A Content Analysis of Environmental Sensitivity and Sustainability Policies in Textile Industry

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 1, 26 - 48, 21.03.2023

Süleyman Ağraş Fatma Çetinkaya

https://doi.org/10.48064/equinox.1173118

Cited By: 2

Öz

The aim of this study is to examine the environmental sensitivity and sustainability policies of textile companies in Turkey. With this review, it is aimed to reveal in which areas textile companies determine environmental sensitivity and sustainability policy and what are the elements that come to the fore in the determined policies. For this purpose, a qualitative research was carried out and the environmental sensitivity and sustainability policies of 89 textile enterprises, which are among the first 500 industrial enterprises in Turkey and produce in different fields, which are regularly announced by Istanbul Chambers of Industry (ISO) every year, were reached by using the document analysis technique. Research data is based on the official policies of businesses that they share on their websites. The obtained data were analyzed with content analysis technique under 8 main headings. Research findings showed that enterprises developed policies mostly in the fields of waste, energy, water and natural resource management. As a result of the research, some suggestions were made considering the scope and contents of environmental sensitivity and sustainability policies of textile enterprises.

Anahtar Kelimeler

Policy, Environmental Sensitivity, Sustainability

Tekstil Sektöründe Çevresel Duyarlılık ve Sürdürülebilirlik Politikalarına Yönelik Bir İçerik Analizi

Öz

sürdürülebilirlik politikalarının incelenmesidir. Bu inceleme ile tekstil işletmelerinin hangi alanlarda çevresel duyarlılık ve sürdürülebilirlik politikası belirledikleri ve belirlenen politikalarda ön plana çıkan unsurların neler olduğunun ortaya konulması hedeflenmiştir. Bu amaçla nitel bir araştırma yapılmış olup doküman incelemesi tekniği kullanılarak İstanbul Sanayi Odaları (ISO)’nın her yıl düzenli olarak açıkladığı Türkiye’de ilk 500 sanayi kuruluşu arasında yer alan ve farklı alanlarda üretim yapan 89 tekstil işletmesinin çevresel duyarlılık ve sürdürülebilirlik politikalarına ulaşılmıştır. Araştırma verileri, işletmelerin web sitelerindeki paylaştıkları resmi politikalarına dayanmaktadır. Elde edilen veriler, 8 ana başlıkta içerik analiz tekniği ile analiz edilmiştir. Araştırma bulguları işletmelerin en fazla, atık, enerji, su ve doğal kaynak yönetimi alanlarında politika geliştirdiklerini göstermiştir. Araştırma sonucunda tekstil işletmelerinin çevresel duyarlılık ve sürdürülebilirlik politikalarının kapsam ve içerikleri dikkate alınarak bazı önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Politika, Çevresel Duyarlılık, Sürdürülebilirlik

Kaynakça

• Altun, Ş., (2014). Tekstil Üretim ve Kullanım Atıklarının Geri Kazanımı Çevresel ve Ekonomik Etkileri, Tekstil Geri Kazanım Sektörü Raporu, Uşak TSO.
• Altunişik, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. & Yildirim, E. (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, SPSS Uygulamalı, Adapazarı; Sakarya Yayıncılık.
• Atalik, A., (2015). Kuraklık ve Tarım, Tarım ve Mühendislik TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Yayım Organı, Ankara.
• Bick, R., Halsey, E. & Ekenga, C.C., (2018), The Global Environmental Injustice of Fast Fashion, Environmental Health, 17, 1-4. Böke, K. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, (4. Baskı), İstanbul; Alfa Basım.
• Boström, M., & Micheletti, M. (2016). Introducing The Sustainability Challenge of Textiles and Clothing. Journal of Consumer Policy, 39(4), 367-375.
• Büyükkeklik, A. G. A., Toksari, M., & Bülbül, H. (2010). Çevresel Duyarlılık ve Yenilikçilik Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 373-393.
• Çetiner, M. & Tunca, M.Z. (2022). A Literature Review On Sustainable Fashion Marketing, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, .27, (2), 291-315
• Chang, C. H. (2011). The Influence of Corporate Environmental Ethics on Competitive Advantage: The Mediation Role of Green Innovation. Journal of business ethics, 104(3), 361-370.
• Chawla, L. (1998). Significant Life Experiences Revisited: A Review of Research on Sources of Environmental Sensitivity. The Journal of environmental education, 29(3), 11-21.
• Curteza, A., (2012). Sustainable Textiles, Technical University of Iasi, Faculty of Textiles - Leather and Industrial Management, Romania
• Erdem, M. B., & DOĞAN, N. Ö. (2020). Tekstil Sektöründe Sürdürülebilirliğin Analizi: Kahramanmaraş’ta Faaliyet Gösteren Bir Tekstil İşletmesinde Dematel Uygulamasi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (36), 571-598.
• Eser, B., Çelik, P., Çay, A. & Akgümüş, D. (2016). Tekstil ve Konfeksiyon Sektöründe Sürdürülebilirlik ve Geri Dönüşüm Olanakları. Tekstil Ve Mühendis 23, 101.
• Gbolarumi, F. T., Wong, K. Y. & Olohunde, S. T. (2020), Sustainability Assessment in The Textile and Apparel Industry: A Review of Recent Studies, ICATAS-MJJIC, IOP Publishing, 1-16.
• Gedik, Y. (2020). Sosyal, Ekonomik ve Çevresel Boyutlarla Sürdürülebilirlik ve Sürdürülebilir Kalkınma. Uluslararası Ekonomi Siyaset İnsan Ve Toplum Bilimleri Dergisi, 3(3), 196-215.
• Grilo, C., Ferreira, F. Z., & Revilla, E. (2015). No Evidence of a Threshold in Traffic Volume Affecting Road-Kill Mortality at a Large Spatio-Temporal Scale. Environmental Impact Assessment Review, 55, 54-58.
• Gül, E., & Ekinci, A. (2015). Çevresel Düzenlemelerin Dış Ticaret ve Rekabet Gücü Üzerine Etkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (7), 1-11.
• Gupta, M., & Sharma, K. (1996). Environmental Operations Management: An Opportunity for Improvement. Production and Inventory Management Journal, 37, 40-46.
• Joy, A., Sherry Jr, J. F., Venkatesh, A., Wang, J., & Chan, R. (2012). Fast Fashion, Sustainability and The Ethical Appeal of Luxury Brands. Fashion Theory, 16(3), 273-295.
• Koca, E., Öz, C. & Artaç, B. Y. (2016). Hazır Giyim Sektöründe Sürdürülebilirliğin Yöneticiler Açısından Değerlendirilmesi. Tekstil Ve Mühendis, 23(103), 220-230.
• Kunzig, R. (2020). El Fin De La Basura. National Geographic, (3), 2-27.
• Little, B. R. (1989). Personal Projects Analysis: Trivial Pursuits, Magnificent Obsessions and The Search for Coherence. In Personality psychology (pp. 15-31). Springer, New York, NY.
• Maldini, I., Iran, S., Laitala, K., Vittersø, G., Jestratijevic, I., Amaral, M., & Vladimirova, K. (2021). Dress and The City: A Comparative Study of Clothing and Textiles Environmental Policy in Five European Cities. In H. Schnitzer, & S. Braunegg (Eds.), Proceedings of The 20th European Roundtable On Sustainable Consumption and Production (pp. 364-384).
• Mangir, A. F. (2016). Sürdürülebilir Kalkınma İçin Yavaş ve Hızlı Moda. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 19(41. Yil Özel Sayisi), 143-154.
• Metlioğlu, H. H., & Yakin, V. (2021). Tekstilde Sürdürülebilirlik: Hızlı Moda Markalarının Sürdürülebilirlik Stratejileri. OPUS International Journal of Society Researches, 18(Yönetim Ve Organizasyon Özel Sayısı), 1883-1908.
• Niinimäki, K., & Hassi, L. (2011). Emerging Design Strategies in Sustainable Production and Consumption of Textiles and Clothing. Journal of Cleaner Production, 19(16), 1876-1883.
• Patwary, S. (2020), Clothing and Textile Sustainability: Current State of Environmental Challenges and the Ways Forward, Textile & Leather Review 3(3), 158-173
• Saygili, E., Saygili, A.T., Yargi, S.G., (2019). An Analysis of the Sustainability Disclosures of Textile and Apparel Companies in Turkey. Tekstil Ve Konfeksiyon 29(3), 189-196.
• Şenocak, B., & Bursali, Y. (2018). İşletmelerde Çevresel Sürdürülebilirlik Bilinci Ve Yeşil İşletmecilik Uygulamalari İle İşletme Başarisi Arasindaki İlişki. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23(1), 161-183.
• Todeschini, B. V., Cortimiglia, M. N., Callegaro-De-Menezes, D., & Ghezzi, A. (2017). Innovative and Sustainable Business Models in the Fashion Industry: Entrepreneurial Drivers, Opportunities and Challenges. Business Horizons, 60(6), 759-770.
• Toprak, T., & Anis, P. (2017). Textile Industry’s Environmental Effects and Approaching Cleaner Production and Sustainability, An Overview. J Textile Eng Fashion Technol, 2(4), 429-442.
• Türkmen, N. (2012). Tekstil ve Moda Tasarımı Açısından Sürdürülebilirlik ve Dönüşüm. T.C. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sanatta Yeterlilik Tezi, 182, İstanbul.
• Vadicherla, T., & Saravanan, D. (2014). Textiles and Apparel Development Using Recycled and Reclaimed Fibers. In Roadmap to sustainable textiles and clothing (pp. 139-160). Springer, Singapore.
• Vazguez-Brust, D. A., Liston-Heyes, C., Plaza-Úbeda, J. A., & Burgos-Jiménez, J. (2010). Stakeholders Pressures and Strategic Prioritisation: An Empirical Analysis of Environmental Responses in Argentinean Firms. Journal of Business Ethics, 91(2), 171-192.
• Virta, L., & Räisänen, R. (2021). Three Futures Scenarios of Policy Instruments for Sustainable Textile Production and Consumption as Portrayed in the Finnish News Media. Sustainability, 13(2), 594.
• Xu, C., Cheng H. & Liao, Z. (2016). Towards Sustainable Growth in the Textile Industry: A Case Study of Environmental Policy in China, Pol. J. Environ. Stud. Vol. 27, No. 5 (2018), 2325-2336.
• Yildirim, A. & Şimşek, H. 2005. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, (5. Baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yücel, S., & Tiber, B. (2018). Hazır Giyim Endüstrisinde Sürdürülebilir Moda. Tekstil Ve Mühendis, 25(112), 370-380.
• Yüksel, H. (2003). İşletmelerin Çevreye Duyarlı Üretim Faaliyetlerinin Ampirik Bir Çalışma ile Değerlendirilmesi. Endüstri Mühendisliği, 14(2), 21-32.
• https://www.tse.org.tr/
• https://www.iqnet-certification.com/
• https://www.iso.org/iso-20121-sustainable-events.html
• https://www.seragazidogrulama.com/
• https://www.yenisafak.com/hayat/moda-dunyaya-pahaliya-patliyor-3246448
• https://uib.org.tr/tr/kbfile/surdurulebilirlik-raporu-nisan-2017