THE MEANINGS IN THE AREA OF FIGURATIVE SENSES AND DIFFERENCES BETWEEN THESE MEANINGS

Yıl 2008, Cilt: 10 Sayı: 2, 197 - 212, 01.12.2008

Faruk Gürbüz

Öz

 

Secondary meaning, figurative sense, idiomatic sense, terms, allusions, metaphores, argots, all of them are figurative senses. Beceuse they are same as the definition of the figuratif sense. But, because they are called whith difference names, they seems differnce meanings. But why these words are calling by defference names? The question is that these words are carring difference special features. These features are these. Some of them are name of the other words an some of them are difference form and some of them are the words of the difference area of the life. That’s why in this article we worked to prove that these meanings are figurative sense even though these senses are called differens names.

Anahtar Kelimeler

Secondary meaning, figurative sense, idiomatic sense, term, argots.

MECAZ KAPSAMINDAKİ ANLAMLAR VE BU ANLAMLAR ARASINDAKİ İNCE AYRINTILAR

Öz

Farklı adlar altında sınıflandırıldığı için ayrı anlamlarmış gibi gözüken yan anlam, mecaz anlam, deyimsel anlam; terim, kinaye, istiare, mecaz-ı mürsel ve argo gibi anlamlar aslında mecaz anlamlı kelimelerdir. Çünkü bu kelimeler mecazın tanımıyla bire bir örtüşmektedirler. Ancak bu terimlerin farklı isimler altında sınıflandırılmalarının sebebi, yan anlamın, kinayenin, mecaz-ı mürselin, istiarenin, argonun, terim ve deyimsel ifadelerin mecazdan farklı bir anlam oluşlarında değil, bazılarının mecazlaşarak kelimelere ad oluşunda, bazılarının benzetme ilgisiyle mecazlaşmasında, bazılarının farklı alan ve çevreler için kullanılmasında ve bazılarının da biçim açısından farklılıklar arz etmesindedir. Dolayısıyla biz bu makalemizde farklı anlammış gibi algılanan bu anlamların önce mecaz anlamlı olduklarını daha sonra da başka ayırt edici özelliklerinden dolayı onların başka adlarla anıldığını ortaya koymuş olduk.

Anahtar Kelimeler

Yan anlam, mecaz, deyimsel anlam, terim, argo.

Kaynakça

• Acar, M., Alptekin, A. H., Bilgen, M., Doğan, O., Özmen, H., Arkın, M., Başkaya, N., Ergül, L., Mat, M., Öksüz, Y., Tergib, A. (2006). Dil ve Anlatım 9. sınıf. Devlet Kitapları, Ankara.
• Aksan, D. (1999). Anlambilim. Engin Yayınevi, Ankara.
• Alderson, A. D., İz, F. (1980). The Concise Oxford Turkish Dictionary. Tansaş, An- kara.
• Ayverdi, İ. (2005). Misalli Büyük Türkçe Sözlük. Kubbealtı Neşriyat, İstanbul. Banguoğlu, T. (1974). Türkçenin Grameri. Baha Matbaası, İstanbul.
• Devellioğlu, F. (1997). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lügat. Aydın Kitabevi, An- kara.
• Ebi’l Kasimi’l-Huseyni’l Muhammed Er-Rağıbi’l İsfehanî. (1998). El-Müfredât.
• Beyrut: Daru’l_Ma’rife.
• Gürbüz, F. (2004a). Tercüme Problemleri ve Mealler. İnsan Yayınları, İstanbul. Gürbüz, F. (2004b). Kimsesizler. Aktif Yayınevi, İstanbul.
• Gencan, T. N. (2001). Dilbilgisi. Ayraç Yayınevi, Ankara.
• Hengirmen, M. (1999). Dilbilgisi ve Dilbilim Terimleri Sözlüğü. Engin Yayınevi, Ankara.
• Moran, A. V. (1971). Türkçe-İngilizce Sözlük. Millî Eğitim Basımevi, İstanbul. Oğuz, O., Yılmaz, D. (ts.) ÖSS Türkçe-Edebiyat. fdd Yayınları, Ankara.
• Parlatır, İ., Gözaydın, N., Zülfikar, H. (1988). Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu Ya- yınları, Ankara.
• Tahir-ül Mevlevî. (1973). Edebiyat Lügatı. Enderun Kitabevi, İstanbul.
• Yetiş, K. (1996). Talîm-i Edebiyat’ın Retorik ve edebiyat Nazariyâtı Sâhasında Ge- tirdiği Yenilikler. Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı, Ankara.