Öz
Teknolojinin gelişimi ve internetin keşfiyle birlikte eğitim alanında yeni uygulamaların kullanılmaya başlandığı yeni yüzyılda, tek bir öğrenme modeli yerine çoklu öğrenme modeli kullanımı yaygınlaşmaya başlamıştır. Sadece sınıf ortamı değil aynı zamanda sınıf dışında da öğrencilerin öğrenmelerine imkân veren harmanlanmış öğrenme, bu bağlamda çoklu öğrenme alanı sunarak öğrencilerin daha etkin öğrenmeleri amacı ile eğitimde kullanılmaya başlanmıştır. Uluslararası alınyazında “blended learning”, “mixed learning”, “hybrid learning” gibi adlandırılan harmanlanmış öğrenme, sınıf içerisinde yapılan yüz yüze öğrenme ile sınıf dışında, web ortamında yapılan öğrenme etkinliklerini içermektedir. Bu model ile amaç yüz yüze öğrenme ile uzaktan öğrenme ortamlarının etkin yönlerini bir arada kullanmaktır. Yapılan bu çalışmada amaç, yükseköğretim düzeyinde, fen öğretimi kapsamında, genel kimya laboratuvarında kullanılan harmanmış öğrenme modelinin üstünlük ve zayıf yönlerinin belirlenmesidir. Nitel araştırma yaklaşımının kullanıldığı bu çalışmada veri toplama aracı için bireysel dokümanlar kullanılmıştır. Yazılı olarak toplanan öğrenci görüşleri içerik analizi ve Nvivo programı ile temalar oluşturulmuş ve betimsel olarak yorumlanmıştır. Öğrenci görüşlerini toplamak için tamamlama gerektiren iki açık uçlu ifade kullanılmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda harmanlanmış öğrenme modelinin farklı türden sınırlılık ve üstünlükleri olduğu ortaya çıkmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akkoyunlu, B., ve Soylu, M. Y. (2006). A study on students' views on blended learning environment. Turkish Online Journal of Distance Education, 7(7), 43-56.
- Bawaneh, S. S. (2011). The effects of blended learning approach on students’ performance: evidence from a computerized accounting course. International Journal of Humanities and Social Science, 1(2), 63-69.
- Bogdan, R. C., ve Biklen, S. K. (2003). Research For Education An Introduction to Theories and Methods (Fourth Edition ed.). Boston: Pearson Education Group.
- Boyle, T., Bradley, C., Chalk, P., Jones, R., ve Pickard, P. (2003). Using blended learning to improve student success rates in learning to program. Journal of Educational Media, 28(2-3), 165-178.
- Cherry, K. (2016). What is the halo effect? Erişim: 20 Mart, 2017, https://www.verywell.com/what-is-the-halo-effect-2795906
- Delialioğlu, O. m. (2012). Student engagement in blended learning environments with lecture-based and problem-based instructional approaches. Educational Technology & Society, 15(3), 310-322.
- Garrison, D. R. (2009). Blended learning as a transformative design approach. In P. Rogers, G. Berg, J. Boettcher, C. Howard, L. Justice ve K. Schenk (Eds.), Encyclopedia of Distance Learning (pp. 200-204). New York: Information Science Reference.
- Gürbüz, S., ve Şahin, F. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin yayıncılık.
- Pike, G. R. (1999). The constant error of the halo in educational outcomes research. Research in Higher Education, 40(1), 61-86.
- Stein, J., ve Graham, C. R. (2014). Essentials for Blended Learning A standards-Based Guide. New York: Routledge.
- Thorndike, E. L. (1920). The constant error in psychological ratings. Journal of Applied Psychology, 4, 25-29.
- Thorne, K. (2003). Blended Learning: How to Integrate Online and Traditional Learning: Kogan Page, Limited.
- Varley-Winter, O. (2013). Blended learning. London: City & Guilds Centre for Skills Development.
Ayrıntılar
| Bölüm | Bu Sayıda |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 7 Aralık 2017 |
| Kabul Tarihi | 23 Kasım 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 19 Sayı: 3 |
