Etkileşimli Öğrenme Ortamları Bağlamında CERN Öğretmen Çalıştayı İncelemesi

Yıl 2023, , 158 - 194, 30.03.2023

Hasan Özcan , Metin Şardağ , Ayberk Bostan Sarıoğlan

https://doi.org/10.30964/auebfd.1095974

Öz

Öğretmenler mesleki gelişimlerini sağlamak amacı ile ulusal ve uluslararası düzeyde birçok kurs, seminer ve çalıştaya katılmaktadırlar. Bu çalışmada CERN’de onuncusu gerçekleştirilen Türk Öğretmen Çalıştayı’na (CERN TÖÇ-10) katılan öğretmenlerin çalıştay hakkındaki düşüncelerini, edinimlerini ve yaygın etki yaratmak için yaptıklarını/planladıklarını araştırmak amaçlanmaktadır. Araştırma modeli olarak açıklayıcı durum çalışması tercih edilmiştir. Çalışma grubunu CERN TÖÇ-10 etkinliğine katılan 12 öğretmen oluşturmaktadır. Veri toplamak amacıyla araştırmacılarca yarı-yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmıştır. Uzman görüşü alınarak son biçimi verilen form dört sorudan oluşmaktadır. Görüşmeler her öğretmen ile yaklaşık 30 dakika sürmüştür. Verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlarda, öğretmenlerin çalıştay ile ilgili yaygın etkiyi öğrenciler, öğretmenler ve toplum üzerinden gerçekleştirmeyi amaçladıkları görülmektedir. Bunu gerçekleştirirken de seminer, sunum, deneyim paylaşımı, deney yapma, öğrenci kulübü gibi birçok yolu deneyebileceklerini belirtmektedirler. Öğretmenlerin çalıştay hakkındaki görüşleri genellikle olumlu olmuş ve okulda yürüttükleri derslere etkilerine ilişkin özgüvenlerinin ve güdülenmelerinin (motivasyonlarının) arttığını belirtmişlerdir. Öğretmenlerin çalıştayın etkililiğine ilişkin çalıştay süresinin uzatılması ve kuramsal (teorik) derslerin azaltılıp daha fazla uygulama yapılmasını istedikleri görülmektedir. Sonuç olarak TÖÇ-10 etkinliğinin katılan öğretmenler üzerinde olumlu etkileri olmuştur. Bu tür uluslararası etkinliklerin sayısı arttırılarak daha fazla sayıda öğretmenin ulaşmasının sağlanması araştırmanın önerileri arasında yer almaktadır.

Anahtar Kelimeler

CERN, bilim iletişimi, Türk öğretmen çalıştayı, öğretmen görüşleri, informal öğrenme

CERN Teacher’s Program Review in the Context of Interactive Learning Environments

Öz

Teachers attend many courses, seminars, and workshops at the national and international levels to ensure their professional development. This study aims to investigate the opinions and achievements of the teachers who participated in the tenth Turkish Teacher Program (TTP) held at CERN. An explanatory case study was preferred as the research model. The study group consists of 12 teachers who participated in the CERN TTP-10 event. A semi-structured interview form was created to collect data. The form created by the researchers was finalized by taking expert opinions, and the final form consists of four questions. Interviews lasted approximately 30 minutes with each teacher. The descriptive analysis method was used in the analysis of the obtained data. In the results obtained, it is seen that the teachers aim to achieve the widespread impact of the program through students, teachers, and society. While doing this, they state that they can try many ways such as seminars, presentations, experience sharing, experimentation, and student clubs. Teachers' opinions about the program were generally positive, and they stated that their self-confidence and motivation about the effects of the lessons they conduct at school increased. It is seen that teachers want to extend the program period regarding the effectiveness of the program, reduce the theoretical lessons, and make more applications. As a result, the CERN TTP-10 activity positively affected the participating teachers. Increasing the number of such international events and ensuring that more teachers reach them is among the research suggestions.

Anahtar Kelimeler

CERN, science communication, Turkish teacher program, teacher opinion, informal learning

Kaynakça

• Aguado Sanchez, J. (2017). Science communication: New ways to target citizens and policy-makers in the post-fact world. European Commission, Petten.
• Akoğlu, A. (2011). Bilim iletişimi. Bilim ve Teknik, 310, 24-29.
• Aslan, Ö. (2021). Okul dışı öğrenme ortamları düzenlemeye yönelik eğitim yöneticileri ve öğretmen algıları (Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Batman, D. (2020). Fizik öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik görüşlerinin incelenmesi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 5(1), 59-79.
• Besley, J. C., & Tanner, A. H. (2011). What science communication scholars think about training scientists to communicate. Science Communication 33(2), 239–263.
• Bozdoğan, A. E. (2019). Bilim merkezleri. A. İ. Şen (Ed.) Okul dışı öğrenme ortamları içinde (ss. 48-68). Ankara: Pegem Akademi.
• Bozdoğan, A. E. ve Yalçın, N. (2006). Bilim merkezlerinin ilköğretim öğrencilerinin fene karşı ilgi düzeylerinin değişmesine ve akademik başarılarına etkisi: Enerji parkı. Ege Eğitim Dergisi, 7(2), 95-114.
• Büyükkaynak, E., Ok, Z. ve Aslan, O. (2016). Fen bilimleri öğretmenlerinin fen eğitiminde okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik görüşleri. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Özel Sayı), 43-60.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (4. Baskı), Pegem Akademi, Ankara.
• CERN Türk Öğretmen Çalıştayı https://info-ttp.web.cern.ch/TTP/Ayrntlar.html adresinden erişilmiştir.
• CERN Türk Öğretmenler Çalıştayı 2020. https://indico.cern.ch/event/853526/timetable/ adresinden erişilmiştir.
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2005). Research methods in education (repr). London. Routledge Falmer.
• Creswell, J. W. (2003). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed method approaches (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications.
• Çalımlı, A. (2020). CERN Türk öğretmeni çalıştayı’nın eğitim içeriği ve eğitim sistemimize yansıtılmasına yönelik öneriler. International Social Mentality and Researcher Thinkers Journal, 6(38), 2369-2379.
• Çavuş, R., Umdu Topsakal, Ü. ve Öztuna Kaplan, A. (2013). İnformal öğrenme ortamlarının çevre bilinci kazandırmasına ilişkin öğretmen görüşleri: Kocaeli Bilgievleri örneği. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(1), 15-26.
• Çetinkaya, E. ve Ayartepe, S. (2020). TÜBİTAK 4006 bilim fuarları hakkında öğretmen görüşleri. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 5(2), 159-198.
• Çiçek, Ö. ve Saraç, E. (2017). Fen bilimleri öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarındaki yaşantıları ile ilgili görüşleri. Ahi Evran Universitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 504-522.
• Çiğdemoğlu, C., Tekeli, A. ve Köseoğlu, F. (2019). Okul-dışı öğrenmeye yönelik öğretmen mesleki gelişim programından mentorlük desteği alan öğretmenin öğrencilerine yansıyan etkileri-Bir örnek olay çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(5), 2311-2330.
• Çolakoğlu, M. H. (2016). Vocational acquisition of stem teachers in CERN workshops. In M. Shelley, S. A. Kıray, I. Celik (Eds.), Education Research Highlights in Mathematics, Science and Technology 2016 (pp. 58-65).
• Demir, N. ve Armağan Öner, F. (2018). Okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik fen bilgisi öğretmenlerinin görüşleri: Planetaryum. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 5(30), 4241-4248.
• Demirel, R. ve Özcan, H. (2020). Ortaokul öğrencileri ile bir okul dışı öğrenme ortamına alan gezisi: Tropikal kelebek bahçesi örneği. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 5(2), 120-144.
• Demirel, R. ve Özcan, H. (2022). Bir Bilimsel Gezi Sonrası 7. Sınıf Öğrencilerinin Evsel Atıklar ve Geri Dönüşüme Yönelik Deneyimlerinin İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 30(2), 297-311.
• Dilli, R. (2017). Öğretmenlerin müzelerin öğrenme ortamı olarak kullanımına ilişkin görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 46(214), 303-316.
• Dori, Y. J., & Tal, R. T. (2000). Formal and informal collaborative projects: Engaging in industry with environmental awareness. Science Education, 84(1), 95-113.
• Dönel Akgül, G. ve Arabacı, S. (2020). Okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik fen bilgisi öğretmenlerinin görüşleri. Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Dergisi, 3(2), 276-291.
• Duman, M. (2022). Sınıf öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik algıları (Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Ertas, H., Şen, A. İ. ve Parmaksızoğlu, A. (2011). Okul dışı bilimsel etkinliklerin 9. sınıf öğrencilerinin enerji konusunu günlük hayatla ilişkilendirme düzeyine etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5(2), 178-198.
• Ertuğrul, A. ve Karamustafaoğlu, O. (2020). Okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik sınıf öğretmenlerinin görüşleri: Kayseri bilim merkezi. Social Sciences Research Journal, 9(2), 107-116.
• Falk, J. H., & Dierking, L. D. (2000). Learning from museums: Visitor experiences and making of meaning. Walnut Creek, CA: Altamira Press.
• Falk, J. H., Dierking, L. D., Swanger, L., Staus, N., Back, M., Barriault, C., … Verheyden, P. (2016). Correlating science centeruse with adult science literacy: An international, cross‐institutional study. Science Education, 100(5), 849–876.
• Falk, J. H., & Needham, M. D. (2011). Measuring the impact of a science center on its community. Journal of research in scienceteaching, 48(1), 1–12.
• Gülen, G. ve Bozdoğan, A. E. (2021). Fen bilimleri öğretmenlerinin derslerinde okul bahçelerini kullanma durumlarının incelenmesi. Turkish Journal of Primary Education, 6(1), 89-108.
• Gülgün, C., Yılmaz, A., Avan, Ç., Akyol, B. E. ve Doğanay, K. (2019). TÜBİTAK tarafından desteklenen bilim şenliklerine (4007) yönelik ilkokul ve ortaokul öğrencilerinin ve atölye liderlerinin görüşlerinin belirlenmesi. Journal of STEAM Education, 2(1), 52-67.
• Hakverdi Can, M. (2013). İlköğretim öğrencilerinin bilim merkezindeki davranışlarının incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 38(168), 347-361.
• Hoekstra, A., & Korthagen, F. (2011). Teacher learning in a context of educational change: Informal learning versus systematically supported learning. Journal of Teacher Education, 62(1), 76-92.
• Hoekstra, A., Brekelmans, M., Beijaard, D., & Korthagen, F. (2009). Experienced teachers' informal learning: Learning activities and changes in behavior and cognition. Teaching and Teacher Education, 25(5), 663-673.
• Jurasaite-Harbison, E., & Rex, L. A. (2010). School cultures as contexts for informal teacher learning. Teaching and Teacher Education, 26(2), 267-277.
• Karamustafaoğlu, O. ve Ermiş, M. (2020). Biyoteknoloji konusunun okul dışı fen ortamında öğretimine yönelik öğrenci görüşleri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi (ESTÜDAM) Eğitim Dergisi, 5(1), 92- 114.
• Kim, M., & Dopico, E. (2016). Science education through informal education. Cultural studies of science education, 11(2), 439-445.
• Kisiel, J. (2005). Understanding elementary teacher motivations for science fieldtrips. Science Education, 89(6), 936-955.
• Köseoğlu, P. ve Türkmen, H. (2020). Fen bilimleri öğretmenlerinin informal ortamlarda fen öğretimine bakış açıları. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 5(1), 44-58.
• Melber, L. M., & Cox-Petersen, A. M. (2005). Teacher professional development and informal learning environments: Investigating partnerships and possibilities. Journal of Science Teacher Education, 16(2), 103-120.
• Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis an expanded sourcebook (2nd Ed.). California: SAGE Publications.
• Ocak, İ. ve Korkmaz, Ç. (2018). Fen bilimleri ve okul öncesi öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamları hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Uluslararası Alan Eğitimi Dergisi, 4(1), 18-38.
• Okur, A., Uzoğlu, M. ve Bozdoğan, A. E. (2019). The effect of planned trips to zoos on learning in science education and determining student remarks about the trip process. İlkogretim Online, 18(4), 1418-1433.
• Özcan, H. ve Yılmaz, Ş. (2018). Planetaryum Gezisi ile Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Astronomi Kavramlarındaki Değişimin İncelenmesi. Necatibey Faculty of Education Electronic Journal of Science & Mathematics Education, 12(1).
• Özdemir, A. (2020). Bilimsel farkındalık, öğretmenler ve CERN. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 5(1), 1-43.
• Palmer, S. E., & Schibeci, R. A. (2014.) What conceptions of science communication are espoused by science research funding bodies?. Public Understanding of Science 23(5), 511–527.
• Pekin, M. ve Bozdoğan, A. E. (2021). Ortaokul öğretmenlerinin okul dışı çevrelere gezi düzenlemeye ilişkin öz yeterliklerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi: Tokat ili örneği. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(17), 114-133.
• Reincke, C. M., Bredenoord, A. L., & van Mil, M. H. (2020). From deficit to dialogue in science communication: the dialogue communication model requires additional roles from scientists. EMBO Reports, 21(9), 1-4.
• Schwan, S., Grajal, A., & Lewalter, D. (2014) Understanding and engagement in places of science experience: Science museums, science centers, zoos, and aquariums, Educational Psychologist, 49(2), 70-85, DOI: 10.1080/00461520.2014.917588
• Selanik-Ay, T., & Erbasan, Ö. (2016). Views of classroom teachers about the use of out of school learning environments. Journal of Education and Future, 10, 35-50.
• Shein, PP, Falk, J. H, & Li, Y‐Y. (2019) The role of science identity in science center visits and effects. Science Education. 103, 1478-1492.
• Sontay, G., Tutar, M. ve Karamustafaoğlu, O. (2016). Okul dışı öğrenme ortamları ile Fen öğretimi hakkında öğrenci görüşleri: Planetaryum gezisi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi. 1(1), 1-24.
• Soylu, Ü. İ. ve Karamustafaoğlu, O. (2020). Okul dışı ortamlarda öğretim deneyimi olan fen bilimleri öğretmenlerinin bu ortamlara yönelik görüşleri. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(3), 174-196.
• Storksdieck, M. (2001). Differences in teachers' and students' museum field-trip experiences. Visitor Studies Today, 4(1), 8-12.
• Suldovsky, B., McGreavy, B., & Lindenfeld, L. (2017). Science communication and stakeholder expertise: Insights from sustainability science. Environmental Communication, 11(5), 587-592.
• Suldovsky, B. (2017). The information deficit model and climate change communication. In Oxford research encyclopedia of climate science. https://doi.org/10.1093/acrefore/9780190228620.013. 301
• Suldovsky, B. (2016). In science communication, why does the idea of the public deficit always return? Exploring key influences. Public Understanding of Science, 25(4), 415-426.
• Şen, A. İ. (2021). Okul dışı öğrenme nedir? (Ed. Şen, A. İ.) Okul dışı öğrenme ortamları (2. Baskı), Pegem Akademi, Ankara.
• Tatar, N. ve Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 883-896.
• T.C. Milli Eğitim Bakanlığı 2023 Vizyonu Belgesi. http://2023vizyonu.meb.gov.tr/ adresinden erişilmiştir.
• Trench, B. (2008). Towards an analytical framework of science communication models. In D. Cheng, M. Claessens, T. Gascoigne, J. Metcalfe, B. Schiele & S. Shi (Eds.), Communicating science in social contexts (pp. 119-135). Dordrecht: Springer.
• Wright, N., & Nerlich. B. (2006.) Use of the deficit model in a shared culture of argumentation: The case of foot and mouth science. Public Understanding of Science, 15(3), 331–342.
• Yıldırım, H. I. (2020). The effect of using out-of-school learning environments in science teaching on motivation for learning science. Participatory Educational Research, 7(1), 143-161.
• Yıldırım, H. I. (2018). The impact of out-of-school learning environments on 6th grade secondary school students attitude towards science course. Journal of Education and Training Studies, 6(12), 26-41.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (12. Baskı). Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• Yin, R. K. (2009). Case study research: Design and methods. SAGE Publications.