YEREL KALKINMA VE İNOVASYON

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 20, 369 - 381, 30.11.2020

Ferhat Arı

Öz

Son yıllarda kamu yönetimi alanında değişmekte ve gelişmekte olan birçok konu gibi inovasyon konusu da gün geçtikçe önem kazanmakta ve konuyla ilgili birçok çalışma icra edilmektedir. İnovasyon konusunun birçok boyutuyla kalkınmaya olumlu etkiler yaptığı aşikardır. Dünya çapında gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde inovasyonun katkılarını görmek mümkün olduğu gibi aynı zamanda belirli bir ülkede ve bu ülkenin bölgesel ya da yerel düzeylerinde de inovasyonun katkılarını görmek mümkün olacaktır. Bu çalışmada yerel kalkınma konusu kısaca ele alınmıştır. Ardından inovasyon konusu çerçevesinde temel teorik bilgilere yer verilmeye çalışılmış ve tarihsel süreç içerisinde ortaya çıkan inovatif örneklere değinilmiştir. Çalışmanın son kısmında da yerel kalkınma ve inovasyon ilişkisi bağlamında çeşitli sorunlar ve çözüm önerileriyle çalışma sonlandırılmıştır.

Anahtar Kelimeler

İnovasyon,, Yerel Kalkınma, Kalkınma Ajansları

Kaynakça

• Arı, F. (2018), “Yönetişimin Uygulanabilirliğinin Üniversite Personeli Açısından Ölçümü: Bingöl Üniversitesi Örneği”, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, s.8.
• Baydar, B. ve Sakız, S. (2016), Bilgi Toplumu Bilgi Ekonomisi İnovasyon ve Türkiye, A. S. Döner ve A. Akyüz. (Ed). Bilgi Çağında İnovasyon, Derin Yayınları, İstanbul, s.91.
• Büyükuslu, A. R. (2015), İnovasyon ve Girişimcilik: Ekonomisi ve Yönetimi, Derin Yayınları, İstanbul, s.111-116.
• Dabson, B. (2007), Entrepreneurship as Rural Economic Development Policy: A Changing Paradigm, N, Walzer. (ed). Entrepreneurship and local Economic Development, Lexington Books, USA, s.21-37.
• Darıcı, B. (2007), “Yerel Kalkınma’da Küresel Yaklaşımlar ve Türkiye’nin Konumu”, Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi Yerel Ekonomiler Özel Sayısı.
• Dilber, S. (2015), İnovasyok: Türkiye’nin Bilim, Teknoloji ve İnovasyon Politikaları Nereye…, Semih Ofset Matbaacılık, Ankara, s.19-213.
• Dinler Sakaryalı, A. M. (2016), İnovasyon, Ekin Yayınevi, Bursa, s.2-62.
• Edquist, C. ve Diğerleri. (2001), Innovation and Employment: Process versus Product Innovation, Edward Elgar Puplishing, Cheltenham- UK, s.13.
• Elvan, L. (2002), Bölgesel Gelişme Ve Bölgeler Arası Gelişmişlik Farkları. S. Sayan. (Ed). Yerel Ekonomilerin Sürdürülebilir Kalkınması ve Çanakkale Örneği, İmaj Yayınevi, Ankara, s. 93-113.
• Kaya, E. Kent Yönetiminde Yeni Yaklaşım: Yerel Kalkınma Yönetimi, (2. Baskı), http://erolkaya.com/wp-content/uploads/kitaplar/yerel-kalkinma-yonetimi.pdf, (ET:18.03.2019).
• Keleş, R., Hamamcı C. ve Çoban A. (2015), Çevre Politikası, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara, s.331-332.
• Kuhlmann, S. and Others. (2010), A Systemic Perspective: The Innovation Policy Dance. S. Kuhlmann, P. Shapira and R. Smits. (Ed). The Theory and Practice of Innovation Policy: An International Research Handbook, Edward Elgar Puplishing, Cheltenham- UK, s.3.
• OECD/Avrupa Birliği (2005), Oslo Kılavuzu: Yenilik Verilerinin Toplanması ve Yorumlanması İçin İlkeler, Üçüncü Baskı, Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü Avrupa Birliği İstatistik Ofisi, Ankara, s.49-55.
• Osborne, S. P., & Brown, L. (2011), “Innovation, public policy and public services delivery in the UK: The word that would be king?”, Public Administration; 89(4), s.1335-1350.
• Ökmen, M. (2010), Mekân-Ekosistem-Çevre-Ekoloji-Çevrebilim: Kavramsal Tartışma. U. Yıldırım. (Ed). Çevre Sorunları Üzerine Güncel Yazılar, Lisans Yayınları, İstanbul, s.11-46.
• Özgül, M. Y. ve Şelli, F. (2004), “GAP Bölgesi’nde Ortaklıklar Deneyimi”, Yerel Kalkınma İçin Ortaklıklar Bildiri Kitabı, İstanbul, s.82.
• Parlak, B. (2011), Kamu Yönetimi Sözlüğü, MKM Yayıncılık, Bursa, s.419.
• Parlak, B. ve Arı F. (2020), “Üniversite Personeli Perspektifinden Yönetişimin Uygulanabilirliğinin Ölçümü: Bingöl Üniversitesi”, Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi; 19: s.207-234.
• Parlak, B. ve Ökmen, M. (2016), Türkiye’de ve Dünya’da Yerel Yönetimler Teori ve Uygulama, Ekin Yayınevi, Bursa, s.69.