Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

TOPLUMSAL İLETİŞİM KURUMU OLARAK KAHVEHANELERE DAİR BİR ARAŞTIRMA: GAZİANTEP ÖRNEĞİ

Yıl 2017, , 210 - 226, 31.07.2017
https://doi.org/10.17680/erciyesakademia.293094

Öz

Kahvehaneler, 16. yüzyıldan günümüze değin, Türk toplum
hayatının önemli sosyal iletişim mekânları olarak kabul edilmektedir.
Kahvehaneler, tarihsel süreç içerisinde önemli tartışmaların yapıldığı, siyasal
eleştirilerin getirildiği mekânlar olarak dikkat çekmektedir. Bu çalışma,
sosyo-kültürel açıdan önemli olarak kabul edilen kahvehanelerin iletişim yönünden
özelliklerini açığa çıkarmayı amaçlamaktadır. Gaziantep örneğindeki
kahvehanelerde yapılan araştırma sonuçlarına göre, bireyler kahvehanede
rahatladıklarını hissetmekte; kahvehanelerdeki sohbet ortamı toplumsal gündem
konularına yönelik kanaatleri etkilemektedir. Kahvehanelerde siyaset ve gündem öne
çıkmakta; kahvehanelerdeki tartışmalar eleştirel bir nitelik taşıyabilmektedir.
Buna göre, kahvehanelerin kamusal iletişim mekânları olduğu düşünülebilir.

Kaynakça

  • Abasıyanık, S. F. (2005). Mahalle Kahvesi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Aydın, C. (2011). Kahvehanelerin Kültürel Yaşamdaki Rolü. K. Kahraman, (Ed.). Tüm Zamanların Hatırına Sarayda Bir Fincan Kahve (s. 81-89). İstanbul: TBMM Milli Saraylar Daire Başkanlığı Yayını.
  • Berkes, N. (2012). Türkiye’de Çağdaşlaşma. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Birsel, S. (2014). Kahvehaneler Kitabı. İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Çağlayan, S. (2012). Anadolu’nun İlk Kamusal Mekânı: Kahvehane. Muğla Sıtkı Kocaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (29), 95-110.
  • Demiray, G. (2011). Sufi Meclislerinden Kahvehanelere. K. Kahraman (Ed.). Tüm Zamanların Hatırına Sarayda Bir Fincan Kahve (s. 65-79). İstanbul: TBMM Milli Saraylar Daire Başkanlığı Yayını.
  • Deniş, H. E. (2011). Osmanlı ve Cumhuriyet Döneminde Kahvehaneler: Sosyal ve Siyasal Yaşamın İncelenmesi. Akademik Bakış Dergisi, (27), 1-16.
  • Ediz, İ. (2008). Osmanlı’dan Cumhuriyet’in İlk Yıllarına Kahvehaneler ve Sosyal Değişim. Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, 10 (8), 179-189.
  • Göktaş, E. (1999). Osmanlı Döneminde Kahvehaneler, Kıraathaneler ve Bunların İşlevleri. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (11), 67-80.
  • Habermas, J. (2009). Kamusallığın Yapısal Dönüşümü. (T. Bora ve M. Sancar, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Hattox, R. S. (1998). Kahve ve Kahvehaneler. (N. Elhüseyni, Çev.). İstanbul: Tarih Vakfı Yu r t Yayınları.
  • Heise, U. (2001). Kahve ve Kahvehane. (M. Tüzel, Çev.). Ankara: Dost Kitabevi.
  • Kazancı, M. (2006). Osmanlı’da Halkla İlişkiler. Selçuk İletişim, 4 (3), 5-20.
  • Koçu, R. E. (2003). Tarihimizde Garip Vakalar. İstanbul: Doğan Kitapçılık.
  • Koz, G. F. (2011). Çekirdekten Fincana: Bir Yudum Kahve Kırk Yıl Hatır. K. Kahraman (Ed.), Tüm Zamanların Hatırına Sarayda Bir Fincan Kahve (s.13-35). İstanbul: TBMM Milli Saraylar Daire Başkanlığı Yayını.
  • Kuş, E. (2009). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Kuzucu, K. Ve Koz, M. S. (2015). Türk Kahvesi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
  • Lewis, B. (1975). İstanbul ve Osmanlı Uygarlığı. (N. Önol, Çev.). İstanbul: Varlık Yayınevi.
  • Nazır, B. (2011). Dersaadet’te Ticaret. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
  • Okumuş, E. (2013). Odunpazarı Evlerinde Ramazan Gecelerinde Boş Zaman Mekânları. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (Özel Sayı), 103-140.
  • Öztürk, S. (2005). Osmanlı İmparatorluğunda Kamusal Alanın Dinamikleri. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayını, 21, 95-124.
  • Öztürk, S. (2006). Cumhuriyet Türkiyesinde Kahvehane ve İktidar (1930-1945). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Öztürk, S. (2010). Osmanlı’da İletişimin Diyalektiği. Ankara: Phoenix Yayınevi.
  • Pamuk, O. (2013). İstanbul ‑Hatıralar ve Şehir. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Sami, K. (2010). Halk Kültürü Bağlamında Kahvehanelerin Toplumsal ve Mekânsal Dönüşümleri Diyarbakır Kent Örneği. Milli Folklor, 22 (85), 159-172.
  • Standage, T. (2016). Altı Bardakta Dünya Tarihi. (A. Fehmi, Çev.). İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi.
  • Şahbaz, S. (2007). Geçmişten Günümüze Kahvehaneler, Kahvehanelerin Sosyal Ya ş a m d a k i Yeri ve Önemi: Aydın Merkez Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
  • TDK (Türk Dil Kurumu ). (2016) Sözcük arama: kahve. Erişim Tarihi: 16 Haziran 2016 http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK. GTS.578827b6667438.03787734
  • Tez, Z. (2015). Lezzetin Tarihi. İstanbul: Hayykitap.
  • Tunç, Ş. (2014). Osmanlı Payitahtında Kahvehane ve Kahvehane Kültürünün Yeri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Tutal, O. (2014). Kırk Yıllık Hatırın İletişim Mekânı Olarak Kahvehaneler. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (3), 151-166.
  • Ulusoy, K. (2011). Türk Toplum Hayatında Yaşatılan Kahve ve Kahvehane Kültürü. Milli Folklor, 23 (89), 159-169.
  • Ürer, H. (2010). Osmanlı’da Kahve/kahvehane Kültürü ve Salihli’den Bir Kahvehane Örneği “Himaye-i Etfal”. Sanat Tarihi Dergisi, 19 (2), 1-26.
  • Yağbasan, M. ve Ustakara, F. (2008). Türk Toplumunda Kahvehane ve Kafelerdeki İletişimsel Ortamı Belirlemeye Yönelik Bir Alan Araştırması (Gaziantep İli Örneği). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18 (1), 233-260.
  • Yaşar, A. (2010). Osmanlı’da Kamu Mekânı Üzerine Mücadele: Kahvehane Yasaklamaları. XV. Türk Tarih Kongresi. (s. 1403-1410), Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Alp, M. Y., (Yapımcı), Aydemir, S., Kaman, M. Ve Kaman, E. (Senarist), Aydemir, S. (Yönetmen). (2014). Kardeş Payı [Dizi]. Türkiye: NTC Yapım.
  • Barkan, O. ve Ataman, N. (Yapımcı), Şendil, S. (Senarist), Eğilmez, E. (Yönetmen). (1973). Canım Kardeşim [Film]. Türkiye: Arzu Film.
  • Erman, H. (Yapımcı), Bugay, U. (Senarist), Alasya, Z. (Yönetmen). (1977). Aslan Bacanak [Film]. Türkiye: Erman Film.
  • Kılıç, Y. (Yapımcı), Baytan, N. (Senarist), Baytan, N. (Yönetmen). (1981). Üç Kâğıtçı [Film]. Türkiye: Cumhur Film.
  • Kılıç, Y. (Yapımcı), Üstel, A. (Senarist), Baytan, N. (Yönetmen). (1982). Yedi Bela Hüsnü [Film]. Türkiye: Cumhur Film.
  • Sınav, O. ve Şaşmaz R. (Yapımcı), Özdener, B., Kaçan, H., Turgut, M., Şaşmaz, R. Ve Aktuğ, E. (Senarist), Kaçan, H., Ateş, G., Günay, M. Ve Ekiz, E. (Yönetmen). (2002). Ekmek Teknesi [Dizi]. Türkiye: Sinegraf Ltd. ve Pana Film
  • Sunal, K. ve Girik, F. (Yapımcı), Seden, O. F. (Senarist), Seden, O. F. (Yönetmen). (1978). Yüz Numaralı Adam [Film]. Türkiye: Can Film.
  • Ün, M. (Yapımcı), Tekiner, S.; Yurdakul, R.; Oran, B. (Senarist), Tibet, K. (Yönetmen). (1979). Umudumuz Şaban [Film]. Türkiye: Uğur Film.
  • Ün, M. (Yapımcı), Seden, O. F. (Senarist), Tibet, K. (Yönetmen). (1984). Orta Direk Şaban [Film]. Türkiye: Uğur Film.

A RESEARCH OF COFFEEHOUSES AS THE SOCIAL COMMUNICATION INSTITUTIONS: THE EXAMPLE OF GAZİANTEP

Yıl 2017, , 210 - 226, 31.07.2017
https://doi.org/10.17680/erciyesakademia.293094

Öz

We notice that
coffeehouses are important social communication places of Turkish social life
from 16
th century to nowadays. People have made important discussions, and
brought politic criticism at coffeehouses in the historical process. The study
aims to disclose communicative features of coffeehouses which are accepted very
important places in terms of socio-cultural structure. According to data of the
example of Gaziantep coffeehouses, individuals feel comforted in coffeehouses,
and also talk environment of coffeehouses influence the thoughts about social
agenda topics. In coffeehouses, politics and agenda become prominent, and the
discussion at coffeehouses may have a critical characteristic. Accordingly, we
conclude that coffeehouses are public communication environments.

Kaynakça

  • Abasıyanık, S. F. (2005). Mahalle Kahvesi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Aydın, C. (2011). Kahvehanelerin Kültürel Yaşamdaki Rolü. K. Kahraman, (Ed.). Tüm Zamanların Hatırına Sarayda Bir Fincan Kahve (s. 81-89). İstanbul: TBMM Milli Saraylar Daire Başkanlığı Yayını.
  • Berkes, N. (2012). Türkiye’de Çağdaşlaşma. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Birsel, S. (2014). Kahvehaneler Kitabı. İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Çağlayan, S. (2012). Anadolu’nun İlk Kamusal Mekânı: Kahvehane. Muğla Sıtkı Kocaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (29), 95-110.
  • Demiray, G. (2011). Sufi Meclislerinden Kahvehanelere. K. Kahraman (Ed.). Tüm Zamanların Hatırına Sarayda Bir Fincan Kahve (s. 65-79). İstanbul: TBMM Milli Saraylar Daire Başkanlığı Yayını.
  • Deniş, H. E. (2011). Osmanlı ve Cumhuriyet Döneminde Kahvehaneler: Sosyal ve Siyasal Yaşamın İncelenmesi. Akademik Bakış Dergisi, (27), 1-16.
  • Ediz, İ. (2008). Osmanlı’dan Cumhuriyet’in İlk Yıllarına Kahvehaneler ve Sosyal Değişim. Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, 10 (8), 179-189.
  • Göktaş, E. (1999). Osmanlı Döneminde Kahvehaneler, Kıraathaneler ve Bunların İşlevleri. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (11), 67-80.
  • Habermas, J. (2009). Kamusallığın Yapısal Dönüşümü. (T. Bora ve M. Sancar, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Hattox, R. S. (1998). Kahve ve Kahvehaneler. (N. Elhüseyni, Çev.). İstanbul: Tarih Vakfı Yu r t Yayınları.
  • Heise, U. (2001). Kahve ve Kahvehane. (M. Tüzel, Çev.). Ankara: Dost Kitabevi.
  • Kazancı, M. (2006). Osmanlı’da Halkla İlişkiler. Selçuk İletişim, 4 (3), 5-20.
  • Koçu, R. E. (2003). Tarihimizde Garip Vakalar. İstanbul: Doğan Kitapçılık.
  • Koz, G. F. (2011). Çekirdekten Fincana: Bir Yudum Kahve Kırk Yıl Hatır. K. Kahraman (Ed.), Tüm Zamanların Hatırına Sarayda Bir Fincan Kahve (s.13-35). İstanbul: TBMM Milli Saraylar Daire Başkanlığı Yayını.
  • Kuş, E. (2009). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Kuzucu, K. Ve Koz, M. S. (2015). Türk Kahvesi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
  • Lewis, B. (1975). İstanbul ve Osmanlı Uygarlığı. (N. Önol, Çev.). İstanbul: Varlık Yayınevi.
  • Nazır, B. (2011). Dersaadet’te Ticaret. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
  • Okumuş, E. (2013). Odunpazarı Evlerinde Ramazan Gecelerinde Boş Zaman Mekânları. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (Özel Sayı), 103-140.
  • Öztürk, S. (2005). Osmanlı İmparatorluğunda Kamusal Alanın Dinamikleri. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayını, 21, 95-124.
  • Öztürk, S. (2006). Cumhuriyet Türkiyesinde Kahvehane ve İktidar (1930-1945). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Öztürk, S. (2010). Osmanlı’da İletişimin Diyalektiği. Ankara: Phoenix Yayınevi.
  • Pamuk, O. (2013). İstanbul ‑Hatıralar ve Şehir. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Sami, K. (2010). Halk Kültürü Bağlamında Kahvehanelerin Toplumsal ve Mekânsal Dönüşümleri Diyarbakır Kent Örneği. Milli Folklor, 22 (85), 159-172.
  • Standage, T. (2016). Altı Bardakta Dünya Tarihi. (A. Fehmi, Çev.). İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi.
  • Şahbaz, S. (2007). Geçmişten Günümüze Kahvehaneler, Kahvehanelerin Sosyal Ya ş a m d a k i Yeri ve Önemi: Aydın Merkez Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
  • TDK (Türk Dil Kurumu ). (2016) Sözcük arama: kahve. Erişim Tarihi: 16 Haziran 2016 http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK. GTS.578827b6667438.03787734
  • Tez, Z. (2015). Lezzetin Tarihi. İstanbul: Hayykitap.
  • Tunç, Ş. (2014). Osmanlı Payitahtında Kahvehane ve Kahvehane Kültürünün Yeri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Tutal, O. (2014). Kırk Yıllık Hatırın İletişim Mekânı Olarak Kahvehaneler. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (3), 151-166.
  • Ulusoy, K. (2011). Türk Toplum Hayatında Yaşatılan Kahve ve Kahvehane Kültürü. Milli Folklor, 23 (89), 159-169.
  • Ürer, H. (2010). Osmanlı’da Kahve/kahvehane Kültürü ve Salihli’den Bir Kahvehane Örneği “Himaye-i Etfal”. Sanat Tarihi Dergisi, 19 (2), 1-26.
  • Yağbasan, M. ve Ustakara, F. (2008). Türk Toplumunda Kahvehane ve Kafelerdeki İletişimsel Ortamı Belirlemeye Yönelik Bir Alan Araştırması (Gaziantep İli Örneği). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18 (1), 233-260.
  • Yaşar, A. (2010). Osmanlı’da Kamu Mekânı Üzerine Mücadele: Kahvehane Yasaklamaları. XV. Türk Tarih Kongresi. (s. 1403-1410), Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Alp, M. Y., (Yapımcı), Aydemir, S., Kaman, M. Ve Kaman, E. (Senarist), Aydemir, S. (Yönetmen). (2014). Kardeş Payı [Dizi]. Türkiye: NTC Yapım.
  • Barkan, O. ve Ataman, N. (Yapımcı), Şendil, S. (Senarist), Eğilmez, E. (Yönetmen). (1973). Canım Kardeşim [Film]. Türkiye: Arzu Film.
  • Erman, H. (Yapımcı), Bugay, U. (Senarist), Alasya, Z. (Yönetmen). (1977). Aslan Bacanak [Film]. Türkiye: Erman Film.
  • Kılıç, Y. (Yapımcı), Baytan, N. (Senarist), Baytan, N. (Yönetmen). (1981). Üç Kâğıtçı [Film]. Türkiye: Cumhur Film.
  • Kılıç, Y. (Yapımcı), Üstel, A. (Senarist), Baytan, N. (Yönetmen). (1982). Yedi Bela Hüsnü [Film]. Türkiye: Cumhur Film.
  • Sınav, O. ve Şaşmaz R. (Yapımcı), Özdener, B., Kaçan, H., Turgut, M., Şaşmaz, R. Ve Aktuğ, E. (Senarist), Kaçan, H., Ateş, G., Günay, M. Ve Ekiz, E. (Yönetmen). (2002). Ekmek Teknesi [Dizi]. Türkiye: Sinegraf Ltd. ve Pana Film
  • Sunal, K. ve Girik, F. (Yapımcı), Seden, O. F. (Senarist), Seden, O. F. (Yönetmen). (1978). Yüz Numaralı Adam [Film]. Türkiye: Can Film.
  • Ün, M. (Yapımcı), Tekiner, S.; Yurdakul, R.; Oran, B. (Senarist), Tibet, K. (Yönetmen). (1979). Umudumuz Şaban [Film]. Türkiye: Uğur Film.
  • Ün, M. (Yapımcı), Seden, O. F. (Senarist), Tibet, K. (Yönetmen). (1984). Orta Direk Şaban [Film]. Türkiye: Uğur Film.
Toplam 44 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Türkçe Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Fuat Ustakara

Emre Burhan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2017
Gönderilme Tarihi 21 Şubat 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017

Kaynak Göster

APA Ustakara, F., & Burhan, E. (2017). TOPLUMSAL İLETİŞİM KURUMU OLARAK KAHVEHANELERE DAİR BİR ARAŞTIRMA: GAZİANTEP ÖRNEĞİ. Erciyes İletişim Dergisi, 5(2), 210-226. https://doi.org/10.17680/erciyesakademia.293094