Evaluation of the 2013 Pre-school Curriculum

Yıl 2018, , 1 - 38, 01.08.2018

Semra Tican Başaran , Özgür Ulubey

https://doi.org/10.30964/auebfd.417643

Cited By: 8

Öz

This study aimed to evaluate the pre-school curriculum having been put into practice in 2013
in Turkey. This evaluation is based on the Provus’s Discrepancy Evaluation Model. The present
study employed explanatory sequential design, one of the mixed methods. The reason for the
selection of this design is that it enables researchers to determine the extent to which the pre-
school curriculum has accomplished the designated standards and to conduct in-depth analysis
of this extent. The study group of the quantitative dimension of the study consists of 62 pre-
school teachers who were available and volunteer to participate in the study, in the central
province of the city of Muğla. The study group of the qualitative dimension of the study consists
of 15 pre-school teachers. The quantitative data of the study were collected by using the pre-
school curriculum evaluation questionnaire and the qualitative data were collected with a semi-
structured interview form. The collected quantitative data were analyzed through descriptive
analysis and the qualitative data were analyzed with the inductive content analysis. As a result
of these analyses, it was concluded that according to the pre-school teachers, the pre-school
curriculum has been able to reach the designated standards to a great extent; yet, in terms of the
family participation, guidance and learning centers, the standards have not been met at the
desired level. 

Anahtar Kelimeler

Pre-school education, pre-school curriculum, program evaluation, Provus’ Discrepancy Model

2013 Okul Öncesi Eğitim Programının Değerlendirilmesi

Öz

Bu çalışmada Türkiye’de 2013 yılında uygulamaya konulan okul öncesi eğitim programının
değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Değerlendirmede Provus’un Farklar Modeli temel
alınmıştır. Araştırmada karma yöntem desenlerinden açımlayıcı sıralı desen kullanılmıştır. Bu
desenin seçilmesinin nedeni, araştırmada öğretmenlerin okul öncesi eğitim programının
belirlenen ölçütlere ulaşma düzeyinin belirlenmesi ve bu ölçütlere ulaşma durumunun
derinlemesine incelenmesidir. Araştırmanın nicel boyutunun çalışma grubunu, Muğla il
merkezinde görev yapmakta olan 79 okul öncesi öğretmeninden ulaşılabilen ve araştırmaya
katılmaya gönüllü olan 62 okul öncesi öğretmeni oluşturmaktadır. Nitel boyutunun çalışma
grubu ise 15 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmanın nicel verileri, araştırmacılar tarafından
geliştirilen okul öncesi eğitim programını değerlendirme anketi, nitel verileri ise yarı
yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Araştırma kapsamında toplanan nicel veriler
betimsel analizler, nitel verileri ise tümevarımsal içerik analizi ile çözümlenmiştir. Okul öncesi
öğretmenlerine göre okul öncesi eğitim programının belirlenen ölçütlere büyük oranda
ulaşılmasını sağladığı ancak aile katılımı, rehberlik ve öğrenme merkezleri ile ilgili ölçütlere
beklenen düzeyde ulaşılamadığı sonucuna varılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Okul öncesi eğitim, okul öncesi eğitim programı, eğitim programı, program değerlendirme, Provus’un farklar modeli

Kaynakça

• AÇEV. (2017). Türkiye’de 0-6 yaş çocuğun durumu. https://acev.org/wp-content/uploads/2017/11/Ilk6YilBilgiNotu.pdf adresinden 21 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Adams, D., Edie, D., Riley, D., Roach, M., and Ittig, M. (2004). What we know about pre-kindergarten outcomes for children: the top 10 findings from early childhood research. http://www.academia.edu/2603650/EarlyChildhood ResearchDigestWhatWeKnowaboutPreKindergartenOutcomesforChildrenTheTop10FindingsfromEarlyChildhood_Research adresinden 20 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Barnett, W. S. (1995). Long-term outcomes of early childhood programs. The Future of Children, 5(3), 25-50. Bekman, S., ve Gürlesel, C. F. (2005). Doğru başlangıç: Türkiye’de okul öncesi eğitim. İstanbul: TÜSİAD-T/2005-05/396). http://tusiad.org/tr/yayinlar /raporlar/item/333-dogru-baslangic-turkiyede-okul-oncesi-egitim adresinden 20 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Bertrand J. (2007). Preschool programs: Effective curriculum. comments on kagan and kauerz and on schweinhart. ın: tremblay re, barr rg, peters rdev, eds. encyclopedia on early childhood development [online]. Montreal, Quebec: Centre of Excellence for Early Childhood Development; 1-7.
• Bondi, J., and Wiles, J. (1998). Curriculum development: A guide to practice. Upper Saddle River New Jersey: Prentice Hall.
• Creswell, J. W., Plano-Clark, V. L. (2007). Mixed methods reader. California: Sage Publication.
• Creswell, J. W., and Plano-Clark, V. L. (2014). Karma yöntem araştırmaları: Tasarımı ve yürütülmesi (Çev: A. Delice). Ankara. Anı yayıncılık. (2007)
• Creswell, J.W. (2009). Research design: Qualitative, quantitative and mixed methods approache. California: Sage Publication.
• Creswell, J. W., and Miller, D. L. (2000). Determining validity in qualitative inquiry. Theory Into Practice, 39 (3), 124 -130. DOI: 10.1207/s15430421tip3903.
• Çocuk, H. E., Yanpar Yelken, T., Aslantürk, E., ve Güçlü, M. (2013). Okul öncesi eğitim programı dil alanı ile ilgili etkinliklerin uygulanmasına ilişkin okul öncesi öğretmen görüşlerinin belirlenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(7), 305-320. DOI: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS1740.
• Demirel, Ö. (2017). Eğitimde program geliştirme. Kuramdan uygulamaya (25. Baskı). Ankara: PEGEM Akademi Yayıncılık.
• Düşek, G., ve Dönmez, B. (2012). Türkiye’de yayımlanan okul öncesi eğitim programları. Mesleki Bilimler Dergisi, 1(1), 68-75.
• Edie, D., and Schmid, D. (2007). Brain development and early learning. A Policy brief publication of Wisconsin Council on Children and Families., https://larrycuban.files.wordpress.com/2013/04/brain_dev_and_early_learning.pdf. adresinden 12 Şbat 2018 tarihinde alınmıştır.
• ERG. (2016) Eğitim izleme raporu 2015-2016. İstanbul: Sabancı Üniversitesi. http://www.egitimreformugirisimi.org/wpcontent/uploads/2017/03/ERG_E%C4%B0R_2015-16.pdf adresinden 16 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Ertürk, S. (1982). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan Ltd. Şti.
• García, J. L., Heckman, J., Leaf, D. E., and Prados, M. (2017). The long-term benefits of quality early childcare for disadvantaged mothers and their children. https://voxeu.org/article/long-term-benefits-quality-early-childcare adresinden 12 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Gelişli, Y., ve Yazıcı, E. (2012). Türkiye’de uygulanan okul öncesi eğitim programlarının tarihsel süreç içerisinde değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 85-93.
• Göle, M. O., ve Temel, Z. F. (2015). Okul öncesi öğretmenlerinin nitelikli bir okul öncesi eğitim programında bulunması gereken özelliklere ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 663-684. DOI: 10.17860/efd.25056.
• Heckman J. J. (2012). The Heckman equation: Invest in early childhood development, reduce deficits, strengthen the economy. https://heckmanequation.org/assets/2013/07/F_HeckmanDeficitPieceCUSTOM-Generic_052714-3-1.pdf. adresinden 06 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Heckman, J. J. (2006). Skill formation and the economics of investing in disadvantaged children. Science, 312, 1900-1902. http://jenni.uchicago.edu/papers/Heckman_Science_v312_2006.pdf. adresinden 12 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Heckman, J. J. (2004). Invest in the very young. In: Tremblay RE, Barr RG, Peters RDeV, eds. Encyclopedia on Early Childhood Development [online]. Montreal, Quebec: Centre of Excellence for Early Childhood Development. Retrieved on: February 13-2018, 1-2. http://www.child-encyclopedia.com/documents/HeckmanANGxp.pdf.
• Heckman, J. J., and D. V., Masterov. 2007. The productivity argument for investing in young children. Applied Economic Perspectives and Policy, 29(3): 446–493.
• İş, A. (2017). Okul öncesi ve sınıf öğretmenlerinin 2013 okul öncesi eğitim programındaki kazanımların gerçekleşme düzeyine yönelik algıları. Yayımlanmamış doktora tezi. Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Kagitcibasi, C., Sunar, D., Bekman, S., Baydar, N., and Cemalcilar, Z. (2009). Continuing effects of early enrichment in adult life: The Turkish early enrichment project 22 years later. Journal of Applied Developmental Psychology, 30 (6), 764–79.
• Kandır, A., Özbey, S., ve İnal, G. (2010). Okul öncesi eğitimde program (1). Kuramsal temeler. Morpa Kültür Yayınları
• Kandır, A., ve Yazıcı, E. (2016). MEB 2013 okul öncesi eğitim programının okuma yazma becerilerinin gelişimi yönünden değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(3), 451-458.
• Kaytaz, M. (2005). Türkiye’de okul öncesi eğitimin fayda- maliyet analizi. Anne Çocuk Eğitim Vakfı yayını. https://acev.org/wp-content/uploads/2017/11/turkiyede_okuloncesi_egitiminin_fayda_maliyet_analizi.pdf adresinden 11 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Kitta, S., and Kapinga, O. S. (2015). Towards designing effective preschool education programmes in Tanzania: What can we learn from theories? Journal of Education and Practice, 6(5), 180-185.
• Köksal, O., Balaban-Dağal, A., ve Duman, A. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitim programı hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi. International Journal of Social Science, 46, 379-394. DOI: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS3395.
• Knudsen, E. I. (2004). Sensitive periods in the development of the brain and behavior. Journal of Cognitive Neuroscience, 16(8),1412–1425.
• Lincoln, Y. S., and Guba, G. (1985). Naturalistic inquiry. California: Sage Publication.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2013). Okul öncesi eğitim programı. Ankara. http://tegm.meb.gov.tr/dosya/okuloncesi/ooproram.pdf adresinden 15 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• MEB. (2017). Milli eğitim istatistikleri 2016-2017: Örgün eğitim. http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_09/08151328_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2016_2017.pdf adresinden 1 Mart 2018 tarihide alınmıştır.
• MEB (2016). TIMSS 2015 ulusal matematik ve fen ön raporu: 4. ve 8. sınıflar. http://timss.meb.gov.tr/wp-content/uploads/TIMSS_2015_Ulusal_Rapor.pdf. adresinden 07 Şubat 2018 adresinden alınmıştır.
• MEB. (2018). Okul öncesi eğitim kurumları yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/25486_.html. adresinden 1 Mart 2018 tarihinde alınmıştır.
• Meriam, S. B. (2009). Oualitative research: A guide to desing and implementation. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
• NAEYC. (2003). Early childhood, curriculum, assessment and program evaluation. https://www.naeyc.org/sites/default/files/globally-shared/downloads/PDFs /resources/position-statements/pscape.pdf adresinden 22 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Naudeau, S. Kataoka, N., Valerio, A., Neuman, M. J., and Elder, L. K. (2011). Investing in young children: An early childhood development guide for policy dialogue and project preparation. Washington D. C.: The World Bank. https://openknowledge.worldbank.org/bitstream/handle/10986/2525/578760PUB0Inve11public10BOX0353783B.pdf?sequence=1&isAllowed= adresinden 18 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• OECD. (2011a). PISA in Focus: Does participation in pre-primary education translate into better learning outcomes at school? http://www.oecd-ilibrary.org/docserver/download/5k9h362tpvxp-en.pdf?expires=1518078237&id=id&accname=guest&checksum=E6DB6A5C2B1E2F0DADCCA009B0A69BA8 adresinden 26 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• OECD. (2011b). Investing in high-quality early childhood education and care (ECEC). https://www.oecd.org/education/school/48980282.pdf. adresinden 18 Şubat 2018 alınmıştır.
• OECD. (2014). PISA 2012 results in focus: What 15-year-olds know and what they can do with what they know? https://www.oecd.org/pisa/keyfindings/pisa-2012-results-overview.pdf. adresinden 8 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• OECD. (2007). Understanding the social outcomes of learning. http://ul.fcpe.rueil.free.fr/IMG/pdf/9607061E.pdf. adresinden 11 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Oral, I., Yaşar, D., and Tüzün, I. (2016). Her çocuğa eşit fırsat: Türkiye’de Erken Çocukluk Eğitiminin Durumu ve Öneriler. ERG ve AÇEV ortak yayını. http://www.egitimreformugirisimi.org/wpcontent/uploads/2017/03/ERG_HERKES-%C4%B0C%C4%B0N-esıt-fırsat-turkıyede-erken-cocukluk-egıtımının-durumu-ve-onerıler.web_.pdf. adresinden 05 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Ornstein, A. C., and Hunkins, F. P. (1998). Curriculum: Foundations, principles and issues (3th Edition). Boston: Allyn and Bacon.
• Özdemir, S. M. (2009). Eğitimde program değerlendirme ve Türkiye’de eğitim programlarını değerlendirme çalışmalarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 126-149.
• Özsırkıntı, D., Akay, C., ve Yılmaz-Bolat, E. (2014). Okul öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitim programı hakkındaki görüşleri (Adana ili örneği). Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (1), 313-331.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (Çev: S. Çelik-F. Ö. Karataş,). Ankara: Pegem Akademi (2002).
• Paxson, C., and Schady, N. (2007). Cognitive development among young children in Ecuador: The roles of wealth, health, and parenting. Journal of Human Resources, 42(1), 49–84.
• Pişgin-Çivik, S., Ünüvar, P., ve Soylu, B. (2014). Pre-school education teacher’s opinion about the implementation of 2013 pre-school education program. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 174, 693-698.
• Ruhm, C. J., and Waldfogel, J. (2011). Long-Term Effects of Early Childhood Care and Education (Institute for the Study of Labor (IZA): DP No. 6149). Bonn: IZA. http://ftp.iza.org/dp6149.pdf adresinden 10 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Sammons, P., Sylva, K., Melhuish, E., Siraj-Blatchford, I., Taggart, B., Grabbe, Y., ve Barreau, S. (2007). Summary report: Influences on children’s attainment and progress in key stage 2: Cognitive outcomes in year 5. Research Report RR828. Institute of Education, University of London. https://www.ucl.ac.uk/ioe/research/pdf/Summary_Report__2007__Influences_on_childrens_attainment_and_progress_in_Key_Stage_2.pdf. adresinden 10 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Samuelsson, I. P., ve Kaga, Y. (2008). Introduction: Education for sustainable development must start in early childhood. I. P.
• Samuelsson, I.P., ve Kaga, Y. (Ed.) The contribution of early childhood education to a sustainable society (19-17). Paris: UNESCO. http://unesdoc.unesco.org/images/0015/001593/159355e. pdf. adresinden 5 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Sapsağlam, Ö. (2013). Değerlendirme boyutuyla okul öncesi eğitim programları (1952-2013). Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 63-73.
• Senemoğlu, N. (1994). Okul öncesi eğitim programı hangi yeterlikleri kazandırmalıdır. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 21-30.
• Şahin, İ. (2008). Yeni ilköğretim birinci kademe fen ve teknoloji programının değerlendirilmesi. Milli Eğitim, 177, 181-207. Tantekin Erden, F., ve Altun, D. (2014). Sınıf öğretmenlerinin okul öncesi eğitim ve okul öncesinde ilköğretime geçiş süreci hakkındaki düşüncelerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 13(2), 481-502.
• Tashakkori C., ve Teddlie A. (2003). Handbook of mixed methods in social and behavioral research. California: Sage Publication.
• Teddlie, C., ve Tashakkori, A. (2009). Foundations of mixed methods research: Integrating quantitative and qualitative approaches in the social and behavioral sciences. Sage.
• TEDMEM. (2017). Güçlü bir başlangıç 2017: Erken çocukluk eğitimi ve bakımı. https://tedmem.org/download/guclu-bir-baslangic-2017-erken-cocukluk-egitimi-bakimi?wpdmdl=2320 adresinden 27 Kasım 2017 tarihinde alınmıştır.
• Tuncer, B. (2015). Okul öncesi eğitimdeki çağdaş yaklaşımların incelenmesi ve MEB okul öncesi programıyla karşılaştırılması. International Journal of Field Education, 1(2), 39-58.
• UNESCO. (2018). Early childhood care and education. https://en.unesco.org/themes/early-childhood-care-and-education adresinden 5 Şubat 2018 tarihinde alınmıştır.
• Yazar, A. (2013). Okul öncesi eğitim programının ilkokula hazırlık açısından etkililiğinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Yüksel, İ., ve Sağlam, M. (2012). Eğitimde program değerlendirme: Yaklaşımlar, modeller, standartlar. Ankara: PEGEM Akademi.