Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Visionary Pros of Artificial Intelligence in Museum Education

Yıl 2021, , 149 - 162, 31.12.2021
https://doi.org/10.33721/by.908020

Öz

It is not only the diversity of the objects exhibited but also the methods used to convey the information about these objects that make museums survive. The purpose of these methods is to transfer the museum collection to the future accurately and effectively. While museums host many cultural values, they also aim to make the methods of transferring information about these values qualified and universal. As the perception of the twenty-first century museum visitor profile is shaped by technology, their expectations for the museum experience have also increased. The museum education field, which develops with the modern understanding of museums and provides a lifelong learning experience to the visitors, has an important role in information transfer. Thus, the use of developing technologies in museum education can be beneficial for museum visitors. This study offers a new method proposal that aims to use artificial intelligence, which is considered to be the most important technological development of the twenty-first century in the field of museum education in order to transfer the information about exhibition objects in the most effective way.

Kaynakça

  • Akbay, B. (2015). Maker Eğitim Hareketi [Video File]. Erişim adresi: https://youtu.be/QFisb43qaBE
  • Artun, A. (2017). Mümkün Olmayan Müze: Müzeler Ne Gösteriyor? İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Ayaokur, A. (2014). Müzelerde Bilgi Yönetimi. Ankara: Koç Müzesi Vekam Yayınları Araştırma Dizisi.
  • Büyüköztürk, Ş. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Press.
  • Cankaya, İ. (2014). Contemporary Cabinet of Curiosity: An Ethnographic Essay on Collecting, Preserving and Exhibiting. Group Exhibition, CI 2014 Contemporary Istanbul Art Fair, halka art project.
  • Cuno, J., Montebello, P., Lowry, G.D., MacGregor, N. ve John Walsh Jr. (2004). The Object of Art Museums. In Cuno, J. (Ed.), In Whose Muse? Art Museums and the Public Trust. (Pp. 49-76). Princeton: Princeton University Press.
  • Dewey, J. (2005). Art As Experience. New York: Perigree Trade.
  • Eco, U. (2001). Açık Yapıt. İstanbul: Can Yayınları.
  • Ertürk, N. ve Uralman, H. (2012). Müze Dokümantasyonunun Kapsamı. In Ertürk, N & H. Uralman (Eds.) Müzebilimin ABC’si (pp. 57-72). İstanbul: Ege Yayınları.
  • Facebook Engineering. (2016). AI Education - Introduction to AI [Video File]. Erişim adresi: https://fb.watch/4Zep2pUQSO/
  • Freeland, C. (2008). Sanat Kuramı. Ankara: Dost Yayınevi.
  • Google. (2011). Arts & Culture Experiments. Retrieved January 2, 2021, from Google Arts & Culture. Erişim adresi: https://experiments.withgoogle.com/collection/arts-culture
  • Groys, B. (2010). Güncel Sanat Nedir? Zamanin Yoldaşlari, 23-39.
  • IBM. (2019). Artificial Intelligence. Erişim adresi: https://developer.ibm.com/technologies/artificial-intelligence/?lnk=hmhpmdev_dw&lnk2=learn#_0_1_1_0
  • Karasar, N. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Lupton, E. (1996). Learning to Love Software: A Bridge Between Theory and Practice. Artifact 1 (3), 167-177.
  • Manovich, L. (1999). Avantgarde As Software.
  • Manovich, L. (2007). After effects, or velvet revolution. Artifact 1 (45-46):67-75. DOI:10.1080/17493460701206744
  • We Are Museums Staff (2018). Humans versus machines: Who is the better museum mediator?. Erişim adresi: https://medium.com/@WeAreMuseums/humans-versus-machines-who-is-the-better-museum-mediator-8be6938fe89d.
  • Nilsson, N. (2010). The Quest for Artificial Intelligence: A History of Ideas and Achievements. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Ranciere, J. (2009). Özgürleşen Seyirci (E.B. Şaman, trans.) Istanbul: Metis Kitap.
  • Tate Recognition Team. (2016, November 27). Recognition. Erişim adresi: http://recognition.tate.org.uk/#intro
  • The Museum of Communication. (2021. April 12). Museum of Communication. Erişim adresi: https://www.mfk.ch/en/home-en/
  • UNESCO. (2021). Site of Palmyra. Erişim adresi: https://whc.unesco.org/en/list/23/
  • Worley, W. (2016, April 2). Palmyra: Photographer’s powerful before and after photos show city’s destruction at the hands of Isis. Independent. Erişim adresi: https://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/palmyra-syria-photos-new-palmyra-photos-show-devastation-artefacts-ruined-isis-a6964766.html
  • Yücel, D. (2012). Yeni Medya Sanatı ve Yeni Müze. İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları.

Müze Eğitiminde Yapay Zekanın İleriye Dönük Avantajları

Yıl 2021, , 149 - 162, 31.12.2021
https://doi.org/10.33721/by.908020

Öz

Müzelerin ayakta kalmasını sağlayan yalnızca sergilenen nesnelerinin çeşitliliği değil bu nesnelere ilişkin bilginin aktarılmasında kullanılan yöntemlerdir. Bu yöntemlerde amaç, müze eserlerinin geleceğe doğru ve etkili biçimde aktarılmasıdır. Müzeler çok sayıda kültürel değere ev sahipliği yaparken aynı zamanda bu değerler hakkında bilgi aktarım yöntemlerini nitelikli ve evrensel hale getirmeyi hedeflemektedirler. Yirmibirinci yüzyılın müze ziyaretçi profilinin algısının teknolojiyle şekillenmiş olması sebebiyle müze deneyimine dair beklentisi de artmıştır. Çağdaş müzecilik anlayışıyla birlikte gelişen ve ziyaretçilere yaşam boyu öğrenme deneyimi sağlayan müze eğitimi alanı, bilgi aktarımı konusunda önemli bir role sahiptir. Bu yüzden gelişen teknolojilerin müze eğitiminde kullanılması, müze ziyaretçileri için yararlı olabilir. Bu çalışma, yirmibirinci yüzyılın en önemli teknolojik gelişmesi olduğu düşünülen yapay zekânın müze eğitimi alanında kullanılması ve bu doğrultuda sergi nesnelerine ilişkin bilginin en etkili biçimde aktarılmasını hedefleyen yeni bir yöntem önerisi sunmaktadır.

Kaynakça

  • Akbay, B. (2015). Maker Eğitim Hareketi [Video File]. Erişim adresi: https://youtu.be/QFisb43qaBE
  • Artun, A. (2017). Mümkün Olmayan Müze: Müzeler Ne Gösteriyor? İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Ayaokur, A. (2014). Müzelerde Bilgi Yönetimi. Ankara: Koç Müzesi Vekam Yayınları Araştırma Dizisi.
  • Büyüköztürk, Ş. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Press.
  • Cankaya, İ. (2014). Contemporary Cabinet of Curiosity: An Ethnographic Essay on Collecting, Preserving and Exhibiting. Group Exhibition, CI 2014 Contemporary Istanbul Art Fair, halka art project.
  • Cuno, J., Montebello, P., Lowry, G.D., MacGregor, N. ve John Walsh Jr. (2004). The Object of Art Museums. In Cuno, J. (Ed.), In Whose Muse? Art Museums and the Public Trust. (Pp. 49-76). Princeton: Princeton University Press.
  • Dewey, J. (2005). Art As Experience. New York: Perigree Trade.
  • Eco, U. (2001). Açık Yapıt. İstanbul: Can Yayınları.
  • Ertürk, N. ve Uralman, H. (2012). Müze Dokümantasyonunun Kapsamı. In Ertürk, N & H. Uralman (Eds.) Müzebilimin ABC’si (pp. 57-72). İstanbul: Ege Yayınları.
  • Facebook Engineering. (2016). AI Education - Introduction to AI [Video File]. Erişim adresi: https://fb.watch/4Zep2pUQSO/
  • Freeland, C. (2008). Sanat Kuramı. Ankara: Dost Yayınevi.
  • Google. (2011). Arts & Culture Experiments. Retrieved January 2, 2021, from Google Arts & Culture. Erişim adresi: https://experiments.withgoogle.com/collection/arts-culture
  • Groys, B. (2010). Güncel Sanat Nedir? Zamanin Yoldaşlari, 23-39.
  • IBM. (2019). Artificial Intelligence. Erişim adresi: https://developer.ibm.com/technologies/artificial-intelligence/?lnk=hmhpmdev_dw&lnk2=learn#_0_1_1_0
  • Karasar, N. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Lupton, E. (1996). Learning to Love Software: A Bridge Between Theory and Practice. Artifact 1 (3), 167-177.
  • Manovich, L. (1999). Avantgarde As Software.
  • Manovich, L. (2007). After effects, or velvet revolution. Artifact 1 (45-46):67-75. DOI:10.1080/17493460701206744
  • We Are Museums Staff (2018). Humans versus machines: Who is the better museum mediator?. Erişim adresi: https://medium.com/@WeAreMuseums/humans-versus-machines-who-is-the-better-museum-mediator-8be6938fe89d.
  • Nilsson, N. (2010). The Quest for Artificial Intelligence: A History of Ideas and Achievements. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Ranciere, J. (2009). Özgürleşen Seyirci (E.B. Şaman, trans.) Istanbul: Metis Kitap.
  • Tate Recognition Team. (2016, November 27). Recognition. Erişim adresi: http://recognition.tate.org.uk/#intro
  • The Museum of Communication. (2021. April 12). Museum of Communication. Erişim adresi: https://www.mfk.ch/en/home-en/
  • UNESCO. (2021). Site of Palmyra. Erişim adresi: https://whc.unesco.org/en/list/23/
  • Worley, W. (2016, April 2). Palmyra: Photographer’s powerful before and after photos show city’s destruction at the hands of Isis. Independent. Erişim adresi: https://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/palmyra-syria-photos-new-palmyra-photos-show-devastation-artefacts-ruined-isis-a6964766.html
  • Yücel, D. (2012). Yeni Medya Sanatı ve Yeni Müze. İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Hakemli Makaleler
Yazarlar

Prof.dr.ayşe İlhan Bu kişi benim 0000-0002-6119-9928

Aslı Asiye Aslan 0000-0002-7513-624X

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2021
Gönderilme Tarihi 1 Nisan 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA İlhan, P., & Aslan, A. A. (2021). The Visionary Pros of Artificial Intelligence in Museum Education. Bilgi Yönetimi, 4(2), 149-162. https://doi.org/10.33721/by.908020

15529