Öz
Öz
Minareler
İslamiyet’in ilk ortaya çıkışından bu yana cami yapılarının önemli
unsurlarından birisi olmuştur. Ezanı daha uzağa duyurabilme amacıyla inşa
edilen minarelerin şekillenmelerinde bölgesel etkiler, estetik kaygılar ve
gelenekler etkili olmuştur. Minareler İslamiyet’in ilk yıllarında daha çok
fonksiyonel amaca hizmet eden mimari elemanlarken sonraki dönemlerde cami
mimarisinin ve siluetinin ayrılmaz parçası haline gelmişlerdir.
Minarelerde
inşa malzemesi olarak daha çok taş ve tuğla tercih edilmiştir. Buna karşın
özellikle 19. yüzyıl ve sonrası inşa edilen birtakım camide minarelerin ahşap
malzemeyle inşa edildikleri görülmektedir. Bu camiler genellikle küçük ölçekli
mahalle camileridir. Bu camilerdeki minarelerde ahşap malzemenin tercih
edilmesi kolay bulunan hafif bir malzeme olması ve kullanımının daha kolay
olmasından kaynaklanmaktadır. 19. yüzyıl öncesinde de ahşap minare yapılarının
varlığı bilinmektedir. Ancak bu minareler günümüze gelememiştir. Ahşabın taş ve
tuğlaya nazaran daha dayanıksız bir malzeme olması bu durumun sebeplerinden
birisidir.
Tokat
ve çevresi ahşap minareleri camilerin yoğunlaştığı bölgelerden birisidir.
Özellikle kent merkezinde Sulusokak ve kale eteklerinde yer alan bir takım
küçük ölçekli caminin minaresi ahşaptır. Bu camiler ahşap minareleriyle
birlikte tarihi mahallelerin siluetlerini oluşturmaktadır.
Kaynakça
- Akgündüz, A. – Öztürk, S. ve Baş, Y. (2005), Üç Devirde Bir Mabed Ayasofya, İstanbul.
- Altun, A. (1982). “Kütahya’nın Türk Devri Mimarisi Bir Deneme”, Atatürk’ün Doğumunun 100. Yılına Armağan Kütahya, İstanbul, 171-700.
- Altun, A. (1978). Anadolu’da Artuklu Devri Türk Mimarisinin Gelişmesi, İstanbul.
- Aslanapa, O. (1989). Türk Sanatı, Ankara.
- Atak, E. (2014). Anadolu’da Lale Devri Mimarisi (İstanbul Dışı Örnekler Üzerine BirAraştırma), (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
- Aytekin, O. (1999). Ortaçağdan Osmanlı Dönemine Kadar Artvin’deki Mimari Eserler, Ankara.
- Bakırer, Ö. (1971). “Anadolu’da XIII. Yüzyıl Tuğla Minarelerin Konum, Şekil, Malzeme ve Tezyinat Özellikleri”, Vakıflar Dergisi, S.9, Ankara, 337-363.
- Berchem, V. (1960). “Mimari”, İslam Ansiklopedisi, Cilt:8, İstanbul, 318-322.
Öz
Kaynakça
- Akgündüz, A. – Öztürk, S. ve Baş, Y. (2005), Üç Devirde Bir Mabed Ayasofya, İstanbul.
- Altun, A. (1982). “Kütahya’nın Türk Devri Mimarisi Bir Deneme”, Atatürk’ün Doğumunun 100. Yılına Armağan Kütahya, İstanbul, 171-700.
- Altun, A. (1978). Anadolu’da Artuklu Devri Türk Mimarisinin Gelişmesi, İstanbul.
- Aslanapa, O. (1989). Türk Sanatı, Ankara.
- Atak, E. (2014). Anadolu’da Lale Devri Mimarisi (İstanbul Dışı Örnekler Üzerine BirAraştırma), (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
- Aytekin, O. (1999). Ortaçağdan Osmanlı Dönemine Kadar Artvin’deki Mimari Eserler, Ankara.
- Bakırer, Ö. (1971). “Anadolu’da XIII. Yüzyıl Tuğla Minarelerin Konum, Şekil, Malzeme ve Tezyinat Özellikleri”, Vakıflar Dergisi, S.9, Ankara, 337-363.
- Berchem, V. (1960). “Mimari”, İslam Ansiklopedisi, Cilt:8, İstanbul, 318-322.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2016 |
| Gönderilme Tarihi | 28 Aralık 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 37 |
- Makale Dosyaları
Etik kurallarla ilgili maddelerin uygulanması konusunda etik kurul izni gerektiren çalışmalar için izinlerin alınıp, izinle ilgili bilgilere makalede yer verilmesi hususu kriterlere eklenmiştir. Bu doğrultuda dergimize gönderilen ve aşağıda belirtilen koşullara uyan makaleler için Etik Kurul İzni alınması gerekmektedir.
• Anket, mülakat, odak grup çalışması, gözlem, deney, görüşme teknikleri kullanılarak katılımcılardan veri toplanmasını gerektiren nitel ya da nicel yaklaşımlarla yürütülen her türlü araştırmalar.
Ayrıca;
• Başkalarına ait ölçek, anket, fotoğrafların kullanımı için sahiplerinden izin alınması ve belirtilmesi,
• Kullanılan fikir ve sanat eserleri için telif hakları düzenlemelerine uyulduğunun belirtilmesi gerekmektedir.