Bu çalışmada, belediye ve bakanlık belgeli tesislere gelen yerli turistlere ilişkin istatistikler, mekânsal istatistik yöntemlerine göre incelenmiştir. 2018, 2020 ve 2022 yılları esas alınarak pandemi sürecinin iç turizmdeki etkisi ortaya konulmuştur. Verilerin mekânsal dağılımını belirleyebilmek için küresel ve yerel olarak Moran’s I yöntemleri kullanılarak mekânsal otokorelasyon analizi yapılmıştır. İlçe ölçeğinde gerçekleştirilen analiz sonucunda, pandeminin tercih edilen turizm mekânlarında, yerli turistler özelinde belirgin bir değişime sebep olmadığı ortaya konulmuştur. Salgın dönemi ve salgın sonrasındaki dönemde sıklıkla ifade edilen radikal değişiklik söylemleri en azından bu süreler içerisinde istatistiksel olarak gerçekleşmemiştir. Ancak değişim uzun bir zaman dilimine ihtiyaç duymaktadır. Yaşanan krizler sektörü etkilediği gibi turistlerin tercihlerini de etkilemektedir. Risk ve krizleri azaltmak, planlamaların yapılması, sürdürülebilir turizm gelişiminin sağlanması, ekonomik, sosyal ve çevresel sonuçları izlemek için turist tutum ve davranışlarını takip etmek önem arz etmektedir. Bundan dolayı çalışmada coğrafi kümelenme eğilimi değerlendirilmiştir. Sonuçlar, Türkiye’de iç turizmin giderek daha fazla fark edilir hale gelen coğrafi kümelenme eğiliminde olduğunu ortaya koymaktadır.
Beşeri coğrafya Turizm coğrafyası İç turizm Mekânsal istatistik COVID-19
In this research, domestic tourist statistics coming to municipality and ministry certified facilities were examined according to spatial statistics methods. The impact of the pandemic process on domestic tourism has been revealed based on the years 2018, 2020 and 2022. Spatial autocorrelation analysis was performed using Moran’s I methods to determine the spatial distribution of the data. As a result of the analysis carried out on a district scale, it was revealed that the pandemic did not cause a significant change in the destinations preferred by domestic tourists. The rhetoric of radical change, which is frequently expressed during the pandemic period and the post-pandemic period, has not statistically come true. However, change requires a long period of time. The crises affect the sector as well as the preferences of tourists. It is important to follow tourist attitudes and behaviors in order to reduce risks and crises, ensure sustainable tourism development, and monitor economic, social and environmental results. Therefore, geographical clustering tendency was evaluated in the research. Research results reveal that domestic tourism in Turkey has a tendency towards geographical clustering, which is becoming increasingly noticeable.
Human geography Tourism geography Domestic tourism Spatial statistical COVID-19
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Rekreasyon, Tatil ve Turizm Coğrafyası |
Bölüm | Hakem Denetimli Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 9 Mayıs 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 9 Temmuz 2024 |
Gönderilme Tarihi | 29 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 9 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 35 Sayı: 1 |