Öz
The aim of this research is to determine general learning styles of teacher nominees with versatile learning styles. In data analyses, frequency and two-way variance analysis (ANOVA) were used. It was determined that 66,8 % (n=231) of teacher nominees within the scope of the research had Separator learning style, 22,8% (n=79) of them had Absorbent learning style, 5,5 % (n=19) of them had Trans- former learning style; whereas 4,9% (n=17) had Establisher learning style. There has been a significant difference between learning styles and training.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aşkar, P., Akkoyunlu, B. (1993). Kolb öğrenme sitili envanteri, Eğitim ve Bilim Dergisi, 87, 37- 47.
- Buch, K., Bartley, S. (2002). Leraning style and training delivery mode preference, Journal of Workplace Learning. 1, 5-10.
- Given, B. K. (1996). Learning styles: a synthesizedmodel, Journal of Accelerated Learning and Teaching, 21(1&2), 11–43.
- Karagözbolat, N. (2007). İlköğretim 6. ve 7. sınıf fen ve teknoloji bilgisi dersi öğ- rencilerinin öğrenme stillerine göre motivasyon ve başarı düzeyleri (Yük- sek Lisans Tezi), Eskişehir Osman Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitü- sü.
- Karakış, Ö. (2006). Bazı yükseköğrenim kurumlarında farklı öğrenme stillerine sa- hip olan öğrencilerin genel öğrenme stratejilerini kullanma düzeyleri (Yük- sek Lisans Tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü- sü.
- Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi, Nobel Yayın, Ankara.
- Kolb, A.D. (1985). Experiential learning: experience as the source of learning and development, Prentice Hall, Inc, Engle wood Cliffs, New Jersey.
- Littlewood, W. (1984). Communicative language teaching, Cambridge University Press, Cambridge.
- Özsoy, N., Yağdıran, E., Öztürk, G. (2004). Onuncu sınıf öğrencilerinin öğrenme stilleri ve geometrik düşünme düzeyleri, Eğitim Araştırmaları Dergisi, 16, 50–63.
- Şimşek, N. (2002). Big16 öğrenme biçimleri envanteri, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1 (1), 33–37.
- Şimşek, Ö. (2007). Marmara öğrenme stilleri ölçeğinin geliştirilmesi ve 9-11 yaş çocuklarının öğrenme stillerinin incelenmesi (Doktora Tezi), Marmara Üni- versitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Tekaz, S. (2004). Genel lise öğrencilerinin öğrenme stilleri (Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Yenice, N., Saracaloğlu, A.S. (2009). Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme stilleri ile fen başarıları arasındaki ilişki, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakül- tesi Dergisi, V1, I, 162-173.
Öz
Bu araştırmanın amacı, farklı öğrenme stillerine sahip öğretmen adaylarının genel öğrenme stillerini belirlemektir. Verilerin analizinde frekans ve çift yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırma kapsamındaki öğretmen adayla-rının % 66,8’i (n=231) Ayrıştıran öğrenme stili, %22,8’inin (n=79) Özümseyen öğ-renme stili, %5,5’i (n=19) Değiştiren öğrenme stili, %4,9’u ise (n=17) Yerleştiren öğrenme stili'ne sahip olduğu belirlenmiştir. Öğrenme stilleri ile eğitim arasında an-lamlı bir fark bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aşkar, P., Akkoyunlu, B. (1993). Kolb öğrenme sitili envanteri, Eğitim ve Bilim Dergisi, 87, 37- 47.
- Buch, K., Bartley, S. (2002). Leraning style and training delivery mode preference, Journal of Workplace Learning. 1, 5-10.
- Given, B. K. (1996). Learning styles: a synthesizedmodel, Journal of Accelerated Learning and Teaching, 21(1&2), 11–43.
- Karagözbolat, N. (2007). İlköğretim 6. ve 7. sınıf fen ve teknoloji bilgisi dersi öğ- rencilerinin öğrenme stillerine göre motivasyon ve başarı düzeyleri (Yük- sek Lisans Tezi), Eskişehir Osman Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitü- sü.
- Karakış, Ö. (2006). Bazı yükseköğrenim kurumlarında farklı öğrenme stillerine sa- hip olan öğrencilerin genel öğrenme stratejilerini kullanma düzeyleri (Yük- sek Lisans Tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü- sü.
- Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi, Nobel Yayın, Ankara.
- Kolb, A.D. (1985). Experiential learning: experience as the source of learning and development, Prentice Hall, Inc, Engle wood Cliffs, New Jersey.
- Littlewood, W. (1984). Communicative language teaching, Cambridge University Press, Cambridge.
- Özsoy, N., Yağdıran, E., Öztürk, G. (2004). Onuncu sınıf öğrencilerinin öğrenme stilleri ve geometrik düşünme düzeyleri, Eğitim Araştırmaları Dergisi, 16, 50–63.
- Şimşek, N. (2002). Big16 öğrenme biçimleri envanteri, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1 (1), 33–37.
- Şimşek, Ö. (2007). Marmara öğrenme stilleri ölçeğinin geliştirilmesi ve 9-11 yaş çocuklarının öğrenme stillerinin incelenmesi (Doktora Tezi), Marmara Üni- versitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Tekaz, S. (2004). Genel lise öğrencilerinin öğrenme stilleri (Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Yenice, N., Saracaloğlu, A.S. (2009). Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme stilleri ile fen başarıları arasındaki ilişki, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakül- tesi Dergisi, V1, I, 162-173.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Alan Eğitimleri |
| Bölüm | Editöre Not |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2011 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 13 Sayı: 2 |