Effect of Different Cutting Times on Forage Quality Values in Some Winter Climate Cereal Species

Yıl 2025, Cilt: 14 Sayı: 2, 273 - 281, 29.12.2025

Songül Çiftçi Sakin , Ömer Süha Uslu , Zehra Demir , Mustafa Yıldırım

https://doi.org/10.29278/azd.1698186

Öz

Objective: This study was conducted at Kahramanmaraş Sütçü İmam University, Faculty of Agriculture, Field Crops Research and Application Area during the 2020-21 crop season. It aimed to determine the changes in forage quality values of four winter cereal species (wheat, barley, oat, and triticale) based on two different cutting times (flowering period and normal harvest).
Materials and Methods: The species used in the study are Ibaiona in barley, Balkoni in wheat, Ayşehanım in triticale and Kahraman in oats. The trial was established in a randomized complete block design with 3 replications according to the split plot design. The variance analysis of the data collected as a result of the study was performed in the JMP statistical program. Tukey Post Hoc test was used to group the means for multiple comparisons.
Results: According to the findings, it was determined that the effect of cutting time and grain species on the examined traits was statistically significant, while the effect of cutting time x species interaction was significant only on crude protein ratio, NDF, dry matter intake value and relative feed value traits. In the cutting time application, it was observed that the cutting time in the flowering period was higher than the straw in terms of all other characteristics except NDF value.
Conclusion: Among the cereal species, barley has been determined to have better quality values than the other three species. In terms of the cutting time x species interaction, it was concluded that the flowering period x barley interaction had higher values in terms of other characteristics except NDF and ADF. As a result, it was concluded that barley harvested during flowering period is the most suitable species in terms of feed values in Kahramanmaraş ecological conditions.

Anahtar Kelimeler

cutting time , fiber , protein , grains , forage quality

Bazı Serin İklim Tahıl Türlerinde Farklı Biçim Zamanlarının Yem Kalitesi Değerleri Üzerine Etkisi

Öz

Amaç: Bu çalışma, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Araştırma ve Uygulama Arazisi’nde 2020-21 ürün sezonunda yürütülmüştür. Materyal olarak seçilen dört serin iklim tahılı türünün (buğday, arpa, yulaf ve tritikale) iki farklı biçim zamanına göre (Çiçeklenme dönemi ve normal hasat) yem kalitesi değerlerindeki değişimlerin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür.
Materyal ve Yöntem: Araştırmada kullanılan türlere ait çeşitler arpada Ibaiona, buğdayda Balkoni, tritikalede Ayşe hanım ve yulafta ise Kahraman çeşitleridir. Deneme tesadüf blokları deneme deseninde bölünmüş parseller dizaynına göre 3 tekerrürlü kurulmuştur. Araştırma sonucunda toplanan verilerin varyans analizi işlemi JMP istatistiki programında yapılmıştır. Ortalamalarının çoklu karşılaştırılması için Tukey Post Hoc testi kullanılarak gruplandırmaları yapılmıştır.
Araştırma Bulguları: Bulgulara göre, biçim zamanı ve tahıl türlerinin incelenen özellikler üzerinde istatistiki anlamda etkisinin önemli olduğu, biçim zamanı x tür interaksiyonunun ise sadece ham protein oranı, NDF, kuru madde alım değeri ve nispi yem değeri özellikleri üzerinde etkisinin önemli olduğu tespit edilmiştir. Biçim zamanı uygulamasında çiçeklenme dönemindeki biçim zamanının samana göre NDF değeri hariç diğer özellikler açısından daha yüksek olduğu gözlemlenmiştir.
Sonuç: Tahıl türleri arasında arpanın diğer üç türe göre daha iyi kalite değerlerine sahip olduğu belirlenmiştir. Biçim zamanı x tür interaksiyonu bakımından ise çiçeklenme dönemi x arpa interaksiyonunun NDF ve ADF özellikleri hariç diğer özellikler bakımından daha yüksek değerlere sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Sonuç olarak, yem değerleri bakımından çiçeklenme döneminde hasat edilen arpa Kahramanmaraş ekolojik koşullarında en uygun tür olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Biçim zamanı , lif , protein , tahıllar , yem kaliyesi

Etik Beyan

Çalışmamız için Etik Kurul Belgesi'ne ihtiyaç yoktur.

Teşekkür

Makalenin arazi çalışması Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Ziraat Fakültesi’nin Tarla Bitkileri Araştırma ve Uygulama Arazisi’nde, laboratuvar çalışması ise Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Ziraat Fakültesi’nin Tarla Bitkileri Endüstri Laboratuvarında yapılmıştır.

Kaynakça

• Adebowale, T.O., Yao, K., & Oso, A.O. (2019). Major cereal carbohydrates in relation to intestinal health of monogastric animals: A review. Animal Nutrition, 5(2019), 331-339.
• Akkoyun, S., Oluk, A., Aykanat, S., & Kür, A.B. (2021). Çukurova koşullarında bazı altı sıralı arpa çeşitlerinde farklı azot dozlarının dane kalitesi üzerine etkilerinin belirlenmesi. Kadirli Uygulamalı Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1), 20-35.
• Anonim (2020). Toprak analizleri, KSU Ziraat Fakültesi Toprak Laboratuvarı.
• Anonim (2021). Kahramanmaraş Meteoroloji İl Müdürlüğü.
• AOAC. (1990). Official Method of Analysis (15th. Ed.). Association of Official Analytical Chemist, Washington, DC., USA.
• Biel, W., Jaroszewska, A., Stankowski, S., Sobolewska, M., & Kepinska-Pacelik, J. (2021). Comparison of yield, chemical composition and farinograph properties of common and ancient wheat grains. European Food Research and Technology, 247, 1525-1538.
• Canbolat, Ö. (2012). Bazı buğdaygil kaba yemlerinin in vitro gaz üretimi, sindirilebilir organik madde, nispi yem değeri ve metabolik enerji içeriklerinin karşılaştırılması. Kafkas Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi, 18(4), 571-577.
• Çaçan, E., & Kökten, K. (2023). Comparison of different cool season cereal species and cultivars in terms of straw yield and quality. Harran Tarım Ve Gıda Bilimleri Dergisi, 27(3), 306-315.
• Çeri, S., & Acar, R. (2019). Serin İklim Tahıllarının Hayvan Beslemede Yeşil ve Kuru Ot Olarak Kullanımı. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 8(1), 178-194.
• Desai, M. S., Seekatz, A. M., Koropatkin, N. M., Kamada, N., Hickey, C. A., Wolter, M., Pudlo, N. A., Kitamoto, S., Terrapon, N., Muller, A., Young, V. B., Henrissat, B., Wilmes, P., Stappenbeck, T. S., Núñez, G., & Martens, E. C. (2016). A dietary fiber-deprived gut microbiota degrades the colonic mucus barrier and enhances pathogen susceptibility. Cell, 167(5), 1339-1353.
• Duz, M. Z., Duzgun, M., Cam, B., Celik, K. S., & Kilinc, E. (2017). ICP-OES multielement analysis of wheat grown in southeastern Turkey. ATOMIC SPECTROSCOPY, 38(1), 1-6.
• Düzgün, M. (2021). Theoretıcal and Practıcal New Approaches in Cereal Scıence and Technology . Ankara:Iksad Publications.
• Fonnesbeck, P.V., Clark, D. H., Garret W. N., & Speth, C. F. (1984). Predicting energy utilization from alfalfa hay from the Western Region. Proceeding of American Society of Animal Sciences, 35, 305-308.
• Francia E., Pecchioni N., Li Destri Nicosia O., Paoletta G., Taibi L., Franco V., Odoardi M., Stanca A.M., & Delogu G. (2006). Dual-purpose barley and oat in a Mediterranean environment. Field Crops Research, 99 (2006), 158-166.
• Garutti, M., Nevola, G., Mazzeo, R., Cucciniello, L., Totaro, F., Bertuzzi, C. A., Caccialanza, R., Pedrazzoli, P., & Puglisi, F. (2022). The ımpact of cereal grain composition on the health and disease outcomes. Frontiers in nutrition, 9, 1-24.
• Göçmen, N., & Parlak Özaslan, A. (2017). Yem bezelyesi ile arpa, yulaf ve tritikale karışım oranlarının belirlenmesi. ÇOMÜ Zir. Fak. Dergisi, 5 (1), 119-124.
• Kacar, B. (1972). Chemical analysis of plants and soil. Ankara: Ankara University Faculty of Agriculture Publication.
• Karabulut, D., & Çaçan, E. (2018). Farklı zamanlarda ekilen bazı tahıl türlerinin ot verimi ve kalitesi bakımından karşılaştırılması. Alinteri Journal of Agriculture Science, 33(2), 125-131.
• Kardeş, Y.M., Erbaş Köse, Ö.D., & Mut, Z. (2019). Yıllar itibariyle tahıl ve yemeklik tane baklagillerin, Türkiye’deki durumu, Bilecik tarımındaki yeri. Hasat Uluslararası Tarım ve Orman Kongresi sf:1197-1208.
• Keefe,C.O., Penner, G.B., McKinnon, J.J., Larson, K., Damiran, D., & Lardner, H.A. (2022). Effects of stage of maturity at harvest of cereal crops on biomass and quality, estimated forage dry matter intake, beef cow performance, and system economics. Applied Animal Science, 38, 607-619.
• Khalil, J. K., Sawaya, W. N., & Hyder, S. Z. (1986). Nutrient composition of a triplex leaves grown in Saudi Arabia. Journal of Range Management, 39, 104-107.
• Kılınç, K., & Gökkuş, A. (2022). Farklı biçim zamanlarının yulaf ve tritikale otunun verim ve kalitesine etkileri. Acta Nat. Sci., 3(2), 108-115.
• Linn, J., & Martın, N.P. (1989). Forage Quality Tests and İnterpretation. Minnesota EXT. Service. AG-FO-2637. University of Minnesota, Saint Paul.
• McKevith, B. (2004). Nutritional aspects of cereals. Nutrition Bulletin, 29(2), 111-142.
• Mohamoud Abdi, A., & Kılıç, Ü. (2018). Farklı samanlarda lignin peroksidaz enzimi kullanımının yem değeri üzerine etkisi. KSÜ Tarim ve Doğa Derg, 21(3), 374-384.
• Morrison, J.A. (2003). Hay and Pasture Management, Chapter 8. Extension Educator, Crop Systems Rockford Extension Center.
• Oddy, V. H., Robards, G. E., & Low, S. G. (1983). Prediction of in vivo dry matter digestibility from the fiber nitrogen content of a feed. UK: Feed Information and Animal Production. Commonwealth Agricultural Bureaux.
• Pandey, R., Agaskar, B.S., Pawar, V.S., & Dhabale, R. (2024). Physico-chemical properties of grains (cereal, millets and pulses) used in development of multigrain product. International Journal of Advanced Biochemistry Research, 8(10), 327-331.
• Rivera, D., & Parish, J. (2010). Interpreting Forage and Feed Analysis Report. 2620, Mississippi State University.
• Rocateli, A., & Zhang, H. (2017). “Forage Quality Interpretations”. Oklahoma State Univ. V Oklahoma Coop. Ext. Serv., PSS-2117, 6 p.
• Rohweder, D.A., Barnes, R.F., & Jorgensen, N. (1978). Proposed hay grading standards based on laboratory analyses for evaluating quality. J. Anim. Sci. 47(3), 747-759.
• Sarı, H.S., & Alatürk, F. (2023). Çanakkale’de Buğday ve Arpa Yetiştirilen Alanlarda Anız Verimleri ve Kalitelerinin Belirlenmesi. Acta Nat. Sci., 4(2), 144-157.
• Sheaffer, C.C., Peterson, M. A., Mccalin, M., Volene, J. J., Cherney, J. H., Johnson, K. D., Woodward, W. T., & Viands, D. R. (1995). Acid detergent fiber, neutral detergent fiber concentration and relative feed value. North American Alfalfa Improvement Conference, Minneapolis.
• Tan, M., & Serin, Y. (2013). Kaba yem olarak kullanılan tahılların besleme değerine yaklaşımlar. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(1), 130-137.
• Van Soest P. J., & Wine, R. H. (1967). The use of detergents in the analysis of fibrous feeds. IV. Determination of plant cell wall constituents. Journal of the Association of Official Analytical Chemists, 50, 50-55.
• Van Soest, P.J. (1963). The use of detergents in the analysis of fibre feeds. II. A rapid Method for thedetermination of fibre and lignin. Journal of the Association of Official Analytical Chemists, 46, 829-835.
• Yorulmaz, Ö., Erekul, O., & Koca, Y. O. (2023). Muğla-Dalaman koşullarında farklı ekmeklik buğday (Triticum aestivum L.) çeşitlerinin verim ve bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(2), 255-263.