Yükseköğretimde kalite güvencesi ve akreditasyon: Açık ve uzaktan eğitim

Yıl 2022, Cilt: 8 Sayı: 1, 87 - 93, 31.01.2022

Emin Özen

Öz

21. yüzyılda bilgi ve teknoloji alanındaki hızlı gelişmeler ve değişmeler toplumu her alanda değişime zorlamaktadır. Dijital dönem olarak adlandırılabilecek bu dönemde toplumların kendilerini geliştirmeleri elzem gözükmektedir. Toplumların gelişim ve değişim göstermesinde en önemli faktörlerden birinin eğitim olduğu düşünülmektedir. Ülkemizde eğitim sistemlerinin geliştirilmesinden Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) ve Yüksek Öğretim Kurulu (YÖK) sorumludur. Yükseköğretimde çağın gereksinimlerine ayak uydurabilmek için Kalite Güvencesi ve Akreditasyon sistemleri kullanılmaya başlanmıştır. Ayrıca günden güne gelişen teknolojilere, artan öğrenci sayısına, zaman ve mekandan bağımsız eğitime ve öğrenmeye artan ilgiye paralel olarak açık ve uzaktan eğitimin ve uzaktan eğitim programlarının akreditasyon süreçleri gitgide daha fazla önem kazanmaktadır. Çalışmanın amacını; Türkiye’de yükseköğretimde kalite güvencesi ve akreditasyon çalışmalarının uzaktan eğitime yansımalarının belirlenen sorular ekseninde değerlendirmek oluşturmaktadır. Sonuç olarak açık ve uzaktan eğitim kurumlarının belirli kalite standartlarına sahip olması ve akredite olarak bunu güvence altına alması gerektiği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Uzaktan Eğitim, Kalite güvencesi ve Akreditasyon, Açık ve Uzaktan Eğitim, Akreditasyon

Kaynakça

• AUDAK, (2017). Açık ve Uzaktan Öğretim Programları Değerlendirme ve Akreditasyon Derneği hakkında. http://audak.org/hakkinda/ 10.10.2021 tarihinde alınmıştır.
• Bakioğlu, A.(2009). Çağdaş sınıf yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Bakioğlu, A. ve Ülker N. (2015). Üniversitede akreditasyon, Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Belawati, T. (2010). Quality assurance. In T.Belawati & J.Baggaley (Eds.), Policy and practice in Asian distance education (pp. 49-60). New Delhi: SAGE.
• Daniel, J.S. (2006). Preface. In B. N. Koul& A. Kanwar (Eds.), Perspectives on distance education: towards a culture of quality (pp. vii-viii). Vancouver: Commonwealth of Learning.
• Demirel, E. (2016). Acreditation of Distance Learning. Universal Journal of Educational Research 4(10): 2469-2476, 2016. DOI: 10.13189/ujer.2016.041026.
• Jung, I., &Latchem, C. (2012). Quality assurance and accreditation in open and distance learning. In I. Jung & C. Latchem (Eds.), Quality assurance and accreditation in distance education and e-learning: models, policies and research (pp. 13-22). Newyork, NY: Routledge.
• Jung, I., Wong, T. M., Li, C., Baigaltugs, S., &Belawati, T. (2011). Quality assurance in Asian distance education: diverse approaches and common culture. International Review of Research in Open and Distance Learning, 12(6), 63-83.
• Koçdar, S. (2011), Açık ve Uzaktan Öğrenme Programlarında ve Akreditasyon: Türkiye İçin Bir Model Önerisi, Doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Özen, E. (2021). Açık ve uzaktan öğrenmede bireysel farklılık olarak öğrenme hızı. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi , 7 (2) , 1-5 .
• Şişman, M. (2005). Eğitim bilimlerine giriş, Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Turan, E. Z. (2013). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmen Yetiştirme Programlarına İlişkin Kalite Standartlarının Belirlenmesi, Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• YÖK, (2007). Türkiye’nin yükseköğretim stratejisiAnkara: Yükseköğretim Kurulu. Retrieved fromhttp://www. yok.gov.tr/content/view/557/238/lang,tr_TR/03.01.2019 tarihinde alınmıştır.
• YÖK, (2004). Türk yükseköğretiminin bugünkü durumu. Ankara: Yükseköğretim Kurulu. Retrievedfromhttp://www2.yok.gov.tr/component/option,com_docman/task,cat_view/gid, 179/Itemid,215/lang,tr/ 18.12.2020 tarihinde erişildi.
• YÖKAK (2017). Yükseköğretim Kalite Kurulu hakkında.http://yokak.gov.tr/hakkinda. 03.01.2019 tarihinde alınmıştır.