BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2016, Cilt: 18 Sayı: 1, 513 - 534, 29.06.2016
https://doi.org/10.17556/jef.03744

Öz

Kaynakça

  • Aral, N., Kandır, A., Yaşar Can, M. (2000). Okul öncesi eğitim. (Birinci Baskı). İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
  • Andre, C., Lelord, F. (2002). Kendine saygı (Çev: İ. Yerguz). İstanbul: İletişim Yay.
  • Balcı, A. (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Calp M. (2003). İlk okuma yazma öğretimi. (2. Baskı). Konya: Eğitim Kitabevi.
  • Eldeleklioğlu, J. (2004). Çocuklarda özgüven gelişimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (24), 111-121.
  • Günalp, A. (2007). Farklı anne baba tutumlarının okul öncesi eğitim çağındaki çocukların özgüven duygusunun gelişimine etkisi.Yayınlanmış yüksek lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Humphreys, T. (2002). Çocuk eğitiminin anahtarı: özgü gelişimine etkisi.Yayınlanmış yüksek lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, ven (Çev: T. Anapa). İstanbul: Epsilon Yayınevi.
  • Karasar, N. (1986). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Bilim Kitapevi.
  • Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kasatura, İ.(1998). Özgüven ve kişilik. İstanbul: Evrim Yay.
  • Kırkıncıoğlu, M. (2003). Çocuk ruh sağlığı. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
  • Kugle, L. (1983). Level of stability of self-eîsteem in relation to academic behavior of second graders. Journal of Personaliiy and Social 'Psychology. 44.1, 201-227.
  • Lackovic-Grgin, K., Dekovic M. (1990). The contribution of significant others to adolescents’ self-esteem, Adolescence, 25 (100), 839-846.
  • Mckay M., Fanning P. (1998). Özgüven yaratılması ve korunması. (Çev: A.Tatlıer). İstanbul: Epsilon Yayınevi.
  • Mağden, D., Aksoy, A. (1987). Anne-Babaların çocuklarına karşı tutumlarını etkileyen etmenler. Eğitim ve Bilim, Ankara.
  • Napoli, V., Killbride, J. M. and Tebbs, D. E. (1992). Adjustment and growth in a changing world, (Forth Edition), West Publishing Company, USA.
  • Oğuzkan, S., Oral, G. (1992). Okul öncesi eğitimi.İstanbul: Oğul Matbaacılık.
  • Oktay, A., Polat Unutkan, Ö. (2005). İlköğretime hazır oluş ve okul öncesi eğitilme ilköğretimin karşılaştırılması. Gelişim Ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar, İstanbul.
  • Özbey, Ç. (2004). Çocuk sorunlarına yapıcı çözümler. İstanbul: İnkılap Kitapevi.
  • Özcan, H. (1996). İlkokul öğrencilerinin öz güvenleri, akademik başarıları ve anne- baba tutumları arasındaki ilişkiler. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Pelin, P.A.; Nilay K. (2014). Okul öncesi ve ilkokula devam eden özel gereksinimli öğrencilerin aile katilim düzeylerinin incelenmesi/ınvestigation. Çukurova University. Faculty of Education Journal, 43 (2).
  • Pervin, L.A., John, O.P. (2001). Personality, theoryandresearch, (Eighth Edition), John Wiley&Sons, Inc, USA.
  • Smokowski, PR .; Bacallao, ML; Cotter, KL.; Evans, CBR.. (2015). The Effects of Positive and Negative Parenting Practices on Adolescent Mental Health Outcomes in a Multicultural Sample of Rural Youth. Chıld Psychıatry & Human Development, 46 (3), 333-345.
  • Tarhan N. (2004). Makul Çözüm. Timaş Yayınları.

İlkokul Birinci Sınıf Öğrencilerinin Özgüvenleri

Yıl 2016, Cilt: 18 Sayı: 1, 513 - 534, 29.06.2016
https://doi.org/10.17556/jef.03744

Öz

Çalışmanın amacı ilköğretim 1.sınıf öğrencilerinin özgüvenlerinin okul öncesi eğitim alıp almama, cinsiyet, annenin öğrenim durumu, babanın öğrenim durumu, annenin çalışıp-çalışma durumu, kardeşi olup olmaması ve ailenin ekonomik düzeyi değişkenlerine göre farklılaşıp farklılaşmadığını saptamaktır. Çalışma evrenini Erzurum il merkezinde 2011–2012 öğretim yılında hizmet veren 91 ilköğretim okulu oluşturmaktadır. Çalışma örneklemi ise, adı geçen evren tabakalama yöntemi ile sosyo-ekonomik düzeyleri (SED) farklı üç gruba ayrılarak, her gruptan 3’er okul olmak üzere toplam 9 ilköğretim okulu oluşturmaktadır. Veriler 9 ilköğretim okulunda 1. Sınıf okutan 36 öğretmenin sınıflarında öğrenim gören 410 öğrenciye ilişkin görüşlerine dayalı olarak elde edilmiştir. Bulgulara göre; ilkokul 1.sınıf öğrencilerinin özgüvenlerinin okul öncesi eğitim alıp almama, cinsiyet, anne ve babanın öğrenim düzeyi, ailenin ekonomik düzeyi değişkenlerine göre anlamlı düzeyde farklılaşma görülürken;.  kardeş sahibi olup olmamalarına göre özgüvenleri arasında anlamlı farklılaşma bulunmamıştır.

Kaynakça

  • Aral, N., Kandır, A., Yaşar Can, M. (2000). Okul öncesi eğitim. (Birinci Baskı). İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
  • Andre, C., Lelord, F. (2002). Kendine saygı (Çev: İ. Yerguz). İstanbul: İletişim Yay.
  • Balcı, A. (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Calp M. (2003). İlk okuma yazma öğretimi. (2. Baskı). Konya: Eğitim Kitabevi.
  • Eldeleklioğlu, J. (2004). Çocuklarda özgüven gelişimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (24), 111-121.
  • Günalp, A. (2007). Farklı anne baba tutumlarının okul öncesi eğitim çağındaki çocukların özgüven duygusunun gelişimine etkisi.Yayınlanmış yüksek lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Humphreys, T. (2002). Çocuk eğitiminin anahtarı: özgü gelişimine etkisi.Yayınlanmış yüksek lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, ven (Çev: T. Anapa). İstanbul: Epsilon Yayınevi.
  • Karasar, N. (1986). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Bilim Kitapevi.
  • Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kasatura, İ.(1998). Özgüven ve kişilik. İstanbul: Evrim Yay.
  • Kırkıncıoğlu, M. (2003). Çocuk ruh sağlığı. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
  • Kugle, L. (1983). Level of stability of self-eîsteem in relation to academic behavior of second graders. Journal of Personaliiy and Social 'Psychology. 44.1, 201-227.
  • Lackovic-Grgin, K., Dekovic M. (1990). The contribution of significant others to adolescents’ self-esteem, Adolescence, 25 (100), 839-846.
  • Mckay M., Fanning P. (1998). Özgüven yaratılması ve korunması. (Çev: A.Tatlıer). İstanbul: Epsilon Yayınevi.
  • Mağden, D., Aksoy, A. (1987). Anne-Babaların çocuklarına karşı tutumlarını etkileyen etmenler. Eğitim ve Bilim, Ankara.
  • Napoli, V., Killbride, J. M. and Tebbs, D. E. (1992). Adjustment and growth in a changing world, (Forth Edition), West Publishing Company, USA.
  • Oğuzkan, S., Oral, G. (1992). Okul öncesi eğitimi.İstanbul: Oğul Matbaacılık.
  • Oktay, A., Polat Unutkan, Ö. (2005). İlköğretime hazır oluş ve okul öncesi eğitilme ilköğretimin karşılaştırılması. Gelişim Ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar, İstanbul.
  • Özbey, Ç. (2004). Çocuk sorunlarına yapıcı çözümler. İstanbul: İnkılap Kitapevi.
  • Özcan, H. (1996). İlkokul öğrencilerinin öz güvenleri, akademik başarıları ve anne- baba tutumları arasındaki ilişkiler. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Pelin, P.A.; Nilay K. (2014). Okul öncesi ve ilkokula devam eden özel gereksinimli öğrencilerin aile katilim düzeylerinin incelenmesi/ınvestigation. Çukurova University. Faculty of Education Journal, 43 (2).
  • Pervin, L.A., John, O.P. (2001). Personality, theoryandresearch, (Eighth Edition), John Wiley&Sons, Inc, USA.
  • Smokowski, PR .; Bacallao, ML; Cotter, KL.; Evans, CBR.. (2015). The Effects of Positive and Negative Parenting Practices on Adolescent Mental Health Outcomes in a Multicultural Sample of Rural Youth. Chıld Psychıatry & Human Development, 46 (3), 333-345.
  • Tarhan N. (2004). Makul Çözüm. Timaş Yayınları.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Fulya Ezmeci

Mücahit Dilekmen

Yayımlanma Tarihi 29 Haziran 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 18 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ezmeci, F., & Dilekmen, M. (2016). İlkokul Birinci Sınıf Öğrencilerinin Özgüvenleri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 513-534. https://doi.org/10.17556/jef.03744