Re-designing Micro-Teaching to Lessen Anxiety in the Process: The Pre-Service Teachers’ Views

Yıl 2020, , 30 - 56, 30.06.2020

Faik Özgür Karataş , Canan Cengiz , Şule Merve Uludüz

https://doi.org/10.17522/balikesirnef.570466

Cited By: 2

Öz

Micro-teaching allows pre-service teachers to apply both pedagogical knowledge and pedagogical content knowledge in a compact setting. It also allows them to recognize their deficiencies that may lead developing their professional skills. An effective micro-teaching practice is critical for pre-service teachers to be ready for real classrooms with real students. The aim of this study is to determine the effectiveness of a micro-teaching program that was designed for pre-service chemistry teachers in the Methods Course (MC). The study was carried out with 25 pre-service teachers who were enrolled in the MC of a pedagogical certificate program for chemistry teaching of a faculty of education. The pre-service teachers views were gathered by answering an on-line questionnaire consisting of 12 open-ended questions. The participants’ responses to the questionnaire were analyzed using content analysis. The findings pointed out that the pre-service teachers perceived the micro-teaching program as effective especially to overcome their anxiety, nervousness and time management skills.

Anahtar Kelimeler

pre-service chemistry teachers, micro-teaching, methods course

Öğretim Sürecinde Endişenin Azaltılması için Mikro-Öğretimin Yeniden Düzenlenmesi: Öğretmen Adaylarının Görüşleri

Öz

Mikro-öğretim yöntemi,
öğretmen adaylarının gerek pedagojik ve gerekse pedagojik alan bilgilerini
uygulamalarına ve böylece eksikliklerini görüp geliştirmelerine olanak
sağlamaktadır. Etkili ve verimli bir mikro-öğretim uygulaması, adayların
öğrencilerin karşısına daha hazır bir halde çıkması için kritik öneme sahiptir.
Bu çalışmanın amacı, Kimya Öğretmenliği Programı Özel Öğretim Yöntemleri (ÖÖY)
dersinde gerçekleştirilen mikro-öğretim uygulamalarının etkililiğinin, kimya
öğretmen adaylarının görüşleri doğrultusunda belirlenmesidir. Mevcut
mikro-öğretim uygulamasının benzerlerinden en önemli iki farkı, öğretmen
adaylarının yeterliklerini geliştirmek ve mikro-öğretim sürecini daha nitelikli
hale getirmek için bir ön-mikro-öğretim uygulamasının gerçekleştirilmesi ve
katılımcı grubun yapısıdır. Çalışma, bir eğitim fakültesinin pedagojik
formasyon kimya öğretmenliği programına kayıtlı olan ve ÖÖY dersini alan 25
öğretmen adayı ile gerçekleştirilmiştir. Daha sonra öğretmen adayları, 12
açık-uçlu sorudan oluşan bir çevrim-içi anket formunda yer alan soruları
cevaplamışlardır. Öğretmen adaylarının ankette yer alan sorulara verdikleri
cevaplar içerik analizine tabi tutulmuştur. Elde edilen veriler
gerçekleştirilen uygulama ile öğretmen adaylarının, performanslarının etkili
yönlerini keşfettiklerini göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Kimya öğretmen adayı, mikro-öğretim, özel öğretim yöntemleri, dönüt, yansıtma

Kaynakça

• Açıkgül, K. (2017). Geogebra destekli mikro öğretim uygulaması ve oyunlaştırılmış teknolojik pedagojik alan bilgisi (TPAB) etkinliklerinin ilköğretim matematik öğretmen adaylarının tpab düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Akbaba Dağ, S. (2014). Mikroöğretim ders imecesi modeli ile sınıf öğretmeni adaylarının kesir öğretim bilgilerinin geliştirilmesine yönelik bir uygulama. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
• Akkuş, H. ve Üner, S. (2017). The effect of microteaching on pre-service chemistry teachers’ teaching experiences. Çukurova University Faculty of Education Journal, 46(1), 202-230.
• Amobi, F. A. (2005). Pre-service teachers’ reflectivity on the sequence and consequences of teaching actions in a microteaching experience. Teacher Education Quarterly, 32(1), 115–128.
• Anagün, Ş. S. (2011). PISA 2006 Sonuçlarına göre öğretme-öğrenme süreci değişkenlerinin öğrencilerin fen okuryazarlıklarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 36(162), 84-102.Arsal, Z. (2015). The effects of microteaching on the critical thinking dispositions of pre-service teachers. Australian Journal of Teacher Education (Online), 40(3), 140-153.
• Atav, E., Kunduz, N. ve Seçken, N. (2014). Biyoloji eğitiminde mikro öğretim uygulamalarına dair öğretmen adaylarının görüşleri. Hacettepe University Journal of Education, 29(4), 01-15.
• Aydın, B. (2003). Bilgi toplumu oluşumunda bireylerin yetiştirilmesi ve matematik öğretimi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(14), 183-190.
• Babalola, B. K. (2009). The Place of Educational Media in the Universal Basic Education Board Workshop Paper.
• Babalola, B. K. (2010). Mediated micro-teaching as a realistically efficient mode of teaching practice. Journal of Research in Education and Society, 1(2-3), 93-97.
• Bilen, K. (2014). Mikro öğretim tekniği ile öğretmen adaylarının öğretim davranışlarına ilişkin algılarının belirlenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 181-203.
• Bulut, K., Açık, F. ve Çiftçi, Ö. (2016). Mikro Öğretim Tekniğinin Türkçe Öğretmen Adaylarının Konuşma Becerilerine Etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(1), 134-150.
• Canbazoğlu, S., Demirelli, H., & Kavak, N. (2010). Investigation of the relationship between pre-service science teachers’ subject matter knowledge and pedagogical content knowledge regarding the particulate nature of matter. Elementary Education Online, 9(1), 275-291.
• Cho, M. (2017). Pre-service L2 teacher trainees' reflection: what do they focus on? English Teaching, 72(1), 105-129.
• Coffey, A. M. (2014). Using video to develop skills in reflection in teacher education students. Australian Journal of Teacher Education, 39(9), 86-97.
• Çakır, O. ve Aksan, Y. (1992). Yabancı dil öğretmeni yetiştirmede mikro öğretimin rolü: Bir model. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 313-320.
• Çakır, Ö. (2010). Materyal geliştirmede mikro-öğretim: öğretmen adaylarının yöntem ve geribildirimler üzerine görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5, 55-73.
• Çakır, Ö. S. (2000). Öğretmen yetiştirmede teoriyi pratiğe bağlayan mikro-öğretimin Türkiye'deki üç üniversitede durumu. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 62-68.
• Çekiç, A. ve Bakla, A. (2014). Nitel Analiz ve Yorumlama, Editörler: Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir, Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri, (431-534), Ankara: Pegem Akademi.
• Çepni, S. (2018). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. (8. Basım). Trabzon: Celepler Maatbacılık Basım Yayın ve Dağıtım.
• Çoban, A. (2014). Öğretmen eğitiminde mikro-öğretim ve farklı yaklaşımlar. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(53), 219-231.
• Davids, M. N. (2016). Student experiences of microteaching: promoting reproductive or innovative learning?. South African Journal of Higher Education, 30(1), 106-122.
• Duban, N. ve Kurtdede Fidan, N. (2015). Öğretmen adaylarının mikro-öğretim uygulamalarına bakışı. Journal of International Social Research, 8(41), 949-959.
• Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (2. Basım). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Elias, S. K. (2018). Pre-Service Teachers’ Approaches to the Effectiveness of Micro-Teaching in Teaching Practice Programs. Open Journal of Social Sciences, 6(05), 205-224.
• Eraslan, A. (2008). Fakülte-okul işbirliği programı: matematik öğretmeni adaylarının okul uygulama dersi üzerine görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 95-105.
• Erökten, S. ve Durkan, N. (2009). Micro Teaching Practices in the Teaching Medhodology Course. The First International Congress of Educational Research, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, 1-3 Mayıs 2009, Çanakkale.
• Fernandez, M. L. (2005). Learning through microteaching lesson study in teacher preparation. Action in Teacher Education, 26(4), 37-47.
• Fernandez, M.L., & Robinson, M. (2006). Prospective teachersʹ perspectives on microteaching lesson study. Education, 127(2), 203‐215.
• Gürbüzoğlu Yalmancı, S. ve Aydın, S. (2014). The views of Turkish pre-service science teachers concerning microteaching practices. Turkish Journal of Education, 3(4), 04-14.
• Hacısalihoğlu Karadeniz, M. (2014). Okul öncesi öğretmenlerinin matematik eğitiminde teknolojiden yararlanma durumlarının belirlenmesi. Adıyaman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(2), 119-144.
• Ismail, S. A. A. (2011). Student Teachers' Microteaching Experiences in a Preservice English Teacher Education Program. Journal of Language Teaching & Research, 2(5), 1043-1051.
• Karaman, P. (2014). Öğretmen adaylarının ölçme-değerlendirme okuryazarlıklarının belirlenmesi ve mikro-öğretim yoluyla geliştirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
• Karataş, F. Ö. ve Cengiz, C. (2016). Özel Öğretim Yöntemleri II Dersinde Gerçekleştirilen Mikro-Öğretim Uygulamalarının Kimya Öğretmen Adayları Tarafından Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 565-584.
• Kartal, T. (2013). Mikro öğretimin fen bilgisi öğretmen adaylarının ısı ve sıcaklık konusundaki pedagojik alan bilgilerinin gelişimine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Kılıç, S. D. (2016). Matematik Öğretmen Adaylarının Mikroöğretim Deneyimlerine İlişkin Görüşleri ve Okul Uygulamaları Dersinden Beklentileri. Journal of Kirsehir Education Faculty, 17(2), 151-169.
• Kırksekiz, A., Uysal, M., İşbulan, O., Akgün, Ö., Kıyıcı, M. ve Horzum, M. (2015). Okul deneyimi ve öğretmenlik uygulaması derslerine eleştirel bir bakış: Problemler, beklentiler ve çözüm önerileri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 433-451.
• Kourieos, S. (2016). Video-mediated microteaching–A stimulus for reflection and teacher growth. Australian Journal of Teacher Education, 41(1), 65-80.
• Kumar, S. S. (2016). Microteaching--“An efficient technique for Learning effective teaching”. International Journal of Research in IT and Management, 6(8), 51-61.
• Kuran, K. (2009). Mikro Öğretimin Öğretmenlik Meslek Bilgi ve Becerilerinin Kazanılmasına Etkisi/The Effect of Micro Teaching on Teachers' Gaining of Knowledge and Skills. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 384-401.
• Lee, M. J., & McLoughlin, C. (2009). Supporting peer-to-peer e-mentoring of novice teachers using social software. Cases on Online Tutoring, Mentoring, and Educational Services:Practices and Applications: Practices and Applications, 84.
• Lee, Y. J., Cho, H. S., & Lee, K. C. (2017). Promoting self-efficacy through microteaching in a flipped classroom in US teacher education: focusing on elementary pre-service teacher’s ESL teaching for culturally and linguistically diverse English language learners. Journal of The Korea Academia-Industrial Cooperation Society, 18(8), 221-230.
• Marton, F., & Pong, W. Y. (2005). On the unit of description in phenomenography. Higher education research & development, 24(4), 335-348.
• Marulcu, İ. ve Dedetürk, A. (2014). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Mikro-Öğretim Yöntemini Uygulamaları: Bir Eylem Araştırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 353-373.
• MEB (2014). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri taslağı. http://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmenlik-meslegi-genelyeterlikleri/icerik/39 adresinden, Aralık 2016’da erişilmiştir.
• Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis (2nd ed.). California: Sage Publications, Inc.
• Özcan, H. (2013). Fen bilgisi öğretmen adaylarının fen içeriği ile ilişkilendirilmiş bilimin doğası konusundaki pedagojik alan bilgilerinin gelişimi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Paker, T. (2008). Öğretmenlik Uygulamasında Öğretmen Adaylarının Uygulama Öğretmeni ve Uygulama Öğretim Elemanının Yönlendirmesiyle İlgili Karşılaştıkları Sorunlar1. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(23), 132-139.
• Peker, M. (2009). The use of expanded microteaching for reducing pre-service teachers teaching anxiety about mathematics. Scientific Research and Essays, 4(9), 872-880.
• Richards, J.C., & Farell, T.S.C. (2011). Practice Teaching: a Reflective Approach. NY: Cambridge University Press. http://dx.doi.org/10.1017/CBO9781139151535 https://books.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=dmg1IfxQJ1kC&oi=fnd&pg=PR3&ots=O2u8NJvHOa&sig=_hl3r7Momdloh6ezmbS0fS8qV7o&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
• Saban, A. ve Çoklar, A. N. (2013). Pre-Service Teachers' Opinions about the Micro-Teaching Method in Teaching Practice Classes. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 12(2), 234-240.
• Sevim, S. (2013). Mikro-öğretim uygulamasının öğretmen adayları gözüyle değerlendirilmesi. Dicle University Journal of Ziya Gokalp Education Faculty, 21, 303-313.
• Yılmaz, K. ve Kab, İ. (2013). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının ‘Okul Deneyimi’ve ‘Öğretmenlik Uygulaması’ derslerine yönelik görüş ve değerlendirmeleri. HUMANITAS Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 197-215.
• Yoğurtçu, K. (2009). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde “mikro öğretim tekniği”: Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi hazırlık sınıflarında karşılaştırmalı bir çalışma. Dil Dergisi, 146, 49-70.