Makale kapsamında, akademik bir formasyon, kavramsal çerçeve ya da araştırma ve öğretme
metodu olarak ortaya çıkan görsel çalışmalar etrafında gelişen temel meseleler
haritalandırılmıştır. Görsel çalışmaların, sanat tarihi, estetik ve medya çalışmaları gibi kimi
alanlar tarafından neden dirençle karşılandığı incelendikten sonra; bu alanlar için Derrida’ya
atıfla “tehlikeli takviye” rolü oynadığına yönelik bir iddia dillendirilmiş ve makale, görsel
çalışmaların olumlu-olumsuz açıklamalarının temeli gibi görünen bazı önemli fikirlerin
tartışılmasıyla devam ettirilmiştir. Dikkate alınan fikirler ya da mitler, imajların
elektronikleştirilmesi, sanat ve sanat dışı ya da sözel ve görsel medya arasındaki sınırların
silikleşmesi gibi kanıları içerir. Ayrıca tam da “görsel medya” diye bir şeyin var olduğu
fikrini de… Görme biçimlerini alt üst eden kural yıkıcı bir eleştirinin taşıdığı politik riskler
de sorgulanmakta ve Nietzscheci bağlamda “putlara seslenen” ya da başka bir ifadeyle
yerleşik fikirlere meydan okuyan alternatif bir strateji önerilmektedir. Makale, görsel kültür
eğitiminde kullanılan ve yazarın “görmeyi göstermek” olarak adlandırdığı etkileşimli bir
öğrenme sürecine dair pratiklere odaklanan pedagojik stratejilerin betimlenmesiyle
sonlandırılmaktadır.
Estetik Sanat Tarihi İletişim Kültürel Çalışmalar Disiplin(ler) ve Disiplinlerarasılık İmge Çalışmaları Medya ve Medya Çalışmaları Pedagoji Şiir Sanatı Retorik
This essay attempts to map out the main issues surrounding visual studies as an emergent
academic formation, and as a theoretical concept or object of research and teaching. After a
survey of some of the resistances encountered by visual studies in fields such as art history,
aesthetics, and media studies, and a suggestion that visual studies is playing the role of
‘dangerous supplement’ to these fields, the essay turns to a discussion of some of the major
received ideas that have seemed foundational to both negative and positive accounts of visual
studies. These received ideas or myths include notions of the de-materialization of the image,
and the erasure of boundaries between art and non-art, or visual and verbal media. They also
include notions such as the very idea that there are such things as distinctly ‘visual media’.
The political stakes of iconoclastic criticism (e.g. the overturning of ‘scopic regimes’) are
also questioned, and an alternative (Nietzschean) strategy of ‘sounding the idols’ is proposed.
The essay concludes with a description of pedagogical strategies in the teaching of visual
culture, centered on an exercise the author calls ‘showing seeing’.
Aesthetics Art History Communication Cultural Studies Discipline(s) and Interdisciplinarity Image Studies Media and Media Studies Pedagogy Poetics Rhetoric
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Görsel İletişim Tasarımı (Diğer) |
| Bölüm | Çeviri |
| Çevirmenler | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 29 Nisan 2025 |
| Kabul Tarihi | 29 Mayıs 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 16 |