BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRKİYE CUMHURİYETİ EĞİTİM POLİTİKALARI

Yıl 2016, Cilt: 3 Sayı: 1, 24 - 41, 01.12.2016

Öz

Bu çalışmanın hedefi Osmanlı Devleti‟nin son dönemdeki eğitim politikaları ve eğitim ile ilgili öne çıkan fikirlerden; Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti eğitim politikaları ve Şuralar ışığında yapılan sistem değişikliklerini ve eğitim politikalarını incelemektir. Öğretmen sorunları ve eğitimin güncel sorunsalları tespit edilip, bu sorunlara çözüm yolları sunmaktır. Araştırma yöntemi, mevzuat ve literatür taraması üzerinden yapılan betimsel bir çalışmadır. Çalışma sonucunda, Türkiye‟de eğitim politikalarının, bir devlet politikası olmaktan öte, hükümet politikası olarak belirlendiği görülmektedir. Dünyadaki gelişmeler ışığında güncellenemeyen bu politikaların, ülke ihtiyaçlarına da cevap verme noktasında yetersiz kaldığı görülmüştür. Eğitim politikalarına yön vermesi için oluşturulan Milli Eğitim Şuralarında alınan kararların, tavsiye niteliği özelliğinde kalması ve bu kararların uygulanması noktasında yaşanan sıkıntılar, sorunların devam etmesine neden olmuştur. Eğitimin uygulayıcıları olan öğretmenlerin yetiştirilmesi ile ilgili politika ve anlayışlar konusunda da genel eğitim politikasına benzer bir anlayış doğrultusunda geçekleştirildiği yapılan çalışma sonucunda anlaşılmıştır

Kaynakça

  • Adem, Mahmut (1993). Ulusal Eğitim Politikamız ve Finansmanı. Ankara: Ankara Ünv.yay.
  • Akyüz, Yahya (2012) Türk Eğitim Tarihi. Ankara: Pegem yay.
  • Akyüz, Yahya (1999) Türk Eğitim Tarihi. (Başlangıçtan 1999‟a) İstanbul: Alfa Yay.
  • Ata, Bahri (2001). “1924 Türk basını ışığında Amerikalı eğitimci John Dewey‟in Türkiye seyahati” G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi cilt 21,sayı,3 Aysal, Necdet
  • (2005). “Anadolu‟da Aydınlanma Hareketinin Doğuşu: Köy
  • Enstitüleri”.Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü. Atatürk Yolu Dergisi. 35-36: 267-282.
  • Balcı Bucak, Esergül (1993). Türkiye’de Eğitim Politikaları ve Siyasi Parti Ödülleri.Ankara: Adım Yayıncılık
  • Bilir, Pervin (2008). Yeni Beden Eğitimi Öğretim Programı ve Köy Enstitülerinde Beden Eğitimi Derslerinin Yapılandırmacı Öğretim Açısından Değerlendirilmesi.Adana: Çukurova Ünv.yay.
  • Demirel, Özcan(2006). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme, Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem Yayıncılık
  • Demirtaş,Bahattin (2008). “Atatürk Döneminde Eğitim Alanında Yaşanan Gelişmeler”. Akademik bakış,cilt-I-,sayı 2. Ankara.
  • Durakoğlu, Abdullah (2010). Mari Montessori’ye göre Çocuğun Doğası ve Eğitim. Yayınlanmış Doktora Tezi. Ankara: Gazi Ünv. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ortaöğretim Sosyal Alanlar Eğitimi ABD.
  • Ertük, Selahattin, (1972). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Hacettepe Ünv. Yay.
  • Gökçe, Birsen (2007). Türkiye’nin toplumsal yapısı ve Toplumsal kurumlar. Ankara: Savaş Yayınevi.
  • İnal, Kemal ve Kaymak, Murat (2014). Toplum ve Eğitim İlişkisinin Bilimi: Eğitim Sosyolojisi. Eğitim Sosyolojisi. Ed. M.Çağatay Özdemir. Ankara: Pegem Yayınları
  • Kaya, Yahya Kemal (1974). İnsan yetiştirme düzenimiz, Politika Eğitim Kalkınma, Ankara
  • MEB, (1993) T.C Hükümet Programlarında Eğitim (1920-1993). Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • Özen, Yener. Gül,Abdülkadir. Gülaçtı, Fikret (2007). “Demokratik Eğitim Politikası (Eleştirel Bir yaklaşım)”. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt-Sayı: 9-2: 111-130.
  • Sofuoğlu, Adnan,(2012). “Eğitim Alanındaki İnkılaplar”. Hacettepe ünv. Atatürk İlke ve İnkılapları Enstitüsü. http://www.ait.hacettepe.edu.tr/egitim/ait203204/II4.pdf
  • Türk, Ercan(1999). Milli Eğitim Bakanlığı’nda yapısal değişmeler ve Türk eğitim sistemi. Ankara: Nobel yay.

REPUBLIC OF TURKEY EDUCATION POLICY

Yıl 2016, Cilt: 3 Sayı: 1, 24 - 41, 01.12.2016

Öz

The aim of this project/study has been examined the ideas about education and the policies at the last period of the Ottoman State Of the Turkish Republic and the system changes counsil. Another object is to identify teacher problems and the current problematics of education and after solutions to all of them. The research is a descriptive study which is done by methodology, legislation an literatüre. At the end of the study, the education policies in Turkey, are the government policy more than state policy. Those policies wich connot be upgraded aren‟t sufficient to respond to the needs of the country in the light of the developments of the World. The decisions taken in the national education councils remained advisory and can not be applicated caused continuing problems, finally it has been understood that the policies related of the training of teachers are so similar the overall education policies

Kaynakça

  • Adem, Mahmut (1993). Ulusal Eğitim Politikamız ve Finansmanı. Ankara: Ankara Ünv.yay.
  • Akyüz, Yahya (2012) Türk Eğitim Tarihi. Ankara: Pegem yay.
  • Akyüz, Yahya (1999) Türk Eğitim Tarihi. (Başlangıçtan 1999‟a) İstanbul: Alfa Yay.
  • Ata, Bahri (2001). “1924 Türk basını ışığında Amerikalı eğitimci John Dewey‟in Türkiye seyahati” G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi cilt 21,sayı,3 Aysal, Necdet
  • (2005). “Anadolu‟da Aydınlanma Hareketinin Doğuşu: Köy
  • Enstitüleri”.Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü. Atatürk Yolu Dergisi. 35-36: 267-282.
  • Balcı Bucak, Esergül (1993). Türkiye’de Eğitim Politikaları ve Siyasi Parti Ödülleri.Ankara: Adım Yayıncılık
  • Bilir, Pervin (2008). Yeni Beden Eğitimi Öğretim Programı ve Köy Enstitülerinde Beden Eğitimi Derslerinin Yapılandırmacı Öğretim Açısından Değerlendirilmesi.Adana: Çukurova Ünv.yay.
  • Demirel, Özcan(2006). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme, Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem Yayıncılık
  • Demirtaş,Bahattin (2008). “Atatürk Döneminde Eğitim Alanında Yaşanan Gelişmeler”. Akademik bakış,cilt-I-,sayı 2. Ankara.
  • Durakoğlu, Abdullah (2010). Mari Montessori’ye göre Çocuğun Doğası ve Eğitim. Yayınlanmış Doktora Tezi. Ankara: Gazi Ünv. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ortaöğretim Sosyal Alanlar Eğitimi ABD.
  • Ertük, Selahattin, (1972). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Hacettepe Ünv. Yay.
  • Gökçe, Birsen (2007). Türkiye’nin toplumsal yapısı ve Toplumsal kurumlar. Ankara: Savaş Yayınevi.
  • İnal, Kemal ve Kaymak, Murat (2014). Toplum ve Eğitim İlişkisinin Bilimi: Eğitim Sosyolojisi. Eğitim Sosyolojisi. Ed. M.Çağatay Özdemir. Ankara: Pegem Yayınları
  • Kaya, Yahya Kemal (1974). İnsan yetiştirme düzenimiz, Politika Eğitim Kalkınma, Ankara
  • MEB, (1993) T.C Hükümet Programlarında Eğitim (1920-1993). Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • Özen, Yener. Gül,Abdülkadir. Gülaçtı, Fikret (2007). “Demokratik Eğitim Politikası (Eleştirel Bir yaklaşım)”. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt-Sayı: 9-2: 111-130.
  • Sofuoğlu, Adnan,(2012). “Eğitim Alanındaki İnkılaplar”. Hacettepe ünv. Atatürk İlke ve İnkılapları Enstitüsü. http://www.ait.hacettepe.edu.tr/egitim/ait203204/II4.pdf
  • Türk, Ercan(1999). Milli Eğitim Bakanlığı’nda yapısal değişmeler ve Türk eğitim sistemi. Ankara: Nobel yay.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA43BT66RU
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Orhan Yıldız Bu kişi benim

Tuğçe Yıldız Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2016
Gönderilme Tarihi 1 Aralık 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Yıldız, O., & Yıldız, T. (2016). TÜRKİYE CUMHURİYETİ EĞİTİM POLİTİKALARI. Eğitim Ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 3(1), 24-41.