğitim sayısı arttıkça, eğitim alma istekliliklerinin azaldığı sonucuna
ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

İl eğitim denetmenleri, rehberlik ve iş başında yetiştirme, hizmetiçi eğitim, eğitim istekliliği

Kaynakça

• Ağaoğlu, E. (1999). İlköğretim Denetçilerinin Mesleki Rehberlik Görevine İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri. IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Ağaoğlu, E. (2009). Eğitim denetimi. C. Bayrak (Ed.). Türk Eğitim Tarihi Sistemi ve okul yönetimi içinde. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Aydın, M. (1986). Çağdaş eğitim denetimi. Ankara: Eğitim Araştırma Yayın Danışmanlık A.Ş.
• Başar, H. (2000). Eğitim denetçisi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı istatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Ceylan, M., Ağaoğlu, E. (2010). Eğitim denetçilerinin danışmanlık rolü ve danışmanlık modelleri, İlköğretim Online, 9(2), 541-551.
• Ekinci, Ö. ve Yıldırım, A. (2009). İl eğitim denetmenleri ve ilköğretim okulu yöneticilerinin hizmet içi eğitim faaliyetlerine yönelik beklentileri, Ege Eğitim Dergisi, 10 (1), 70-91.
• Gökçe, F. (1994). Eğitimde denetimin amaç ve ilkeleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 73-78.
• Karakuş, C. (2011). Eğitim müfettişlerinin görev alanlarına ilişkin öz yeterlilik algısı (İstanbul İli Örneği) (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kunduz, E. (2007). İlköğretim müfettişlerinin çağdaş eğitim denetimi ilkelerine ve kliniksel denetime yönelik davranışlarına ilişkin öğretmen algıları (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• Özdamar, K. (2004). Paket programlarla istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Özer, A (2006). Branş değişkeni açısından ilköğretim denetçi yeterliliklerine ilişkin denetçi ve öğretmen görüşleri (Sakarya İli Örneği) (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• Pallant, J. (2005). SPSS survival manual. Australia: Allen & Unwin.
• Sergiovanni, T. (1971). Emerging patterns of supervision; Human perspectives. New York: Mcgraw-Hill.
• Sergiovanni, T. J. and Starratt, R. J. (1998). Supervision: A redefinition. New York: McGraw Hill.
• Stevens, J., P. (2009) Applied multivariate statistics for the social sciences, New York: Routledge
• Tabachnick, B. G., and Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics. New York: Harper Collins.
• Tanrıverdi, L. (2008). İlköğretim müfettişlerinin iş Tatmini ile tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi (İstanbul ili örneği) (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• Taymaz, H. (2005). Eğitim sisteminde teftiş kavramlar, ilkeler, yöntemler. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Yalçınkaya, M., Selçuk G. ve Uslu, C. A (2012). Eğitim müfettişlerinin mesleki yeterlik düzeylerine göre hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının incelenmesi. CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi (10) 1, 288-310.
• Yılmaz, A. (2007). İlköğretim müfettişlerinin mesleki görevlerini yerine getirme durumları ile tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.