EXAMINING THE 8TH GRADE MATHEMATICS CURRICULUM REVISED IN 2018 ACCORDING TO EISNER EDUCATIONAL CRITICISM MODEL

Yıl 2024, , 978 - 1003, 25.07.2024

Aslıhan Ata Özer , Pınar Bal

https://doi.org/10.17755/esosder.1411019

Öz

In this study, it was aimed to evaluate the 8th grade mathematics curriculum, which was last revised in 2018, according to the Eisner Educational Criticism Model in line with the opinions of teachers, students and administrators, who are the main elements of the education and training process. A case study, one of the qualitative research approaches, was used for the research, and data were collected from groups determined by quota sampling. The data collected through interview forms were evaluated by content analysis, and the codes created for the answers were analyzed according to the description, interpretation, evaluation and thematization steps of the model. As a result of the research, teachers generally understood the achievements in the mathematics curriculum, were appropriate for the grade level, had sufficient boundaries and were gradual; While they find the assessment and evaluation sufficient, they have problems such as inadequacy of course hours, not being able to raise the achievements, lack of readiness in students, mathematical bias, problems in some achievement transitions, having to prepare students for the exam, crowded classes and material deficiencies, and they stated that the program change is mostly aimed at gains. Teachers, students and administrators jointly criticized the adequacy of the assessment and evaluation of High School Transition Exam (LGS).
KAYNAKÇA
Açıkel, G. (2010). Ortaöğretim Kurumlarında Yönetici Öğretmen İletişimi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Maltepe Üniversitesi.
Aksu, H. H. (2008). Öğretmenlerin Yeni İlköğretim Matematik Programlarına İlişkin Görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 1-10.
Altun, M. (2004). Matematik öğretimi. Bursa: Alfa yayıncılık.
Aytaçlı, B. (2012). Durum Çalışmasına Ayrıntılı Bir Bakış. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Haziran 2012, 3 (1), 1-9.
Beyendi, S. (2018). 2013-2018 Ortaokul Matematik Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. Birey ve Toplum, 8(15), 174-200.
Eisner, E. W. (1985). The Educational Imagination. New York; London: Macmillan, Publishing Co.
Eviren S. (2017). Eğitim Değerlendirme Modelleri. Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi, 2(3), 57-76. https://doi.org/10.29250/sead.343245
İnan, C. (2006). Matematik Öğretiminde Oluşturmacı Yaklaşım Uygulamasının Örnekleri. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 40-50.
Karacaoğlu, Ö.C. & Acar E. (2009). Yenilenen Programların Uygulanmasında Öğretmenlerin Karşılaştığı Sorunlar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 45-58.
Kastelic, D.R. (2008) Adolescent Girls’ Support for Voice in Education. [Ph.D., University Of Denver]. ProQuest Dissertations and Theses Global.
Keleş, Ö., Haser, Ç. & Koç, Y.(2012). Sınıf Öğretmenlerinin ve İlköğretim Matematik Öğretmenlerinin Yeni İlköğretim Matematik Dersi Programı Hakkındaki Görüşleri. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(3), 715 -736.
Kılıç, S. (2013). Örnekleme Yöntemleri. Journal of Mood Disorders, 3(1), 44-6.
Köse, E. (2011). 2005 İlköğretim Matematik Programının Eğitsel Eleştiri Modeline Göre Değerlendirilmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2),1-11.
National Council of Teachers of Mathematics (NCTM). (2000). Principles and standarts for school mathematics. National Council of Teachers of Mathematics.
Özdemir S. M. (2009). Eğitimde Program Değerlendirme Ve Türkiye’de Eğitim Programlarını Değerlendirme Çalışmalarının İncelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 126-149.
Sağlam, M., & Yüksel, İ. (2007). Program Değerlendirmede Meta-Analiz Ve Meta Değerlendirme Yöntemleri. Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Dergisi, 18, 175-188.
Şen Ö. (2017). Matematik Dersi Ortaokul Öğretim Programlarının Karşılaştırılması: 2009-2013-2017. Curr Res Educ, 3(3), 116-128.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, T. (2006). Yenilenen 5. Sınıf Matematik Programı Hakkında Öğretmen Görüşleri (Sakarya İli Örneği). [Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi]. ProQuest Dissertations and Theses Global.

Anahtar Kelimeler

Curriculum, Eisner Educational Criticism Model, Middle School Math

2018 YILINDA REVİZE EDİLEN 8. SINIF MATEMATİK ÖĞRETİM PROGRAMININ EİSNER EĞİTSEL ELEŞTİRİ MODELİ’NE GÖRE İNCELENMESİ

Öz

Bu çalışmada ile en son 2018 yılında revize edilen 8. sınıf matematik dersi öğretim programının, eğitim ve öğretim sürecinin temel unsurlarından olan öğretmen, öğrenci ve yöneticilerin görüşleri doğrultusunda Eisner Eğitsel Eleştiri Modeli’ne göre değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma için nitel araştırma yaklaşımlarından olan durum çalışması kullanılmış olup, veriler kota örneklem ile daha önceden belirlenen gruplardan toplanmıştır. Araştırmacı tarafından uzman görüşleri doğrultusunda hazırlanan görüşme formları ile toplanan veriler içerik analizi ile değerlendirilmiş, cevaplara ilişkin oluşturulan kodlar, modelin betimleme, yorumlama, değerlendirme ve temalaştırma basamaklarına uygun olarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen verilere göre, öğretmenler genel olarak matematik öğretim programındaki kazanımlar anlaşılır, sınıf seviyesine uygun, sınırları yeterli ve aşamalı; ölçme değerlendirme yeterli bulurken ders saatlerinin yetersizliği, kazanımları yetiştirememek, öğrencilerdeki hazırbulunuş eksikliği, matematik önyargısı, bazı kazanım geçişlerindeki sorunlar, öğrencileri sınava hazırlamak durumunda olmak, kalabalık sınıflar ve materyal yetersizlikleri gibi sorunlar yaşamakta olup, program değişikliğinin çoğunlukla kazanımlara yönelik olduğunu ifade etmişlerdir. Öğretmen, öğrenci ve yöneticiler ortak olarak Liseye Geçiş Sınavı (LGS)’nın ölçme ve değerlendirme yeterliliğini eleştirmişlerdir.
Bu çalışmada ile en son 2018 yılında revize edilen 8. sınıf matematik dersi öğretim programının, eğitim ve öğretim sürecinin temel unsurlarından olan öğretmen, öğrenci ve yöneticilerin görüşleri doğrultusunda Eisner Eğitsel Eleştiri Modeli’ne göre değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma için nitel araştırma yaklaşımlarından olan durum çalışması kullanılmış olup, veriler kota örneklem ile daha önceden belirlenen gruplardan toplanmıştır. Araştırmacı tarafından uzman görüşleri doğrultusunda hazırlanan görüşme formları ile toplanan veriler içerik analizi ile değerlendirilmiş, cevaplara ilişkin oluşturulan kodlar, modelin betimleme, yorumlama, değerlendirme ve temalaştırma basamaklarına uygun olarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen verilere göre, öğretmenler genel olarak matematik öğretim programındaki kazanımlar anlaşılır, sınıf seviyesine uygun, sınırları yeterli ve aşamalı; ölçme değerlendirme yeterli bulurken ders saatlerinin yetersizliği, kazanımları yetiştirememek, öğrencilerdeki hazırbulunuş eksikliği, matematik önyargısı, bazı kazanım geçişlerindeki sorunlar, öğrencileri sınava hazırlamak durumunda olmak, kalabalık sınıflar ve materyal yetersizlikleri gibi sorunlar yaşamakta olup, program değişikliğinin çoğunlukla kazanımlara yönelik olduğunu ifade etmişlerdir. Öğretmen, öğrenci ve yöneticiler ortak olarak Liseye Geçiş Sınavı (LGS)’nın ölçme ve değerlendirme yeterliliğini eleştirmişlerdir.
KAYNAKÇA
Açıkel, G. (2010). Ortaöğretim Kurumlarında Yönetici Öğretmen İletişimi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Maltepe Üniversitesi.
Aksu, H. H. (2008). Öğretmenlerin Yeni İlköğretim Matematik Programlarına İlişkin Görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 1-10.
Altun, M. (2004). Matematik öğretimi. Bursa: Alfa yayıncılık.
Aytaçlı, B. (2012). Durum Çalışmasına Ayrıntılı Bir Bakış. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Haziran 2012, 3 (1), 1-9.
Beyendi, S. (2018). 2013-2018 Ortaokul Matematik Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. Birey ve Toplum, 8(15), 174-200.
Eisner, E. W. (1985). The Educational Imagination. New York; London: Macmillan, Publishing Co.
İnan, C. (2006). Matematik Öğretiminde Oluşturmacı Yaklaşım Uygulamasının Örnekleri. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 40-50.
Karacaoğlu, Ö.C. & Acar E. (2009). Yenilenen Programların Uygulanmasında Öğretmenlerin Karşılaştığı Sorunlar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 45-58.
Kastelic, D.R. (2008) Adolescent Girls’ Support for Voice in Education. [Ph.D., University Of Denver]. ProQuest Dissertations and Theses Global.
Kılıç, S. (2013). Örnekleme Yöntemleri. Journal of Mood Disorders, 3(1), 44-6.
Köse, E. (2011). 2005 İlköğretim Matematik Programının Eğitsel Eleştiri Modeline Göre Değerlendirilmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2),1-11.

Sağlam, M., & Yüksel, İ. (2007). Program Değerlendirmede Meta-Analiz Ve Meta Değerlendirme Yöntemleri. Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Dergisi, 18, 175-188.
Şen Ö. (2017). Matematik Dersi Ortaokul Öğretim Programlarının Karşılaştırılması: 2009-2013-2017. Curr Res Educ, 3(3), 116-128.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, T. (2006). Yenilenen 5. Sınıf Matematik Programı Hakkında Öğretmen Görüşleri (Sakarya İli Örneği). [Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi]. ProQuest Dissertations and Theses Global.

Anahtar Kelimeler

Eisner Eğitsel Eleştiri Modeli, Ortaokul Matematik, Öğretim Programı

Kaynakça

• Abdioğlu, C. ve Çevik M. (2018). Okul Yöneticilerinin Lise Matematik Öğretim Programı’na Yönelik Görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(26), 405-432.
• Açıkel, G. (2010). Ortaöğretim Kurumlarında Yönetici Öğretmen İletişimi, Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Akarsu, M., İler, K., Ayhan, Z., Elmas, R., (2023). Özel Okullarda Görev Yapan Matematik Öğretmenlerinin Öğretim Programlarına Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 1045-1062.
• Akça, S. (2007). İlköğretim 5. Sınıf 2005 Matematik Programının Öğretmen, Yönetici Ve İlköğretim Müfettişleri Görüşleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi (Afyonkarahisar İli Örneği), Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
• Aksu, H. H. (2008). Öğretmenlerin Yeni İlköğretim Matematik Programlarına İlişkin Görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 1-10.
• Akubue, A. E., Agu, N. N., & Ezeugo, N. C. (2024). Evaluatıon Of The Implementatıon Of Mathematıcs Currıculum In Junıor Secondary Schools In Enugu State. Unızık Journal of Educational Management and Policy, 6(1), 18–28.
• Altun, M. (2004). Matematik öğretimi. (2.basım). Bursa: Alfa yayıncılık.
• Austin, D. S. (2004). New literacies: Are Colorado Teacher Education Programs Preparing Pre-Service Teachers to Use Technology in Their Learning Environments?, Doctoral Thesis, University of Denver.
• Aytaçlı, B. (2012). Durum Çalışmasına Ayrıntılı Bir Bakış. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Haziran 2012, 3 (1), 1-9.
• Baş, F. (2017). Matematik Öğretmenlerinin Eğitim Araştırmalarını Takip Etme Durumları ve Araştırmalara Yönelik Tutumları: Türkiye Örneği. Eğitim ve Bilim, 42, (189), 249-267.
• Başkaya, A. (2016). 4+4+4 Eğitim Sistemi İle Yeniden Düzenlenen Ortaokul Matematik Programı Hakkında Öğretmen Görüşleri, Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin.
• Beyendi, S. (2018). 2013-2018 Ortaokul Matematik Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. Birey ve Toplum, 8(15), 174-200.
• Budak M. ve Okur, M. (2012). 2005 ilköğretim matematik dersi 6-8. sınıflar öğretim programına ilişkin öğretmen görüşleri. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science Education, 1(4), 8-22.
• Burns, B.A. ve Hamm, E. H (2011). A Comparison Of Concrete And Virtual Manipulative Use In Third And Fourth Grade Mathematics. School Science and Mathematics, 111(6), 256 261.
• Cameron, T., ve Bennett, T. (2010) Learning Objects İn Practice: The İntegration Of Reusable Learning Objects In Primary Education. British Journal of Educational Technology (41) 6, 897-908.
• Çelik K. ve Büyükalan Filiz S. (2018). Ortaöğretim İngilizce Dersi Öğretim Programı’nın (2014) Eısner Modeline Göre Değerlendirilmesi. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 5(1), 50-67.
• Çetin, E. (2018). 7.Sınıf İngilizce Öğretim Programının Eisner Eğitsel Eleştiri Modeline Göre Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Çınar, O. (2010). Okul müdürlerinin iletişim sürecindeki etkililiği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26, 267-276.
• Çiftçi, Z. B., Akgün, L. ve Deniz, D. (2013). Dokuzuncu Sınıf Matematik Öğretim Programı İle İlgili Uygulamada Karşılaşılan Sorunlara Yönelik Öğretmen Görüşleri Ve Çözüm Önerileri. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 3(1), 1-21.
• Çiftçi, O. ve Tatar, E. (2015). Güncellenen Ortaöğretim Matematik Öğretim Programı Hakkında Öğretmen Görüşleri. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 6(2), 285-298.
• Danişman Ş. ve Karadağ, E. (2015). Öğrenme Alanları ve Kazanımlar Bağlamında 2005 ve 2013 Beşinci Sınıf Matematik Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. Turkısh Journal of Computer and Mathematics Educatıon, 6(3), 380-398.
• Demir, M., ve Çelik, A. (2022). 7. Sınıf Matematik Dersi Öğretim Programının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. KSÜ Eğitim Dergisi, 4(1), 93-110.
• Dikbayır, A. (2018). Tasarlanan, Uygulanan Ve Ölçülen Lise Matematik Programlarındaki Uyumun İncelenmesi. Doktora Tezi. Ege Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Duru, A. ve Korkmaz, H. (2010). Öğretmenlerin Yeni Matematik Programı Hakkındaki Görüşleri ve Program Değişim Sürecinde Karşılaşılan Zorluklar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 67-81.
• Edward, A. C. (2010). Teacher As The İnstrument Of Evaluatıon: A Descrıptıve Case Study Of Connoısseurshıp And Educatıonal Crıtıcısm's Role İn Project-Based Learnıng, Technology Arts Classrooms, Ph.D. University of La Verne.
• Eisner, E. W. (1985). The Educational Imagination. New York; London: Macmillan, Publishing Co. https://lccn.loc.gov/77024104 adresinden 20.11.2022 tarihinde erişilmiştir.
• Eisner, E.W. (1998). The enlightened eye: qualitative ınquiry and the enhancement of educational practice. Prentice Hall: Ohio. https://books.google.com.tr/ adresinden 02.11.2023 tarihinde erişilmiştir.
• Erden, M. (1998). Eğitimde program geliştirme.(1.Basım) Ankara: Anı Yayınları.
• Erden, B. (2020). Türkçe, Matematik Ve Fen Bilimleri Dersi Beceri Temelli Sorularına İlişkin Öğretmen Görüşleri. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 81-103.
• Ersoy, Y. (2003). Teknoloji Destekli Matematik Öğretimi-II: Hesap Makinesinin Matematik Etkinliklerinde Kullanılması. İlköğretim Online, 2(2), 35-60.
• Eski, C. (2017). Ortaokul Matematik Dersi Öğretim Programına İlişkin Öğretmen ve Uzman Görüşlerinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Eviren S. (2017). Eğitim Değerlendirme Modelleri. Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi, 2(3), 57-76.
• Eyiol K. Ö. (2019). Ortaokul Matematik Uygulamaları Öğretim Programının Eisner’ın Eğitsel Eleştiri Modeline Göre Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Gevrek Özden G. (2019). Güncellenen 2. Sınıf İngilizce Öğretim Programının Eisner’ın Eğitsel Eleştiri Modeline Göre Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
• Gliner, J. A., Morgan, G.A. & Leech, N. (2015). Uygulamada araştırma yöntemleri. (1.Basım) Ankara: Nobel Yayınevi.
• Göçer G. (2020). Bilişim Teknolojileri Ve Yazılım Dersi Öğretim Programının Eisner’ın Eğitsel Eleştiri Modeline Göre Değerlendirilmesi, Doktora Tezi, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Gündoğdu, K., Çelik, B., Altın, M. ve Şimşek, E. (2015). Uygulamalı Elektronik Pazarlama Dersi Öğretim Programının Eğitsel Eleştiri Modeline Göre Değerlendirilmesi: Adnan Menderes Üniversitesi Örneği. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(3),63-81.
• Işık E. (2019). Güncellenen 5. Sınıf İngilizce Öğretim Programının (2017) Eğitsel Eleştiri Modeliyle Değerlendirilmesi: Bir Durum Çalışması, Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• İlhan, A. ve Aslaner, R. (2019). 2005’ten 2018’e Ortaokul Matematik Dersi Öğretim Programlarının Değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46, 394-415.
• İnan, C. (2006). Matematik Öğretiminde Oluşturmacı Yaklaşım Uygulamasının Örnekleri. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 40-50.
• İnce M. & Kuuk Yavuz Ö. (2018). 5.Sınıf Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programının Eisner Eğitsel Eleştiri Modeline Göre Değerlendirilmesi. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12(26), 427-446.
• İsmail Amet, E. (2021). Türkiye Ve Yunanistan Ortaokul Matematik Öğretim Programlarının Karşılaştırılması, Yükseklisans Tezi.
• Kandemir, A. ve Tok, Ş. (2017). İlkokul 2. Sınıf İngilizce Öğretim Programının Katılımcı Odaklı Program Değerlendirme Yaklaşımıyla Değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 46 (215) , 27-67.
• Karacaoğlu, Ö.C. ve Acar E. (2009). Yenilenen Programların Uygulanmasında Öğretmenlerin Karşılaştığı Sorunlar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 45-58.
• Karagöz, S. (2021). Güncellenen 6. Sınıf Matematik Dersi Öğretim Programının Öğretmen Görüşleri Doğrultusunda İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Karakoç, G. (2019). 2018 Yılında Yenilenen Ortaokul Matematik Dersi Öğretim Programına Yönelik Öğretmen Görüşleri (Sakarya İli Örneği), Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Kastelic, D.R. (2008) Adolescent Girls’ Support for Voice in Education, Ph.D., University Of Denver.
• Kaysi, F., Bavlı, B. ve Gürol, A. (2017). Educational Connoisseurship And Criticism: Evaluation Of A Cooperation Model Between University And The Sector On Vocational Education. Journal of Education and Practice, 8(6), 2222-1735.
• Keleş, Ö., Haser, Ç. ve Koç, Y.(2012). Sınıf Öğretmenlerinin ve İlköğretim Matematik Öğretmenlerinin Yeni İlköğretim Matematik Dersi Programı Hakkındaki Görüşleri. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(3), 715 -736.
• Keleşoğlu S. ve Yiğit E. (2017). Yenilikçi Tarih Öğretimi Hizmet İçi Eğitim Programının Öğretmen Görüşlerine Dayalı Olarak Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 50(1), 161-187.
• Kılıç, S. (2013). Örnekleme Yöntemleri. Journal of Mood Disorders, 3(1), 44-6.
• Kime, D.B. (2008). Outdoor Adventure Education Instructor Teaching in Postsecondary Education Settings: Educational Connoisseurship and Criticism Case Studies in Canada, New Zealand, And The United States, Ph.D., University Of Denver.
• Korkmaz, H. (2004). Fen ve teknoloji eğitiminde alternatif değerlendirme yaklaşımları. (1.Baskı). Yeryüzü Yayınevi.
• Kozikoğlu İ. ve Senemoğlu, N. (2019). Eğitim Programları ve Öğretim Alanında Yapılan Doktora Tezlerinin İçerik Analizi (2009-2014). Eğitim ve Bilim, 40(182), 29-41.
• Köse, E. (2011). 2005 İlköğretim Matematik Programının Eğitsel Eleştiri Modeline Göre Değerlendirilmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2),1-11.
• Kumral, O. (2010). Eğitsel Eleştiri Modeli İle Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Öğretim Programının Değerlendirilmesi - Bir Durum Çalışması, Doktora Tezi, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Little, D. C. (2010). Parents as Partners in Kindergarten and Second Grade Literacy Instruction: A Qualitative Inquiry into Student-Authored Traveling Books, Doctoral Thesis, Utah State University.
• MEB (2018). Matematik dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara. Meşin, D. (2008). Yenilenen Altıncı Sınıf Matematik Öğretim Programının Uygulanması Sürecinde Öğretmenlerin Karşılaştıkları Sorunlar, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• National Council of Teachers of Mathematics (NCTM). (2000). Principles and standarts for school mathematics. National Council of Teachers of Mathematics. https://www.ams.org/journals/notices/200008/comm-ferrini.pdf adresinden 14.09.2022 tarihinde erişilmiştir.
• Nouri, A. & Farsi, S. (2018). The Current State Of Arts Education İn Iran: A Case Study İn Two Elementary Schools Using Educational Criticisim. The International Journal of Art & Design Education, 37, 125-136.
• Oral Temizkalp, G. (2019). 2017 Yılında Yenilenen Ortaöğretim 9. Sınıf Matematik Öğretim Programının Uygulanmasına Yönelik Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
• Orbeyi, S. (2007). İlköğretim Matematik Dersi Öğretim Programının Öğretmen Görüşlerine Dayalı Olarak Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
• Ölçme Değerlendirme & Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü. (2016). TIMSS 2015 Ulusal Matematik Ve Fen Bilimleri Ön Raporu 4. ve 8. Sınıflar. Araştırma Raporu, Ankara.
• Özbudak, F. (2009). Yönetici-Öğretmen İletişimi İstanbul İli Küçükçekmece İlköğretim Okulları Örneği, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Özdemir S. M. (2009). Eğitimde Program Değerlendirme Ve Türkiye’de Eğitim Programlarını Değerlendirme Çalışmalarının İncelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 126-149.
• Pia, K. F. (2015). Barriers İn Teaching Learning Process Of Mathematics At Secondary Level: A Quest For Quality İmprovement. American Journal of Educational Research, 3(7), 822-831.
• Sağlam, M. ve Yüksel, İ. (2007). Program Değerlendirmede Meta-Analiz Ve Meta Değerlendirme Yöntemleri. Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Dergisi, 18, 175-188.
• Service, B. M. (2014). Will The Benefit Equal The Effort? An İnvestigation İnto The Personal Significance Of The Changes Signalled İn A Mandated Curriculum To New Zealand Secondary School Teachers, Doctoral Thesis, Victoria University of Wellington.
• Sheikalipour, Z., Lotfi, M., Valizadeh, L. And Virani, F. (2016).Critical Appraisal Of Anesthesiology Bsc Program According To Eisner’s Connoisseurship And Criticism Model. Iranian Journal of Medical Education, 16, 537-551.
• Sıcak, A. ve Arsal Z. (2013). 5. Sınıf Fen ve Teknoloji Öğretim Programı Canlılar Dünyasını Gezelim Tanıyalım Ünitesinin Sağlamlığının İncelenmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 85-89.
• Sönmez, V. ve Alacapınar, F. (2011). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. İstanbul: Anı.
• Şen E. Ö. ve Peker Ünal D. (2021). Matematik Dersi Öğretim Programının Eisner Eğitsel Eleştiri Modeline Göre Değerlendirilmesi. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 605-632.
• Şen Ö. (2017). Matematik Dersi Ortaokul Öğretim Programlarının Karşılaştırılması: 2009-2013-2017. Curr Res Educ, 3(3), 116-128.
• Taş, H. (2020). 2018 MEB ortaokul matematik programındaki beş, altı ve yedinci sınıfa ait kazanımların zorluk düzeylerinin öğrenciler açısından değerlendirilmesi. Turkish Journal of Educational Studies, 7(3), 52-64.
• Teater, T.A. (2004) Development of Teacher Efficacy, Ph.D., Illinois State University.
• Torçuk, Ç. F. (2008). 2006-2007 Eğitim-Öğretim Yılı İlköğretim 6. Sınıf Matematik Dersi Öğretim Programının “Ölçme Ve Değerlendirme” Boyutunun Uygulanma Düzeyinin İncelenmesi (Muğla İli Örneği), Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
• Türk, N. (2011). Sekizinci Sınıf Matematik Ders Programına ve Uygulanabilirliğine İlişkin Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Varış, F. (1978). Eğitimde Program Geliştirme “Teori ve Teknikler”. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, Ankara
• Wolf P., Hill A. & Evers F. (2006). Handbook for Curriculum Assessment.
• Yalçın, D. (2017). 2015 ilkokul 1-4 matematik öğretim programının geometri öğrenme alanı kazanımlarının öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (2.Basım) Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, T. (2006). Yenilenen 5. Sınıf Matematik Programı Hakkında Öğretmen Görüşleri (Sakarya İli Örneği), Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Yüksel İ. (2010). Türkiye İçin Program Değerlendirme Standartları Oluşturma Çalışması, Doktora Tezi, Eskişehir Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.