The Impact of Science Teaching Based on Critical Pedagogical Principles on Academic Achievement of Students

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 6, 961 - 971, 02.12.2018

Ayhan Aksakallı Rıza Salar Ümit Turgut

Öz

In
this study, it was aimed to determine the effects of science instruction based
on critical pedagogy principles on students' academic achievements, attendance
statuses in the classes, and views on the critical pedagogy. In the quantitative
part of the study, multi-group time series design and in the qualitative part
of study, case study was used. The research group was composed of 77 eighth
grade students, who have been studying in four different classes in a state
secondary school. One of these classes was assigned as the experimental group,
and the other three were assigned as the control groups. Achievement tests,
individual interviews and attendance tables were used to collect data in the
study. Kruskal-Wallis H test, Mann Whitney U test and content analysis were
used in the analysis of the data. As the result of the research, it was
observed that the academic achievements of the students in experimental group
were higher than those of the students in control groups. Students stated that
they considered themselves as questioning, independent, critical thinking
individuals during the science instructions based on critical pedagogy.   

Anahtar Kelimeler

Critical Pedagogy, Science Education, Student Views

Eleştirel Pedagoji İlkelerine Göre Yapılan Fen Öğretiminin Öğrencilerin Akademik Başarılarına Etkisi

Öz

Bu çalışmada, eleştirel pedagoji ilkelerine göre yapılan fen öğretiminin, öğrencilerin akademik başarılarına olan etkisini, öğrencilerin derse devam durumlarını ve eleştirel pedagoji ile ilgili öğrencilerin görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmanın nicel kısmında çok gruplu zaman serisi deseni, nitel kısmında durum çalışması kullanılmıştır.  Araştırmanın çalışma grubunu bir devlet ortaokulunda üç şubesinde geleneksel pedagoji ilkelerine göre bir şubesinde ise eleştirel pedagoji ilkelerine göre fen öğretimi yapılan, dört farklı şubedeki 77 sekizinci sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplamak için başarı testleri, bireysel görüşmeler ve devamsızlık çizelgeleri kullanılmıştır. Verilerin analizinde Kruskal-Wallis H testi, Mann Whitney U testi ve içerik analizi kullanılmıştır. Sonuçta, deney grubundaki öğrencilerin akademik başarılarının kontrol gruplarındakine göre daha yüksek olduğu bulunmuştur. Öğrenciler, eleştirel pedagoji ile yapılan fen öğretiminde kendilerini, sorgulayan, bağımsız ve eleştirel düşünen özgür bireyler olarak gördüklerini dile getirmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Eleştirel Pedagoji, Fen Öğretimi, Öğrenci Görüşleri

Kaynakça

• Althusser (1991). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. İstanbul: İttihaki Yayınları.
• Anderson, R. (1988). Why talk about different ways to grade? The shift from traditional assessment to alternative assessment, New Directions for Theaching and learning, 74, 5-15.
• Ball,S.J.(2007).Educationplc:Understanding private sector participation in publicsector education, Londonand New York: Routledge.
• Beane, J. (2005). A reason to Teach: Creating Classrooms of Dignity and Hope. Postmouth, NH: Heinemann.
• Chomsky, N. (2007). Chomsky, Demokrasi ve Eğitim. (Çev. E. Abaoğlu). İstanbul: BGST Yayınları.
• Creswell, J. W. (2013). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage publications.
• Emir, S. (2012). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Eleştirel Düşünme Eğilimleri. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi. 17, 34-57.
• Ercan, F. (1998). Eğitim ve Kapitalizm: Neo- Liberal Eğitim Ekonomisinin Eleştirisi, İstanbul: Bilim.
• Ercan, F., ve Uzunyayla, F. (2009). A Class Perspective on the New Actors and Their Demands from the Turkish Education System. New York: Routledge, 109-124.
• Ertürk, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
• Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS. Sagepublications.
• Fischman, G.E., ve Mclaren, P. (2005). Rethinking Critical Pedagogy and the Gramscian and Freirean Legacies: From Organic to Committed Intellectuals or Critical Pedagogy, Commitment, and Praxis.Cultural Studies- Critical Methodologies, 5(4), 425-447.
• Freire, P. (2000). Yüreğin Pedagojisi. (Çev.Ö. Orhangazi). Ankara: Ütopya Yayınları.
• Freire, P. (2006). Ezilenlerin Pedagojisi.( Çev. Dilek Hattatoğlu, Erol Özbek). (6. Baskı). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Freire, P. (2009). Dönüşümün Riskleri ve Hissettirdiği Korkular. Eleştirel Pedagoji Söyleşileri(Çev. E.Ç. Babaoğlu). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Freire, P. (2010). Ezilenlerin Pedagojisi. (Çev. D. Hattaoğlu ve E. Özbek). İsyanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Freire, P. & Macedo, D. (1998). Okuryazarlık: Sözcükleri ve Dünyayı Okuma. (Çev. Serap Ayhan). Ankara: İmge Yayıncılık.
• Giroux, H.A. (1979). Paulo Freire’s Approach to Radical Educational Reform. Curriculum Inguiry. Volume 9, No.3, pp.257-272.
• Giroux, H.A. (2007). Eleştirel Pedagoji ve Neoliberalizm. İstanbul: Kalkedon.
• Giroux, H.A. (2009). Dil/Kültürel İncelemeler Alanında Eleştirel Pedagojinin Bir Rolü Varmıdır? Eleştirel Pedagoji Söyleşileri(Çev. E.Ç. Babaoğlu). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Gliner, J. A., Morgan, G. A., & Leech, N. L. (2011). Research methods in applied settings: An integrated approach to design and analysis. Routledge.
• Ho, R. (2006). Handbook of univariate and multivariate data analysis and interpretation with SPSS. CRC Press.
• Kesik, F., ve Bayram, A. (2015). Eğitim Sisteminin Eleştirel Pedagoji Perspektifinden Bir Değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11(3), 900-921.
• Kıyıcı, F. B., & Aydoğdu, M. (2011). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Günlük Yaşamları İle Bilimsel Bilgileri İlişkilendirebilme Düzeylerinin Belirlenmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5(1).
• McLaren, P. (1993). Schooling As a Ritual Performance: Towards a Political Economy of Educational Symbols and Gestures. New York: Routledge.
• McLaren, P. (2011). Okullarda Yaşam. Eleştirel Pedagojiye Giriş. (4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• McLaren, P.L. (2003). RevulationaryPedagogy in Post Revolution Times. Rethinking the Politica lEconomy of Criritical Education. New York and London: Routledge Falmer, 151- 184.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: A sourcebook. Beverly Hills: Sage Publications.
• Neukom, J.R. (2000). Alternative Assessment: Rubrics Sdunets Self Assessment Process, Master Thesis, The Faculty of Pasific. Lutheran Universty, U.S.A.
• Oakes (2005). Keeping Track: How Schools Structure Inequality, 2d ed. New Haven, CT: Yale Universty Press.
• Öngel, Ü (2003). Şekerli Eğitim: Davranışçılığın Eğitim Uygulamalarındaki Sakıncaları ve Alternatif Modeler. XII Eğitim Bilimleri Kongre Kitapçığı. Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları.
• Patton, M. Q. (1990). Qualitative evaluation and research methods. SAGE Publications.
• Roach, A.T., Elliot,S.N and Bernotl, S. (2007). Theacher perceptions and the consequential validity of an alternate assessment for students with significant cognitive. Journal of Disability Policy Studies, 18 (168-175).
• Rubenson, K. (2009). Lifelong Learning: Between Humanism and Global Capitalism. London New York: Routledge, 441-422.
• Sağıroğlu, N.A. (2008). Özgürleştirici Bir Eğitim Arayışı: Eleştirel Pedagoji Okulu1. Eğitim Bilim Toplum Dergisi. 6(24), 50-51.
• Sağıroğlu, N.A. (2013). Özgürleştirici Eğitim Arayışları: Köy Enstitüleri ve Eleştirel Pedagoji Okulu. Amme İdaresi Dergisi. Cilt 46, sayı 1, 81-98.
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, K. ve Altınkurt, A. (2011). Öğretmen Adaylarının Eleştirel Pedagoji İle ilgili Görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt 12, Sayı 3, 195-213.