ÖĞRENCİLERİN ÖĞRENME STİLLERİNİ ÖLÇMEYE YÖNELİK MOBİL UYGULAMA GELİŞTİRME

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 2, 160 - 175, 29.12.2023

Emre Yurdaöz , Ahmet Berk Ustun

Öz

Taşınabilir akıllı cihazların hızla yaygınlaşmasıyla bu cihazlara yönelik tasarlanan uygulamalarda katlanarak artmıştır. Özellikle mobil uygulamalar yoluyla bireylerin kişisel gelişimlerine katkı sağlayacak öğrenme içerikleri alan uzmanlarının özverili çalışması sonucunda ortaya çıkmaktadır. Kişiye özgü öğrenme stilleri de alan uzmanlarının konuya eğilimi neticesinde hazırlanabilecek önemli mobil uygulama içeriklerinden bir tanesidir. Bu araştırma öğrencilerin öğrenme stillerini belirlemek amacıyla mobil uygulama geliştirilmesini ve geliştirilen uygulamanın öğretim sürecine entegre edilmesini amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda tasarım tabanlı araştırma yöntemi ile öğrenme stillerini belirlemeye yönelik mobil uygulama geliştirilmiştir. Uygulama tasarım tabanlı araştırma aşamalarına göre oluşturulmuştur. Hazırlık aşamasında yapılan araştırma sonucunda App Inventor platformunun geliştirme sürecinde kullanılmasına karar verilmiştir. Daha sonra geliştirilen prototip test edilmiş ve uzman görüşlerine başvurulmuştur. Elde edilen bulgular ışığında öğrenme stilleri mobil uygulama son şeklini almış ve uygulayıcıların kullanımına sunulmuştur. Sonuç olarak, geliştirilen mobil uygulama ile bireylerin öğrenme stilleri belirlenebilecektir.

Anahtar Kelimeler

Öğrenme Stilleri, Mobil Uygulama, Görsel, İşitsel, Kinestetik

Kaynakça

• Alpan, G. B. (2004). Ders kitaplarındaki grafik tasarımın öğrenci başarısına ve derse ilişkin tutumlarına etkisi. Journal of Educational Sicences & Practices, 3(6), 193-209.
• Amiel, T. & Reeves, T. C. (2008). Design-based research and educational technology: Rethinking technology and the research agenda. Journal Of Educational Technology & Society, 11(4), 29-40.
• Baranseli, E. S., & Koca, H. İ. (2021). Arayüz tabanlı mobil iletişim çağında üniversitelerin mobil uygulama arayüz tasarımları üzerine bir inceleme. Yeni Medya, 2021(10), 63- 86.
• Bayırlı, A., Orkun, M. A., & Bayırlı, S. (2019). Öğrenme Stilleri Modellerinin İncelenmesi. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1), 71–83.
• Biggs, J. (2014). Enhancing learning: A matter of style or approach?. In Perspectives on thinking, learning, and cognitive styles (pp. 73-102). Routledge.
• Bilgili, M. İ. (2014). Adaptif bağlam bilinçli mobil uygulama geliştirme (Yayın No. 362479) (Yüksek lisans tezi, Bilişim Enstitüsü).
• Boydak, H.A. (2017). Öğrenme Stilleri. İstanbul: Beyaz Yayınları.
• Chen, G. D., Chang, C. K., & Wang, C. Y. (2008). Ubiquitous learning website: Scaffold learners by mobile devices with information-aware techniques. Computers & Education, 50(1), 77-90.
• Çiloğlu, T., Özeren, E., & Üstün, A. B. (2021). Mobil uygulama geliştirme, yayımlama ve ekonomik gelir etme aşamalarının incelenmesi: Ios ve android sistemlerinin karşılaştırması. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 5(1), 60-77.
• Cobb, P., Confrey, J., diSessa, A., Lehrer, R. & Schauble, L., (2003). Design experiments in educational research. Educational Researcher, 32(1), 9–13.
• Collins, A., Joseph, D. & Bielaczyc, K., (2004). Design research: Theoretical and methodologicalissues. Journal of the Learning Sciences, 13(1), 15–42.
• Comet, C. E. (1983). What you should know about teaching and learning styles. Phi Delta Kappa Education Foundation.
• Crompton, H. (2013). The benefits and challenges of mobile learning. Learning and Leading with Technology, 41, 38-39.
• Dokouhaki, H., & Zarifsanaiey, N. (2019). A meta-synthesis approach to designing a conceptual framework for mobile learning in higher education. Interdisciplinary Journal of Virtual Learning in Medical Sciences, 10(4), 1-13.
• Diaz, David P. & Ryan B. Cartnal (1999). Students learning styles in two classes. College Teaching,47 (4): 130 - 136.
• Felder, R. M., & Silverman, L. K. (1988). Learning and teaching styles in engineering education. Engineering Education, 78(7), 674-681.
• Fidan, Nurettin (1986). Okulda Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem Akademi.
• Gezici, B., Tarhan, A., & Chouseinoglou, O. (2018). Mobil uygulamaların evriminde karmaşıklık boyut ve iç kalite gelişimi: Keşifsel bir çalışma. Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 34(3)18-22.
• Given, B. K. (1996). Learning styles: A synthesized model. Journal of Accelerative Learning and Teaching, 21, 9-42.
• Grasha, A. F. (1996). Teaching with style: A practical guide to enhancing learning by understanding teaching and learning styles. Alliance publishers.
• Gregorc, A. F. (1985). Gregorc style delineator: A self-assessment instrument for adults. Gregorc Assoc.. Garger, S. (1998). Marching to different drummers. ASCD.
• Günhan, B. C., & Başer, N. (2007). Geometriye yönelik öz-yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(33), 68-76.
• Güven, M. (2004). Öğrenme stilleri ile öğrenme stratejileri arasındaki ilişki, (Yayın No:143975) [Doktora Tezi]. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Hein, T. L. Budny, D. D. (2000). Teaching to students’ learning styles: Approaches that work. Frontiers in Education Conference. San Juan, Puerto Rico. (online), (Vol. 2, pp. 12C1- 7)., 10.1109/FIE.1999.841622
• Jonnassen, H. D. & Grobowski, B. L. (1993).Handbook of individual differences, learning andinstruction. USA: Lawrance Erlbaum Associates.
• Karasar, N. (1994). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara:Nobel Yayın Dağıtım.
• Kelly, A. E. (2003). Research as design. Educational researcher, 32(1), 3.
• Kennedy-Clark, S. (2013). Research by design: Design-based research and the higher degree research student. Journal of Learning Design, 6(2), 26-32.
• Keskin, N. O., & Metcalf, D. (2011). The current perspectives, theories and practices of mobile learning. Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 10(2), 202-208.
• Mahe, V., Perez, S. M., Doux, G., Brunelière, H., & Cabot, J. (2011). P ORTOLAN: a Model- Driven Cartography Framework. arXiv preprint arXiv:1102.4684.
• Massachusetts Institute of Technology. (2022a, Temmuz). About app inventor. https://appInventor.mit.edu/about-us adresinden elde edildi.
• Massachusetts Institute of Technology. (2022b, Temmuz). Designer and blocks editor. https://appInventor.mit.edu/explore/designer-blocks adresinden elde edildi.
• Nielsen, J., & Budiu, R. (2013). Mobile usability. MITP-Verlags GmbH & Co. KG. Özdamar, K. N. (2011). Akademisyenler için bir mobil öğrenme sisteminin geliştirilmesi ve sınanması. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
• Park, C. C. (2001). Learning style preferences of Armenian, African, Hispanic, Hmong, Korean,Mexican, and Anglo students in American secondary schools. Learning Environments Research, 4(2), 175- 191.
• Pekyürek, M. F., Sağlam, Z., & Üstün, A. B. (2020). MIT App Inventor ve Android Studio kullanılarak tasarlanmış mobil uygulamanın performans karşılaştırması. Bilgi ve İletişim Teknolojileri Dergisi, 2(2), 161-181.
• Porat, T., & Tractinsky, N. (2008). Affect as a mediator between web-store design and consumers’ attitudes toward the store. In Affect and emotion in human-computer interaction (pp. 142-153). Portio Research. (2013). Mobile factbook – Erişim tarihi: 30.06.2022 https://vdocuments.mx/portio- research-mobile-factbook-2013.html
• Reeves, D. B. (2006). The learning leader: How to focus school improvement for better results. ASCD. Sarısakal, M. N., & Aydın, M. A. (2003). E-ticaretin yeni yüzü mobil ticaret. Journal of Aeronautics and Space Technologies, 1(2), 83-90.
• Semertzidis, K. (2013). Mobile application development to enhance higher education lectures. University of York.
• Soyupak, O. (2021). Embedding design sprint into ındustrial design education. Design and Technology Education: an International Journal, 26(2), 66-85.
• Talan, T. (Ed.) (2021). Eğitimde dijitalleşme ve yeni yaklaşımlar. Efe Akademi Yayınları. Temel, A. (2002). Öğrenme stilinizi belirleyin. Eğitim Bilim, 48(1), 6-9.
• Tenekeci, M. (2020). Türkçe öğretiminde web uygulamaları ve mobil uygulamalar ile bunların öğretmenlerce bilinirliği. Milli Eğitim Dergisi, 49(227), 429-445.
• Topaloğlu, M. (2020). Eğitimde dijital dönüşüm: Mobil öğrenmenin mental iyi oluş düzeyi açısından incelenmesi. Trakya üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(1), 65-78.
• Traxler, J. (2010). The ‘learner experience’ of mobiles, mobility and connectedness, Background paper to presentation ELESIG Symposium: Digital Futures, 21 Jan iLab, Innovation Works, University of Reading, UK. http://cloudworks.ac.uk/cloud/view/3472
• Uğur, N., G., Turan, A., H.(2015). Üniversite öğrencilerinin mobil uygulamaları kabulü ve kullanımı: Sakarya üniversitesi örneği. Journal of Internet Applications and Management, 6(2), 63-79. UNESCO. “Futures of Education”. Erişim Tarihi: 30.06.2022. https://en.unesco.org/futuresofeducation
• Üstün, A. B., & Tracey, M. W. (2020). An effective way of designing blended learning: A three phase design based research approach. Education and Information Technologies, 25(3), 1529–1552.
• Üstün, A. B., & Tracey, M. W. (2021). An innovative way of designing blended learning through designbased research in higher education. Turkish Online Journal of Distance Education, 22(2), 126– 146.
• Veznedaroğlu, R. L. & Özgür, A.O. (2005). Öğrenme stilleri: Tanımlamalar, modeller ve işlevleri.,İlköğretim- Online, 4(2), 1-16.
• Wang, F. & Hannafin, M. J., 2005. Design-based research and technologyenhanced learning environments. Educational Technology Research and Development, 53(4), 5-23.
• Woolfolk, A. E. (1993). Educational psychology (5th Edition). Allyn and Bycon.
• Yokuş, G. (2016). Eğitim fakültesi öğrencilerinin mobil öğrenmeye ilişkin görüşlerinin incelenmesi ve eğitim bilimlerine yönelik mobil uygulama geliştirme çalışması: Mobil Akademi (Yayın No: 421575) (Yüksek lisans tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü).