BAĞLAMA ÖĞRETİM METOTLARINDAKİ TERMİNOLOJİ FARKLILIKLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2022, Cilt: VIII Sayı: 16, 314 - 336, 20.09.2022

Emirhan Güler , Salih Akkaş

Öz

Bu araştırmanın amacı; Türkiye’de yayımlanan mevcut bağlama öğretim metotlarındaki icra tekniklerinin kullanımında ortaya çıkan terminoloji farklılıklarını tespit etmektir. Bu doğrultuda ortaya konulan terminolojik ifadelerin standart hale getirilmesi amaçlanmaktadır. Bu araştırmada karma yöntem kullanılmıştır. Örneklemin belirlenmesinde amaçlı örneklem yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini; geçmişten günümüze yayımlanan bağlama öğretim metotları, örneklemini ise; baskısına ulaşılabilen 36 adet bağlama öğretim metodu oluşturmaktadır. Araştırmanın nitel boyutunda veriler mesleki müzik eğitimi veren kurumlardaki 11 bağlama öğretim elemanlarıyla yapılan görüşmeyle, nicel boyutundaki veriler ise yine bu kurumlardaki 48 öğretim elemanlarına uygulanan anket yardımı ile toplanmıştır. Nitel boyutundaki veriler içerik analizi yöntemiyle, nicel veriler ise SPPS programında yüzde- frekans analizleri yapılarak yorumlanmıştır. Araştırmanın sonucunda, Legato/ Boğumlama/ Boğma/ Çarpma/ Çekme, Süsleme/Vibrasyon/Parmak Trili/Titretme ve Tarama Tezene/ Tremolo tekniklerinin terminolojik adlandırmalarında bir standardın olmadığı tespit edilmiştir. Bu bağlamda bu tekniklerin yalnızca bir isimle ifade edilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Bağlama, Bağlama Metodu, Terminoloji, Uzman Görüşü, Değerlendirme

Kaynakça

• Akgül Barış, D. ve Karkın, M. (2003). Eğitim fakülteleri güzel sanatlar eğitimi bölümü müzik eğitimi A.B.D.’da yer alan müzik teorisi ve işitme eğitimi dersindeki nota okuma becerisinin çalgı eğitimine yansımaları üzerine öğrenci görüşleri (A.İ.B.Ü. Örneği). Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu (243-249). Malatya: İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
• Altuğ, N. (1997). Müzik Eğitiminde Metot ve Yöntem, 1. Türk Müziği Sempozyumu, Taner Ofset, Balıkesir.Atasoy,
• Aykurt H., Börekçi, A. (2020). “Mesleki Müzik Eğitimi Veren Kurumlarda Eser Temelli Bozuk Düzeni Bağlama Öğretimi İçin Bir Repertuvar Modeli Önerisi” Eurasian Journal of Music and Dance, (17), 191-213.
• Baki, A. ve Gökçek, T. (2012). Karma yöntem araştırmalarına genel bir bakış. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 11(42), 1-21.
• Chapman, R. (1999). Bütün yönleriyle gitarlar. Ankara: Dost.
• Creswell, J. W. ve Clark, P. V. L. (2015). Karma yöntem araştırmaları-tasarımı ve yürütülmesi. Yüksel Dede, Selçuk Beşir Demir (Çev. Ed.) 2. Baskı. Ankara. Anı.
• Duygulu, M. (2014). Türk halk müziği sözlüğü. İstanbul: Pan.
• Ekici, S. (2012). Bağlama eğitimi yöntem ve teknikleri. Ankara: Yurtrenkleri.
• Ersoy, İ. (2009). “Türkiye’de Uluslaşma Sürecinde Bir Simge Olarak Bağlama” [Bildiri] Aynur Koçak (Ed.). Halk Müziğinde Çalgılar Uluslararası Sempozyum Bildirileri, 14-16 Aralık 2007, (ss. 268-277), İstanbul: Motif Vakfı Yayınları.
• Gökçek, T. (2015). Karma yöntem araştırması. M. Metin (Ed.), Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (ss. 375-410). Ankara: Pegem Akademi.
• Haşhaş, S. (2013). Bağlama Eğitiminde Bağlama Tutuş, Mızrap (Tezene) Tutuş-Vuruş Yönlerinin Yeri ve Önemi Üzerine Bir İnceleme, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müzik Anabilim Dalı.
• Kalıver, O. (2018). Öğretim Elemanları Görüşleri Doğrultusunda Türk Müziği Çalgı Öğretim Yöntemlerinin Belirlenmesi ve Çalgı Öğretiminde Kullanılan Metotların İncelenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Müzik Bilimleri Anasanat Dalı.
• Özen, N. (2004). Çalgı Eğitiminde Yararlanılan Müzik Eğitim Yöntemleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 57-63.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (1. Baskı). M. Bütün, S. B. Demir (Çev. Edt.). Ankara: Pegem Akademi.
• Uçan, A. (1990). “Müzik Eğitiminin Niteliği, Üç Ana Türü ve Bazı Temel Sorunları”. Orkestra Aylık Dergisi Müzik Dergisi, 29 (207), 32-36.
• Sağ, A., & Erzincan, E. (2009). Bağlama metodu. İstanbul: Pan.
• Say, A. (2002). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Şahin, Ç., & Karakuş, G. (2019). Katılımcıları seçme: Evren ve örneklem. İçinde G. Ocak (Ed.), Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (ss.179-216). Ankara: Pegem Akademi.
• Teddlie, C. ve Tashakkori, A. (2015). Karma yöntem araştırmalarının temelleri. Yüksel Dede, Selçuk Beşir Demir (Çev. Ed.) 1. Baskı. Ankara: Anı.
• Yener, S. (2009). “Geçmişten Geleceğe Bağlama” [Bildiri] Aynur Koçak (Ed.). Halk Müziğinde Çalgılar Uluslararası Sempozyum Bildirileri, 14-16 Aralık 2007, (ss.694-705), İstanbul: Motif Vakfı Yayınları.