Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Opinions of Instructors on The Teaching Methods of Turkish Music in Cello Education

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 2, 84 - 107, 31.07.2018

Öz

This research is a qualitative study aiming to reveal teaching methods for Turkish Music in cello education at music teacher training departments of universities in Turkey and to assess the process from the perspectives of academicians working at such departments. This is a descriptive study in which literature review and interview methods were used. The interview form, developed as a data collection tool in the study, was given its final form in line with expert opinions. As a result of content analysis performed in this study, it was revealed that Turkish Music education is taught only if the teacher has an interest in the field or if they deem it necessary; that the course content only includes adaptations or arrangements transcribed into tempered system, and that usul structures were the most challenging subject for students in Turkish Music performance. The reasons for not including Turkish Music in curricula of cello education at teacher training institutions were seen to include lack of resources, qualification of the trainers, not familiar with Turkish Music, methodology, the opinion that tonal and microtonal music education cannot be both included in the same curriculum, students’ lack of theoretical background to learn Turkish Music.

Kaynakça

  • Akpınar, M. (2001). Türkiye’deki üniversitelerin eğitim fakülteleri güzel sanatlar eğitimi bölümleri müzik öğretmenliği anabilim dallarındaki keman öğretiminde makamsal ezgilerin kullanılma durumları. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Fen
  • Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Akyüz, Y. (2013). Türk Eğitim Tarihi (25. Baskı), Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Algı, S. &
  • Önal, H. (2014). Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlarda Geleneksel Türk Sanat Müziği destekli bağlama öğretiminin incelenmesi. Sanat Eğitimi Dergisi, 2(1), 17-49. doi: 10.7816/sed-02-01-02
  • Alpagut, U. (2001). A.İ.B.Ü. M.E. A.B.D’ da Türk halk ezgilerinin kemana uyarlanmasının keman eğitimi yolu ile müzik öğretmenliğine yansıyabilirliği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Avcı Akbel, B. (2017). Stakeholder opinions on suitability of cello etudes created from taksims of Tanburi Cemil Bey in education. Journal of Education and Practice, 8(18), 102-117.
  • Büyükkayıkçı, G. E. (2008). Gazi Üniversitesi Gazi eğitim fakültesi güzel sanatlar eğitimi bölümü müzik eğitimi anabilim dalı keman öğrencilerine uygulanan müzikal boğumlama eğitiminin temel müzikal boğumlama özelliklerine etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Şirin K. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (21. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • David, M. & Sutton C. D. (2004). Social research the basics. London: Sage.
  • Denzin, N. K. & Lincoln Y.S. (2011). Introduction: The discipline and practice of qualitative research. Denzin, N. K. & Lincoln Y.S. (Ed.), The Sage Handbook of Qualitative Research (4th ed., pp.1-19). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Demirci, B. (2016). A study on the determination of the use status of Turkish music works in cello education, W. Sayers & H. T. Sümbüllü (Ed.), Education From Ottoman Empire to Modern içinde (s.65-72). London & Istanbul: AGP Research. Derican, B. ve
  • Albuz, A. (2008). Viyola Öğretiminde Türk Müziği dizilerine dayalı oluşturulan makamsal içerikli etütlerin işlevsellik durumuna ilişkin öğretim elemanı görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1-2), 34-43.
  • Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş nitel, nicel ve eleştirel kuram metodolojileri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Ertürk, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme, Ankara: Yelkentepe yayınları.
  • Gedikli, N. (1994). Ülkemizdeki etki ve sonuçlarıyla Uluslararası Sanat Müziği. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
  • Kaya, E.E. (2005). Müzik öğretmenliği anabilim dallarında viyolonsel eğitiminde Türk Müziği ürünlerinin kullanılma durumlarının incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Kekeç, D. Y. ve Albuz,
  • A. (2008). Müzik öğretmenliği anabilim dallarında uygulanan bireysel ses eğitimi derslerinde Türk Müziğine dayalı ezgilerin kullanımına ilişkin bir araştırma. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2).
  • Kurtaslan, Z. (2010), Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlardaki keman eğitiminde çağdaş Türk keman eserlerinin kullanılma durumuna ilişkin öğretim elamanı görüşleri (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (1970). Tebliğler Dergisi. 33,1609.
  • Nacakçı, Z. (2002) Türk halk müziği eserlerinin viyola eğitiminde kullanılabilirliği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Y.Y.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
  • Neuman, W. L. (2006). Basics of social research: qualitative and quantitative approaches. Second Edition. Allyn & Bacon, Incorporated.
  • Oğuzkan, A. F. (1993). Eğitim Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara. Öner, A. (2011). Geleneksel Türk müziği öğelerinin flüt eğitiminde kullanılmasına yönelik bir model önerisi (Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
  • Malatya. Özeke, S. (2007). Kodaly yöntemi ve ilköğretim müzik derslerinde Kodaly yöntemi uygulamaları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20 (1), 111-119.
  • Özeren, H. S. E. (2003). Müzik eğitiminde geleneksel öğelere yer verilmesi. Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu. (229-231). 30-31. Ekim 2003, http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri/HSE-Ozeren.html
  • Say, A. (2009). Müzik Sözlüğü, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları. Tabak, C., Yurga, C., ve Zahal, O. (2017). Makamsal içerikli etüt ve eserlere dayalı klasik gitar öğretiminin performans başarısına etkisi. Electronic Turkish Studies, 12(4), 485-506.
  • Uçan, A. (2005a, Mayıs). Genel müzik eğitiminde geleneksel müziklerimizin yeri ve önemine genel bir bakış. Yüzüncü Yıl Üniversitesi 1. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, Van.
  • Uçan, A. (2005b). Müzik eğitimi temel kavramlar- ilkeler- yaklaşımlar ve Türkiye’deki durum. (Üçüncü baskı). Ankara: Evrensel Müzikevi. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi. Yokuş, H. ve
  • Demirbatır, R. E. (2009). Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlarda Türk Halk Müziği kaynaklı piyano eserlerinin piyano eğitiminde uygulanabilirliği üzerine bir araştırma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 515-528.
  • YÖK. (1998). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları, http://www.yok.gov.tr/documents/10279/30217/Egitim_fakultesi_ogretmen_yetistirme_lisans_programlari_mart_98.pdf/5e166018-b806-48d5-ae13-6afd5dac511c, 16.03.2018 tarihinde ulaşıldı.
  • YÖK. (2018, 17 Mart). Müzik öğretmenliği lisans programı ders içerikleri. Erişim adresi: http://www.yok.gov.tr/documents/10279/49665/muzik_ogretmenligi.pdf/831bd1ff-e3cb-4d2e-bbf8-cf80f6d0e209

Öğretim Elemanlarının Viyolonsel Eğitiminde Türk Müziğinin Kullanılma Durumuna ve Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 2, 84 - 107, 31.07.2018

Öz

Bu araştırma Türkiye’deki üniversitelerin müzik öğretmeni yetiştiren bölümlerinde verilen viyolonsel eğitiminde Türk Müziğinin öğretilme yöntemlerini ortaya çıkarmayı ve bu bölümlerde görev yapan öğretim elemanlarının bakış açılarından süreci değerlendirmeyi amaçlayan nitel bir çalışmadır. Araştırma betimsel bir çalışma olup, literatür tarama ve görüşme yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak geliştirilen görüşme formuna uzman görüşleri doğrultusunda son hali verilmiştir. İçerik analizi sonucunda viyolonselde Türk Müziği eğitiminin öğretmenin ilgisi varsa ya da gerekli görürse verildiği, tampere sisteme dönüştürülmüş haldeki uyarlama ya da düzenlemelere yer verildiği, öğrencilerin Türk Müziği icrasında en çok usul yapılarında zorlandıkları ortaya çıkmıştır. Öğretmen yetiştiren kurumlarda viyolonsel eğitiminde Türk Müziğine yer verilmeme nedenleri arasında kaynak eksikliği, eğitimcilerin niteliği, Türk Müziğine âşina olmama, metodoloji, öğrenci kaynaklı alt yapı yetersizliği, mikrotonal ve tonal eğitimin birlikte olamayacağı düşünceleri gösterilmiştir.

Kaynakça

  • Akpınar, M. (2001). Türkiye’deki üniversitelerin eğitim fakülteleri güzel sanatlar eğitimi bölümleri müzik öğretmenliği anabilim dallarındaki keman öğretiminde makamsal ezgilerin kullanılma durumları. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Fen
  • Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Akyüz, Y. (2013). Türk Eğitim Tarihi (25. Baskı), Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Algı, S. &
  • Önal, H. (2014). Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlarda Geleneksel Türk Sanat Müziği destekli bağlama öğretiminin incelenmesi. Sanat Eğitimi Dergisi, 2(1), 17-49. doi: 10.7816/sed-02-01-02
  • Alpagut, U. (2001). A.İ.B.Ü. M.E. A.B.D’ da Türk halk ezgilerinin kemana uyarlanmasının keman eğitimi yolu ile müzik öğretmenliğine yansıyabilirliği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Avcı Akbel, B. (2017). Stakeholder opinions on suitability of cello etudes created from taksims of Tanburi Cemil Bey in education. Journal of Education and Practice, 8(18), 102-117.
  • Büyükkayıkçı, G. E. (2008). Gazi Üniversitesi Gazi eğitim fakültesi güzel sanatlar eğitimi bölümü müzik eğitimi anabilim dalı keman öğrencilerine uygulanan müzikal boğumlama eğitiminin temel müzikal boğumlama özelliklerine etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Şirin K. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (21. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • David, M. & Sutton C. D. (2004). Social research the basics. London: Sage.
  • Denzin, N. K. & Lincoln Y.S. (2011). Introduction: The discipline and practice of qualitative research. Denzin, N. K. & Lincoln Y.S. (Ed.), The Sage Handbook of Qualitative Research (4th ed., pp.1-19). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Demirci, B. (2016). A study on the determination of the use status of Turkish music works in cello education, W. Sayers & H. T. Sümbüllü (Ed.), Education From Ottoman Empire to Modern içinde (s.65-72). London & Istanbul: AGP Research. Derican, B. ve
  • Albuz, A. (2008). Viyola Öğretiminde Türk Müziği dizilerine dayalı oluşturulan makamsal içerikli etütlerin işlevsellik durumuna ilişkin öğretim elemanı görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1-2), 34-43.
  • Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş nitel, nicel ve eleştirel kuram metodolojileri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Ertürk, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme, Ankara: Yelkentepe yayınları.
  • Gedikli, N. (1994). Ülkemizdeki etki ve sonuçlarıyla Uluslararası Sanat Müziği. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
  • Kaya, E.E. (2005). Müzik öğretmenliği anabilim dallarında viyolonsel eğitiminde Türk Müziği ürünlerinin kullanılma durumlarının incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Kekeç, D. Y. ve Albuz,
  • A. (2008). Müzik öğretmenliği anabilim dallarında uygulanan bireysel ses eğitimi derslerinde Türk Müziğine dayalı ezgilerin kullanımına ilişkin bir araştırma. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2).
  • Kurtaslan, Z. (2010), Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlardaki keman eğitiminde çağdaş Türk keman eserlerinin kullanılma durumuna ilişkin öğretim elamanı görüşleri (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (1970). Tebliğler Dergisi. 33,1609.
  • Nacakçı, Z. (2002) Türk halk müziği eserlerinin viyola eğitiminde kullanılabilirliği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Y.Y.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
  • Neuman, W. L. (2006). Basics of social research: qualitative and quantitative approaches. Second Edition. Allyn & Bacon, Incorporated.
  • Oğuzkan, A. F. (1993). Eğitim Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara. Öner, A. (2011). Geleneksel Türk müziği öğelerinin flüt eğitiminde kullanılmasına yönelik bir model önerisi (Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
  • Malatya. Özeke, S. (2007). Kodaly yöntemi ve ilköğretim müzik derslerinde Kodaly yöntemi uygulamaları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20 (1), 111-119.
  • Özeren, H. S. E. (2003). Müzik eğitiminde geleneksel öğelere yer verilmesi. Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu. (229-231). 30-31. Ekim 2003, http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri/HSE-Ozeren.html
  • Say, A. (2009). Müzik Sözlüğü, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları. Tabak, C., Yurga, C., ve Zahal, O. (2017). Makamsal içerikli etüt ve eserlere dayalı klasik gitar öğretiminin performans başarısına etkisi. Electronic Turkish Studies, 12(4), 485-506.
  • Uçan, A. (2005a, Mayıs). Genel müzik eğitiminde geleneksel müziklerimizin yeri ve önemine genel bir bakış. Yüzüncü Yıl Üniversitesi 1. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, Van.
  • Uçan, A. (2005b). Müzik eğitimi temel kavramlar- ilkeler- yaklaşımlar ve Türkiye’deki durum. (Üçüncü baskı). Ankara: Evrensel Müzikevi. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi. Yokuş, H. ve
  • Demirbatır, R. E. (2009). Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlarda Türk Halk Müziği kaynaklı piyano eserlerinin piyano eğitiminde uygulanabilirliği üzerine bir araştırma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 515-528.
  • YÖK. (1998). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme lisans programları, http://www.yok.gov.tr/documents/10279/30217/Egitim_fakultesi_ogretmen_yetistirme_lisans_programlari_mart_98.pdf/5e166018-b806-48d5-ae13-6afd5dac511c, 16.03.2018 tarihinde ulaşıldı.
  • YÖK. (2018, 17 Mart). Müzik öğretmenliği lisans programı ders içerikleri. Erişim adresi: http://www.yok.gov.tr/documents/10279/49665/muzik_ogretmenligi.pdf/831bd1ff-e3cb-4d2e-bbf8-cf80f6d0e209
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Burcu Avcı Akbel 0000-0002-3128-9295

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Avcı Akbel, B. (2018). Öğretim Elemanlarının Viyolonsel Eğitiminde Türk Müziğinin Kullanılma Durumuna ve Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 6(2), 84-107.
AMA Avcı Akbel B. Öğretim Elemanlarının Viyolonsel Eğitiminde Türk Müziğinin Kullanılma Durumuna ve Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri. Derginin Amacı ve Kapsamı. Temmuz 2018;6(2):84-107.
Chicago Avcı Akbel, Burcu. “Öğretim Elemanlarının Viyolonsel Eğitiminde Türk Müziğinin Kullanılma Durumuna Ve Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri”. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi 6, sy. 2 (Temmuz 2018): 84-107.
EndNote Avcı Akbel B (01 Temmuz 2018) Öğretim Elemanlarının Viyolonsel Eğitiminde Türk Müziğinin Kullanılma Durumuna ve Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi 6 2 84–107.
IEEE B. Avcı Akbel, “Öğretim Elemanlarının Viyolonsel Eğitiminde Türk Müziğinin Kullanılma Durumuna ve Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri”, Derginin Amacı ve Kapsamı, c. 6, sy. 2, ss. 84–107, 2018.
ISNAD Avcı Akbel, Burcu. “Öğretim Elemanlarının Viyolonsel Eğitiminde Türk Müziğinin Kullanılma Durumuna Ve Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri”. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi 6/2 (Temmuz 2018), 84-107.
JAMA Avcı Akbel B. Öğretim Elemanlarının Viyolonsel Eğitiminde Türk Müziğinin Kullanılma Durumuna ve Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri. Derginin Amacı ve Kapsamı. 2018;6:84–107.
MLA Avcı Akbel, Burcu. “Öğretim Elemanlarının Viyolonsel Eğitiminde Türk Müziğinin Kullanılma Durumuna Ve Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri”. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, c. 6, sy. 2, 2018, ss. 84-107.
Vancouver Avcı Akbel B. Öğretim Elemanlarının Viyolonsel Eğitiminde Türk Müziğinin Kullanılma Durumuna ve Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri. Derginin Amacı ve Kapsamı. 2018;6(2):84-107.