İslam Tarihi literatüründe tarih usulü ve bibliyografyasına dair malumat bilmünasebe İbnü’n-Nedîm’in el-Fihrist ve Ebû Cafer et-Tûsî’nin Fihristu Kütübi’ş-Şi‘a gibi bibliyografya eserlerinde mevcuttur. Kâfiyecî tarafından el-Muhtasar fî İlmi’t-Tarih adıyla kaleme alınan eserin yanı sıra İslam tarihçiliğinin başyapıtı sayabileceğimiz Sehâvî’nin el-İ‘lân bi’t-Tevbîh li men Zemmet’t-Tarih isimli eseri bu literatürün zirvesini teşkil eder. Sonraki dönemde Suyûtî tarafından kaleme alınan eş-Şumârih fî İlmi’t-Tarih isimli
risale ise züğürt bir içeriğe sahiptir. İslam tarihçiliğine dair ilk müstakil eser olma hüviyetine sahip eser, Muhammed bin İbrahim bin Muhammed el-Îcî tarafından kaleme alınmış olan Tuhfetu’l-Fakîr ilâ Sâhibi’s-Serîr (Yoksulun, Taht Sahibine Armağanı) isimli eserdir. Eserle ilgili ilk çalışma Franz Rosenthal tarafından muhtasar İngilizce çeviri şeklinde yapılan yayındır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dini Araştırmalar (Diğer) |
Bölüm | Kitap Tanıtımı ve Araştırma Notları |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 12 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 3 Sayı: 2 |
Artuklu Akademi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.