Social Justice in Classroom Management

Yıl 2019, Cilt: 52 Sayı: 3, 915 - 942, 01.12.2019

Seval Koçak , Aynur Bozkurt Bostancı

https://doi.org/10.30964/auebfd.597200

Cited By: 7

Öz

The aim of this study was to determine the problems that
disadvantaged students have in the classroom and teachers’ efforts to ensure
social justice in classroom management. The research was carried out with a
case study design, one of the qualitative research methods. The study group
consisted of 17 volunteer teachers working in public schools in Uşak. Data were
collected by a semi-structured interview form prepared by the researchers and
analyzed by descriptive analysis. According to the results of the study,
teachers’ opinions about social justice practices in classroom management were
gathered under four main themes. These themes are in-class problems of
disadvantaged students, classroom practices in resolving problems, limitations
obstacles for teachers about the practices in the classroom and expectations
from school management regarding social justice practices in classroom
management. According to the research, although teachers carry out practices to
reduce these disadvantages in the classroom, they have problems arising from
parents, administration, legal limitations, lack of school facilities and lack
of time. In this context, the school administration is expected to take various
measures and eliminate existing limiting factors.

Anahtar Kelimeler

Disadvantaged students, disadvantaged school, classroom management, social justice, social justice leadership

Sınıf Yönetiminde Sosyal Adalet

Öz

Bu araştırma, sosyal açıdan sınırlığı olan (dezavantajlı)
öğrencilerin sınıf içerinde yaşadıkları sorunlar temelinde öğretmenlerin sınıf
yönetiminde sosyal adaleti sağlama çabalarını belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Araştırma, nitel araştırma yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın
çalışma grubunu, Uşak ilindeki dezavantajlı yerleşim yerlerinde bulunan kamu
okullarında görev yapan gönüllü 17 öğretmen oluşturmuştur. Araştırmada veriler,
araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile
toplanmış ve betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre
sınıf yönetiminde sosyal adalet uygulamalarına ilişkin öğretmen görüşleri, dört
ana tema altında toplanmıştır. Bu temalar; dezavantajlı öğrencilerin sınıf içi
sorunları, öğretmenlerin sınıf içi öğrencilerin yaşadığı sorunları azaltmak
için yaptığı sorunları gidermede sınıf içi uygulamalar, öğretmenlerin sınıf
içinde yaptığı uygulamalar önündeki sınırlılıklar ve sınıf yönetiminde sosyal
adalet uygulamalarına yönelik okul yönetiminden beklentiler biçiminde
oluşmuştur. Yine araştırmanın sonuçlarına göre, öğretmenler, sınıf içinde
öğrenci başarısını olumsuz etkileyen velilerden, yönetimden, yasal
sınırlılıklardan, okul olanaklarının yetersizliğinden ve zaman yetersizliğinden
kaynaklanan sorunlar yaşamaktadırlar. Bu bağlamda okul yönetiminin çeşitli
önlemler alması, var olan sınırlayıcı etmenleri ortadan kaldırması
beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

dezavantajlı öğrenciler, dezavantajlı okullar, sınıf yönetimi, sosyal adalet, sosyal adalet liderliği

Kaynakça

• Apple, M. (2006). Eğitim ve iktidar. (Çev: Ergin Bulut). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Archer, L., Hutchings, M., Leathwood, C., & Ross, A. (2003). Widening participation in higher education implications for policy and practice. (Edt) Louise Archer, Merryn Hutchings, and Alistair Ross. Higher education and social class içinde (s. 193-220). London: RoutletgeFarmer.
• Aronowitz, S. and Grioux, H. A. (1991). Postmodern education. politics, culture, and social criticism. University of Minnesota Pres, Minneapolis.
• Blackmore, J. (2009). International response essay leadership for social justice: A transnational dialogue. Journal of Research on Leadership Education, 4(1), 1-10.
• Bourdieu, P., ve Passeron J.C. (1977). Reproduction in education, society and culture. London: Sage Publications.
• Boyles, D., Carusi, T., ve Attick, D. (2009). Historical and critical ınterpretations of social justice. In Handbook of Social Justice in Educaiton. (s.30-43). (Edts) William Ayers, Therese Quinn, David Stoval. Newyork: Routledge.
• Bursa, S., & Ersoy, A. F. (2016). Social studies teachers‘ perceptions and experiences of social justice. Eurasian Journal of Educational Research, 64, 319-340.
• Büyükgöze, H., Şayır G., Gülcemal. E. & Kubilay, S. (2018) Examining the relationship between social justice leadership and student engagement among high school students. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 47(2), 932-961.
• Capper, C. A., Theoharis, G., ve Sebastian, J. (2006). Toward a framework for preparing leaders for social justice. Journal of Educational Administration, 44(3), 209-224.
• Chiu, M. M., ve Walker, A. (2007). Leadership for social justice in Hong Kong schools. Jurnal of Educational Administration, 45(6), 724-739.
• Çiftçi, Ç. ve Çağlar, A. (2014). Ailelerin sosyo-ekonomik özelliklerinin öğrenci başarısı üzerindeki etkisi: Fakirlik kader midir? International Journal of Human Sciences, 11(2), 154-175.
• DeMatthews, D.(2014) Dimensions of social justice leadership: a critical review of actions, challenges, dilemmas, and opportunities for the ınclusion of students with disabilities in U.S. Schools. Revista Internacional de Educación para la Justicia Social (RIEJS), 3(2), 107-122.
• Enslin, P. (2006). Democracy, social justice and education: feminist strategies in a globalising world. Educational Philosophy and Theory, 38(1), 57–67.
• Ferrreira, F. H. G., ve Gignoux, J. (2010). Eğitimde fırsat eşitsizliği: Türkiye örneği. Türkiye Cumhuriyeti Devlet Planlama Teşkilatı ve Dünya Bankası Refah ve Sosyal Politika Analitik Çalışma Programı Çalışma Raporu Sayı: 4.
• Freire, P. (2005). Pedagogy of the oppressed (30 th edition). New York: Continuum International Publishing Group Inc.
• Furman, G. C. & Gruenewald, D. A. (2004). Expanding the landscape of social justice: A critical ecological analysis. Educational Administration Quarterly, 40(1), 47-76.
• Furman, G. C. ve Shields, C. M. (2005). How can educational leaders promote and support social justice and democratic community in schools? W. A. Firestone and C. Riehl. (Edt), A new agenda for research in educational leadership içinde (pp.119-137). New York: Teachers College Press.
• Gezer, M. (2017). Öğretimde Sosyal Adalet İnançları Ölçeği’nin Türkçe Uyarlaması. Sakarya University Journal of Education, 7(2), 295-309.
• Gewirtz, S. (1998). Conceptualizing social justice in education: Mapping the territory. Journal of Education Policy, 13, 469-484.
• Gewirtz, S. ve Cribb, A. (2002). Plural conceptions of social justice: İmplications for policy sociology. Journal of Education Policy, 17(5), 499-509.
• Gürgen, B. (2017). Okullarda sosyal adalet algısının incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi) Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Gökşen, F., Cemalcılar, Z. ve Gürlesel, C. F. (2017). Türkiye’de ilköğretim okullarında okulu terk ve izlenmesi ile önlenmesine yönelik politikalar. ERG Raporu.
• Karacan, H., Bağlıbel, M. ve Bindak, R. (2015). Okullarda sosyal adalet ölçeğinin geliştirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(31), 54-68.
• Komba, A. (2013). Are economically disadvantaged children in Tanzania committed to primary schooling? KEDI Journal of Educational Policy, 10(1), 63-82.
• McClellan, R. & Dominguez, R. (2006) The uneven march toward social justice: Diversity, conflict, and complexity in educational administration programs. Journal of Educational Administration, 44(3), 225 – 238.
• McLaren, P. (2011). Okullarda Yaşam: Eleştirel Pedegojiye Giriş. (Çev: E. Z. Topkaya, G. Erdem, Z. G. Kani, A. Yavuz, M. A. İçbay, M. Tekin, B. Akyol). Ankara: Anı Yayıncılık.
• McWhirter, E. H. (1997). Perceived barriers to education and career: Ethnic and gender differences. Journal of Vocational Behavior, 50, 124-140.
• Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. London: Sage.
• OECD. (2012). Equity and quality in education: Supporting disadvantaged students and schools. OECD Publishing.
• Kondakçı, Y. Kurtay, M. Z, Oldaç,Y.İ. & Şenay, H.H.(2016)Türkiye okul müdürlerinin sosyal adalet rolleri. Eğitim Yönetimi Araştırmaları (Ed.K. Beycioğlu, N. Özer, D. Koşar, İ. Şahin ).Ankara: Pegem Akademi
• Özdemir, M.(2017). Sosyal adalet liderliği, okula yönelik tutum ve okul bağlılığı arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 42 (191), 267-281.
• Özcan K., Balyer, A.& Yıldız, A,(2018). Ekonomik olarak dezavantajlı bölgelerde görev yapan ortaokul müdürlerinin liderlik davranışları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2): 532-547.
• Sart, Z.H., Barış, S., Sarıışık, Y. ve Düşkün, Y. (2016). Engeli olan çocukların Türkiye’de eğitime erişimi: Durum analizi ve öneriler. İstanbul: ERG.
• Shields, C. M. (2002). Social justice and academic excellence. BCAdminfo, 15(6), 8-10.
• Taşkın-Alp,Y. (2016). Öğrenciler ve eğitime erişim. ERG Eğitim İzleme Raporu (2015-2016).
• Theoharis, G. (2007). Social justice educational leaders and resistance: Toward a theory of social justice leadership. Educational Administration Quarterly, 43(2), 221-258.
• Tomul, E. (2009). İlköğretim okullarındaki sosyal adalet uygulamalarına ilişkin yönetici görüşleri. Eğitim ve Bilim, 34(152), 126-137.
• UNESCO. (2017). Global education monitoring report 2017/8 - Accountability in education: Meeting our commitments. Paris: UNESCO Publishing. http://unesdoc.unesco.org/images/0025/002593/259338e.pdf
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Zufiaurre, B. ve Wilkinson, J. (2014). School leadership: Is a shift from efficient management to social justice possible? Enero, 53(1), 114-129.