The Methodology of Al-Baydawi in his Tafsir

Yıl 2016, Cilt: 3 Sayı: 1, 121 - 147, 12.06.2016

Abdulsalam Youssef

Öz

There is no doubt that
those involved in exegesis or Tafsir of the Quran have accumulated within their
works numerous sciences which makes their interpretations difficult to follow
especially for beginners.  Amongst those
applying such approach is Imam al-Baydawi, whose Tafsir (Anwar
al-Tanzil wa Asrar al-Ta’wil) has engaged with numerous sciences including
physical, theological and linguistic.  He
combined both methodologies of Tafsir; the traditional (Tafsir bi'l-Mathur)
and the rational (Tafsir bi'al-rai) schools, thus only circulating
amongst the scholarly elite.  This made
his book less accessible to the majority of students of knowledge due to his
style and rhetoric, thus his Tafsir needed to be simplified; distinguishing its
main features through identifying his methodology from all aspects and what
made his work unique.  This is besides
understanding whom he was influenced by as well as his downfalls.  This paper sheds light on his person and his
exegesis, thus equipping students of knowledge with a “key” that can help them
better understand and further
study his work. 

Anahtar Kelimeler

tafsir, al baydawi, methodology, traditional, rational

منهج البيضاويّ في التفسير

Öz

لا شك أن المشتغلين في التفسير قدأودعوا
تفاسيرهم من جميع العلوم والمعارف ما جعلها عصية الفهم على المبتدئين، ومن هؤلاء
الإمام البيضاوي، فقد حوى تفسيره ( أنوار التنزيل وأسرار التأويل ) على جميع
العلوم العقلية والشرعية والعربية،  وقد
زاوج بين المنهجيين العلميين ، المأثور والرأي ، ماجعله متداولا بين الخاصة من أهل
العلم ، أما الغالبية من طلبة العلم فقد تهيبوه؛ وذلك لدقة عباراته وجزالة تراكيبه
وعمق أسلوبه البلاغي؛ لذا كان التفسير بحاجةٍ إلى تعريفٍ مبسط له، يبرز أهم معالمه
، من خلال التعرّف على منهجه من جميع الجوانب، وبماذا تميّز، وبمَن تأثر، ثم ما
المآخذ التي وجدت على تفسيره. لذا كان هذا البحث الذي يلقي الأضواء على التفسير
وصاحب التفسير ، وهو- البحث - بهذا يُعدّ مفتاحاً له ، يستطيع من خلاله طلبة العلم
أن يلجوا فيه وينهلوا ما يشاؤون منه، من غير وجلٍ أو شك . 

Anahtar Kelimeler

التفسي, المعاني القرآنيّة, المنهج, الرواية, الدراية

Beyzavî'nin Tefsirdeki Metodu

Öz

Şüphesiz müfessirler, yeni
tefsir okuyanların anlamasını zorlaştıracak şekilde, yazdıkları tefsirlerde her
çeşit ilme ve bilgiye yer vermişlerdir. Bu müfessirlerden bir tanesi de
Beyzavî’dir. Envâru’t-Tenzîl ve esrâru’t-te’vîl adlı tefsiri her türlü
aklî, şer’î ve dilsel ilimleri içermekte ve rivayet ile dirayet metotlarını
birleştirmektedir. İfadelerinin dakikliği, terkiplerinin zorluğu ve edebi
üslubunun derinliği, onun sadece ilim erbabı arasında kalmasına ve çoğunlukla
ilim talebelerinin ondan uzak durmasına sebep olmaktadır. Bu yüzden söz konusu
tefsirde her yönüyle metodu, kimlerden etkilendiği, tefsirin ne ile ön plana
çıktığı ve hangi açılardan noksan görülüp tenkit edildiği gibi yönlerden en
önemli özelliklerini ortaya çıkaracak şekilde geniş bir tanıtıma ihtiyaç
duymaktadır. Bu sebeple tefsir ve tefsir sahibine dair aydınlatıcı malumat
veren bu araştırma bir anahtar konumunda ve onun sayesinde ilim talebesi
korkmadan ve şüpheye düşmeden tefsirin içine girebilir ve dilediği şekilde
ondan istifade edebilir.

Anahtar Kelimeler

Tefsir, Kur’anî manalar, metot, rivayet, dirayet

Kaynakça

• Beyzâvî, Ebû Saîd Nasırüddin Abdullah b. Ömer b. Muhammed (685/1286), Envarü't-tenzil ve esrarü't-te'vil, 1.baskı, Beyrut, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2003.
• ……… Tavâli’u’l-envâr min matâli’i’l-enzâr, (thk. Abbas Süleyman), 1.baskı, Kahire, el-Mektebetü’l-Ezheriyye, 2007. Kazvini, Hamdullah b. Ebî Bekr b. Ahmed el- Hamdullah Müstevfi (750/1350), el-İzah fî ulumi'l-belaga, 5. Baskı, Beyrut, Dârü'l-Kitabi’l-Lübnanî, 1980.
• Zerkeşî, Bedreddin Muhammed b. Abdullah (794/1392), el-Burhan fî ulumi'l-Kur'ân, (thk. Yusuf el-Mar’aşlî ve diğerleri), 2.baskı, Beyrut, Daru’l-Ma’rife, 1994.
• Suyutî, Ebü'l-Fazl Celaleddin Abdurrahman b. Ebî Bekr (911/1505), Buğyatu’l-vu’ât fi tabakâti’l-luğaviyyîn ve’n-nuhât, (thk. Muhammed İbrahim), Tab’ İsâ el-Halebî, t.y.
• Sübkî, Ebû Nasr Taceddin İbnü's-Sübki Abdülvehhab b. Ali b. Abdülkafi (771/1370), Cem’u’l-cevâmi’ (Mahalli’nin Bedru’t-tâli’ haşiyesiyle), (thk. Marzî ed-Dağıstanî), 1.baskı, Dımaşk, Müessesetu’r-Risale, t.y.
• .…… Tabakatü'ş-Şafiiyyeti'l-kübra, (thk. Mahmûd Muhammed Tanahi - Abdülfettah Muhammed el-Hulv), 2.baskı, Kahire, Daru’l-Hicr, 1992.
• Hafaci, Ebü'l-Abbas Şehabeddin Ahmed b. Muhammed b. Ömer (1069/1659), Hâşiyetü’ş-Şihab ala Tefsir’l-Beyzavi = İnayetü’l-Kadi ve kifayetü’r-Razi = Hâşiye ala Tefsiri’l-Beyzavî, Beyrut, Daru’s-Sadr, t.y.
• Eş-Şinnâvî,ve Diğerleri (Hazırlayanlar), Dairetu’l-Ma’arifi’l-İslamiyye el-müterceme anî’l-fıransiyye ve’l-ingiliziyye, Beyrut, Daru’l-ma’rife, 1933.
• Abdülhamid, Muhsin, er-Râzî müfessiren, (Doktora tezi), Bağdat, Daru’l-Hürriyye, 1974.