An Analysis of Pre-Service Teachers' Opinions About The Feedback and Correction Process in The Preparation of Teaching Materials / Öğretmen Adaylarının Ders Materyali Hazırlamada Dönüt-Düzeltme Süreciyle İlgili Görüşlerinin İncelenmesi

Yıl 2016, Cilt: 12 Sayı: 4, 844 - 862, 06.08.2016

Özlem Koray , Bengisu Kaya , Canay Pekbay

Öz

Öğretmen yetiştirmede, adayların mesleki formasyon açısından bizzat kendilerinin deneyimleyerek bilgi ve beceri kazanmaları büyük bir öneme sahiptir. Ancak burada göz ardı edilmemesi gereken husus, öğretmen adayları tarafından yapılan uygulama çalışmalarının yapılan uygulamanın doğasına ve kriterlerine ne derece uygun olduğudur. Dönüt düzeltme süreci olmaksızın yapılan uygulama çalışmalarında, teorik ve uygulama arasındaki köprü tam olarak kurulamamakta, böylece yanlış bilgi içeren ve teknik olarak hatalı pek çok çalışma ortaya çıkabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, fen bilgisi öğretmen adaylarının ders materyali hazırlarken, dönüt-düzeltme sürecinin kullanılması ile ilgili görüşlerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda cevap aranan sorular “genel ifadeler”, “avantaj”, “öğrenmenin kalitesi”, “meslekte kullanma” ve “dezavantaj” kategorileri altında toplanmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak açık uçlu görüş bildirim formu ve görüşme soruları kullanılmıştır. Öğretmen adaylarının açık uçlu sorulara verdikleri yazılı açıklamalar nitel veri analiz tekniklerinden içerik analizi ve görüşmelerden elde edilen veriler betimsel analiz kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırma sonuçları, öğretmen adaylarının büyük çoğunluğunun dönüt-düzeltme sürecine ilişkin, eksikliklerin görülerek konunun daha iyi anlaşılması, motivasyonun artması, uygulamaların daha etkili ve verimli hale gelmesi, derinlemesine araştırma yapmaya yönlendirmesi ve yaratıcılığı geliştirmesi gibi olumlu görüşlere sahip olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Dönüt-düzeltme süreci, fen bilgisi öğretmen adayları, öğretmen eğitimi

Kaynakça

• Adams, D. (1998). Eğitimde kalitenin tanımlanması (N. Cemaloğlu, Çev.). Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 14, 233–248.
• Black, P. & William, D. (1998). Assesment and classroom learning. Assessment in Education: Principles, Policy & Practice, 5 (1).
• Brinko, K.T. (1993). The practice of giving feedback to improve teaching. Journal of Higher Education, 64(5), 574-593.
• Burnett, C. P. (2002). Teacher Praise and Feedback and students’ perceptions of the classroom environment. Educational Psychology, 22(1), 5–16.
• Burnett, C. P. Mandel, V.(2010). Australian Journal of Educational & Developmental Psychology. Vol 10,145-154.
• Carless, D. (2006). Differing perceptions in the feedback process. Studies in Higher Education, 31(2), 219–233.
• Colbert, R. D. Vernon-Jones, R. ve Pransky, K. (2006). Journal of Counseling & Development, 84, 72-82.
• Çilenti, K. (1983). Eğitim fakülteleri için bir “eğitim teknolojisi merkezi modeli”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16(1), 207–216.
• Demir, S. & Bedir, G. (2005). İlköğretim sosyal bilgiler ve fen bilgisi öğretiminde öğretmenlerin dersin geliştirme bölümü etkinliklerine ilişkin öğrenci görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 44, 473–488.
• Demiraslan-Çevik, Y. (2014). Dönüt alan mı memnun veren mi? Çevrimiçi akran dönütü ile ilgili öğrenci görüşleri. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 3(1), 10–23.
• Erişen, Y. (1997). Öğretim elemanlarının dönüt ve düzeltme davranışlarını yerine getirme dereceleri. Eğitim Yönetimi, 3(1), 45–61.
• Hattie, J. & Timperley, H. (2007). The power of feedback. Review of educational research, 77 (1), 81–112.
• Oğuz, A. (1993). Fen öğretiminde ipuçları ve dönüt-düzeltme işlemlerinin erişi düzeyine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Price, M., Handley, K., Millar, J. & O’Donovan, B. (2010). Feedback: all that effort, but what is the effect? Assessment & Evaluation in Higher Education, 35(3), 277–289.
• Shute, V. J. (2007). Focus on formative feedback. Research Report. Princeton, NJ: Educational Testing Service.
• Simmons, M. & Cope, P. (1993). Educational Studies in Mathematics, 24, 163-176.
• Sönmez, V. (2007). Program geliştirmede öğretmen el kitabı. (13. baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sünbül, A.M., Gündüz, Ş. & Yılmaz, Y. (2002). Gagne’nin öğretim etkinlikleri modeline göre hazırlanmış bilgisayar destekli öğretim uygulamasının öğrencilerin erişi düzeylerine etkisi. Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 379–404.
• Taras, M. (2003). To feedback or not to feedback in student self-assessment. Assessment & Evaluation in Higher Education, 28 (5),549-565.
• Tok, Ş. (2007). Öğretme-öğrenme strateji ve modelleri. Doğanay, A. (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri. (2. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Wiliam, D. (2011). What is assessment for learning? Studies in Educational Evaluation 37, 3–14.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, G. & Ardıç, K. (1999). Eğitimde toplam kalite yönetimi. Bilgi, 1, 73–82.