Relationship Between Wage Policies and Income Distribution Inequality in Turkey

Yıl 2022, , 3109 - 3128, 30.09.2022

Abdullah Miraç Bükey

https://doi.org/10.29023/alanyaakademik.1000256

Cited By: 1

Öz

One of the important strategies in combating inequality in income distribution is wage policies aimed at increasing the income of the labor factor. Because wages are the factor income that has the largest share in national income. In this context, the study examines how wage policies affect income inequality in Turkey. The dependent variable of the econometric model analyzed with the ARDL Bounds Test Approach is the Gini coefficient representing the income distribution, and the independent variables are the average wages of a private airline company representing the private sector wages and the minimum wage. According to the findings of the study, a 1% increase in the minimum wage reduces the Gini coefficient by 0.061%; A 1% increase in private sector wages increases the Gini coefficient by 0.051%. This result indicates that minimum wage policies play an important role in reducing inequality; private sector wage increases imply that inequality increases. In addition, according to causality analysis, this relationship is also valid in the short run.

Anahtar Kelimeler

wage, minimum wage, wage policies, income distribution, income inequality

Türkiye’de Ücret Politikaları ve Gelir Dağılımı Eşitsizliği İlişkisi

Öz

Gelir dağılımındaki eşitsizlikle mücadelede önemli stratejilerden biri, emek faktörünün gelirini artırmaya yönelik ücret politikalarıdır. Zira ücret, milli gelirde en büyük paya sahip faktör geliridir. Bu bağlamda çalışmada, Türkiye’de ücret politikalarının gelir dağılımı eşitsizliğini nasıl etkilediği irdelenmektedir. ARDL Sınır Testi Yaklaşımı ile analiz edilen ekonometrik modelin bağımlı değişkeni gelir dağılımını temsilen Gini katsayısı, bağımsız değişkenleri ise özel sektör ücretlerini temsilen özel bir havayolu şirketinin ortalama ücretleri ve asgari ücrettir. Çalışmanın bulgularına göre asgari ücretteki %1’lik bir artış Gini katsayısını %0.061 oranında azaltmakta; özel sektör ücretlerindeki %1’lik bir artış ise Gini katsayısını %0.051 oranında artırmaktadır. Bu sonuç asgari ücret politikalarının eşitsizliği azaltmada önemli rol oynadığını; özel sektör ücret artışlarının ise eşitsizliği artırdığını ima etmektedir. Ayrıca nedensellik analizine göre bu ilişki kısa dönemde de geçerlidir.

Anahtar Kelimeler

ücret, asgari ücret, ücret politikaları, gelir dağılımı, gelir eşitsizliği

Kaynakça

• ADIGÜZEL, U. (2014). “Türkiye’de Kamu Harcamaları Dış Ticaret Üzerinde Etkili Mi?”. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 6 (10): 39-55.
• AKGÜL, O. (2018). Türkiye’de Asgari Ücret Sisteminin Uluslararası Standartlar Açısından Değerlendirilmesi. Harf Yayınları, İstanbul.
• ALKİN, E. (1981). Gelir ve Büyüme Teorisi. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Yayınları, 466, İstanbul.
• ARANGO, C. A. & PACHÓN, A. (2007). “Minimum Wages in Colombia: Holding the Middle with a Bite”. Ensayos Sobre Política Económica, 25 (55): 148-193.
• BÜKEY, A. M. (2020). “Çalışan Yoksulluğu ile Mücadelede Asgari Ücret Politikaları”. O. Akgül (Ed.) Ücret ve İstihdam Boyutuyla Çalışma Hayatında Dezavantajlı Gruplar (191-206). İdeal Kültür Yayıncılık, İstanbul.
• BÜYÜKAKIN, T. (2008). “Phillips Eğrisi: Yarım Yüzyıldır Bitmeyen Tartışma”. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 39: 133-159.
• CEYLAN, R. ve KARAAĞAÇ, G. E. (2019), “Türkiye’de Sürekli Gelir Hipotezinin Test Edilmesi: Doğrusal Olmayan Birim Kök Testlerinden Kanıtlar”. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (15): 219-237.
• COHEN, D. (2000). Dünyanın Zenginliği, Ulusların Fakirliği. İletişim Yayınları, İstanbul.
• ÇETİN, B. I. (2017). Sosyal Politika ve Vatandaşlık: Türkiye için Asgari Gelir Desteği. Filiz Kitabevi, İstanbul.
• ÇİL, N. (2014). Finansal Ekonometri. Der Yayınları, İstanbul.
• ENGBOM, N. & MOSER, C. (2018). Earnings Inequality and the Minimum Wage: Evidence from Brazil. Opportunity and Inclusive Growth Institute Working Papers, Federal Reserve Bank of Minneapolis.
• FREEMAN, R. B. (1996). “The Minimum Wage As a Redistributive Tool”. The Economic Journal, 106 (496): 639-649.
• İNAL, V. ve AYDIN, M. (2016). “Altın Fiyatlarını Etkilemesi Beklenen Faktörler Üzerine Bir İnceleme”. ICPESS 2016-ISTANBUL, 24-26 August 2016.
• KALAYCI, S. Y. ve ÖZTÜRK, A. (2017). “Türkiye'de Eğitim, İşsizlik ve Enflasyona Dayalı Gelir Dağılımı Adaletsizliği”. Turkish Studies, 12 (31): 152-168.
• LEE, J. & STRAZİCİCH, M. C. (2003). “Minimum Lagrange Multiplier Unit Root Test with Two Structural Breaks”. Review of Economics and Statistics, 85 (4): 1082-1089.
• LITWIN, B. S. (2015). “Determining the Effect of the Minimum Wage on Income Inequality”. Student Publications, 300: 1-22.
• MÜLLER, K. & STEINER, V. (2008). “Would a Legal Minimum Wage Reduce Poverty? A Microsimulation Study for Germany”. IZA Discussion Papers, 3491: 1-32.
• NELSON, C. R. & PLOSSER, C. (1982). “Trends And Random Walks in Macroeconomic Time Series: Some Evidence and Implications”. Journal of Monetary Economics, 10: 139-162.
• NEUMARK, D. & WASCHER, W. (2002). “Do Minimum Wages Fight Poverty?”. Economic Inquiry, 40 (3): 315–333.
• NKORO, E. & UKO, A.K. (2016). “Autoregressive Distributed Lag (ARDL) Cointegration Technique: Application and Interpretation”. Journal of Statistical and Econometric Methods, 5 (4): 63-91.
• ÖZSAĞIR, A. ve ÇÜTÇÜ, İ. (2015). “İnovasyon – Dış Ticaret Arasındaki Nedensellik İlişkisi: Vektör Hata Düzeltme Modeli ile Türkiye Analizi (1980-2013)”. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 10 (2): 119-132.
• PERRON, P. & VOGELSANG, T. J. (1993). “A Note on the Asymptotic Distributions of Unit Root Tests in the Additive Outlier Model With Breaks". Brazilian Review of Econometrics, Sociedade Brasileira de Econometria - SBE, 13 (2), November.
• PESARAN, M. H., SHIN, Y. & SMITH, R. J. (2001). “Bounds Testing Approaches to the Analysis of Level Relationships”. Journal of Applied Econometrics, 16 (3): 289-326.
• REDMOND, P., DOORLEY, K. ve MCGUINNESS, S. (2019). “The Impact of a Change in The National Minimum Wage on the Distribution of Hourly Wages and Household Income in Ireland”. The Economic and Social Research Institute, 86.
• SCHMIDT, P. & PHILLIPS, P. (1992). “LM Tests for a Unit Root in the Presence of Deterministic Trends”. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 54 (3): 257-287.
• SHİ, L. & LİN, C. (2015). “The Impacts of Minimum Wage Policy in China”. JustJobs Network, https://www.justjobsnetwork.org/the-impacts-of-minimum-wage-policy-in-china/, 30.06.2021.
• SOLT, F. (2019). Measuring Income Inequality Across Countries and Over Time: The Standardized World Income Inequality Database. OSF. https://osf.io/3djtq. SWIID Version 8.0, February 2019.
• SÖNMEZ, M. (1990). Türkiye’de Gelir Eşitsizliği. İletişim Yayınları, İstanbul.
• TOKOL, A. (2000). Sosyal Politika, 2. Basım. Vipaş A.Ş., Bursa.
• TUNA, O. ve YALÇINTAŞ, N. (2011). Sosyal Siyaset. Filiz Kitabevi, İstanbul.
• UĞURLU, E. (2009), “Real Exchange Rate and Economic Growth: Turkey”. Manas Social Sciences Journal, 22: 191-212.
• YILANCI, V. (2009). “Yapısal Kırılmalar Altında Türkiye İçin İşsizlik Histerisinin Sınanması”. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 10 (2): 324-335.
• YONAR, H. (2012), Yapısal Kırılmalı Zaman Serileri Analizi ile Durağanlığın İncelenmesi Ve Bir Uygulama, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü İstatistik anabilim Dalı, Elazığ.
• YÜKSEL ARABACI, R. (2007). “Yoksulluk ve Gelirin Yeniden Dağılımı Açısından ''Asgari Ücret””. Akademik Araştırmalar Dergisi, 33: 53-65.
• ZİVOT, E. & ANDREWS, D. (1992). “Further Evidence On The Great Crash, The Oil- Price Shock, and The Unit Root Hypothesis”. Journal of Business & Economic Statistics, 10 (3): 251-270.