Muʿtazila contributed significantly to the formation and development of Islamic thought and theology. However, for various reasons, the Muʿtazilite school has been weakened and access to the sources that convey their system of thought has become difficult. For this reason, the information about the Muʿtazilite thought was mostly evaluated through the information transmitted by their opponents. This led to the spread of demaging accusations against them that they prioritized reason to narration and abandoned narration which needed confirmation. In Muʿtazilite sources, on the other hand, it can be seen that they use narrated information, and even narrated information occupies an essential place in these works. It is understood that their adoption of a narrower approach compared to their opponents on some issues, such as intercession (shafaa’t) and the torment of the grave, was interpreted as a total denial of the relevant problems. In this regard, it is important to identify Muʿtazilite thought from its own sources. An important issue that needs to be addressed in this context is the determination of the Muʿtazilite school's approach to the Qurʾānic parables. Since the Qurʾānic parables, are usually ambiguous regarding events and persons, various narrations are cited from different sources to elaborate on the related narratives. The miraculous narratives in the Qurʾānic parables also allow for some rational inferences. The Muʿtazilite approach to Qurʾānic parables is closely related to their understanding of reason and narration. The narratives of the Prophet Noah and his people, which are among the parables of the Qurʾān, contain issues related to the basic principles of Muʿtazila, such as prophethood, denial, building an ark based on revelation, the flood, and the destruction of the people. For this reason, it would be helpful to examine the approach of Muʿtazilite thought to the parable of Noah in the example of al-Jishumī. The study, which uses the method of document and content analysis, analyses the approach of Muʿtazilite scholars to the parable of Noah and the impact of their theological thought on their approach to Qurʾānic parables through the source of al-Jishumī. As a result it's been determined that Muʿtazilite scholars attach importance to narrations and extract various evidences from Qurʾānic parables to support their sectarian principles and theories.The study, which uses the method of document and content analysis, analyses the approach of Mu'tazilite scholars to the parable of Noah and the impact of their theo-logical thought on their approach to Qur'anic parables. It's been observed that Mu'tazilite scholars attach importance to narrations and extract various evidences from Qur'anic parables to support their sectarian principles and theories.
History of Islamic sects Kalâm Prophet Noah Qurʾān Muʿtazila al-Jishumī Arguments of Reason and Revelation
İslam düşüncesi ve kelâmının oluşum ve gelişim sürecinde Mu‘tezile’nin önemli katkıları olmuştur. Ancak çeşitli nedenlerle ilgili ekol zayıflamış, düşünce sistemlerini aktaran kaynaklara erişim zorlaşmıştır. Bu nedenle Mu‘tezilî düşünceye dair bilgiler, daha çok muhaliflerince aktarılan bilgiler üzerinden değerlendirilmiştir. Bu durum aleyhlerinde; aklı nakle önceledikleri, rivayetleri terk ettikleri yönünde teyide muhtaç bazı olumsuz iddiaların şüyû bulmasına sebebiyet vermiştir. Mu‘tezilî kaynaklarda ise naklî bilginin ötelenmediği hatta rivayete dayalı bilginin önemli yekûn oluşturduğu görülmektedir. Şefaat ve kabir azabı gibi bazı konularda muhaliflerine kıyasla daha dar bir yaklaşım benimsemelerinin, ilgili meselelerin topyekûn inkârı şeklinde yorumlandığı anlaşılmaktadır. Bu açıdan Mu‘tezilî düşüncenin kendi kaynaklarından tespit edilmesi önem taşımaktadır. Bu bağlamda ele alınması gereken önemli bir mesele Mu‘tezilî ekolün Kur’ân kıssalarına yaklaşım biçiminin tespit edilmesidir. Kur’ân kıssalarında genellikle olaylar ve şahıslar mübhem olarak ifade edildiği için ilgili anlatıların detaylarına dair çeşitli rivayetler aktarılmaktadır. Kıssalarda yer alan mûcizevî anlatılar, bazı aklî çıkarımlara da imkân vermektedir. Mu‘tezilî düşüncenin Kur’ân kıssalarına yaklaşımı, akıl-nakil anlayışlarıyla yakından ilgilidir. Kur’ân kıssalarından Hz. Nûh ve kavmine dair anlatılarda yer alan; peygamberlik, inkâr, vahiyle gemi yapımı, tûfan ve kavmin helak edilmesi gibi konular, Mu‘tezile’nin temel ilkeleriyle irtibatlı hususlar içermektedir. Bu nedenle Cüşemî örnekliğinde Mu‘tezilî düşüncenin Nûh kıssasına yaklaşımının araştırılması faydalı olacaktır. Doküman ve içerik analiz yönteminin uygulandığı çalışmada; Mu‘tezilî âlimlerin Nûh kıssasına yaklaşımı, Cüşemî kaynaklığında tahlil edilmiş, itikadî düşüncelerinin Kur’ân kıssalarına yaklaşımlarındaki etkisine yer verilmiştir. Sonuç olarak Mu‘tezilî âlimlerin rivayetlere önem verdiği, Kur’ân kıssalarından mezhebî ilke ve teorilerine dair çeşitli deliller çıkardıkları tespit edilmiştir.
İslam Mezhepleri Tarihi Kelam Kur’ân Hz. Nûh Mu‘tezile Cüşemî Akıl-Nakil Anlayışı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İslam Mezhepleri, Kelam |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Mart 2024 |
Gönderilme Tarihi | 18 Aralık 2023 |
Kabul Tarihi | 17 Mart 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 52 |