The Mediating Role of Power Distance in the Effect of Organizational Culture Teams on the Personnel Empowerment

Yıl 2019, , 31 - 39, 20.03.2019

Gül Gün

https://doi.org/10.18506/anemon.429876

Cited By: 1

Öz

Personnel
empowerment, which is influenced by organizational culture, is an important
factor for motivation. As a participatory management, personnel empowerment is
defined as authorization and empowerment of lower-level employees to make
decisions. Hofstede's power distance from cultural dimensions; is explained by
emphasizing the power relationship between people. For empowerment practice, it
is desired that the level of power in organizations is at a low level. If there
is a high level of power in an organization and employees have this culture,
then empowerment practices remain very limited. In this context, this study,
conducted in textile enterprises, examines whether the power distance has an
intermediary role in the influence of organizational culture types on employee
empowerment. For this purpose, the required data were collected by surveying
employees from textile enterprises operating in Tunceli province. Correlation
and a Structural Equation modelling were applied to all 314 of the data obtained.
According to the results of this analysis, the findings supporting the basic
hypothesis obtained are that culture of adhocracy and personnel empowerment are
mediated by the national cultural power distance dimension.

Anahtar Kelimeler

Organizational Culture Types, Personnel Empowerment, Power distance, Textile operations

Örgüt Kültürü Tiplerinin Personel Güçlendirmeye Etkisinde Güç Mesafesinin Aracı Rolü

Öz

Örgüt
kültüründen etkilenen personel güçlendirme olgusu, çalışanların güdülenmesinde
önemli bir faktördür. Hofstede’in kültür boyutlarından güç mesafesi; kişiler
arası güç ilişkisi üzerinde durularak açıklanmaktadır. Güçlendirme uygulamaları
için örgütlerde güç mesafesi düzeyinin düşük düzeyde olması istenmektedir. Eğer
bir örgütte yüksek düzeyde güç mesafesi mevcutsa, işgörenler bu kültüre
sahipse, güçlendirme uygulamaları çok sınırlı düzeyde kalabilmektedir. Bu
bağlamda, çalışmada örgüt kültürü tiplerinin personel güçlendirmeye etkisinde
güç mesafesinin aracılık etkisinin olup olmadığı tekstil işletmelerinde
araştırılmaktadır. Bu amaçla Tunceli ilinde faaliyet gösteren tekstil işletmesi
çalışanlarından anket tekniği ile veri toplanmıştır. Elde edilen 314 adet
veriye korelasyon ve yapısal eşitlik modeli uygulanmıştır. Analiz sonuçlarına
göre adhokrasi kültürü ile personel güçlendirme arasında ulusal kültürün güç
mesafesi boyutunun aracılık ettiği yönündeki temel hipotezi destekleyici
bulgular elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Örgüt Kültür Tipleri, Personel Güçlendirme, Güç mesafesi, Tekstil İşletmeleri

Kaynakça

• Akçakaya, M. (2010). Örgütlerde Uygulanan Personel Güçlendirme Yöntemleri: Türk Kamu Yönetiminde Personel Güçlendirme. Karadeniz Araştırmaları. 25:145-174.
• Alvesson, M. (2002). Understanding Organizational Culture, London: SAGE Publications Ltd.
• Baron, R. M. ve D. A. Kenny. (1986). The Moderator-Mediator Variable Distinctionin Social Psychological Research: Conceptual, Strategic, And Statistical Considerations. Journal of Personality and Social Psychology, 51 (6), s. 1173-1182.
• Cameron, K., S. & Quinn, R., E. (1999). Diagnosing and Changing Organizational Culture: Based on the Competing Values Framework. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall Series in Organizational Development
• Cameron, K. S., & Quinn, R, E. (2006). Diagnosing and Changing Organizational Culture, San Fransico: Revised Edıtıon.
• Can, H., Aşan, Ö., & Aydın, M. E. (2006). Örgütsel Davranış, İstanbul: Arıkan Basım Yayım Dağıtım.
• Cheong, M., Spain, Seth M., Yammarino, F. J., & Yun, S. (2016). Two face of empowering Leadarshıp: Enabling and Burdening, The leadershıp Quarterly (27):602-616
• Çalışkan, A.(2013). İç Odaklı Örgüt Kültürünün Yenilikçi Davranışa Etkisinde Personel Güçlendirmenin Aracılık Rolü, İş, Güç Endüstri İlişkileri Ve İnsan Kaynakları Dergisi, 15 (1), 82-112.
• Doğan, B. (2007). Örgüt Kültürü, İstanbul: Beta Basım A.Ş.
• Doğan, Selen; Özge, Demiral.(2007) ”İşletmelerde Personel Güçlendirme Kültürünün Yaratılmasıyla Müşteri Memnuniyetinin Sağlanması”, Selçuk Üniversitesi Karaman İİBF Dergisi, 9(12), ss. 282-303
• Deal, T. E., & Allan, A., K. (2000). The New Corporate Cultures: Revitalizing the Workplace after Downsizing, Mergers and Reengineering, Cambridge: Perseus Publishing.
• Eren, E. (2001). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, İstanbul, Beta Basım Yayın Dağıtım Aş.
• Eylon, D., & Au, K.Y. (1999). Exploring Empowerment Cross-Cultural Dıfferences along the Power Dıistance Dimensıon, Int.J. Intercultural Rel, 23( 3), 373-385.
• Foster- Fıshman, P. G., & Keys, Christopher B (1997). “The Person/Environment Dynamics of Employee Empowerment: An Organizational Culture Analysis”, American Journal of Community Psychology, 25 (3).
• Fulford, M. D., & Enz, C.A. (1995). The Impact Of Empowerment On Service Employees, Journal of Managerial Issues, 7(2 ):161-175.
• Gümüştekin, G. E., & Emet, C. (2007). Güçlendirme Algılarındaki Değişimin Örgütsel Kültür ve Bağlılık Üzerinde Etkileşimi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 17.
• Gürbüz, G., Kumkale, İ., & Oğuzhan, A. (2013). Bankacılık Sektöründe Personel Güçlendirme Uygulamalarının Örgütsel Bağlılığa Etkisi: Trakya Bölgesi Bankalarında Araştırma. Uluslararası Avrasya Ekonomileri Kongresi, St.Petersburg, Rusya, 17-18 Eylül 2013.
• Hill, F., & Huq, R. (2004). Employee Empowerment: Conceptualizations, Aims and Outcomes, Total Quality Management, 15(8):1025–1041.
• Hoang, H. (2008). Culture and Management: A study of Vıetnamese Cultural Influences on Managment Style, Capella University April.
• Hofstede, G. (1997). Cultures and Organizations: Software of the Mind, London: McGraw-Hill.
• Huang, X., Rode, J. C., & Schroeder, R.G. (2011). Organizational structure and continuous improvement and learning: Moderating effects of cultural endorsement of participative leadership, Journal of International Business Studies, 42 ( 9):1103-1120.
• Hui, M. K., Au, K., & Fock, H. (2004). Empowerment Effects across Cultures, Journal of International Business Studies, 35 (1) ,46-60.
• Koçel, T. (2005). İşletme Yöneticiliği, Yönetim ve Organizasyon, Organizasyonlarda Davranış, Klasik‐Modern‐Çağdaş ve Güncel Yaklaşımlar, İstanbul:Beta.
• Kuşcu, P. (2011). “Örgüt Kültürü ve İş yeri Zorbalığı: İşkur ve ORS Örneği”, Doktora Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
• Martin, J. (2002). Organizational Culture, Mapping the Terrain, , London: A sage Publications Series.
• Moorhead, G., & Griffin, W.R. (1989). Organaizatıonal Behavıour, ABD: Houghto Mifflin.
• Robbins, S. (2001). Organizational Behaviour,9 th, San Diego State University, New Jersey.
• Sargut, A. S. (1994). Kültürler Arası Farklılaşma ve Yönetim, Ankara: İmge Kitabevi.
• Seymen, A. O. (2008). Örgütsel Bağlılığı etkileyen Örgüt Kültürü Tipleri Üzerine bir Araştırma, Ankara:Detay yayıncılık.
• Shakibaei, Z. Khalkhali, A., & Nezgad, S. S. (2012). Relationship between organizational culture type and empowering staff in manufacturing companies of Iran, Social and Behavioral Sciences , (46): 2886 – 2889
• Sigler, T. H., & Pearson, C.M. (2000). Creating an empowering culture: examining the relationship between organizational culture and perceptions of empowerment, Journal of Quality Management, (27)-52.
• Spreitzer, G. M. (1995). Psychological Empowerment in The Workplace:Dimensions, Measurement, and Validation, Academy of Management Journal,Vol:38, No:5, pp.1442-1465.
• Spreitzer, G. M. (1996). Social Structural Characteristics of Psychological Empowerment, The Academy of Management Journal, 39(2):483-504.
• Torun, G. S. (2012). Örgüt Kültürünün Çalışan Bağlılığı Üzerindeki Etkisi: Turizm Sektöründe Bir Araştırma, T.C. Sanayi, Bilim ve Teknoloji Bakanlığı Verimlilik Genel Müdürlüğü, Yayın No:724.
• Türkmenoğlu, M. A. (2018). Turizm Sektöründe Çalışanların Yetkilendirilmesinin Etkileri Hakkında Bir Derleme (Ed.), Uluslararası Uygulamalı İşletme, Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Sempozyumu (Isabmer), Bayburt Bildiriler Kitabı İçinde (Ss. 115). Bayburt: Bayburt Üniversitesi.
• Wu, M. (2006). Hofstede’s Cultural Dimensions 30 Years Later: A Study of Taiwan and the United States, Intercultural Communication Studies, 15(1), 33-42.
• Yıldırım, F., & Karabey, C. N. (2016). Örgüt Kültürünün Yeniliğe Etkisinde Personel Güçlendirmenin Biçimlendirici Rolü, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2):426-453.
• Yip, K.(2004). The Empowerment Model: A Critical Reflection of Empowerment in Chinese Culture, Social Work, 49 (3):479-487.
• Yoo, D. K., Rao, S.S., & Hong, P. (2006). A comparative study on cultural differences and quality practices, International Journal of Quality & Reliability Management, 23(6):607-624.
• Yoon, J. (2001). The Role of Structure and Motivation for Workplace Empowerment: The Case of Korean Employees, Social Psychology Quarterly, 64 ( 2) :195-206
• Yücel, İ. & Koçak, D. (2006). Örgüt Kültürü ile Personel Güçlendirme arasındaki ilişkiye yönelik bir araştırma, Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 7(12), 1-24.
• Yukl, G. A., & Becker, S.W. (2006). Effective Empowerment in Organizations, Organization Management Journal Linking Theory & Practice: EAM White Papers Series, 3 (3): 210-231.
• Yüksel, Ö. (2006). Davranış Bilimleri, Ankara:Gazi Kitabevi.
• Yüksel, M. (2013). Örgütsel Politika, Hofstede'in Örgüt Kültürü Boyutları, İş Tutumları ve İş Çıktıları İlişkisi, Doktora tezi, Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi.