Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Opinions of Graduate Students in The Field of Curriculum and Instruction on The Graduate Learning Process

Yıl 2020, Cilt: 18 Sayı: 3, 370 - 390, 25.09.2020
https://doi.org/10.18026/cbayarsos.745499

Öz

The aim of the study is to examine the evaluations of students studying and graduating in the field of CI regarding the field of CI. A case study pattern, one of the qualitative research patterns, was used in the research. The study group of the research consists of 21 students studying and graduating in the field of CI. Mixed sampling was used in the selection of students in the study group. A semi-structured interview form was prepared as the data collection tool of the research. Content analysis and descriptive analysis were used together in the analysis of the data. The data were analyzed with MAXQDA 2020 qualitative analysis program. CI graduate students express curricula with a dynamic, detailed and systematic process, all educational processes and curriculum elements. All of this scope can be called curriculum literacy. The students state that they carry into practice what they have learned in the postgraduate program. Students participating in the research evaluate postgraduate education as personal development, professional career, and academic staff.

Kaynakça

  • Abiddin, N. Z., and Ismail, A. (2011). Attrition and completion issues in postgraduate studies for student development. International Review of Social Sciences and Humanities, 1(1), 15–99.
  • Alabaş, R., Kamer, T. ve Polat, Ü. (2012). Öğretmenlerin kariyer gelişimlerinde lisansüstü eğitim: Tercih sebepleri ve süreçte karşılaştıkları sorunlar. E International Journal of Educational Research, 3(4), 89-107.
  • Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. BEÜ SBE Dergisi, 7(1), 231-274.
  • Başer, N., Narlı, S. ve Günhan, B. (2005). Öğretmenlerin lisansüstü eğitim alanlarında yaşanan sorunlar ve çözüm önerileri. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 129-135.
  • Bıkmaz, F., Aksoy, E., Tatar, Ö. ve Atak A. C. (2013). Eğitim programları ve öğretim alanında yapılan doktora tezlerine ait içerik çözümlemesi (1974-2009). Eğitim ve Bilim, 38(168), 288-303.
  • Burgaz, B. ve Şentürk, İ. (2007). Yüksek lisans tez danışmanlarının iletişim davranışlarına ilişkin danışman ve danışan görüşleri. III. Lisansüstü Eğitim Sempozyumu Bildiri Kitabı,133-144.
  • Bülbül, T. (2003). Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesinde görev yapan öğretim üyelerinin lisansüstü öğretime öğrenci seçme sürecine ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 1-2.
  • Çakar, Ö. (2001). Türkiye bilimler akademisi: Bilim adamı yetiştirme lisansüstü eğitim. Ankara: TÜBİTAK.
  • Demirel, Ö. (2005). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya (8. baskı). Ankara: Pegem.
  • Doğan, N., Koyuncu, İ., Gökdemir, P. ve Kahveci, M. (2016). Öğrencilerin eğitim bilimleri enstitüsü lisansüstü programlarına kabul durumlarının yordanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 114-131.
  • Doğusan, F. (2003). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerinin öğretmenlerin lisansüstü öğrenimi konusundaki tutumları (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırıkkale.
  • Duan, X, and Shan, G. (2013). Suggestions for graduate curriculum reform. In Proceedings of AASRI Winter International Conference on Engineering and Technology (AASRI-WIET 2013), December 28-29, 2013, Saipan, USA, 202–203.
  • Erişti, B. (2013). Türk üniversitelerinde eğitim programları ve öğretim anabilim dalında görev yapan öğretim elemanlarının profilleri. Eğitim ve Bilim, 38(167), 312-326.
  • Gömleksiz, M. N. ve Bozpolat, E. (2013). Eğitim programları ve öğretim alanındaki lisansüstü tezlerin değerlendirilmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(7), 457-472.
  • Gömleksiz, M. N. ve Et, S. Z. (2013). Öğretmen adaylarının lisansüstü eğitime ilişkin metaforik algıları. VI. Ulusal Lisansüstü Eğitim Sempozyumu, 145152.
  • Gözütok, D., Alkın, S. ve Ulubey, Ö. (2010). Eğitim programları ve öğretim alanının amaçlarının gerçekleştirilmesini etkileyen sorunların belirlenmesi. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, Balıkesir.
  • Gültekin, M. (2013). İlköğretim öğretmen adaylarının eğitim programı kavramına yükledikleri metaforlar. Eğitim ve Bilim, 38(169), 126-141.
  • Gültekin, M. ve Dal, S. (2007). Sınıf öğretmenliği doktora programı mezunu öğrencilerin sınıf öğretmenliği doktora programına ilişkin görüşleri. III.Lisansüstü Eğitim Sempozyumu Bildiri Kitabı, 275-286.
  • Güven, B., Kerem, E. A .ve Ersoy, E. (2007). Lisansüstü eğitim sırasında karşılaşılan sorunlara ilişkin öğrenci görüşlerinin belirlenmesi. III. Lisansüstü Eğitim Sempozyumu Bildiri Kitabı, 308-318.
  • IBE-International Bureau of Education. (1998). Curriculum Development. Educational Innovation and Information, 97.
  • İşcan, C.D. ve Bıkmaz, F. H. (2012). Eğitim programları ve öğretim alanında lisansüstü eğitim programlarının analizi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45(1), 107-138.
  • Johnson, J. M. (2009). Avrupa, Asya ve Amerika’da lisansüstü öğretim reformu ve bilim insanları ile mühendislerin uluslararası hareketliliği. NSF (National Science Foundation) Çalıştayı Bildirileri (K. Karakütük, Çev. Ed). Ankara: Pegem Akademi.
  • Karakütük, K. (2000). Öğretmenlerin lisansüstü öğretimi konusunda yönetici ve öğretmenlerin görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2000), 193-209.
  • Karakütük, K. (2001). Öğretim üyesi ve bilim insanı yetiştirme: Lisansüstü öğretimin planlanması. Ankara: Anı.
  • Karaman, S., ve Bakırcı, F. (2010). Türkiye’de lisansüstü eğitim: Sorunlar ve çözüm önerileri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 5(2), 94-114.
  • Kayıkçı, K. ve Ercan, B (2013). The evaluation of educational administration and supervision graduate programs in Turkey: A case study. International Journal of Educational Research, 4(3), 74–94.
  • Korkmaz, İ. (2007). Eğitim programı: Tasarımı ve geliştirilmesi. A. Doğanay (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri içinde (2. bs., s. 2-34). Ankara: Pegem.
  • Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği. (2016). Resmî Gazete Tarihi: 20.04.2016 Resmî Gazete Sayısı: 29690.
  • Myers, B. E., & Dyer, J. E. (2003). Advising components, roles, and perceived level of competence of university faculty. Journal of Southern Agricultural Education Research, 53(1), 258-271.
  • Ozan, C. ve Köse, E. (2014). Eğitim programları ve öğretim alanındaki araştırma eğilimleri. Sakarya University Journal of Education, 4(1), 116-136.
  • Özdem G., Bülbül, T. ve Güngör, S. (2002). Eğitim Yönetimi Planlaması Teftişi ve Ekonomisi Anabilim Dalı Tezsiz Yüksek Lisans Programına Devam Eden Öğretmen ve Okul Yöneticilerinin Programa ilişkin Görüşlerinin Değerlendirilmesi, 21. yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi, 165-177.
  • Özdemir, S. M. (2009). Eğitimde program değerlendirme ve Türkiye’de eğitim programlarını değerlendirme çalışmalarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 126-149.
  • Sağlam, M. (2007). Lisanüstü Eğitim Modelleri. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Lisansüstü Eğitim Sempozyumu: Lisansüstü Eğitimde Sorunlar ve Çözüm Önerileri (17-20 Ekim 2007) (s. 1-12).
  • Saracaloğlu, A. S. ve Dursun, F. (2010). Türkiye’de Eğitim Programları ve Öğretim Alanındaki Lisansüstü Tezlerinin İncelenmesi. 1. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, Balıkesir Üniversitesi, Ayvalık.
  • Saylor, J. G., Alexander, W. M., & Lewis, A. J. (1981). Curriculum planning for better teaching and learning. New York: Holt, Rinehart and Winston. Sezgin, F., Kavgacı, H. ve Kılınç, A. Ç. (2011). Türkiye’de eğitim yönetimi ve denetimi lisansüstü öğrencilerinin öz değerlendirmeleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 161-169.
  • Turhan, M. ve Yaraş, Z. (2013). Lisansüstü programların öğretmen, yönetici ve denetmenlerin mesleki gelişimine katkısı. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(43), 200-218.
  • www.ksu.edu.tr. Erişim tarihi: 03.05.2020.
  • www.yok.gov.tr. Erişim tarihi: 03.05.2020.
  • Yar Yıldırım, V. ve Dursun, F. (2018). Okul yöneticilerinin program okuryazarlıklarına yönelik bir hizmet içi eğitim programının geliştirilmesi ve değerlendirilmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.

Eğitim Programları ve Öğretim Alanındaki Lisansüstü Öğrencilerin Lisansüstü Öğrenim Sürecine İlişkin Görüşleri

Yıl 2020, Cilt: 18 Sayı: 3, 370 - 390, 25.09.2020
https://doi.org/10.18026/cbayarsos.745499

Öz

Araştırmanın amacı, EPÖ alanında öğrenim gören ve mezun olan öğrencilerin EPÖ alanına ilişkin değerlendirmelerinin incelenmesidir. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu EPÖ alanında lisansüstü öğrenim gören ve mezun olan 21 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışma grubunda yer alan öğrencilerin seçiminde karma örnekleme kullanılmıştır. Araştırmanın veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi ve betimsel analiz birlikte kullanılmıştır. Veriler MAXQDA 2020 nitel analiz programıyla analiz edilmiştir. EPÖ lisansüstü öğrencileri eğitim programları denildiğinde dinamik, ayrıntılı ve sistematik süreç, eğitimle ilgili tüm süreçler, program ögeleri olarak ifade etmektedirler. Bu kapsamın tamamına program okuryazarlığı denilebilir. Öğrenciler lisansüstü programda öğrendiklerini uygulamaya taşıdıklarını ifade etmektedirler. Araştırmaya katılan öğrenciler lisansüstü eğitimi kişisel gelişim, mesleki kariyer ve akademik personel olma olarak değerlendirmektedirler.

Kaynakça

  • Abiddin, N. Z., and Ismail, A. (2011). Attrition and completion issues in postgraduate studies for student development. International Review of Social Sciences and Humanities, 1(1), 15–99.
  • Alabaş, R., Kamer, T. ve Polat, Ü. (2012). Öğretmenlerin kariyer gelişimlerinde lisansüstü eğitim: Tercih sebepleri ve süreçte karşılaştıkları sorunlar. E International Journal of Educational Research, 3(4), 89-107.
  • Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. BEÜ SBE Dergisi, 7(1), 231-274.
  • Başer, N., Narlı, S. ve Günhan, B. (2005). Öğretmenlerin lisansüstü eğitim alanlarında yaşanan sorunlar ve çözüm önerileri. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 129-135.
  • Bıkmaz, F., Aksoy, E., Tatar, Ö. ve Atak A. C. (2013). Eğitim programları ve öğretim alanında yapılan doktora tezlerine ait içerik çözümlemesi (1974-2009). Eğitim ve Bilim, 38(168), 288-303.
  • Burgaz, B. ve Şentürk, İ. (2007). Yüksek lisans tez danışmanlarının iletişim davranışlarına ilişkin danışman ve danışan görüşleri. III. Lisansüstü Eğitim Sempozyumu Bildiri Kitabı,133-144.
  • Bülbül, T. (2003). Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesinde görev yapan öğretim üyelerinin lisansüstü öğretime öğrenci seçme sürecine ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 1-2.
  • Çakar, Ö. (2001). Türkiye bilimler akademisi: Bilim adamı yetiştirme lisansüstü eğitim. Ankara: TÜBİTAK.
  • Demirel, Ö. (2005). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya (8. baskı). Ankara: Pegem.
  • Doğan, N., Koyuncu, İ., Gökdemir, P. ve Kahveci, M. (2016). Öğrencilerin eğitim bilimleri enstitüsü lisansüstü programlarına kabul durumlarının yordanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 114-131.
  • Doğusan, F. (2003). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerinin öğretmenlerin lisansüstü öğrenimi konusundaki tutumları (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırıkkale.
  • Duan, X, and Shan, G. (2013). Suggestions for graduate curriculum reform. In Proceedings of AASRI Winter International Conference on Engineering and Technology (AASRI-WIET 2013), December 28-29, 2013, Saipan, USA, 202–203.
  • Erişti, B. (2013). Türk üniversitelerinde eğitim programları ve öğretim anabilim dalında görev yapan öğretim elemanlarının profilleri. Eğitim ve Bilim, 38(167), 312-326.
  • Gömleksiz, M. N. ve Bozpolat, E. (2013). Eğitim programları ve öğretim alanındaki lisansüstü tezlerin değerlendirilmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(7), 457-472.
  • Gömleksiz, M. N. ve Et, S. Z. (2013). Öğretmen adaylarının lisansüstü eğitime ilişkin metaforik algıları. VI. Ulusal Lisansüstü Eğitim Sempozyumu, 145152.
  • Gözütok, D., Alkın, S. ve Ulubey, Ö. (2010). Eğitim programları ve öğretim alanının amaçlarının gerçekleştirilmesini etkileyen sorunların belirlenmesi. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, Balıkesir.
  • Gültekin, M. (2013). İlköğretim öğretmen adaylarının eğitim programı kavramına yükledikleri metaforlar. Eğitim ve Bilim, 38(169), 126-141.
  • Gültekin, M. ve Dal, S. (2007). Sınıf öğretmenliği doktora programı mezunu öğrencilerin sınıf öğretmenliği doktora programına ilişkin görüşleri. III.Lisansüstü Eğitim Sempozyumu Bildiri Kitabı, 275-286.
  • Güven, B., Kerem, E. A .ve Ersoy, E. (2007). Lisansüstü eğitim sırasında karşılaşılan sorunlara ilişkin öğrenci görüşlerinin belirlenmesi. III. Lisansüstü Eğitim Sempozyumu Bildiri Kitabı, 308-318.
  • IBE-International Bureau of Education. (1998). Curriculum Development. Educational Innovation and Information, 97.
  • İşcan, C.D. ve Bıkmaz, F. H. (2012). Eğitim programları ve öğretim alanında lisansüstü eğitim programlarının analizi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45(1), 107-138.
  • Johnson, J. M. (2009). Avrupa, Asya ve Amerika’da lisansüstü öğretim reformu ve bilim insanları ile mühendislerin uluslararası hareketliliği. NSF (National Science Foundation) Çalıştayı Bildirileri (K. Karakütük, Çev. Ed). Ankara: Pegem Akademi.
  • Karakütük, K. (2000). Öğretmenlerin lisansüstü öğretimi konusunda yönetici ve öğretmenlerin görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2000), 193-209.
  • Karakütük, K. (2001). Öğretim üyesi ve bilim insanı yetiştirme: Lisansüstü öğretimin planlanması. Ankara: Anı.
  • Karaman, S., ve Bakırcı, F. (2010). Türkiye’de lisansüstü eğitim: Sorunlar ve çözüm önerileri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 5(2), 94-114.
  • Kayıkçı, K. ve Ercan, B (2013). The evaluation of educational administration and supervision graduate programs in Turkey: A case study. International Journal of Educational Research, 4(3), 74–94.
  • Korkmaz, İ. (2007). Eğitim programı: Tasarımı ve geliştirilmesi. A. Doğanay (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri içinde (2. bs., s. 2-34). Ankara: Pegem.
  • Lisansüstü Eğitim ve Öğretim Yönetmeliği. (2016). Resmî Gazete Tarihi: 20.04.2016 Resmî Gazete Sayısı: 29690.
  • Myers, B. E., & Dyer, J. E. (2003). Advising components, roles, and perceived level of competence of university faculty. Journal of Southern Agricultural Education Research, 53(1), 258-271.
  • Ozan, C. ve Köse, E. (2014). Eğitim programları ve öğretim alanındaki araştırma eğilimleri. Sakarya University Journal of Education, 4(1), 116-136.
  • Özdem G., Bülbül, T. ve Güngör, S. (2002). Eğitim Yönetimi Planlaması Teftişi ve Ekonomisi Anabilim Dalı Tezsiz Yüksek Lisans Programına Devam Eden Öğretmen ve Okul Yöneticilerinin Programa ilişkin Görüşlerinin Değerlendirilmesi, 21. yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi, 165-177.
  • Özdemir, S. M. (2009). Eğitimde program değerlendirme ve Türkiye’de eğitim programlarını değerlendirme çalışmalarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 126-149.
  • Sağlam, M. (2007). Lisanüstü Eğitim Modelleri. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Lisansüstü Eğitim Sempozyumu: Lisansüstü Eğitimde Sorunlar ve Çözüm Önerileri (17-20 Ekim 2007) (s. 1-12).
  • Saracaloğlu, A. S. ve Dursun, F. (2010). Türkiye’de Eğitim Programları ve Öğretim Alanındaki Lisansüstü Tezlerinin İncelenmesi. 1. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, Balıkesir Üniversitesi, Ayvalık.
  • Saylor, J. G., Alexander, W. M., & Lewis, A. J. (1981). Curriculum planning for better teaching and learning. New York: Holt, Rinehart and Winston. Sezgin, F., Kavgacı, H. ve Kılınç, A. Ç. (2011). Türkiye’de eğitim yönetimi ve denetimi lisansüstü öğrencilerinin öz değerlendirmeleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 161-169.
  • Turhan, M. ve Yaraş, Z. (2013). Lisansüstü programların öğretmen, yönetici ve denetmenlerin mesleki gelişimine katkısı. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(43), 200-218.
  • www.ksu.edu.tr. Erişim tarihi: 03.05.2020.
  • www.yok.gov.tr. Erişim tarihi: 03.05.2020.
  • Yar Yıldırım, V. ve Dursun, F. (2018). Okul yöneticilerinin program okuryazarlıklarına yönelik bir hizmet içi eğitim programının geliştirilmesi ve değerlendirilmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Beşeri Bilimler Sayısı
Yazarlar

Fevzi Dursun 0000-0003-2103-8940

Veda Yar Yıldırım 0000-0002-2129-4189

Yayımlanma Tarihi 25 Eylül 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 18 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Dursun, F., & Yar Yıldırım, V. (2020). Eğitim Programları ve Öğretim Alanındaki Lisansüstü Öğrencilerin Lisansüstü Öğrenim Sürecine İlişkin Görüşleri. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(3), 370-390. https://doi.org/10.18026/cbayarsos.745499