Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

“Me Against Me” in the Context of Laughing Theories: Twelfth Night

Yıl 2022, Cilt: 28 Sayı: 49, 133 - 137, 31.10.2022
https://doi.org/10.5152/ArtVis.2022.222999

Öz

The theories of laughter, which have been trying to be formulated and made sense of up to the present day, have been a difficult path for many thinkers and philosophers. It is obvious that many components come together to trigger a physical reaction and the act of laughing Decays. In this study, by considering the theories of laughter, the functioning of disguise at the point of identity change in Shakespeare’s Twelfth Night play has been examined. The ‘funny one’ created by the conflict that occurs when the ego is replaced by another ego has been analyzed. The physical and psychological effects of this condition have been emphasized.

Kaynakça

  • Bergson, H. (2016). Gülme komiğin anlamı üzerine deneme. U. C. Gökduman (Çev.). Zeplin Kitap.
  • Fordham, F. (1983). Jung psikolojisinin ana hatları. A. Yalçıner (Çev.). Say.
  • Morreall, J. (1997). Gülmeyi ciddiye almak. K. Aysever & Ş. Soyer (Çev.). İris Yayınevi.
  • Shakespeare, W. (2016). On ikinci gece. S. Sanlı (Çev.). Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Smadja, E. (2013). Gülmek. S. N. Arım (Çev.). Bağlam Yayıncılık.
  • Şener, S. (2006). Dünden bugüne tiyatro düşüncesi. Dost Kitabevi Yayınları.
  • Şentürk, R. (2016). Gülme teorileri. Küre Yayınları.
  • Tarhan, D. E. (2016). Fenomenolojik öznelerarasılığın tersyüz edilişi olarak komedi. Felsefe Arşivi, 45, 85–117. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/697044

Gülme Kuramları Bağlamında “Ben’e Karşı Ben”: On İkinci Gece

Yıl 2022, Cilt: 28 Sayı: 49, 133 - 137, 31.10.2022
https://doi.org/10.5152/ArtVis.2022.222999

Öz

Günümüze kadar formüle edilmeye ve anlamlandırılmaya çalışılan gülme teorileri, birçok düşünür ve filozof için zorlu bir yol olmuştur. Birçok bileşenin bir araya gelerek fiziksel bir tepkiyi tetiklemesi ve gülme eyleminin gerçekleştiği açıktır. Bu çalışmada gülme teorileri de göz önüne alınarak, Shakespeare’in On İkinci Gece oyununda; kılık değiştirmenin kimlik değiştirme noktasında işleyişi incelenmiştir. Ego bir başka egoyla yer değiştirdiğinde ortaya çıkan çatışmanın yarattığı ‘komik olan’ analiz edilmiştir. Bu durumun fiziksel ve psikolojik etkileri üzerinde durulmuştur.

Kaynakça

  • Bergson, H. (2016). Gülme komiğin anlamı üzerine deneme. U. C. Gökduman (Çev.). Zeplin Kitap.
  • Fordham, F. (1983). Jung psikolojisinin ana hatları. A. Yalçıner (Çev.). Say.
  • Morreall, J. (1997). Gülmeyi ciddiye almak. K. Aysever & Ş. Soyer (Çev.). İris Yayınevi.
  • Shakespeare, W. (2016). On ikinci gece. S. Sanlı (Çev.). Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Smadja, E. (2013). Gülmek. S. N. Arım (Çev.). Bağlam Yayıncılık.
  • Şener, S. (2006). Dünden bugüne tiyatro düşüncesi. Dost Kitabevi Yayınları.
  • Şentürk, R. (2016). Gülme teorileri. Küre Yayınları.
  • Tarhan, D. E. (2016). Fenomenolojik öznelerarasılığın tersyüz edilişi olarak komedi. Felsefe Arşivi, 45, 85–117. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/697044
Toplam 8 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Güzel Sanatlar Eğitimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Oğuzhan Vartolioğlu 0000-0001-6996-624X

Yayımlanma Tarihi 31 Ekim 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 28 Sayı: 49

Kaynak Göster

APA Vartolioğlu, O. (2022). Gülme Kuramları Bağlamında “Ben’e Karşı Ben”: On İkinci Gece. Art Vision, 28(49), 133-137. https://doi.org/10.5152/ArtVis.2022.222999

Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License
29929