YÜKSEKÖĞRETİMDE ÖĞRENCİ MERKEZLİ ÖĞRETME-ÖĞRENME SÜREÇLERİNİN İNCELENMESİ (UZMAN TEMELLİ ODAK GRUP GÖRÜŞMESİ)

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 12 - 31, 15.06.2019

Mutlu Uygur , Tuğba Yanpar Yelken

Öz

Bu araştırmada, odak grup görüşmesi
yoluyla, kalite güvencesi bağlamında yükseköğretim kurumlarımızda öğrenci
merkezli öğretme-öğrenme süreçlerindeki mevcut durumun, öğretim elemanlarının
öğrenci merkezli öğretme-öğrenme süreçlerinde yaşadıkları sorunların ve bu
sorunların çözümlerine yönelik eğitim bilimleri alanında uzman öğretim
elemanlarının görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma
grubunu, odak grup görüşmesine katılan eğitim bilimleri alanında uzman 6
öğretim elemanı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak bu
araştırma kapsamında geliştirilmiş olan “Odak Grup Görüşmesi Formu” kullanılmıştır.
Odak grup görüşmesine katılan öğretim elemanlarının görüşleri olduğu gibi
değiştirilmeden verilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre,
yükseköğretimde öğretme-öğrenme süreçlerinin mevcut durumunda bazı sorunlar
bulunduğu, bu sorunların önemli bir kısmının öğretim elemanlarının öğretme-öğrenme
süreçlerine yönelik yeterlikleriyle ilgili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Öğretim elemanlarının öğretme-öğrenme süreçleri yeterliklerinin geliştirilmesi
için ise güncel konu ve içeriklerle hazırlanmış bir eğitici eğitimi programının
geliştirilip uygulanması önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

kalite güvencesi, odak grup görüşmesi, öğretme-öğrenme süreçleri

Kaynakça

• Akaydın, B. B., & Kaya, S. (2018). Sosyal bilgiler dersinde animasyon içeren ve içermeyen 5e modeli’nin öğrencilerin başarı ve tutumuna etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(1).
• Akgün, M. (2016). Yüksek öğretimde ideal öğretim elemanı nasıl olmalıdır?. Kaygı. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, (26), 197-204.
• Altunbay, M., & Bıçak, N. (2018). Türkçe eğitimi derslerinde" z kuşağı" bireylerine uygun teknoloji tabanlı uygulamaların kullanımı. Journal of World of Turks/Zeitschrift für die Welt der Türken, 10(1).
• Arslantaş, H. İ. (2011). Öğretim Elemanlarının Öğretim Stratejileri-Yöntem ve Teknikleri, İletişim Ve Ölçme Değerlendirme Yeterliklerine Yönelik Öğrenci Görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15).
• Bastable, S. B. (2003). Nurse as educator: Principles of teaching and learning for nursing practice. Jones & Bartlett Learning.
• Bayırtepe, E., & Tüzün, H. (2007). Oyun-tabanlı öğrenme ortamlarının öğrencilerin bilgisayar dersindeki başarıları ve öz-yeterlik algıları üzerine etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(33).
• Bulut, A., & Aktepe, V. (2015). Yaratıcı drama destekli matematik öğretimin öğrencilerin akademik başarısına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(3), 1081-1090.
• Büyükkaragöz, S. ve Sünbül, A. M. (1997). Öğretmen adaylarının yeterlilik düzeyleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Sempozyumunda sunulan Bildiri, İzmir.
• Cornelius-White, J. (2007). Learner-centered teacher-student relationships are effective: A meta-analysis. Review of educational research, 77(1), 113-143.
• Creswell, J.W. (1998). Qualitative ınquiry and research design: choosing among five traditions. Thousand Oaks, California: SAGE.
• Çınar, D., & Akgün, Ö. E. (2015). Ders kitabı tasarımında artırılmış gerçeklik kullanımı: bir ingilizce ders kitabı bölümü örneği. VII. Ulusal Lisansüstü Eğitim Sempozyumunda sunulan bildiri.
• Demir, S., & Gürol, M. (2017). Farklılaştırılmış öğretim yöntemlerinin öğrencilerin akademik başarı puanlarına, öğrenme yaklaşımlarına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi. Electronic Turkish Studies, 12(14).
• Doymuş, K., Şimşek, Ü., & Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinde akademik başarı ve tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1(2), 103-115.
• Efendioğlu, A. (2006). Anlamlı Ögrenme Kuramına Dayalı Olarak Hazırlanan Bilgisayar destekli Geometri Programının İlkögretim Dördüncü Sınıf Ögrencilerinin Akademik Basarılarına ve Kalıcılıga Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Ergin, İ. (2009). 5E Modeli'nin öğrencilerin akademik başarısına ve hatırlama düzeyine etkisi:" eğik atış hareketi" örneği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (18), 11-26.
• Erişen, Y. (1997). Öğretim elemanlarının dönüt ve düzeltme davranışlarını yerine getirme dereceleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 3(1), 45-62.
• Ersoy, E. (2010). Probleme dayalı öğrenme sürecinin öğrenci motivasyonuna etkisi. International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 5(4), 337-358.
• Felder, R. M., & Brent, R. (1996). Navigating the bumpy road to student-centered instruction. College teaching, 44(2), 43-47.
• Hacıfazlıoğlu, Ö. (2006). Avrupa Birliği yükseköğretim kalite göstergeleri ve Türkiye örneği, (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Jonassen, D. H., & Easter, M. A. (2012). Conceptual change and student-centered learning environments. Theoretical foundations of learning environments, 95-113.
• Kamışlı, H., Yelken, T. Y., &, Akay, C. (2013). Hastane okullarının mevcut durumuna ilişkin öğretmen görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1).
• Keçeci, A., & Taşocak, G. (2009). Öğretim elemanlarının iletişim becerileri: Bir sağlık yüksekokulu örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 2(4), 131-136.
• Korkmaz, H., & Kaptan, F. (2002). Fen eğitiminde proje tabanlı öğrenme yaklaşımının ilköğretim öğrencilerinin akademik başarı, akademik benlik kavramı ve çalışma sürelerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(22).
• Köroğlu, H., & Yeşildere, S. (2004). İlköğretim yedinci sınıf matematik dersi tamsayılar ünitesinde çoklu zeka teorisi tabanlı öğretimin öğrenci başarısına etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2).
• Krueger, R.A. (1998). Moderating Focus Groups. California: SAGE.
• M.E.B. (2006). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri, Ankara: MEB Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü.
• Meraler, S. ve Adıgüzel, A. (2012). Eğitim fakültesi öğrencilerinin yükseköğretimde kaliteye ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2012(9).
• Murat, M., Aslantaş, H. İ., & Özgan, H. (2006). Öğretim elemanlarının sınıf içi eğitim öğretim etkinlikleri açısından değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(3).
• Önen, F., Mertoğlu, H., Saka, M., & Gürdal, A. (2009). Hizmet içi eğitimin öğretmenlerin öğretim yöntem ve tekniklerine ilişkin bilgilerine etkisi: Öpyep örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3).
• Özdemir, M. (2015). Avrupa Birliği yükseköğretim kalite göstergeleri bağlamında öğretim süreçleri ve öğrenme kaynaklarının incelenmesi (Gaziantep Üniversitesi Örneği), (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
• Pedersen, S., & Liu, M. (2003). Teachers’ beliefs about issues in the implementation of a student-centered learning environment. Educational Technology Research and Development, 51(2), 57.
• Phillips, A. H. (2005). The effects of student-centered, technology-based instruction on the intrinsic motivation of secondary students. Action Research Exchange, 4(2).
• Robin, B. R. (2008). Digital storytelling: A powerful technology tool for the 21st century classroom. Theory into practice, 47(3), 220-228.
• Sadi, S., Şekerci, A. R., Kurban, B., Topu, F. B., Demirel, T., Tosun, C., Demirci, T., & Göktaş, Y. (2010). Öğretmen eğitiminde teknolojinin etkin kullanımı: Öğretim elemanları ve öğretmen adaylarının görüşleri. Bilişim teknolojileri dergisi, 1(3), 43-49.
• Salanova, M., Llorens, S., Cifre, E., Martínez, I. M., & Schaufeli, W. B. (2003). Perceived collective efficacy, subjective well-being and task performance among electronic work groups: An experimental study. Small Group Research, 34(1), 43-73.
• Saracaloğlu, A. S., Akamca, G. Ö., & Yeşildere, S. (2006). İlköğretimde proje tabanlı öğrenmenin yeri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(3), 241-260.
• Sezer, B., Yılmaz, F. G. K., & Yılmaz, R. (2017). Çevrimiçi ve geleneksel yüz yüze hizmet içi eğitim uygulamalarının karşılaştırılması: deneysel bir çalışma. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46(1), 264-288.
• Steel, J., & Hudson, A. (2001). Educational technology in learning and teaching: the perceptions and experiences of teaching staff. Innovations in education and Teaching International, 38(2), 103-111.
• Suler, J. (1995). Using interviews in research, Erişim adresi: http://www.rider.edu/~suler/interviews.html
• Şen, H. Ş., & Erişen, Y. (2002). Öğretmen yetiştiren kurumlarda öğretim elemanlarının etkili öğretmenlik özellikleri. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1).
• Turan, B. A. (2014). Probleme dayalı öğrenmenin başarıya, öz-düzenleyici öğrenme becerilerine ve akademik özgüvene etkisi, (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Uyar, M. Y. ve Doğanay, A. (2018). Öğrenci merkezli strateji, yöntem ve tekniklerin akademik başarıya etkisi: bir meta-analiz çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 186-209.
• Yelken, T. Y. (2009). Öğretmen adaylarının portfolyoları üzerinde grup olarak yaratıcılık temelli materyal geliştirmenin etkileri. Eğitim ve Bilim, 34(153).
• Yükseköğretim Kalite Kurulu. (2016b). Kurumsal dış değerlendirme ölçütleri, Erişim adresi: http://www.yok.gov.tr/web/kalitekurulu/67.