Katılımcı Çalışma İkliminin Kurumsal İtibar Algısı Üzerindeki Etkisinde Kişi-İş ve Kişi-Kurum Uyumunun Aracılık Etkisi

Yıl 2018, , 93 - 101, 15.12.2018

Deniz Palalar Alkan , Bilal Çankır

https://doi.org/10.18506/anemon.452817

Cited By: 1

Öz

Araştırmanın
amacı, katılımcı çalışma ikliminin kurumsal itibar algısı üzerindeki etkisinde
kişi-iş ve kişi-kurum uyumunun aracılık rolünün olup olmadığı ortaya
çıkarmaktır. Katılımcı çalışma iklimi de katılımcılığın bu özelliğinin çalışma
ikliminde ne derecede olduğunu ortaya çıkarmaktır. Kişi-Kurum uyumu Schneider
(1987)’in Çekim-Seçim-Yıpranma (Attraction-Selection-Attrition) modeline
dayanmaktadır. Bu model kişilerin rasgele durumlara atanmadığını, ancak daha
çok cazip durumları araştırdıklarını savunmaktadır. Kişi-iş uyumu da bu değer
eşleşmesinin kişi ve yaptığı iş ve görevlerde ne derecede olduğunun tespitine
odaklanmaktadır. Kurumsal itibar kavramının temelinde de kişinin itibarında
olduğu gibi “güven” ve “inanç” kavramları bulunmaktadır. Bahsi geçen ilişki ve
etkileri ortaya çıkarmak için bu çerçevede İstanbul’da istihdam edilmiş olan
283 çalışan üzerine anket çalışması yapılmıştır. Sonuçta kişi-kurum uyumunun
katılımcı iklim ile kurumsal itibar ilişkisinde aracılık rolü üzerine bir
araştırma yapılmış olup aracılık rolü ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Katılımcı Çalışma İklimi, Kurumsal İtibar Algısı, Kişi-İş Uyumu, Kişi-Kurum Uyumuü

The Effect of Participatory Work Climate on Perception of Corporate Reputation: The Mediating Role of Person-Organization Fit and Person-Job Fit

Öz

The aim of the research is to reveal the mediating effects of the person-organization
and person-job fit on the impact of participatory work climate on the
perception of corporate reputation. Participatory work climate thus utilizing
such aspect of participation and revealing how important it is in any given
work climate.  Person-organization fit is
developed on the basis of Schneider’s (1987) Attraction-Selection-Attrition
Model. This model argues that a person is not assigned to a random situation,
rather they deliberately explore more attractive situations. Person-job fit is
also focuses on how this value congruence occur between the person and the
tasks that he/she executes.  The concept
of corporate reputation is based on the concepts of "trust" and
"belief" as well. Trust can be defined as the harmony between the organization
mission and its actions, as well as the credibility of the organization’s
objectives. For this purpose, a survey was conducted on 283 employees employed
in Istanbul in this in order to reveal the relationship and effects of stated
variables above. The findings reveal the partial mediating effect of
person-organization fit on the impact of participatory work climate on the
perception of corporate reputation.

Anahtar Kelimeler

Participatory Work Climate, Person-Organizaiton Fit, Person-Job Fit, Perception of Corporate Reputation

Kaynakça

• Anderson, N. R., & West, M. A. (1998). Measuring climate for work group innovation: development and validation of the team climate inventory. Journal of Organizational Behavior, 19(3), 235-258.
• Ashar, V. (2017). 6 Essential Aspects of Workplace Culture. (Erişim:02/06/2018), http://www.huffingtonpost.com/ entry/6-essential-aspects-of-workplace-culture_us_ 59c93aa5e4b08d66155044a7
• Aşan, Ö. (2001). Yönetim ve Organizasyon. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Baron, R. M., & Kenny, D. A. (1986). The moderator–mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical considerations. Journal of personality and social psychology, 51(6), 1173-1182.
• Cable, D. M., & Judge, T. A. (1996). Person–organization fit, job choice decisions, and organizational entry. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 67(3), 294-311.
• Çankır, B. (2016). Çalışanlarda Pozitif Ses Çıkartma Davranışı Nasıl Oluşur? Örgütsel Güven, Psikolojik Sözleşme İhlali, Lider-Üye Etkileşimi İle Pozitif Ses Çıkartma Davranışı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. KLÜ İİBF Dergisi, 5(2), 1-12.
• Çetin, C., Arslan, M. L., & Dinç, E. (2014). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım Yayınları.
• De Castro, G. M., López, J. E. N., & Sáez, P. L. (2006). Business and social reputation: Exploring the concept and main dimensions of corporate reputation. Journal of Business Ethics, 63(4), 361-370.
• Durmuş, B., Yurtkoru, E. S., & Çinko, M. (2013). Data Analysis in Social Sciences with SPSS. İstanbul: Beta Publishing.
• Eğilmez, Ö. (2017). Kurumsal İtibar Yönetimi: Tepe Yöneticisinin Güvenilirliğinin Kurumsal İtibar ve Çalışan Olma Niyetine Etkisi. Doktora Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Fombrun, C. J. (1996). Reputation: Realizing Value From The Corporate Image. Boston: Harvard Business School Press.
• Hackman, J. R., & Oldham, G. R. (1980). Work redesign. Reading. MA: Addison-Wesley.
• Higgins, C. A., & Judge, T. A. (2004). The effect of applicant influence tactics on recruiter perceptions of fit and hiring recommendations: a field study. Journal of Applied Psychology, 89(4), 622.
• Kaşlı, M. (2011). İş özellikleri modelinin otel işletmelerinde uygulanabilirliğine yönelik bir araştırma. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8(2), 159-174.
• Kristof, A. L. (1996). Person‐organization fit: An integrative review of its conceptualizations, measurement, and implications. Personnel Psychology, 49(1), 1-49.
• Lauver, K. J., & Kristof-Brown, A. (2001). Distinguishing between employees' perceptions of person–job and person–organization fit. Journal of Vocational Behavior, 59(3), 454-470.
• Mahon, J. F. (2002). Corporate reputation: Research agenda using strategy and stakeholder literature. Business & Society, 41(4), 415-445.
• Michalisin, M. D., Smith, R. D., & Kline, D. M. (1997). In search of strategic assets. The International Journal of Organizational Analysis, 5(4), 360-387.
• Muchinsky, P. M., & Monahan, C. J. (1987). What is person-environment congruence? Supplementary versus complementary models of fit. Journal of Vocational Behavior, 31(3), 268-277.
• Newman, J. E. (1977). Development of a measure of perceived work environment (PWE). Academy of Management Journal, 20(4), 520-534.
• Ocak, Y. (2017). Örgütsel Sessizlik ve Katılımcı Yönetimin Çalışan Performansı Üzerine Etkisi. Doktora Tezi. İstanbul: Maltepe Üniversitesi.
• O'Reilly III, C. A., Chatman, J., & Caldwell, D. F. (1991). People and organizational culture: A profile comparison approach to assessing person-organization fit. Academy of Management Journal, 34(3), 487-516.
• Öztürk, Y. (2014). The Relationship of Authentic Leadership and Participative Climate with Employee Voice: The Moderating Role of Personality and Organizational Identification. PhD Thesis. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
• Saks, A. M., & Ashforth, B. E. (1997). A longitudinal investigation of the relationships between job information sources, applicant perceptions of fit, and work outcomes. Personnel Psychology, 50(2), 395-426.
• Sanduvete-Chaves, S., Lozano-Lozano, J. A., Chacón-Moscoso, S., & Holgado-Tello, F. (2018). Development of a Work Climate Scale in Emergency Health Services. Frontiers in Psychology, (9), 1-14.
• Sashkin, M. (1976). Changing toward participative management approaches: A model and method. Academy of Management Review, 1(3), 75-86.
• Schneider, B. (1987). The people make the place. Personnel Psychology, 40(3), 437-453.
• Schneider, B., Ehrhart, M. G., & Macey, W. H. (2013). Organizational climate and culture. Annual Review of Psychology, 64, 361-388.
• Sekiguchi, T. (2004). Person-organization fit and person-job fit in employee selection: A review of the literature. Osaka Keidai Ronshu, 54(6), 179-196.
• Smylie, M. A. (1992). Teacher participation in school decision making: Assessing willingness to participate. Educational Evaluation and Policy Analysis, 14(1), 53-67.
• TDK (2018). Güncel Türkçe Sözlük. (Erişim: 29/03/ 2018), http://tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5abcd21ccbb720.45290540
• Vakola, M., & Bouradas, D. (2005). Antecedents and consequences of organisational silence: an empirical investigation. Employee Relations, 27(5), 441-458.
• Walsh, G., Beatty, S. E., & Shiu, E. M. (2009). The customer-based corporate reputation scale: Replication and short form. Journal of Business Research, 62(10), 924-930.
• West, M. A. (1990). The social psychology of innovation in groups. In: West, M. A. (ed.), Innovation and Creativity at Work: Psychological and Organizational Strategies, (pp. 4-36), USA: Wiley.
• Yaşar, N. (2009). The Relationship Between Perceived Sufficiency of HRM Practices, Person-Organization Fit, Person-Job Fit and Anxiety. Master Thesis. Istanbul: Marmara University.
• Zadow, A. J., Dollard, M. F., Mclinton, S. S., Lawrence, P., & Tuckey, M. R. (2017). Psychosocial safety climate, emotional exhaustion, and work injuries in healthcare workplaces. Stress and Health, 33(5), 558-569.