Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Investigation of Science and Art Center Teachers' Awareness of the Use of Digital Technology in Education

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 1, 78 - 94, 28.06.2019

Öz

The aim of this study was to examine the views of the teachers of science and art centers in which gifted students study on these of digital technology in education and to raise awareness in this respect within the scope of the study. The basis of the present study, which was supported in 2018 within the scope of TÜBİTAK Science and Society Innovative Education Practices, is composed of 'Digital Storytelling' instruction, which requires 'Storyboard, GoAnimate, PowToon, Kahoot, Scratch, Adobe Photoshop and Adobe Illustrator' instructions, and which has in recent years stood out as an authentic instructional method in integrating multimedia technologies into education. In the data analysis of the study, which covers 34 teachers from 24 different science and art centers, content analysis method was used from the qualitative research methods. In line with the study, it was seen that the participants mainly raised awareness about technology/digital technology, and generally about science and creative thinking skills.

Kaynakça

  • Avraamidou, L. & Osborne, J. (2009). The role of narrative in communication science. International Journal of Science Education, 31(12), 1683-1707.
  • Aytaçlı, B. (2012). Durum çalışmasına ayrıntılı bir bakış. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1), 1-9.
  • Backer, H. J. (2001). How are teachers using computers in istruction. Annual Meeting of American Educational Research Association, Seattle, WA.
  • Barrett, H. (2006). Researching and evaluating digital storytelling as a deep learning tool. C. Caroline, D. A., Willis, R. Carlsen, I. Gibson, K. McFerrin, J. Price & S. Weber (Ed.), Proceedings of Society for Information Tegnology and Teacher Education International Conference 2006 içinde (s.647-654). Chesapeake, Virigina, AACE.
  • Campell, T. A. (2012), Digital storytelling in an elemantary classroom: Going beyond entertainment. Procedia Social and Behavioral Sciences, 69, 385-393.
  • Denzin, N. K. & Lincoln, Y. S. (Ed.) (1994). Handbook of qualitative research. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Ertmer, P. A. (1999). Adressing first and second order barries to change: Strategies for technology implementation. Educational Tegnology Research and Development, 47(4), 47-61.
  • Karadağ, E. & Ayvaz-Tunç, Ö. (2013). Postmodern oluşturmacılığa dijital öyküleme. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(4), 310-315.
  • Karakoyun, F. & Kuzu, A. (2014). Çevrimiçi ortamda oluşturulan dijital öyküleme etkinliklerine ilişkin öğretmen adaylarının görüşlerinin incelenmesi. 2. Uluslararası Öğretim Teknolojileri ve Öğretmen Eğitimi Sempozyumu’nda sunulan bildiri. Türkiye: Afyonkarahisar.
  • Karaoğlu-Kocaman, A. (2015). Öğretim sürecinde hikâye anlatmanın teknolojiyle değişen doğası: Dijital hikaye anlatımı. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(2), 89-106.
  • Kaya, N. G. (2013). Üstün yetenekli öğrenciler ve bilsemler. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,15(1), 115-122.
  • Milli Eğitim Bakanlığı Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi. (2016). Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
  • Psomos, P. & Kordaki, M. (2015). A novel educational digital storytelling tool focusing on students misconceptions. Procedia Social and Behavioral Sciences, 191, 82-86.
  • Renda, C. & Sprouse, D. (2010). Giving experiential learning a digital makeover: A case study in using digital storytelling and web 2.0 applications to promote greater. Technological competency in K-12 teachers. Proceedings of International Conference on Education 2010, Hawaii.
  • Robin, B. R. (2008). Digital storytelling: a powerful technology tool for the 21st century classroom. Theory into Practice, 47, 220-228.
  • Özpınar, İ. (2017). Matematik öğretmeni adaylarının dijital öyküleme süreci ve dijital öykülerin öğretim ortamlarında kullanımına yönelik görüşleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(3), 1189-1210.
  • Tunç, Ö. A. & Karadağ, E. (2013). Postmodernden oluşturmacılığa dijital öyküleme. Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2(4), 310-315.
  • Turgut, G. & Kışla, T. (2015), Bilgisayar destekli hikâye anlatımı yöntemi: Alanyazın araştırması. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 6(2), 97-121.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6.b.). Ankara: Seçkin.
  • Yin, R. K. (1994). Case study research design and methods (2.b.). London: New Delhi.

Bilim ve Sanat Merkezi Öğretmenlerinin Eğitimde Dijital Teknolojinin Kullanımına Yönelik Farkındalıklarının İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 1, 78 - 94, 28.06.2019

Öz

Çalışmada özel yetenekli öğrencilerin eğitim görmekte oldukları bilim ve sanat merkezi öğretmenlerinin dijital teknolojinin eğitimde kullanımına yönelik görüşlerinin incelenmesi ve çalışma kapsamında bu yönde farkındalık sağlamaları amaçlanmıştır. TÜBİTAK Bilim ve Toplum Yenilikçi Eğitim Uygulamaları kapsamında 2018 yılında desteklenen çalışmanın alt yapısını ‘Storyboard, GoAnimate, PowToon, Kahoot, Scratch, Adobe Photoshop ve Adobe Illustrator’ eğitimleri gerektiren ve son yıllarda çoklu ortam teknolojilerinin eğitime entegrasyonu konusunda özgün bir öğretim yöntemi sunan ‘Dijital Öyküleme’ eğitimi oluşturmaktadır. Çalışma grubunu 24 farklı bilim ve sanat merkezinden toplam 34 öğretmenin oluşturduğu çalışmanın veri analizinde nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi yöntemi kullanılmış ve çalışma doğrultusunda katılımcıların temelde teknolojiye/dijital teknolojiye, genelde ise bilime ve bilimsel/yaratıcı düşünme becerilerine yönelik farkındalık sağladıkları görülmüştür.

Kaynakça

  • Avraamidou, L. & Osborne, J. (2009). The role of narrative in communication science. International Journal of Science Education, 31(12), 1683-1707.
  • Aytaçlı, B. (2012). Durum çalışmasına ayrıntılı bir bakış. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1), 1-9.
  • Backer, H. J. (2001). How are teachers using computers in istruction. Annual Meeting of American Educational Research Association, Seattle, WA.
  • Barrett, H. (2006). Researching and evaluating digital storytelling as a deep learning tool. C. Caroline, D. A., Willis, R. Carlsen, I. Gibson, K. McFerrin, J. Price & S. Weber (Ed.), Proceedings of Society for Information Tegnology and Teacher Education International Conference 2006 içinde (s.647-654). Chesapeake, Virigina, AACE.
  • Campell, T. A. (2012), Digital storytelling in an elemantary classroom: Going beyond entertainment. Procedia Social and Behavioral Sciences, 69, 385-393.
  • Denzin, N. K. & Lincoln, Y. S. (Ed.) (1994). Handbook of qualitative research. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Ertmer, P. A. (1999). Adressing first and second order barries to change: Strategies for technology implementation. Educational Tegnology Research and Development, 47(4), 47-61.
  • Karadağ, E. & Ayvaz-Tunç, Ö. (2013). Postmodern oluşturmacılığa dijital öyküleme. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(4), 310-315.
  • Karakoyun, F. & Kuzu, A. (2014). Çevrimiçi ortamda oluşturulan dijital öyküleme etkinliklerine ilişkin öğretmen adaylarının görüşlerinin incelenmesi. 2. Uluslararası Öğretim Teknolojileri ve Öğretmen Eğitimi Sempozyumu’nda sunulan bildiri. Türkiye: Afyonkarahisar.
  • Karaoğlu-Kocaman, A. (2015). Öğretim sürecinde hikâye anlatmanın teknolojiyle değişen doğası: Dijital hikaye anlatımı. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(2), 89-106.
  • Kaya, N. G. (2013). Üstün yetenekli öğrenciler ve bilsemler. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,15(1), 115-122.
  • Milli Eğitim Bakanlığı Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi. (2016). Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
  • Psomos, P. & Kordaki, M. (2015). A novel educational digital storytelling tool focusing on students misconceptions. Procedia Social and Behavioral Sciences, 191, 82-86.
  • Renda, C. & Sprouse, D. (2010). Giving experiential learning a digital makeover: A case study in using digital storytelling and web 2.0 applications to promote greater. Technological competency in K-12 teachers. Proceedings of International Conference on Education 2010, Hawaii.
  • Robin, B. R. (2008). Digital storytelling: a powerful technology tool for the 21st century classroom. Theory into Practice, 47, 220-228.
  • Özpınar, İ. (2017). Matematik öğretmeni adaylarının dijital öyküleme süreci ve dijital öykülerin öğretim ortamlarında kullanımına yönelik görüşleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(3), 1189-1210.
  • Tunç, Ö. A. & Karadağ, E. (2013). Postmodernden oluşturmacılığa dijital öyküleme. Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2(4), 310-315.
  • Turgut, G. & Kışla, T. (2015), Bilgisayar destekli hikâye anlatımı yöntemi: Alanyazın araştırması. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 6(2), 97-121.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6.b.). Ankara: Seçkin.
  • Yin, R. K. (1994). Case study research design and methods (2.b.). London: New Delhi.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Fatma Nur Çoban

Sinan Gülşen

Gökhan Bayhan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 28 Haziran 2019
Gönderilme Tarihi 21 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Çoban, F. N., Gülşen, S., & Bayhan, G. (2019). Bilim ve Sanat Merkezi Öğretmenlerinin Eğitimde Dijital Teknolojinin Kullanımına Yönelik Farkındalıklarının İncelenmesi. Eğitim Ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(1), 78-94.