Parental alienation syndrome refers to the alienation of a child from one parent due to the actions of the other parent, commonly observed in custody disputes or contentious divorces. Social workers stationed in family courts frequently engage with such cases, where their perspectives can significantly influence judicial decisions, thereby impacting the lives of both the child and the parents. This study aimed to explore the viewpoints of social workers operating within family courts regarding parental alienation syndrome. Employing a qualitative research approach, interviews were conducted with social workers based in family courts in Ankara. The findings revealed that social workers encounter parental alienation syndrome cases frequently, yet their intervention options are limited. Children are often adversely affected during these processes and may even sever communication ties with one parent. Moreover, the inability of social workers to directly intervene complicates the resolution of these cases. Consequently, it is imperative to prioritize the child's best interests in such scenarios, advocating for the child's participation, thoroughly analyzing familial dynamics, devising tailored intervention strategies for each family, and employing an interdisciplinary approach throughout the process. This multifaceted approach ensures a more comprehensive understanding of the complexities inherent in cases of parental alienation syndrome and facilitates more effective interventions geared towards fostering healthier familial relationships.
Parental alienation syndrome forensic social work social worker parental alienation
Ebeveyn yabancılaştırma sendromu, çocuğun bir ebeveynine diğer ebeveyninden dolayı yabancılaşması olarak adlandırılmaktadır. Bu durum, aile mahkemelerinde görülen velayet davalarında veya çatışmalı boşanma durumlarında karşımıza çıkmaktadır. Dolayısıyla aile mahkemelerinde çalışan sosyal hizmet uzmanları, ebeveyn yabancılaştırma sendromunun görüldüğü olgularla çalışmaktadırlar. Sosyal hizmet uzmanlarının ebeveyn yabancılaştırma sendromu yaşanan olgulara bakış açıları, yargıcın kararını etkileyebilmekte dolayısıyla çocuğun ve ebeveynlerin yaşantısı da değişebilmektedir. Bu doğrultuda ilgili çalışma ile aile mahkemelerinde sosyal hizmet uzmanı olarak görev yapan meslek elemanlarının ebeveyn yabancılaştırma sendromu konusundaki bakış açılarını öğrenmek amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılarak Ankara Adalet Sarayı ile Ankara Batı Adliyesinde aile mahkemelerinde çalışan sosyal hizmet uzmanlarıyla görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, sosyal hizmet uzmanlarının sık sık ebeveyn yabancılaştırma sendromunun görüldüğü olgularla karşılaştığı, bu tür olgularda sosyal hizmet müdahalesinin sınırlı olduğu, çocukların süreçten olumsuz olarak etkilendiği ve zaman zaman ebeveyniyle iletişimlerini sonlandırdığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Çocuğun bir ebeveyni yüzünden diğer ebeveyniyle olan ilişkisini sonlandırması duygusal istismar olabilmekle birlikte çocuğun gelişim sürecinin olumsuz etkilenmesine yol açabilmektedir. Aynı zamanda sosyal hizmet uzmanlarının ebeveyn yabancılaştırma sendromu görülen olgulara doğrudan müdahale edememesi, bu durumu çözmeyi zorlaştırmaktadır. Dolayısıyla çocuğun yüksek yararının gözetilerek müdahale edilmesi gereken bu olgularda çocuğun katılımının sağlanması, aile içi dinamiklerin dikkatlice çözümlenmesi, her aileye farklı müdahale planı oluşturulması ve tüm bu sürecin disiplinler arası yaklaşımla yürütülmesi önerilmektedir.
Ebeveyn yabancılaştırma sendromu adli sosyal hizmet sosyal hizmet uzmanı ebeveyne yabancılaşma
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sosyal Hizmetler (Diğer) |
Bölüm | Sosyal Hizmet |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 19 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 27 Sayı: 3 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.