ÖĞRENME NESNESİ AMBARLARININ KULLANIŞLILIK DEĞERLENDİRMESİ: egitim.gov.tr SİTESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2013, Cilt: 9 Sayı: 4, 456 - 480, 29.08.2013

Betül Tonbuloğlu , Hasan Aydin

Öz

Bu araştırmanın amacı, Milli Eğitim Bakanlığı’nın (MEB) resmi öğrenme nesnesi ambarı olan www.egitim.gov.tr
sitesinin kullanışlılığının incelenmesidir. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden durum çalışması kullanılmıştır.
Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul Ataşehir’de bir devlet ortaokulunda görev yapan ve amaçlı örneklem
yoluyla seçilen farklı branşlardan 5 öğretmen oluşturmuştur. Kullanışlılığı belirleyen etkililik ve verimlilik
faktörleri; görevlerin başarılma oranlarına, verilen görevi yapmak için harcanan zamana, hata sayısına, yardım için
kullanılan referans sayısına bakılarak belirlenmiş, memnuniyet faktörü ise görüşme, gözlem ve memnuniyet anketi
aracılığıyla ölçülmüştür. Amaçlı örneklem yoluyla seçilen öğretmenlerin hepsi temel bilgisayar kullanma
becerilerine sahip, bilgisayar becerilerini orta ve iyi olarak tanımlayan, 5 yıldan fazla süredir ve her gün bilgisayar
kullandığını ifade eden, anlattıkları dersler için bilgisayar destekli materyal kullanan bireyler olmasına rağmen ön
görüşmeler sonucunda bu öğretmenlerin çoğunun herhangi bir nesne ambarını kullanmadıkları görülmüştür.
Uygulama esnasında öğrenme nesnesi ambarlarında kullanıcıların yapabilecekleri temel işlemlerden (giriş yapma,
materyal arama, bulduğu materyali bilgisayarına indirerek çalıştırma, materyal ekleme) sadece birinin
başarılabilmesi ve en çok yardım istenen görevlerin, sitenin kullanım amacını oluşturan görevler olması, sitenin
etkililiğinin ve verimliliğinin düşük olduğunu gösteren unsurlardandır. Katılımcıların çoğu sitede aranılan tüm
özelliklerin mevcut olmadığını düşünmüştür. Buna rağmen siteden genel olarak memnun kalmışlar ve siteyi başka
kullanıcılara tavsiye edeceklerini belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Öğrenme nesnesi, nesne ambarı, kullanışlılık

Kaynakça

• Acartürk, C. ve Çağıltay, K. (2006). İnsan Bilgisayar Etkileşimi ve ODTÜ'de yürütülen Çalışmalar. Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
• ADL (2002). The SCORMTM Implementation Guide: A Step-by-Step Approach.
• Alexandria, VA: Advanced Distributed Learning. Erişim: http://www.adl.org.
• Baruque, L. B. ve Melo, R. N. (2003, June). Learning Theory and Instructional Design Using Learning Object. ED- Media 2003 World Conference On Educational Multimedia, Hypermedia & Telecommunations, Hawaii, USA.
• Bevan, N. (1995, July). Human- Computer Interaction Standarts. Proceedings of the 6th International Conference on Human- Computer Interaction, Tokyo, Japan.
• Bogdan, R. ve Biklen, S. K. (1992). Qualitative Research for Education. Boston: Allyn and Bacon.
• Byerly, G. (2007). Look in Their Eyes-Eye Tracking, Usability, and Children. School Library Media Activities Monthly, 23(8), 30.
• Cebeci, Z. (2003). Öğrenim Nesnelerine Giriş. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 1-6.
• Cebeci, Z. (2003). E-öğrenim Sistemlerinin Özellikleri ve İşlevlerine Genel Bir Bakış. A General Outlook To The Features & Functionalities Of E-Learnıng Systems. Erişim: http://cebeciz.cukurova.edu.tr/documents/ pdf/LMSLCMSTeknikOzellik.pdf.
• Chalk, P., Bradley, C. ve Pickard, P. (2003). Designing and evaluating learning objects for introductory programming education. ACM ITICSE’03, Thessaloniki, Yunanistan.
• Chapuis, L. (2003a). Leading Practise with Learning Objects. Erişim: http://atanesa.atauni.edu.tr/AtaNesADosya/dosya/4939/leading_prac_learnin g_obj.doc
• Cockrell, B. J. ve Jayne, E. A. (2002). How Do I Find an Article? Insights from a Web Usability Study. The Journal of Academic Librarianship, 28(3), 122– 132.
• Crowther, M. S., Keller, C. C. ve Waddoups, G. L. (2004). Improving the Quality and Effectiveness of Computermediated Instruction Through Usability Evaluations. British Journal of Educational Technology, 35(3), 289- 303.
• Çağıltay, K. ve Çağıltay, N. E. (2001). Tekrar Kullanılabilen Öğrenme Nesneleri (TEKÖN) ve Örnek Bir Çalışma. 19th Turkish Informatics Society Conference, İstanbul.
• Çakıroğlu, Ü., Baki, A. ve Akkan, Y. (2009). Öğrenme Nesnelerine Dayalı Bir Öğrenme Ortamının Farklı Açılardan Değerlendirilmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 1(1), 51-65.
• Çoklar, A. N. ve Kuzu, A. (2006). Öğretmenlerin Teknolojiyi Eğitimde Kullanmalarına Yönelik Standart Oluşturma Çabaları: NETS. Erişim: http://publications.iet-c.net/ietc2006.pdf.
• Erdoğan, S. ve Yazıcıoğlu, Y. (2007). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (2. Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Frøkjær, E., Hertzum, M. ve Hombaek, K. (2000). Measuring Usability: Are effectiveness, efficiency, and satisfaction really correlated? ACM CHI 2000 Conference on Human Factors in Computing Systems. Hague, Hollanda.
• Gürses, E. A. (2006). Kütüphane Web Sitelerinde Kullanılabilirlik ve Kullanılabilirlik İlkelerine Dayalı Tasarım. [Yayınlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erişim: http://tez2.yok.gov.tr/
• Gülbahar, Y., Kalelioğlu, F. ve Madran, O. (2008). Usability Evaluation of “Web Macerası” as an Instructional and Evaluation Method. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(2), 209- 236.
• Head, A. J. (1999). Web Redemption and The Promise of Usability. Online, 23(6), 20-32.
• Hodgins, W. (2002). The Future of Learning Objects. Ed: D. A. Wiley, The Instructional Use of Learning Objects: Online Version. Erişim: http://dc.engconfintl.org/cgi/viewcontent.cgi?article=1012&context=etechnol ogies
• Jeng, J. (2005a). Usability Assessment of Academic Digital Libraries: Effectiveness, Efficiency, Satisfaction and Learnability. Libri, 55, 99-121 . Karaman, S. (2005). Öğrenme Nesnelerine Dayalı Bir İçerik Geliştirme Sisteminin Hazırlanması ve Öğretmen Adaylarının Nesne Yaklaşımı İle İçerik Geliştirme Profillerinin Belirlenmesi. [Yayınlanmamış doktora tezi]. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erişim: http://tez2.yok.gov.tr/
• Karaman, S., Özen, Ü. ve Yıldırım, S. (2007). Öğrenme Nesnelerinin Pedagojik Boyutu ve Öğretim Ortamlarına Kaynaştırılması. Eğitim ve Bilim Dergisi, 32(145), 3-17.
• Namahn. (2000). Using eye tracking for usability testing. Brussels. Nielsen, J. (1994). Usability Engineering. Boston, MA: AP Yayıncılık.
• Nielsen, J. (2004). Why You Only Need to Test With 5 Users. Erişim: http://www.useit.com/alertbox/20000319.html
• Pişkin Tunç, M., Durmuş, S. ve Akkaya, R. (2012). İlköğretim Matematik Öğretmen Adaylarının Matematik Öğretiminde Somut Materyalleri ve Sanal Öğrenme Nesnelerini Kullanma Yeterlikleri. Matematik Eğitimi Dergisi, 1, 13-20.
• Polsani, P. R. (2003). Use and Abuse of Reusable Learning Objects. Journal of Digital Information, 3(4).
• Ravasio, P., Schär, S. G. ve Schluep, S. (2003). Implementing Learning Content Management. Ed: M. Rauterberg et al. Human-Computer Interaction – INTERACT’03. IOS Yayıncılık.
• Robson, R. (2000). All About Learning Objects. Eduworks. Erişim: http://www.eduworks.com/LOTT/Tutorial/learningobjects.html
• Sugar, W. (2002). Applying Human-Centered Design to Technology Integration. Journal of Computing in Teacher Education. 19(1), 12-17
• Tekdal, M. (2004). E-öğrenimde Yeni Bir Boyut; Öğrenme Nesneleri. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 7- 12.
• Wagner, E. (2002). The New Frontier of Learning Object Design. E-Learning Developers Journal. 6(18).
• Wiley, D. A. (2000). Learning Object Design And Sequence Theory. (PhD Dissertation) Erişim: http://wiley.ed.usu.edu/docs/dissertation.pdf Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Zazelenchuk, T. W. (2002). Measuring Satisfaction In Usability Tests: A Comparison Of Questionnaire Administration Methods And An Investigation Into Users Rationales For Satisfaction. [Yayınlanmamış Doktora Tezi], Indiana Üniversitesi.