Futbolcuların Boş Zaman Yönetimleri ile Esenlik Düzeylerinin Değerlendirilmesi

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 1, 1 - 12, 30.06.2022

Ali Kaya

Öz

Bu araştırma Türkiye’de bulunan amatör ve profesyonel futbolcuların boş zamanlarındaki yönetimlerinin ve esenlik düzeylerindeki farklılıkları karşılaştırmak ve değerlendirmek amacıyla yazılmıştır. Araştırmanın diğer amacı ise boş zamanlarındaki yönetimlerinin ve esenlik düzeylerinin yaş, cinsiyet, medeni hal, aylık gelir düzeyi ve profesyonel lisanlarının olup olmadığı bakımından değişiklik gösterip göstermediğinin incelenmesidir.
Araştırmamızda veri toplama aracı olarak 15 sorudan oluşan ‘Boş Zaman Yönetimi Ölçeği’ ve 36 sorudan oluşan ‘Algılanan Esenlik Ölçeği’ kullanılmış ve çalışma gönüllülük esasına dayalı olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada Türkiye’de farklı amatör ve profesyonel futbol takımlarında görev yapan futbolcular evreni, basit tesadüfi örnekleme yöntemi ile belirlenen 103 amatör ve 99 profesyonel toplamda 202 futbolcu da örneklemi oluşturmaktadır. Ankete katılan futbolcular İstanbul Avrupa yakasındaki futbol kulüplerinde aktif olarak oynamaktadırlar.
Araştırmanın analizleri SPSS 25.0 paket programına tanımlanmış ve ilgili analizler bu program aracılığıyla gerçekleştirilmiştir. İstatistiksel analiz olarak araştırma grubuna Mann Whitney U, Kruskal Wallis ve Spearman Korealasyon analizi uygulanmıştır.
Çalışma sonuçlarında kadınların sosyal esenlik alt boyutları yüksek seviyede olurken, futbolcuların tecrübelerinin artması paralelliğinde manevi esenlik, entelektüel esenlik ve esenlik ölçeği toplan skorlarında yükseliş olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Amatör Futbolcular, Profesyonel Futbolcular, Boş Zaman, Esenlik

Kaynakça

• Adams T. Bezner J. and Steinhardt M. A. (1997), The conceptualization and measurement of perceived wellness: ıntegrating balance across and within dimensions.
• Akbulut, A. K. (2012). Amatör ve profesyonel erkek futbolcuların karar verme, problem çözme ve iletişim becerilerinin bazı değişkenler bakımından incelenmesi, Gazi Üniversitesi.
• Akgül, B. M. ve Karaküçük, S. (2015). Boş zaman yönetimi ölçeği: geçerlik-güvenirlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 12(2), 1867-1880.
• Aslan, A. ve Kuru, E. (2002). Profesyonel ve amatör futbolcuların başarı motivasyonu farklılıkları ve sportif tecrübe ile ilişkisi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7 (2) , 23-30.
• Büyüköztürk Ş. Çakmak E. Akgün Ö. Karadeniz Ş. ve Demirel F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. 1. Baskı. Pegem Akademi.
• Kaya, A. (2021) Esenyurt belediyesi gençlik ve spor hizmetleri müdürlüğü personelinin mükemmeliyetçilik, esenlik ve örgütsel yalnızlık düzeylerinin incelenmesi, İstanbul – Cerrahpaşa Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
• Memnun, S. (2006) Algılanan esenlik ölçeği’nin (perceived wellness scale) geçerlilik ve güvenilirlik çalışması ve beden eğitimi öğretmenlerinin esenlik algıları, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Özant, M. İ. (2020) Bir ciddi boş zaman faaliyeti olarak amatör futbolcuların rekreasyonel etkinlik beklentileri, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Wang, W. C. Kao, C. H. Huan, T. C. ve Wu, C. C. (2011). Free time management contributes to better quality of life: A study of undergraduate students in Taiwan. Journal of Happiness Studies, 12(4), 561-573.
• Yıldıran, M. K. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Tutum Düzeylerinin Boş Zamanda Sıkılma Algısını Belirlemedeki Rolünün İncelenmesi, Kırıkkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kırıkkale.
• Abadan, N. (1961). Üniversite öğrencilerinin Serbest zaman faaliyetleri, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, 135, 117-133.
• Alay, S. (2000). Relationship between time management and academic achievement of selected university students, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Orta Dogu Teknik Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Hendry, C. ve Farley, A. (2004). Making the most of time: Charles Hendry and Alistair Farley explore some of the issues that may be faced in relation to time management when completing an MPhil or PhD. Nurse researcher, 12(2), 81-89.
• Sirgy, M. J. (2002). The psychology of quality of life. Social Indicators Researc Series, Springer.
• Memnun, S. (2006). Algılanan esenlik ölçeğinin (perceived wellness scale) geçerlilik ve güvenilirlik çalışması ve beden eğitimi öğretmenlerinin esenlik algıları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.