Ses Eğitimi Çalışmalarının Kekemeliğin Tedavisinde Kullanılabilirliği Üzerine Bir İnceleme

Yıl 2016, Cilt: 18 Sayı: 1, 374 - 390, 29.06.2016

Saadet Kösreli

https://doi.org/10.17556/jef.47650

Öz

 

              Kekemelik konuşma akışındaki tutukluk, istemsiz tekrar ve uzatmalar, sözcükleri fiziksel bir gerginlikle söyleme gibi ifadelerle konuşma ritmindeki bozukluk olarak tanımlanmaktadır. Ses eğitimi ise içine konuşma eğitimini de alan disiplinler arası özel bir alan eğitimidir. Çalışmada kekemeliğin tedavisinde kullanılan birçok yöntemin ses eğitimi çalışmalarında kullanılan yöntemlerle benzerliği ortaya konmuş ve bu bağlamda ses eğitimi egzersizlerinden örnekler göstererek kekemeliğin tedavisinde kullanılabilirliği vurgulanmıştır. Çalışmada betimsel analiz kullanılmış bu amaçla elde edilen veriler açık bir şekilde betimlenmiş, daha sonra ise yapılan betimlemeler yorumlanıp neden sonuç ilişkileri irdelenmiştir. Ses eğitimi ile kekemeliğin tedavisi disiplinler arası bir yaklaşımla sunulup, kekemeliğin tedavisinde ses eğitimi çalışmalarından büyük ölçüde faydalanılan yurt içi ve yurt dışında yapılmış çalışmalardan örnekler gösterilmiştir. Birçok ses rahatsızlığının tedavisinde kullanılan ses eğitimi bir de bu yaklaşımla sunulmuş beraberinde uygulanabilecek egzersizler açık bir şekilde belirtilmiştir.

Çalışmanın sonucunda ses eğitimi çalışmalarından nefes, artikülasyon (boğumlama) yüz kaslarını gevşetme, müzikal ritim ile okuma ve şarkı söyleme gibi alanlarda kekemeliğin tedavi edilebilirliği ifade edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Müzik Eğitimi, Kekemelik, Ses Eğitimi, Nefes Eğitimi.

Kaynakça

• KAYNAKÇA
• Andrews, Gavin, Harris, Mary, (1964). The syndrome of stuttering. Oxford, England: Spastics Society Medical Education The syndrome of stuttering.
• Brady, J, P (1971) Metronome conditioned speech retraining for stuttering, Behavior Therapy Volume 2, Pages 129-150
• DSM-IV(Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disoeders), (1991), 4 th ed. D.C.
• American Psychiatric Association, Washington.
• Dünya Sağlık Örgütü (1993). ICD-l0 Ruhsal ve Davranışsal Bozukluklar Sınıflandırması Klinik Tanımlamalar ve Tanı Kılavuzları, Türkiye Sinir ve Ruh Sağlığı Derneği Yayını.
• Egüz, S. (1991).”Toplu Ses Eğitimi I” Ayyıldız Matbaacılık, Ankara.
• Eker, F. (1992). “Konuşma Bozuklukları”. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Eryavuz, A. (1998).Kekemelik Tedavisinde “Pasif Hava Akımı Tekniğinin” Geçerlilik Çalışması, Tıpta Uzmanlık Tezi, Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Psikiyatri Bölümü, İzmir.
• Güler E, Hengirmen M. (2005).”Ses Bilimi ve Diksiyon ” Engin Yayınevi, Ankara.
• Güleryüz, F. (1995) 2-6 Yaşlarındaki Kekemelik Problemi Olan Ve Olmayan Çocukların Artikülasyon Özelliklerinin Karşılaştırılması, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Healey EC, Mallard AR, III, Adams MR.(1976). Factors contributing to the reduction of stuttering during singing, Journal of Speech and Hearing Research. 19: 475–480.
• Kirk, A. Samual, (1962). Education Exceptional Children houghton miffiin company ,Boston.
• Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kartal, M. (2013). Nefes Teknikleri, Ray Yayıncılık, İstanbul.
• Kartal, M. (2013). Ses Teknikleri, Ray Yayıncılık, İstanbul.
• Madanoğlu, G. (2005). Kekeme Çocuklar İçin Bir Tarama Çalışması Ve Kekemelikle Baş Etme Konusunda Hazırlanmış Bir Programın Değerlendirilmesi, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul
• Öncül, R. (2000). “Eğitim ve Eğitim Bilimleri Sözlüğü”, MEB Yayınları, İstanbul.
• Özsoy, Y. (1982). Konuşma Özürlü Çocuklar ve Eğitimleri, Eskişehir iktisadi ve Ticari ilimler Akademisi Yayınları, No:244164, iletişim Bilimleri Fakültesi Yayınları, No:4, Eskişehir.
• Ömür, M. (2001). Sesin Peşinde, Pan Yayıncılık, İstanbul.
• Pektaş, A. (2010) Kekemelerde Ritim Algısının Terapi Sonuçlarına Etkilerinin Araştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Sabar, G. (2008). Sesimiz Eğitimi ve Korunması. İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Stuart, C. (2010). Başarıya Giden Yolda Etkili Konuşma Yöntemleri. (çev: Ebru Kılıç).
• İstanbul: Alfa Basım.
• Topbaş, S. Konrat, A. Ve Ege, P. (2002). Dil ve Konuşma Terapistliği. Anadolu Üniversitesi. Dil ve Konuşma Terapisti, Klinik Eğitimi ve Araştırma Dizisi-1, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
• Töreyin A, M. (2000). Türkiye Türkçesine Uygun Şan Eğitimi, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, Sayı 583, s 83-91
• Töreyin, A, M. (2008). Ses Eğitimi Temel Kavramlar-İlkeler-Yöntemler, Ankara, Sözkesen Matbaacılık.