Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Halk Eğitimi Merkezi Kursiyerlerinin Yetişkin Eğitimi Memnuniyeti Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2023, Cilt: 19 Sayı: 1, 29 - 50, 30.06.2023
https://doi.org/10.17244/eku.1271562

Öz

Bu araştırmada “Her zaman, her yerde, herkes için eğitim” anlayışını ile çalışmalarını sürdüren halk eğitimi merkezinde açılan kurslara katılan kursiyerlerin yetişkin eğitimi memnuniyeti hakkında görüşlerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden görüşme tekniği ile gerçekleştirilmiş, elde edilen verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2022-2023 eğitim-öğretim yılı Ocak, Şubat, Mart, aylarında Marmara Bölgesi’nde yer alan bir şehirde bulunan halk eğitimi merkezinde açılan kurslara katılan 26 kursiyer oluşturmaktadır. Araştırmada kursiyerlerin halk eğitimi merkezi kurslarında gerçekleştirilen yetişkin eğitimi memnuniyetleri; kurslara katılım sebepleri, kurslardan nasıl haberdar oldukları, kurslarda karşılaştıkları sorunlar ve sorunların çözümleri konusunda yöneticilerin tutumları, kursların kendi beklenti ve ihtiyaçlarını karşılama düzeyleri, kursların günlük hayatları ile mesleki ve kişisel gelişimlerine katkıları, kurs eğitim ortamları ve eğiticilerin yeterlikleri hakkındaki görüşleri ve halk eğitimi merkezi kurs hizmetlerinin iyileştirilmesine yönelik kursiyer önerileri değerlendirilerek belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmada elde edilen sonuçların yetişkin eğitim faaliyetlerinin yetişkin istek, ihtiyaç ve beklentileri doğrultusunda yürütülmesi bağlamında uygulamacı ve araştırmacılara veri sağlayacağı düşünülmektedir.

Kaynakça

  • Ada, S. (2003). Halk eğitimi merkezlerindeki kurslara katılan bayan kursiyerlerin çevre ve insan sağlığı ile ilgili uygulamalarının saptanması. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 17, 6-10.
  • Akbaş, O. ve Özdemir, S. M. (2002). Avrupa Birliği’nde yaşam boyu öğrenme. Milli Eğitim Dergisi. 155-156.
  • Ata, E. (2016). Başkent halk eğitimi merkezindeki mesleki kurslara yetişkinlerin katılım örüntüleri (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388. https://doi.org/10.31592/aeusbed.598299
  • Bilir, M. (2004). Kentleşme sürecinde yetişkinlerin eğitim gereksinimi: Ankara Mamak İlçesi, Tuzluçayır Semti, Ege Mahallesi Örneği, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 98-121. https://doi.org/10.1501/Egifak_0000000089
  • Brown. A. P. (2008). A review of the literature on case study research. Canadian Journal for New Scholars in Education, 1(1), 1-13.
  • Bülbül, S. (1991). Halk eğitimine giriş. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
  • Celep, C. (2003). Halk eğitimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Chmiliar, l. (2010). Multiple-case designs. In A. J. Mills, G. Eurepas & E. Wiebe (Eds.), Encyclopedia of case study research (pp 582-583). USA: SAGE Publications. https://www.academia.edu/168190/15_Mills_A_J_Durepos_G_and_Wiebe_E_Eds_2010_Encyclopedia_of_Case_Study_Research_Volumes_I_and_II_Thousand_Oaks_CA_Sage
  • Creswell, J. W. (2003). Research design: qualitative, quantitative and mixed methods approaches. California: Sage Publications. https://www.ucg.ac.me/skladiste/blog_609332/objava_105202/fajlovi/Creswell.pdf
  • Creswell, J. W. (2021). Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir, Çev.). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Davey, L. (2009). The application of case study evaluations. Elementary Educatıon Online, 8(2), 1-3.
  • Demirkasımoğlu, N. (2021). Nitel araştırma geleneğinde nicel göstergelerin kullanımı ve genellenebilirlik üzerine bir değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 42(1), 231-242.
  • Duman, A. (2007). Yetişkinler eğitimi. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Guba, E. G. & Lincoln, Y. S. (1982). Epistemological and methodological bases of naturalistic inquiry. Educational Communication and Technology Journal, 30(4), 233-252.
  • Gültekin Toroslu, A., Saraçoğlu, M. & Akcan, C. (2008). Türkiye’de halk eğitimi veren merkezlerde çalışan eğitim personelinin ve öğrencilerin bazı demografik özellikleri. Millî Eğitim Bakanlığı Yaygın Eğitim Enstitüsü, Ankara. Kamu-İş, 10(2), 137-151.
  • Hancock, R.D. & Algozzine, B. (2006). Doing case study research. New York: Teachers College Press. International Journal of Social Science, (35), 187-198. https://student.cc.uoc.gr/uploadFiles/192-%CE%A3%CE%A0%CE%91%CE%9D104/HANCOCK%20and%20ALGOZZINE%20Case%20Study%20Research%202.pdf
  • Houser, J. (2015). Nursing research: reading, using, and creating evidence. Burlington: Jones ve Bartlett Learning.
  • Kaya, H. E. (2015). Türkiye’de halk eğitimi merkezleri. International Journal of Science Culture and Sport, 3, 268-277. https://doi.org/10.14486/IJSCS289
  • Kert, S. B., Orhan, F. & Yılmaz, M. B. (2009). 40 yaş üstü yetişkinlere yönelik bilgisayar eğitimi. 9th International Educational Technology Conference (IETC2009), Ankara, Türkiye. https://www.academia.edu/50628346/40_Ya%C5%9F_%C3%9Cst%C3%BC_Yeti_%C5%9Fki_nlere_Y%C3%B6neli_k_Bi_lgi_sayar_E%C4%9Fi_ti_mi_
  • Kılıç, Ç. & Arslan, S. (2016). Türkiye’de yayınlanan yetişkin eğitimine ilişkin makalelerin meta değerlendirmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 865-899. https://doi.org/10.17556/jef.35782
  • Kılınç, H. H. & Yenen, E. T. (2015). Halk eğitim merkezi kursiyerlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. The Journal of Academic Social Science Studies, 35, 187-198. http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2940
  • Kıran, İ. (2008). Yaşam boyu eğitimin sağlanmasında halk eğitimi merkezlerinin değerlendirilmesi: Yüreğir halk eğitimi merkezi örneği. (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Komşu, U. C. (2014). Türkiye’de Kent Sorunları ve Yetişkin Eğitimi: Mersin Karaduvar Mahallesi Örneği (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Korkut, F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149.
  • Kurt, İ. (2000). Yetişkin Eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Marshall, M. N. (1996). Sampling for qualitative research. Family Practice, 13(6), 522-526. https://doi.org/10.1093/fampra/13.6.522
  • MEB (2018). Millî Eğitim Bakanlığı, Hayat Boyu Öğrenme Kurumları Yönetmeliği. https://hbogm.meb.gov.tr/www/hayat-boyu-ogrenme-kurumlari-yonetmeligi/icerik/791
  • MEB (2021). Millî Eğitim Bakanlığı, MEB/HBÖGM İzleme ve Değerlendirme Raporu-2021, İzleme ve Değerlendirme Daire Başkanlığı. http://hbogm.meb.gov.tr/www/izleme-degerlendirme-raporlari/kategori/104
  • MEB (2023). Millî Eğitim Bakanlığı. https://e-yaygin.meb.gov.tr/pagePrograms.aspx
  • Miser, R. (1999). Halk eğitimi ve toplum kalkınması. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Miser, R. (2002). Küreselleşen dünyada yetişkin eğitimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35(1). 55-60. https://doi.org/10.1501/Egifak_0000000054
  • Özengi, M. (2017). Halk eğitimi merkezlerinin kursiyer görüşlerine göre değerlendirilmesi: Amasra Halk Eğitimi Merkezi Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Selçuk, M. (2017). Halk eğitimi merkezlerinin karşılaştığı sorunları (Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
  • Taşçı, D., Aydın, C. H., Kumtepe E. G., Kumtepe, A.T., Kıcır, G. K. & Dinçer, G. D. (2015). Eskişehir’de yaşam boyu öğrenme başlığı altında yetişkin eğitiminin analizi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (34), 197-211.
  • Tatar, Z. (2009). Yetişkinlerin kentlileşme ve eğitim ihtiyaçlarına ilişkin görüşleri: Eskişehir İli Örneği, (Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yaşam Boyu Öğrenme ve Yetişkin Eğitimi Anabilim Dalı (Halk Eğitimi Yüksek Lisans Programı), Ankara.
  • Tez, E. (2014). Halk eğitimi merkezleri nakış kurslarına ve tercih nedenlerine ilişkin kursiyer görüşleri Ankara ili örneği (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Tezcan, F. (2012). Halk eğitimi merkezi kurslarına katılan yetişkin öğrenenlerin güdüsel yönelimleri (Muğla ili merkez ilçe halk eğitimi merkezi kursları örneği) (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Türkoğlu, A. & Uça, S. (2011). Türkiye’de halk eğitimi: Tarihsel gelişimi, sorunları ve çözüm önerileri. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 48-62.
  • Ural, O. (1995). Halk eğitimi merkezlerinde açılan kursların amacı ve katılan yetişkin katılımcılar. Marmara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 303-308.
  • Ural, O. (2007). Türkiye’de yetişkin eğitiminin bugünkü durumu ve geleceği. Öğrenen Toplum İçin Yetişkin Eğitimi Sempozyumu. İstanbul: İSMEK Yayınları. http://ismek.ist/files/ismekOrg/File/ekitap/yetiskinegitimi/yetiskin2.pdf
  • Ültanır, E., & Ültanır, G. (2005). Estonya, İngiltere ve Türkiye’de yetişkinler eğitiminde profesyonel standartlar. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 1-23.
  • Ünal, F., Kalçık, C. & Satuk, M. (2016). Halk eğitim kurslarının, kadın katılımcılarının yaşam boyu öğrenme becerilerine katkısının değerlendirilmesi. Turkish Studies, 11(9), 905-930. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9645
  • Yalçın, E. (2002). Öğrenen ve öğreten arasındaki iletişimin yetişkin eğitimi süreci açısından değerlendirilmesi: Çankaya Halk Eğitim Merkezi ve Akşam Sanat Okulu Müdürlüğü merkez kursları örneği (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Yayla, D. (2009). Türk yetişkin eğitimi sisteminin değerlendirilmesi. T.C. Millî Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı. Ankara. https://www.meb.gov.tr/earged/earged/Yetiskin_Egitimi.pdf
  • Yazar, T. (2012). Yetişkin eğitiminde hedef kitle. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 4(7), 21-30.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldız, A. (2004). Türkiye’deki yetişkin eğitimi araştırmalarına toplu bakış. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 78-97.

A Research on Adult Education Satisfaction of Public Education Center Trainees

Yıl 2023, Cilt: 19 Sayı: 1, 29 - 50, 30.06.2023
https://doi.org/10.17244/eku.1271562

Öz

In this research, it is aimed to reveal the opinions of the trainees who attend the courses opened in the public education center, which continues its studies with the understanding of "education for everyone, anytime, anywhere" about adult education satisfaction. The research was carried out with the interview technique, one of the qualitative research methods, and the content analysis method was used in the analysis of the data obtained. The study group of the research consists of 26 trainees who attended the courses opened in a public education center in a city where is located on Marmara Region in January, February, March in the 2022-2023 academic year. In the research, the adult education satisfaction of the trainees in the public education center courses; The reasons for participation in the courses, how they are aware of the courses, the attitudes of the administrators about the problems they encounter in the courses and their solutions, the level of meeting their own expectations and needs of the courses, their contribution to the daily life of the courses and their professional and personal development, the opinions of the course training environments and the competencies of the trainers and the public education center course. The suggestions of the trainees for the improvement of the services were evaluated and tried to be determined. It is hoped that the results obtained in the study will provide data to practitioners and researchers in the context of carrying out adult education activities in line with adult demands, needs and expectations.

Kaynakça

  • Ada, S. (2003). Halk eğitimi merkezlerindeki kurslara katılan bayan kursiyerlerin çevre ve insan sağlığı ile ilgili uygulamalarının saptanması. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 17, 6-10.
  • Akbaş, O. ve Özdemir, S. M. (2002). Avrupa Birliği’nde yaşam boyu öğrenme. Milli Eğitim Dergisi. 155-156.
  • Ata, E. (2016). Başkent halk eğitimi merkezindeki mesleki kurslara yetişkinlerin katılım örüntüleri (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388. https://doi.org/10.31592/aeusbed.598299
  • Bilir, M. (2004). Kentleşme sürecinde yetişkinlerin eğitim gereksinimi: Ankara Mamak İlçesi, Tuzluçayır Semti, Ege Mahallesi Örneği, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 98-121. https://doi.org/10.1501/Egifak_0000000089
  • Brown. A. P. (2008). A review of the literature on case study research. Canadian Journal for New Scholars in Education, 1(1), 1-13.
  • Bülbül, S. (1991). Halk eğitimine giriş. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
  • Celep, C. (2003). Halk eğitimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Chmiliar, l. (2010). Multiple-case designs. In A. J. Mills, G. Eurepas & E. Wiebe (Eds.), Encyclopedia of case study research (pp 582-583). USA: SAGE Publications. https://www.academia.edu/168190/15_Mills_A_J_Durepos_G_and_Wiebe_E_Eds_2010_Encyclopedia_of_Case_Study_Research_Volumes_I_and_II_Thousand_Oaks_CA_Sage
  • Creswell, J. W. (2003). Research design: qualitative, quantitative and mixed methods approaches. California: Sage Publications. https://www.ucg.ac.me/skladiste/blog_609332/objava_105202/fajlovi/Creswell.pdf
  • Creswell, J. W. (2021). Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir, Çev.). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Davey, L. (2009). The application of case study evaluations. Elementary Educatıon Online, 8(2), 1-3.
  • Demirkasımoğlu, N. (2021). Nitel araştırma geleneğinde nicel göstergelerin kullanımı ve genellenebilirlik üzerine bir değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 42(1), 231-242.
  • Duman, A. (2007). Yetişkinler eğitimi. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Guba, E. G. & Lincoln, Y. S. (1982). Epistemological and methodological bases of naturalistic inquiry. Educational Communication and Technology Journal, 30(4), 233-252.
  • Gültekin Toroslu, A., Saraçoğlu, M. & Akcan, C. (2008). Türkiye’de halk eğitimi veren merkezlerde çalışan eğitim personelinin ve öğrencilerin bazı demografik özellikleri. Millî Eğitim Bakanlığı Yaygın Eğitim Enstitüsü, Ankara. Kamu-İş, 10(2), 137-151.
  • Hancock, R.D. & Algozzine, B. (2006). Doing case study research. New York: Teachers College Press. International Journal of Social Science, (35), 187-198. https://student.cc.uoc.gr/uploadFiles/192-%CE%A3%CE%A0%CE%91%CE%9D104/HANCOCK%20and%20ALGOZZINE%20Case%20Study%20Research%202.pdf
  • Houser, J. (2015). Nursing research: reading, using, and creating evidence. Burlington: Jones ve Bartlett Learning.
  • Kaya, H. E. (2015). Türkiye’de halk eğitimi merkezleri. International Journal of Science Culture and Sport, 3, 268-277. https://doi.org/10.14486/IJSCS289
  • Kert, S. B., Orhan, F. & Yılmaz, M. B. (2009). 40 yaş üstü yetişkinlere yönelik bilgisayar eğitimi. 9th International Educational Technology Conference (IETC2009), Ankara, Türkiye. https://www.academia.edu/50628346/40_Ya%C5%9F_%C3%9Cst%C3%BC_Yeti_%C5%9Fki_nlere_Y%C3%B6neli_k_Bi_lgi_sayar_E%C4%9Fi_ti_mi_
  • Kılıç, Ç. & Arslan, S. (2016). Türkiye’de yayınlanan yetişkin eğitimine ilişkin makalelerin meta değerlendirmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 865-899. https://doi.org/10.17556/jef.35782
  • Kılınç, H. H. & Yenen, E. T. (2015). Halk eğitim merkezi kursiyerlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. The Journal of Academic Social Science Studies, 35, 187-198. http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2940
  • Kıran, İ. (2008). Yaşam boyu eğitimin sağlanmasında halk eğitimi merkezlerinin değerlendirilmesi: Yüreğir halk eğitimi merkezi örneği. (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Komşu, U. C. (2014). Türkiye’de Kent Sorunları ve Yetişkin Eğitimi: Mersin Karaduvar Mahallesi Örneği (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Korkut, F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149.
  • Kurt, İ. (2000). Yetişkin Eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Marshall, M. N. (1996). Sampling for qualitative research. Family Practice, 13(6), 522-526. https://doi.org/10.1093/fampra/13.6.522
  • MEB (2018). Millî Eğitim Bakanlığı, Hayat Boyu Öğrenme Kurumları Yönetmeliği. https://hbogm.meb.gov.tr/www/hayat-boyu-ogrenme-kurumlari-yonetmeligi/icerik/791
  • MEB (2021). Millî Eğitim Bakanlığı, MEB/HBÖGM İzleme ve Değerlendirme Raporu-2021, İzleme ve Değerlendirme Daire Başkanlığı. http://hbogm.meb.gov.tr/www/izleme-degerlendirme-raporlari/kategori/104
  • MEB (2023). Millî Eğitim Bakanlığı. https://e-yaygin.meb.gov.tr/pagePrograms.aspx
  • Miser, R. (1999). Halk eğitimi ve toplum kalkınması. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Miser, R. (2002). Küreselleşen dünyada yetişkin eğitimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35(1). 55-60. https://doi.org/10.1501/Egifak_0000000054
  • Özengi, M. (2017). Halk eğitimi merkezlerinin kursiyer görüşlerine göre değerlendirilmesi: Amasra Halk Eğitimi Merkezi Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Selçuk, M. (2017). Halk eğitimi merkezlerinin karşılaştığı sorunları (Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
  • Taşçı, D., Aydın, C. H., Kumtepe E. G., Kumtepe, A.T., Kıcır, G. K. & Dinçer, G. D. (2015). Eskişehir’de yaşam boyu öğrenme başlığı altında yetişkin eğitiminin analizi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (34), 197-211.
  • Tatar, Z. (2009). Yetişkinlerin kentlileşme ve eğitim ihtiyaçlarına ilişkin görüşleri: Eskişehir İli Örneği, (Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yaşam Boyu Öğrenme ve Yetişkin Eğitimi Anabilim Dalı (Halk Eğitimi Yüksek Lisans Programı), Ankara.
  • Tez, E. (2014). Halk eğitimi merkezleri nakış kurslarına ve tercih nedenlerine ilişkin kursiyer görüşleri Ankara ili örneği (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Tezcan, F. (2012). Halk eğitimi merkezi kurslarına katılan yetişkin öğrenenlerin güdüsel yönelimleri (Muğla ili merkez ilçe halk eğitimi merkezi kursları örneği) (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Türkoğlu, A. & Uça, S. (2011). Türkiye’de halk eğitimi: Tarihsel gelişimi, sorunları ve çözüm önerileri. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 48-62.
  • Ural, O. (1995). Halk eğitimi merkezlerinde açılan kursların amacı ve katılan yetişkin katılımcılar. Marmara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 303-308.
  • Ural, O. (2007). Türkiye’de yetişkin eğitiminin bugünkü durumu ve geleceği. Öğrenen Toplum İçin Yetişkin Eğitimi Sempozyumu. İstanbul: İSMEK Yayınları. http://ismek.ist/files/ismekOrg/File/ekitap/yetiskinegitimi/yetiskin2.pdf
  • Ültanır, E., & Ültanır, G. (2005). Estonya, İngiltere ve Türkiye’de yetişkinler eğitiminde profesyonel standartlar. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 1-23.
  • Ünal, F., Kalçık, C. & Satuk, M. (2016). Halk eğitim kurslarının, kadın katılımcılarının yaşam boyu öğrenme becerilerine katkısının değerlendirilmesi. Turkish Studies, 11(9), 905-930. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9645
  • Yalçın, E. (2002). Öğrenen ve öğreten arasındaki iletişimin yetişkin eğitimi süreci açısından değerlendirilmesi: Çankaya Halk Eğitim Merkezi ve Akşam Sanat Okulu Müdürlüğü merkez kursları örneği (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Yayla, D. (2009). Türk yetişkin eğitimi sisteminin değerlendirilmesi. T.C. Millî Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı. Ankara. https://www.meb.gov.tr/earged/earged/Yetiskin_Egitimi.pdf
  • Yazar, T. (2012). Yetişkin eğitiminde hedef kitle. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 4(7), 21-30.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldız, A. (2004). Türkiye’deki yetişkin eğitimi araştırmalarına toplu bakış. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 78-97.
Toplam 48 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Çiğdem Ayanoğlu 0000-0002-2117-0872

Aslı Günerhan Sadık 0009-0004-0277-7937

Onur Sait Sadık 0009-0006-3221-7927

Yahya Han Erbaş 0000-0003-0802-4536

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2023
Gönderilme Tarihi 27 Mart 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 19 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ayanoğlu, Ç., Günerhan Sadık, A., Sadık, O. S., Erbaş, Y. H. (2023). Halk Eğitimi Merkezi Kursiyerlerinin Yetişkin Eğitimi Memnuniyeti Üzerine Bir Araştırma. Eğitimde Kuram Ve Uygulama, 19(1), 29-50. https://doi.org/10.17244/eku.1271562