BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2015, Cilt: 11 Sayı: 4, 1288 - 1309, 16.05.2015

Öz

In consequence of the studies on learning and teaching that can be stated as the basis of education and instruction process, new theories have been brought up and the concepts like communities of practices were generated via interaction of them. Communities of practices that one may encounter in daily life as well as education and instruction process can be stated as the learning environment where individual’s problems, matters or interests are shared and that provides expertise by sharing information on a subject or an area. Using visualization skills as well as individual’s algebraic skills in learning environment affect problem solving process. In this research that was conducted with non-positivist interpretive paradigm, drawing and rotation skills within the solution process of integral volume problems were scrutinized in terms of communities of practices. Integral Volume Test, which was tested in terms of reliability and validity, was applied to 101 students who were from the faculty of engineering, mathematics department of faculty of science and letters, primary mathematics teaching department of faculty of education in a state university in İstanbul chosen by using non-purposive sampling technique of nonprobability sample. In this study that benefits from semi-structured interview form and document analysis, data were analyzed with descriptive analysis in two different categories. As a result of the research, it has been revealed that student performances are low, that students having algebraic and spatial skills are successful in problem solving process and that institutional differences such as learning environment and academic members as well as personal differences such as knowledge, skill and motivation affect learning process. Considering that there are little research related to communities of practices, this research is thought to contribute to the literature

Kaynakça

  • Arcavi, A. (2003). The role of visual representatios in the learning of mathematics Educational Studies in Mathematics 52, 215–24.
  • Ataizi, M.& Şimşek, A. (1998). Temel Eğitimde Durumlu Öğrenme Ortamları. PAÜ Eğitim Fakültesi Dergisi. 8, Özel Sayı.
  • Bingölbali, E. & Monaghan, J. (2005). Calculus and departmental settings. 4th Congress of the European Society for Research in Mathematics Education. 4.
  • Brown, J. S., Collinns, A. & Duguid, P. (1989). Situated cognition and the culture of learning. Educational Researcher, Vol. 18, No. 1. 32-42.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Calvo, C. (1997). Bases para una propuesta dida´ctica sobre integrales. Tesis de Maestrı´a, Universitat Auto`noma de Barcelona.
  • Chevallard, Y. (1998). Analyse des pratiques enseignantes et didactique des mathématiques: L’approche anthropologique.La Rochelle-France
  • Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2000). Research Methods in Education (5th ed.). London: Routledge.
  • Creswell, J. W. (1998). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five designs. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Delice, A. & Ergene, Ö. (2015). İntegral Hacim Problemleri Çözüm Süreçlerinin Bireysel İlişkiler Bağlamında İncelenmesi; Disk, Pul Ve Kabuk Yöntemleri. Sakarya University Journal of Education, 5/1. ss. 37-54.
  • Delice, A. & Karaaslan G. (Baskıda). Dinamik Geometri Yazılımı Etkinliklerinin Öğrenci Performansları Bağlamında İncelenmesi: Analitik Düzlemde Doğru Denklemleri. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi.
  • Delice, A. & Sevimli, E. (2010). Öğretmen adaylarının çoklu temsil kullanma becerilerinin problem çözme başarıları yönüyle incelenmesi: Belirli integral örneği. KuramdanUygulamaya Eğitim Bilimleri (KUYEB), 10 (1), 111-149.
  • Duval, R. (2002). Representation, vision and visualization: cognitive functions in mathematical thinking. Basic issues for learning. In: F. Hitt (Ed.) Representations and Mathematics Visualization (Me´xico:PMENA), pp. 311- 336.
  • Ergene, Ö. (2014). İntegral Hacim Problemleri Çözüm Sürecindeki Bireysel İlişkilerin Uygulama Topluluğu Bağlamında İncelenmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi.
  • Ekstrom, R.B., French, J. & Harman, H. (1976), Manual for kit of factor referenced cognitive tests. Princeton, NJ: Educational Testing Service.
  • Finney, R., Thomas, G., Demana, F., & Waits, B. (1994). Calculus. Redwood City, CA: Addison-Wesley Publishing Company.
  • Gardner, H. (1993). Multiple Intelligences: The Theory in Practice, Basic Books.USA.
  • Gültekin, M. (1992). Öğretim Modelleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri FakültesiDergisi, 24:2, ss. 649-654.
  • Haladayna, T. M. (1997). Writing test ıtems to evaluate higher order thinking. United States of America: Viacom Company.
  • Kilpatrick, J. (2010). Research on problem solving in mathematics. School Science and Mathematics. 78(3), 189-192.
  • Kertil, M. (2008). Matematik öğretmen adaylarının problem çözme becerilerinin matematiksel modelleme sürecinde incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Kovac, R.J. (1989). The validation of selected spatial ability tests via correlational assesement and analysis of user-processing strategy, Educational Research Quaterly, 13, 26-34
  • Lave, J. (1996). Teaching as learning, in practice. Mind, Culture & Activity, 3(3), 149- 164
  • Lave, J. & Wenger, E. (1991). Situated learning: Legitimate peripheral participation. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Lohman, D.F. (1993). Spatial Ability and G. Presented at the First Spearman Seminar, University of Plymouth, July 21, 1993.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2013). Ortaöğretim Matemetik Dersi 9, 10, 11 ve 12. Sınıflar Öğretim Programı. Ankara.
  • NCTM. (2000). Principles and standards for school mathematics. Reston, VA: NCTM Publications.
  • Olkun, S. (2003). Making Connections: Improving spatial abilities with engineering drawing activities. International journal of mathematics teaching and learning, Erişim Tarihi. 11.10. 2014. http://www.ex.uk/cimt/ijmt1/ijabout.htm.
  • Özçelik, D. A. (2012). İnsan Nitelikleri ve Okulda Öğrenme. Pegem Akademi. Ankara.
  • Patton, M. Q. (1990). How to use qualitative methods in evaluation. London: Sagem Publications.
  • Punch, K.F.(2005). Sosyal Araştırmalara Giriş Nicel Ve Nitel Yaklaşımlar (Bayrak, D.,Arslan, H.B.,Akyüz, Z,Çev.). Ankara. Siyasal Kitabevi.
  • Robson, C. (1993). Real world research: A resource for social scientists and practitioner- researchers (1st Ed.). Oxford: Blackwell
  • Sevimli, E. (2009). Matematik öğretmen adaylarının belirli integral konusundaki temsil tercihlerinin uzamsal yetenek ve akademik başarı bağlamında incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
  • Tall, D. (1985). Understanding the calculus. Mathematics Teaching, 110, 49-53.
  • Thomas, Jr. G. B., Weir, M.D., Hass, J. & Giordano, F. R. (2009). Thomas’ calculus, 12th Edition. Pearson
  • Tight, M. (2004). Research into higher education: an a-theoritical community of practice. Higher Education Research & Development. Vol. 23, pp. 4.
  • Viscovic, A. (2006). Becoming a tertiary teacher: Learning in communities of practice. Higher Education Research and Development, 25(4), 323-339.
  • Wenger, E. (2008), Communities of practice: learning, meaning, and identity, Cambridge University Press, New York. 17.
  • Yin, R. (1994). Case study research: Design and methods. Thousand Oaks, CA: Sage.

Investigation of Drawings and Rotation Skills In Integral Volume Problems Solving Process Within Communities of Practices / Uygulama Topluluğu Bağlamında İntegral Hacim Problemleri Çözüm Sürecindeki Çizimlerin Ve Döndürme Becerilerinin İncelenmesi

Yıl 2015, Cilt: 11 Sayı: 4, 1288 - 1309, 16.05.2015

Öz

Öğrenme ve öğretme üzerine yapılan çalışmalar ile yeni teoriler ortaya atılmış ve bunların aralarında gerçekleşen iletişim ile bireylerin çeşitli problem, sorun ya da ilgilerinin paylaşıldığı, herhangi bir konu ya da alan üzerinde uzmanlaşma olanağı sağlandığı öğrenme ortamı olarak ifade edilebilen uygulama topluluğu ortaya çıkmıştır. Matematik öğrenme ortamlarında bireylerin cebirsel becerilerinin yanında uzamsal becerilerinin kullanılması, problem çözüm sürecinde önemli bir yere sahiptir. Pozitivist olmayan yorumlayıcı paradigma ile yürütülen bu araştırma da integral hacim problemleri çözüm sürecinde gerçekleştirilen çizimler ve döndürme becerileri uygulama topluluğu bağlamında incelenmiştir. İstanbul ilinin bir devlet üniversitesinin mühendislik fakültesi çevre mühendisliği, inşaat mühendisliği ve makine mühendisliği bölümleri, fen edebiyat fakültesi matematik bölümü ve eğitim fakültesi ilköğretim matematik öğretmenliği bölümlerinden olasılıksız örneklem yönteminin amaçlı örnekleme tekniği ile seçilen 101 öğrenciye geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılan İntegral Hacim Testi uygulanmıştır. Altı öğrenciye yarı yapılandırılmış görüşme formunun uygulandığı ve ders defterlerinin incelenerek doküman analizinin de yapıldığı, çoklu yöntem stratejisinin benimsendiği çalışmada elde edilen veriler betimsel istatistik yöntemiyle analiz edilmiştir. Bulgular öğrencilerin integral hacim problemleri çözme performanslarının düşük olduğunu, cebirsel ve uzamsal becerileri kullanan öğrencilerin problem çözüm sürecinde başarılı olduğunu göstermiştir. Sonuç olarak üniversite öğrencilerinin integral hacim problemleri çözüm süreçlerindeki göstermiş olduğu çizimler, bilgi, beceri ya da motivasyon gibi bireysel farklılıkların yanında öğrenme ortamı, öğretim üyesi gibi kurumsal farklılıklardan da etkilenmektedir.

Anahtar Kelimeler: Matematik Eğitimi, Uygulama Topluluğu, İntegral Hacim Problemleri, Uzamsal Beceriler, Çizimler

Kaynakça

  • Arcavi, A. (2003). The role of visual representatios in the learning of mathematics Educational Studies in Mathematics 52, 215–24.
  • Ataizi, M.& Şimşek, A. (1998). Temel Eğitimde Durumlu Öğrenme Ortamları. PAÜ Eğitim Fakültesi Dergisi. 8, Özel Sayı.
  • Bingölbali, E. & Monaghan, J. (2005). Calculus and departmental settings. 4th Congress of the European Society for Research in Mathematics Education. 4.
  • Brown, J. S., Collinns, A. & Duguid, P. (1989). Situated cognition and the culture of learning. Educational Researcher, Vol. 18, No. 1. 32-42.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Calvo, C. (1997). Bases para una propuesta dida´ctica sobre integrales. Tesis de Maestrı´a, Universitat Auto`noma de Barcelona.
  • Chevallard, Y. (1998). Analyse des pratiques enseignantes et didactique des mathématiques: L’approche anthropologique.La Rochelle-France
  • Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2000). Research Methods in Education (5th ed.). London: Routledge.
  • Creswell, J. W. (1998). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five designs. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Delice, A. & Ergene, Ö. (2015). İntegral Hacim Problemleri Çözüm Süreçlerinin Bireysel İlişkiler Bağlamında İncelenmesi; Disk, Pul Ve Kabuk Yöntemleri. Sakarya University Journal of Education, 5/1. ss. 37-54.
  • Delice, A. & Karaaslan G. (Baskıda). Dinamik Geometri Yazılımı Etkinliklerinin Öğrenci Performansları Bağlamında İncelenmesi: Analitik Düzlemde Doğru Denklemleri. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi.
  • Delice, A. & Sevimli, E. (2010). Öğretmen adaylarının çoklu temsil kullanma becerilerinin problem çözme başarıları yönüyle incelenmesi: Belirli integral örneği. KuramdanUygulamaya Eğitim Bilimleri (KUYEB), 10 (1), 111-149.
  • Duval, R. (2002). Representation, vision and visualization: cognitive functions in mathematical thinking. Basic issues for learning. In: F. Hitt (Ed.) Representations and Mathematics Visualization (Me´xico:PMENA), pp. 311- 336.
  • Ergene, Ö. (2014). İntegral Hacim Problemleri Çözüm Sürecindeki Bireysel İlişkilerin Uygulama Topluluğu Bağlamında İncelenmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi.
  • Ekstrom, R.B., French, J. & Harman, H. (1976), Manual for kit of factor referenced cognitive tests. Princeton, NJ: Educational Testing Service.
  • Finney, R., Thomas, G., Demana, F., & Waits, B. (1994). Calculus. Redwood City, CA: Addison-Wesley Publishing Company.
  • Gardner, H. (1993). Multiple Intelligences: The Theory in Practice, Basic Books.USA.
  • Gültekin, M. (1992). Öğretim Modelleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri FakültesiDergisi, 24:2, ss. 649-654.
  • Haladayna, T. M. (1997). Writing test ıtems to evaluate higher order thinking. United States of America: Viacom Company.
  • Kilpatrick, J. (2010). Research on problem solving in mathematics. School Science and Mathematics. 78(3), 189-192.
  • Kertil, M. (2008). Matematik öğretmen adaylarının problem çözme becerilerinin matematiksel modelleme sürecinde incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Kovac, R.J. (1989). The validation of selected spatial ability tests via correlational assesement and analysis of user-processing strategy, Educational Research Quaterly, 13, 26-34
  • Lave, J. (1996). Teaching as learning, in practice. Mind, Culture & Activity, 3(3), 149- 164
  • Lave, J. & Wenger, E. (1991). Situated learning: Legitimate peripheral participation. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Lohman, D.F. (1993). Spatial Ability and G. Presented at the First Spearman Seminar, University of Plymouth, July 21, 1993.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2013). Ortaöğretim Matemetik Dersi 9, 10, 11 ve 12. Sınıflar Öğretim Programı. Ankara.
  • NCTM. (2000). Principles and standards for school mathematics. Reston, VA: NCTM Publications.
  • Olkun, S. (2003). Making Connections: Improving spatial abilities with engineering drawing activities. International journal of mathematics teaching and learning, Erişim Tarihi. 11.10. 2014. http://www.ex.uk/cimt/ijmt1/ijabout.htm.
  • Özçelik, D. A. (2012). İnsan Nitelikleri ve Okulda Öğrenme. Pegem Akademi. Ankara.
  • Patton, M. Q. (1990). How to use qualitative methods in evaluation. London: Sagem Publications.
  • Punch, K.F.(2005). Sosyal Araştırmalara Giriş Nicel Ve Nitel Yaklaşımlar (Bayrak, D.,Arslan, H.B.,Akyüz, Z,Çev.). Ankara. Siyasal Kitabevi.
  • Robson, C. (1993). Real world research: A resource for social scientists and practitioner- researchers (1st Ed.). Oxford: Blackwell
  • Sevimli, E. (2009). Matematik öğretmen adaylarının belirli integral konusundaki temsil tercihlerinin uzamsal yetenek ve akademik başarı bağlamında incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
  • Tall, D. (1985). Understanding the calculus. Mathematics Teaching, 110, 49-53.
  • Thomas, Jr. G. B., Weir, M.D., Hass, J. & Giordano, F. R. (2009). Thomas’ calculus, 12th Edition. Pearson
  • Tight, M. (2004). Research into higher education: an a-theoritical community of practice. Higher Education Research & Development. Vol. 23, pp. 4.
  • Viscovic, A. (2006). Becoming a tertiary teacher: Learning in communities of practice. Higher Education Research and Development, 25(4), 323-339.
  • Wenger, E. (2008), Communities of practice: learning, meaning, and identity, Cambridge University Press, New York. 17.
  • Yin, R. (1994). Case study research: Design and methods. Thousand Oaks, CA: Sage.
Toplam 39 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ali Delice

Özkan Ergene

Yayımlanma Tarihi 16 Mayıs 2015
Gönderilme Tarihi 16 Mayıs 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 11 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Delice, A., & Ergene, Ö. (2015). Investigation of Drawings and Rotation Skills In Integral Volume Problems Solving Process Within Communities of Practices / Uygulama Topluluğu Bağlamında İntegral Hacim Problemleri Çözüm Sürecindeki Çizimlerin Ve Döndürme Becerilerinin İncelenmesi. Eğitimde Kuram Ve Uygulama, 11(4), 1288-1309. https://doi.org/10.17244/eku.74237