Eskişehir’in en batısında bulunan İnönü ilçe merkezinde Osmanlı döneminde inşa edilen camiler, bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. İlçede Türkiye Selçuklularının kuruluş yıllarına kadar uzanan bir yerleşim olsa da bu döneme ait herhangi bir eser günümüze gelememiştir. Selçuklu ile Bizans sınırında bir uç yerleşimi olan İnönü’de en eski yapı, bu çalışmada da yer alan 1388 tarihli Alâeddin Camii’dir. Çalışma kapsamında ele alınan diğer camiler ise, Alçengel (Şeyh Kuddusi), Yeni Mahalle Çarşı ve Orta Mahalle Camileri olmak üzere dört başlıkta değerlendirilmiştir. Alâeddin Camii ve Alçengel (Şeyh Kuddusi) Camileri, Osmanlının erken dönemlerinden itibaren ilçenin hem Osmanlı beyleri hem de ahiler tarafından yerleşim bölgesi olduğunu göstermektedir. Özellikle Alâeddin Cami’nin plan ve mimari kurgulamasındaki denemeler, geleneksellikten uzaklaşmadan cami mimarisinde yeni arayışların olduğunu ortaya koysa da, bu denemeler erken dönemde iki örneği geçememiştir. 18. yüzyılda inşa edilen diğer iki camide ise Osmanlı’nın klasik cami plan ve mimari kurgusunun uygulandığı tespit edilmiştir.
-
-
-
-
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Osmanlı Arkeolojisi, Osmanlı Kültür ve Sanatı |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Proje Numarası | - |
| Yayımlanma Tarihi | 7 Temmuz 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 19 Ekim 2024 |
| Kabul Tarihi | 2 Mayıs 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 39 |