Practising Strategies Based on Academicians’ View about Playing Antonio Vivaldi’s Violin Concerto Op.3 No. 6

Yıl 2019, Sayı: 43, 77 - 94, 26.10.2019

Tuna Taşdemir Ali Korkut Uludağ

https://doi.org/10.32547/ataunigsed.554379

Öz

The aim of this study is to transform the practising
strategies developed within the scope of academicians’ views about playing
Antonio Vivaldi’s Violin Concerto Op.3 No. 6 into a systematic method. Research
population consists of violin instructors working in fine arts departments in
faculties of education in Turkey and the sample includes violin instructors
working in 12 different universities selected from the population defined
within the limits of the study.

In this survey study, Mann-Whitney U
Test was used to determine if a significant relationship exists between the
views of academicians in terms of gender as a variable (-two groups-); and
Kruskal Wallis Test was used for variables with more than two groups such as
age, educational status and period of service as a violin instructor . As a
data collection tool, a survey based on five point likert scale and expert
opinion forms were utilized and to analyse the questions found in the second
part of the data collection tool, frequency and percent values were used. At
the end of the study, pedagogical materials used to develop left hand and right
hand technique both separately and together and the violin concertos that has
been taught as a prerequisite before practicing Antonio Vivaldi’s Violin
Concerto Op.3 No. 6. were defined.

Anahtar Kelimeler

Violin concerto, Violin training, Practising strategie

Antonio Vivaldi Op.3 6. Keman Konçertosu’nun Çalınmasına Yönelik Öğretim Elemanları Görüşlerine Dayalı Çalışma Stratejileri

Öz

Bu çalışma, Antonio Vivaldi Op.3 6. Keman Konçertosu’nun
çalınmasına yönelik öğretim elemanı görüşleri kapsamında geliştirilen çalışma
stratejilerinin sistematik bir yöntem haline getirilmesi amacı ile yapılmıştır.
Araştırmanın evrenini, Türkiye’de eğitim fakülteleri güzel sanatlar eğitimi
bölümü müzik öğretmenliği programlarında keman eğitimi alanında görev yapan
öğretim elemanları oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise araştırma
içerisinde sınırlandırılmış aynı bölüm ve programların yer aldığı 12 farklı
üniversitede keman eğitimi alanında görev yapan öğretim elemanlarından
oluşmaktadır.

Araştırmada çalışma modeli olarak
tarama modeli kullanılmıştır. Öğretim elemanlarının görüşleri arasında anlamlı
bir farklılık olup olmadığını belirlemeye yönelik iki gruptan oluşan cinsiyet
değişkeni için Mann-Whitney U testi; ikiden fazla gruptan oluşan yaş, eğitim
durumu, hizmet süresi ve keman eğitimi verme süresi değişkenleri için ise
Kruskal Wallis testi uygulanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak,
beşli likert tipi anket ve uzman görüşü alma formu kullanılmıştır. Veri toplama
aracının ikinci bölümünde yer alan soruların analizinde frekans ve yüzde
değerleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğretim elemanlarının sol el
tekniğinin ve sağ el tekniğinin geliştirilmesi ile birlikte hem sol hem de sağ
el tekniğinin geliştirilmesi için hangi pedagojik materyalleri kullandıkları
tespit edilmiştir. Ayrıca Antonio Vivaldi Op.3 6. Keman Konçertosu öncesi
öğrencilere hangi konçertoların çalıştırıldığı da belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Keman konçertosu, Keman eğitimi, Çalışma stratejisi

Kaynakça

• Açın, C. (1995). Organoloji 2. İstanbul: Yenidoğan Basımevi.
• Auer, L. (1921). Violin playing as I teach it. New York: Frederick A. Stokes Company.
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (11. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Can, A. (2013). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Coşkun, B. (2013). Antonio Vivaldi'nin re majör flüt konçertosu’nun form, analiz ve icra yönünden incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne. YÖK tez veri tabanından erişildi (Tez No. 358344).
• Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297–334.
• Ertem, Ş. (2011). Orta düzey piyano eğitimi için repertuvar seçme ilkeleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 645-652.
• İlyasoğlu, E. (2009). Zaman içinde müzik. (9. basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Kaygısız, M. (1999). Müzik tarihi başlangıcından günümüze müziğin evrimi. (1. basım). İstanbul: Kaynak Yayınları.
• Ketenci, N. Y. (2005). Alman keman okulu (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. YÖK tez veri tabanından erişildi (Tez No. 214692).
• Köse, E. (2010). Bilimsel Araştırma Modelleri. R. Y. Kıncal (Ed.), Bilimsel Araştırma Yöntemleri içinde (s. 97-119). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Öztürk, F. G., & Özay, S. (2008). Keman ve viyola eğitiminde kullanılan Mazas “Special Etudes op.36” Metodu’nun sağ ve sol el teknikleri yönünden incelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 57-74.
• Platt, J. K. H. (2009). A methodology of study for samuel barber’s concerto for violin and orchestra op. 14. (Unpublished doctoral dissertation thesis). Ball State University, Indiana.
• Talay, F. (1959). Musiki tarihi. İstanbul: Orhan Mete ve Ortağı Kolektif Şirketi Matbaası.
• Talbot, M. (1993). The dent master musicians, Vivaldi. Londra: The Orion Publishing Group.
• Uludağ, A. K. (2012). Gitar eğitiminde Türk müziği içerikli akor ve kadans kurulumlarına yönelik farklı akortlarda konumlandırmalar ve etkililik düzeyleri (Doktora tezi). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya. YÖK tez veri tabanından erişildi (Tez No. 326657).
• Yıldız, G. (2002). İlköğretimde müzik öğretimi birinci kademe. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Zafer, A. H. (2010). Bireysel keman çalışmalarında uygulanabilecek çalışma yöntemlerinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 445-453.