Göstergebilim Yaklaşımı Kapsamında Turizm Mitleri Üzerine Bir İnceleme

Yıl 2022, , 30 - 40, 01.12.2022

Kübra Aşan

https://doi.org/10.17123/atad.910651

Cited By: 1

Öz

Mitler, ilkel dönemlerde olduğu gibi modern ve geç modern dönemde de olguların anlamlandırılması veya normalleştirilmesi için başvurulan bir dil biçimi olmuştur. Turizmle ilgili süreçlerin anlamlandırılmasında da mitler, epistemolojik bir perspektif ve yeni tartışma alanları açma potansiyeli taşır. Bu bağlamda çalışmada turizm mitleri üzerine genel bir kavramsal çerçeve sunmak amacıyla alanyazın taraması yapılmıştır. Lévi-Strauss’un derin yapısal karşıtlıklar temelinde mit çözümleme yaklaşımı takip edilerek turizmde göstergebilim çalışmaları kapsamında bir derleme çalışması gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın sonuçları turizm mitlerinin, eleştirel ve işlevsel bağlamlarda kavramsallaştırabileceğini ortaya koymaktadır. Eleştirel bağlamda turizm mitlerinde neoliberalizm, postkolonyalizm ve neokolonyalizm ideolojileri öne çıkmaktadır. İşlevsel bağlamda ise turistik deneyim ve destinasyonların tutundurulmasında bir pazarlama dili olarak mitlere başvurulduğu görülmektedir. Çalışma sonuçlarının turizm mitlerinin kavramsallaştırılması ve turizm araştırmalarında gösterge ve mitlerin çözümlenmesi konularında alanyazına katkı sağlaması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Turizm iletişimi, Turizm pazarlaması, Turist davranışı, Göstergebilim, Turizm mitleri

An Analysis on Tourism Myths Under Semıotic Perspective

Öz

Myths have been a form of language in the modern and late modern era for the sensemaking or normalization of phenomena as in the primitive epoch. Myths also offer an epistemological perspective and new discussion areas in making sense of tourism experiences. In this study, a literature review was conducted to present a general conceptual framework on tourism myths. A review study was carried out within the scope of semiotic studies in tourism by following the myth analysis approach of Lévi-Strauss on the basis of deep structural oppositions. Study findings reveal that tourism myths can be conceptualized in critical and functional contexts. In the critical context, neoliberalism, postcolonialism, and neocolonialism ideologies come to the fore in tourism myths. In the functional context, mythical narratives are applicable as marketing medium of communication to promote destinations and experiences. The results of the study are expected to contribute to the literature with its conceptualization and analysis of tourism myths and the signs in tourism research.

Anahtar Kelimeler

Tourism communication, Tourism marketing, Tourist behavior, Semiotics, Tourism myths

Kaynakça

• Banik, S. (2017). Stereotyping India’s North East: Examining the in Tourism Discourse, Rupkatha Journal on Interdisciplinary Studies in Humanities, 9 (3): 210-216.
• Barthes, R. (2003). Çağdaş Söylenler. (Çev: T. Yücel). İstanbul: Metis Yayınları.
• Barthes, R. (2005). Göstergebilimsel Serüven. (Çev: M. Rifat ve S. Rifat). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Berger, A. A. (2011). Tourism as a Postmodern Semiotic Activity, Semiotica, 2011 (183): 105-119.
• Bennett, A. (2013). Kültür ve Gündelik Hayat. (Çeviri: N. Tokdoğan, B. Şenel ve U. Y. Kara, T.). Ankara: Phoenix.
• Campbell, J. (1991). The Power of Myth. New York: Anchor Books.
• Chapman, S. (1979). Advertising and Psychotropic Drugs: The Place of Myth in Ideological Reproduction, Social Science & Medicine. Part A: Medical Psychology & Medical Sociology, 13: 751-764.
• Chapman, S. (1986). Great Expectorations: Advertising and the Tobacco Industry. Londra: Comedia Pub.
• Crăciunescu, A. (2016). On Methodology and (Post) Colonialism in Tourism Promotional Language, AlmaTourism, (Special Issue N. 5): 125–133.
• Dağtaş, B. (2012). Reklamı Okumak. Ankara: Ütopya Yayınları.
• Dallabona, A. (2015). Luxury Fashion Flagship Hotels and Cultural Opportunism: The Cases of Hotel Missoni Edinburgh and Maison Moschino, Hospitality and Society, 5 (2-3):117-143.
• Erdoğan, İ. (2010). Ekoturizmin Eleştirel Bir Değerlendirmesi. İçinde; Orman Ekosistemlerinde Ekoturizm Çalıştayı ve 10. Yılında TODEG (ss. 65-83). Ankara: Türkiye Ormancılar Derneği.
• Fiske, J. (1996). İletişim Çalışmalarına Giriş. (Çev: S. İrvan). Ankara: Ark Yayınları.
• Greimas, A. J. (1989). On Meaning, New Literary History, 20 (3): 539-550.
• Gros, F. (2017). Yürümenin Felsefesi. (Çev: A. Ulutaşlı). İstanbul: Kolektif Yayınları.
• Hopkins, J. (1998). Signs of the Post‐Rural: Marketing Myths of a Symbolic Countryside, Geografiska Annaler: Series B, Human Geography, 80 (2):65-81.
• Horzum, I. (2011). Reklamlarda İşlenen Modern Mitler ve Yeşil Mitin Göstergebilimsel İncelemesi, E-Journal of New World Sciences Academy, 6 (1): 30-41.
• Johns, N. ve Clarke, V. (2001). Mythological Analysis of Boating Tourism, Annals of Tourism Research, 28 (2): 334-359.
• Kane, M. J. (2013). New Zealand’s Transformed Adventure: From Hero Myth to Accessible Tourism Experience, Leisure Studies, 32 (2): 133-151.
• Knudsen, D. C., Rickly-Boyd, J. M. ve Greer, C. E. (2014). Myth, National Identity, and The Contemporary Tourism Site: The Case of Amalienborg and Frederiksstaden, National Identities, 16 (1): 53-70.
• König, J. C. L., Wiedmann, K.-P., Hennigs, N. ve Haase, J. (2016). The Legends of Tomorrow: A Semiotic Approach Towards a Brand Myth of Luxury Heritage, Journal of Global Scholars of Marketing Science, 26 (2): 198-215.
• Lévi-Strauss, C. (1962). La Pensée Sauvage. Paris: Plon.
• Lévi-Strauss, C. (2013). Mit ve Anlam. (Çev: G.Y. Demir). İstanbul: İthaki Yayınları.
• Lyons, K., Hanley, J., Wearing, S. ve Neil, J. (2012). Gap Year Volunteer Tourism. Myths of Global Citizenship?, Annals of Tourism Research, 39 (1): 361-378.
• MacCannell, D. (1987). Marketing and Semiotics:‘Sex Sells’: Comment on Gender Images and Myth in Advertising. Mouton: De Gruyter.
• Malinowski, B. (1926). Myth in Primitive Psychology. London: Kegan.
• McKercher, B. ve Prideaux, B. (2014). Academic Myths of Tourism, Annals of Tourism Research, 16: 16-28.
• Nelson, V. (2005). Representation and Images of People, Place and Nature in Grenada’s Tourism, Geografiska Annaler, Series B: Human Geography, 87 (2): 131-143.
• Parladır, H. S. (2006). Mit Simgeciliği ve Mitin Yapısal Çözümlemesi, Folklor/Edebiyat Dergisi, 4 (12): 1-19.
• Sharpley, R. (2010). The Myth of Sustainable Tourism. CSD Working Papers Series 4: 1-14 2009/2010, http://www.uclan.ac.uk/schools/built_natural_environment/research/csd/fi les/CSD_Working_Paper_4_Sustainable_Tourism_Sharpley.pdf, Erişim tarihi, 4 Mart 2020.
• Tresidder, R. (2011). The Semiotics of Tourism. İçinde; P. Robinson, S. Heitmann ve P. Dieke (Editörler) Research Themes for Tourism (ss.59-69). Cambridge: CABI Publishing.
• Tönnies, F. (1955). Community and Association:(Gemeinschaft und Gesellschaft). Londra: Routledge.
• Turner, V. W. (1969). The Ritual Process: Structure and Anti-Structure. Londra: Routledge.
• Türk Dil Kurumu. (2021). Türk Dil Kurumu: Sözlük: Mit. Türk Dil Kurumu Sözlükleri Resmi Web sitesi, https://sozluk.gov.tr/, Erişim tarihi: 10 Ağustos 2021.
• Urbain, J. (2009). Yolcu ve İkizi "Sahte" Karmaşası, Cogito Turist: Modern Çağın Seyyahı, 59: 67-80.
• Urry, J. (2009). Turist Bakışı. Ankara: Bilgesu Yayıevi.
• Waitt, G. ve Head, L. (2002). Postcards and Frontier Mythologies: Sustaining Views of The Kimberley as Timeless, Environment and Planning D: Society and Space, 20 (3): 319-344.
• Yücel, T. (2005). Yapısalcılık. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.