Frankenstein or The Modern Prometheus written by Mary Shelley in 1818 was translated into many languages as it is one of the masterpieces in horror fiction genre. Additionally, there are also numerous movies based on Shelley’s novel. Therefore, the novel has become a research subject in both Translation Studies and Adaptation Studies. This study aims to investigate the introduction of Frankenstein to Turkish readers within the context of Translation Studies. First examples of Frankenstein in Turkish are Canavar Frankeştayn published by Işık Kütüphanesi in 1944 and Frankeştayn published by Milliyet Yayınları in 1971. The horror series Canavar Frankeştayn presented as an original work and the horror novel Frankeştayn, whose first and second editions were introduced as translations and the third edition was presented as an original work, are the research subjects of this study. This study shows that these two works introducing Frankenstein to Turkish readers were created by novelization technique. The features of “novelization”, which is accepted as a type of adaptation in the field of Adaptation Studies, and the qualities of the authors who employ this technique evoke the notions of “translation” and “translator as an expert”. The aim of this study is to discuss the term “novelization” as an act of translation and to analyze the aforementioned cinema novels as translated texts within the framework of Skopos Theory of Hans J. Vermeer.
Mary Shelley tarafından 1818 yılında kaleme alınan Frankenstein or The Modern Prometheus adlı romanın korku edebiyatının başyapıtlarından biri olması nedeniyle pek çok dile çevirisi yapılmıştır. Bunun yanı sıra eserin çeşitli film uyarlamaları da mevcuttur. Bu nedenle eser hem uyarlama çalışmalarının hem de çeviribilimin araştırma nesnelerinden biri haline gelmiştir. Bu çalışmanın amacı Frankenstein’ın Türk okurlarla buluşma serüvenini çeviribilim bağlamında incelemektir. Türkçede Frankenstein’a ilişkin ilk örnekler 1944 yılında Işık Kütüphanesi tarafından basılan Canavar Frankeştayn ve 1971 yılında Milliyet Yayınları tarafından yayımlanan Frankeştayn isimli eserlerdir. Telif olarak sunulan Canavar Frankeştayn ve ilk iki baskısında çeviri, üçüncü baskısında ise telif olarak yayımlanan Frankeştayn isimli eserler çalışmanın araştırma nesnesini oluşturmaktadır. Yapılan araştırmada Türk okurunun Frankenstein karakteriyle tanışmasına vesile olan bu eserlerin aslında romanlaştırma yöntemiyle üretilen eserler olduğu saptanmıştır. Uyarlama Çalışmaları alanında bir uyarlama çeşidi olarak ele alınan “romanlaştırma” (“novelization”) yönteminin özellikleri ve bu işi yapan yazarların nitelikleri, akıllara “çeviri” ve “uzman çevirmen” kavramlarını getirmektedir. Bu çalışmada Hans J. Vermeer’in Skopos Kuramı temel alınarak “romanlaştırma” kavramı bir çeviri eylemi olarak tartışmaya açılacak ve bahsi geçen sinema romanları birer çeviri metin olarak ele alınacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Nisan 2020 |
Gönderilme Tarihi | 10 Şubat 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: Çeviribilim Özel Sayısı |
ISSN: (online) 2602-2567