TÜRK MÜZİĞİ VİYOLONSEL EĞİTİMİNE YÖNELİK BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2018, Sayı: 41, 11 - 34, 24.10.2018

Adem Kılıç , Hasan Tahsin Sümbüllü

https://doi.org/10.32547/ataunigsed.472109

Cited By: 1

Öz

Araştırmanın amacı, viyolonsel sanatçı ve
eğitimcilerinden görüşler alınarak Türk müziği (TM) viyolonsel eğitimine
yönelik değerlendirmelerde bulunmaktır.

Araştırma, betimsel bir çalışma olup anket tekniği
kullanılmıştır.

Araştırma kapsamında 20 ileri düzey TM viyolonsel
icracısı tespit edilmiştir. Viyolonsel sanatçı ve eğitimcilerinden oluşan
örneklemden veriler elde edilmek üzere bir anket oluşturulmuştur.

Araştırma sonucunda ileri düzey TM viyolonsel
icracılarından demografik bilgiler ve viyolonsel eğitimleri ile viyolonsel
öğretimine yönelik çeşitli değişkenler açısından sonuçlara ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Viyolonsel, Çalgı Eğitimi, İcra Teknikleri

Kaynakça

• Cemil, M. (2002). Tanburi Cemil Bey'in hayatı. İstanbul: Kubbealtı Neşriyatı.
• Değirmencioğlu, L. (2006). Geleneksel türk sanat müziği viyolonsel öğretim ve icra yöntemleri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• Feridunoğlu, L. (2004). Müziğe giden yol geç müzisyenin el kitabı. İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
• Karataş, Ö. S. (2013). Tanzimat dönemindeki batılılaşma ideolojisinin oluşturduğu kültürel değişim karşısında klasik türk mûsikîsi’nin durumu, A. Akat & Ö. D.
• Varlı & F. M. E. Küçükaksoy (Ed.). KTÜ 1. Uluslararası Müzik ve Araştırmaları Sempozyumu "Müzik ve Kültürel Doku" içinde (s. 376-393). KTÜ, Trabzon.
• Lehimler, E. (2014). Geleneksel Türk müziğine dayalı viyolonsel öğretimine yönelik bir model önerisi ve uygulamadaki görünümü (Hüseyni makamı örneği) (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Levendoğlu, O. (2005). Tarih içinde Geleneksel Türk Sanat Müziği ve diğer kültürlerle etkileşimleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 253-262.
• Öztürk, Y. Ö. & Beşiroğlu, Ş. (2009). Viyolonselin Türk makam müziğine girişi ve Tanburi Cemil Bey. İTÜ Dergisi/b, 6(1), 31-40.
• Özgüler, Ö. (2007). Türk Müziğinde Viyolonsel (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Haliç Üniversitesi, İstanbul.
• Pleeth, W. (2001). Cello (Yehudi Menuhin Music Guides). London: Kahn & Averill Publishers.
• Say, A. (2002). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Serdaroğlu, R. E. (2008). Muzıka- yı Hümayun'un kurulmasından günümüze kadar Türkiye' de çok sesli klasik batı müziğinin kurumlaşması (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Sertöz, A. (2003). Dünya viyolonsel ekollerinin tarihsel gelişimi ve Türkiye'deki viyolonsel eğitimine yansımaları (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Uçan, A. (2005). Müzik Eğitimi (Temel Kavramlar- İlkeler- Yaklaşımlar ve Türkiye'deki Durum). İstanbul: Evrensel Müzikevi.
• Yıldırım Orhan, Ş. (Ed) (2012). Türk ve Batı Müziği Çalgıları Viyolonsel Ders Kitabı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.