Sınıf Öğretmenlerinin 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı’na İlişkin Görüşleri

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 1, 64 - 76, 30.04.2019

Fatma Susar Kırmızı , İbrahim Halil Yurdakal

Öz

MEB 2015 yılında yapılan değişiklikten sonra 2018 yılında Türkçe Dersi Öğretim Programı’nı tekrar güncellemiş ve bu kapsamda birtakım düzenlemeler yapılmıştır. Öğrenme alanları üçten dörde çıkarılmış olup AYÇ’ye (Avrupa Yeterlikler Çerçevesi) uygun olarak TYÇ (Türkiye Yeterlikler Çerçevesi) eklenmiş ve yaratıcı okuma gibi bazı yenilikler programa dâhil edilmiştir. 2018 Türkçe Öğretim Programı’nda temel beceriler, değerler eğitimi, ölçme ve değerlendirme ve rehberlik gibi konular hakkında bilgi verilmesine rağmen programın temel felsefesi ve vizyonu ile ilgili bir bilgiye rastlanamamıştır. Ayrıca program 2005 programı gibi ayrıntılı açıklamalara yer vermemiştir. Bu kapsamda değişen programı uygulayıcı konumunda bulunan sınıf öğretmenlerinin görüşlerini belirlemek programın olumlu ve olumsuz taraflarının görülmesine ve gerekli değişikliklerin yapılmasına katkı sağlayacaktır. Bu kapsamda araştırmanın amacı sınıf öğretmenlerinin 2018 Türkçe Öğretim Programı’na ilişkin görüşlerini belirlemektir. Nitel araştırma deseni ile hazırlanan çalışma kapsamında 52 sınıf öğretmeninden açık uçlu soru formu ile görüşler alınmış ve bu görüşler tümevarımsal içerik analizi ile analiz edilmiştir. Araştırma kapsamında kullanılan açık uçlu soru formu araştırmacılar tarafından hazırlanmış olup uzman görüşleri alınmıştır. Araştırmada elde edilen veriler açık kodlama yöntemi ile kodlar oluşturulmuş daha sonra benzer kodlar birleştirilerek temalara ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin programın değişmesini olumlu karşıladıkları, değişen programı beğenmedikleri ve yetersiz olduğu ve değişen program ile bilgi çağında hedeflenen birey profiline ulaşılamayacağı yönünde görüş bildirmişlerdir. Ayrıca öğretmenlerin program ile kılavuz kitapları karıştırdıkları tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Türkçe öğretimi, Öğretim programı, Sınıf öğretmeni, İçerik analizi

Primary School Teachers' Opinions Regarding the Revised 2018 Turkish Teaching Program

Öz

Following the amendment made in 2015, the Ministry of National Education renewed the Turkish Curriculum in 2018 and a number of regulations were made in this context. Learning areas are removed from three to four. TQF (Turkey Qualifications Framework), in accordance with EQF (European Qualifications Framework) added to curriculum. New concepts such as creative reading were included in the program. Although the program of the Turkish Language Curriculum in 2018 provided information on basic skills, education of values, measurement and evaluation and guidance, no information about the the philosophy of the program and program’ vision was found. In addition, the program did not include detailed explanations like the 2005 program. In this context, determining the opinions of the primary school teachers who are in the position of implementing the changing program will contribute to seeing the positive and negative sides of the program and making necessary changes. In this context, the purpose of the research is to determine the opinions of the primary school teachers regarding the 2018 Turkish Curriculum. In the study prepared with qualitative research design, open-ended question form was taken from 52 classroom teachers and these opinions were analyzed by inductive content analysis. As a result of the research, the teachers expressed positive opinions about the program changed, teachers disliked and found inadequate the new program, and they though via changed program we could not reach the target profile of the information age . It has also been found that teachers confuse the program and the guide books.

Anahtar Kelimeler

Turkish teaching, Curriculum, Primary school teacher, Content analysis

Kaynakça

• Adams, P. J. (1968). Creative Reading, Boston: International Reading Assocation.
• Akkaya, A. ve Kara, Ö. T. (2012). 6. sınıf öğrencilerinin bitişik eğik yazıda yaşadıkları sorunların nedenleri üzerine görüşleri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 313-336.
• Akyol, H. (2007). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi (6. baskı). Ankara: Pegem akademi.
• Akman, E. ve Aşkın, İ. (2012). Ses temelli cümle yöntemine eleştirel bir bakış. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1), 1-18.
• Altunkeser, F. ve Coşkun, İ. (2016). 2009 ve 2015 Türkçe dersi öğretim programlarının karşılaştırılması ve değerlendirilmesi, Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XV. Uluslararası Katılımlı Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu (11-14 Mayıs 2016) USOS 2016 Özel Sayısı, 114-135.
• Alver, M. ve Sancak, Ş. (2016). 2015 Türkçe dersi öğretim programı hakkında öğretmen/öğretmen adayı ve öğretim elemanı görüşleri, International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11 (14), 31-60.
• Arslan, D. ve Ilgın, H. (2010). Öğretmen ve öğrencilerin bitişik eğik yazı ile ilgili görüşleri, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 69-92.
• Baydık, B. ve Bahap Kudret, Z. (2012). Öğretmenlerin ses temelli cümle yönteminin etkilerine ve öğretim uygulamalarına ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45(1), 1-22.
• Baymur, F. (1949). Hayat Bilgisi Dersleri (3. Baskı), İstanbul: İnkılap.
• Beacco, J. C., Fleming, M., Goullier, F., Thürmann, E., Vollmer, H. & Sheils, J. (2016). A handbook for currıculum development and teacher traınıng the language dımensıon ın all subjects, Bari: Council of Europe.
• Bernstein, B. B. (2003). Class, codes and control, London: Routledge.
• Braun, H. I. (2016). Meeting the challenges to measurement in an era of accountability. New York ve Londra: Routledge.
• Coşkun, E. (2005). llköğretim dördüncü ve beşinci sınıf öğretmen ve öğrencilerinin yeni Türkçe dersi öğretim programıyla ilgili görüşleri üzerine nitel bir araştırma, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2). 421- 476.
• Çotuksöken, Y. (2006). Okuma etkinliği ve yazınsal metinler bağlamında yaşatıcı-yaratıcı okuma yöntemi, 2. Ulusal çocuk ve gençlik edebiyatı sempozyumu gelişmeler, sorunlar ve çözüm önerileri, 4-6 ekim 2006, Ankara.
• Eğitim-Sen (2016). Eğitim müfredatı değişiklikleri ve taslak öğretim programları raporu, Ankara.
• Elvan, Z. (2007). Türkçe (1-5. Sınıflar) ders programının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Epçaçan, C. ve Erzen, M. (2008). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 (4), 182-202.
• Glesne, C. (2013). Nitel araştırmaya giriş. (2. Baskı). A. Ersoy, P. Yalçınoğlu, Çev. Ed. A. Ersoy, P. Yalçınoğlu). Ankara: Anı.
• Gömleksiz, M. N ve Bulut, İ (2007). Yeni Türkçe dersi öğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi, Milli Eğitim Dergisi, 36 (175), 161 -185.
• Gömleksiz, M. N., Sinan, A. T. ve Demir, S. (2010). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programındaki yazma öğrenme alanının etkililiğinin değerlendirilmesi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 5 (4), 1135-1173.
• Güven, S. (2007). Sınıf öğretmenlerinin yeni llköğretim ders programlarının uygulanmasına ilişkin görüşleri, Milli Eğitim Dergisi, 36 (177), 224 – 237.
• Işık, R. ve Erdem, İ. (2016). Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunların öğretmen görüşlerine göre belirlenmesi (Muş İli Örneği). Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11 (3), 1309- 1332.
• Karadağ, Ö. (2012). Anlama becerileri açısından Türkçe dersi öğretim programı (6,7,8. sınıflar)’na eleştirel bir bakış. CÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 36, 97-110. Kelly, A. V. (2009) The curriculum: Theory and practice (6. Bs), Londra: SAGE.
• Kember, D. ve McNaught, C. (2007) Enhancing University teaching : Lessons from research into award-winning teachers, London: Routledge.
• Kırmızı, F.S. ve Akkaya, N. (2009). Türkçe öğretim programında yaşanan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 42-54.
• Korkmaz, İ. (2006). Yeni ilköğretim programının öğretmenler tarafından değerlendirilmesi, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi Kitabı, 2, s:249 – 259, Ankara: Kök.
• Korkmaz, İ. (2006). Yeni ilköğretim birinci sınıf programının öğretmenler tarafından değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 419-431.
• Lonigan, C. J., Farver, J. M., Phillips, B. M. & Clancy-Menchetti, J. (2009). 'Promoting the development of preschool children's emergent literacy skills: a randomized evaluation of a literacy-focused curriculum and two professional development models', Read Writ, 24, 305-337.
• MEB (2007). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1- 5. Sınıflar), Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
• MEB (2018a). Öğretim programında yapılan güncellemeler, https://ttkb.meb.gov.tr/www/ogretim-programlarinda-yapilan-guncellemeler-yayinlandi/icerik/308# adresinden 19.03.2018 tarihinde erişilmiştir.
• MEB (2018b). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar), Ankara.
• Melanlıoğlu, D. (2008). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretim programları. Eğitim ve Bilim, 33, 64-73.
• Moorman, K. & Ram, A. (1994). A functional theory of creative reading. technical report series. Atlanta, Georgia: College and Computing Georgia Institute of Technology.
• O’Donoghue, T. & Harford. J. (2012). Contesting the limond thesis on british ınfluence in ırish education since 1922: A comparative perspective. Comparative Education, 48 (3), 337–346.
• OECD (2015). PISA 2015 Results in Focus, https://www.oecd.org/pisa/pisa-2015-results-in-focus.pdf adresinden 18.03.2018 tarihinde erişilmiştir.
• Priestley, M. & Biesta G. (2013). Reinventing the curriculum: New trends in curriculum policy and practice. London: Bloomsbury.
• Polat, H. (2017). İlk okuma-yazma öğretiminde kullanılan yöntem ve kaynaklara ilişkin öğretmen görüşleri (Ankara/Yenimahalle Örneği), International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5 (2), 166-186.
• Scott, D. (2014). Knowledge and the curriculum, The Curriculum Journal, 25(1), 14-28.
• Taş, A. (2010). Yenilikçi bir eğitim anlayışı: Zilsiz okul. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22, 207-226.
• Turgut, İ. (1992). Eğitim üzerine felsefi bir deneme (5. Baskı), İzmir: Bilgehan.
• Walsh, T. (2016). 100 years of primary curriculum development and implementation in Ireland: a tale of a swinging pendulum, Irish Educational Studies, 1-16. DOI: 10.1080/03323315.2016.1147975
• Yangın, B. (2005), İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzunun değerlendirilmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2). 479-516.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2012). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.