UYARLANABİLİR ÖĞRENME ORTAMLARINDA FELDER VE SILVERMAN ÖĞRENME STİLLERİNE GÖRE GELİŞTİRİLMİŞ İÇERİKLERİN ÖĞRENCİ BAŞARISI ÜZERİNDEKİ ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2019, , 189 - 205, 31.01.2019

Yıldız Özaydın Aydoğdu , Şeyhmus Aydoğdu , Mehmet Akif Ocak

https://doi.org/10.17943/etku.446077

Öz

Uyarlanabilir öğrenme ortamlarında öğrenci özelliklerine
göre içerik sunumunun gerçekleştirilmesi bu ortamlarda öğrenme etkililiğini
belirleyen önemli kriterlerden biridir. Bu çalışmanın amacı, uyarlanabilir
öğrenme ortamlarında öğrenme stillerine göre hazırlanmış web tabanlı
içeriklerin öğrencilerin başarısı üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Çalışma
kapsamında web tabanlı öğrenme içerikleri hazırlanırken Felder ve Silverman
tarafından geliştirilen öğrenme stillerinin görsel/sözel boyutu dikkate
alınmıştır. Bu çerçevede; görsel, sözel ve görsel-sözel olmak üzere üç farklı
şekilde hazırlanan içerikler Moodle öğrenme yönetim sistemi kullanılarak web
tabanlı bir uygulama üzerinden öğrencilere sunulmuştur. Uygulama süreci
Microsoft PowerPoint 2016 ders içeriği kapsamında 4 hafta boyunca
yürütülmüştür. Araştırmanın katılımcıları, 2017/2018 eğitim öğretim yılı güz
döneminde bir üniversitenin, Eğitim Fakültesinde öğrenim gören ve Bilgisayara
Giriş dersini alan 70 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma sonucunda, hazırlanan
içeriklerin görsel ve görsel-sözel öğrenme stiline sahip öğrenciler üzerinde
olumlu yönde etkisi olduğu ortaya çıkmıştır. Araştırmadan elde edilen
sonuçların öğrenme stillerine göre uyarlama yapacak sonraki araştırmalara ışık
tutacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

uyarlanabilir öğrenme ortamları, uyarlanabilir eğitsel hiper ortam, öğrenme stilleri, öğrenci başarısı

Kaynakça

• Akbulut, Y., & Cardak, C. S. (2012). Adaptive educational hypermedia accommodating learning styles: A content analysis of publications from 2000 to 2011. Computers & Education, 58(2), 835-842.
• Ali, N. A. A., Eassa, F., & Hamed, E. (2018). Adaptive e-learning system based on personalized learning style. Journal of Fundamental and Applied Sciences, 10(4S), 246-251.
• Alzain, A., Clark, S., Ireson, G., & Jwaid, A. (2018). Learning personalization based on learning style instruments. Advances in Science, Technology and Engineering Systems Journal (ASTESJ), 3(3), 108-115.
• Aşkar, P., Akkoyunlu, B. (1993). Kolb Öğrenme Stili Envanteri. Eğitim ve Bilim, 87, 37 - 47.
• Brusilovsky, P. (1996). Methods and Techniques of Adaptive Hypermedia. User Modeling and User-Adapted Interaction, 6(2-3), 87-129.
• Brusilovsky, P. (2001). “Adaptive hypermedia. Methods and Techniques of Adaptive Hypermedia”, International Journal of User Modeling and User-Adapted Interaction, 11 (1/2), 87-110.
• Brusilovsky, P., & Maybury, M. T. (2002). From adaptive hypermedia to the adaptive web. Communications of the ACM, 45(5), 30-33.
• Brusilovsky, P., & Miller, P. (2001). Course Delivery Systems for the Virtual University. In T. Tschang, & T. Della Senta (Eds.) Access to Knowledge: New Information Technologies and the Emergence of the Virtual University,(pp.67-206).
• Brusilovsky, P., Peylo, C. (2003). Adaptive and intelligent web-based educational systems. International Journal of Artificial Intelligence in Education, 13(2-4), 159-172.
• Çakır, R., & Akbaş, O. (2013). Lise öğrencilerinin öğrenme stillerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(25).
• Dunn, R., & Dunn, K. (1974). Learning style as a criterion for placement in alternative programs. Phi Delta Kappan, 56(4), 275–278.
• Dziuban, C., Moskal, P., Cassisi, J., Fawcett, A. (2016). Adaptive learning in psychology: wayfinding in the digital age. Online Learning, 20(3).
• Felder, R. M., & Silverman, L. K. (1988). Learning and teaching styles in engineering education. Engineering education, 78(7), 674-681.
• Felder, R. M., &Soloman, B. A. (1999). Index of learning styles. Raleigh, NC: North Carolina State University. Available online.
• Fleming, N. D. (2006). V.A.R.K Visual, Aural/Auditory, Read/Write, Kinesthetic. New Zealand: Bonwell Green Mountain Falls.
• García, P., Amandi, A., Schiaffino, S., & Campo, M. (2007). Evaluating Bayesian networks’ precision for detecting students’ learning styles. Computers & Education, 49(3), 794-808.
• Given, Barbara K. (1996). Learning Styles; A Synthesized Model. Journal of Accelerated Learning and Teaching, 21, 11- 44
• Güyer, T., Çebi, A. (2015). Türkiye’deki Uyarlanabilir Eğitsel Hiper Ortam Çalışmalarına Yönelik İçerik Analizi. Eğitim ve Bilim, 40(178).
• Hamza, L., & Tlili, G. Y. (2018). The Optimization by Using the Learning Styles in the Adaptive Hypermedia Applications. International Journal of Web-Based Learning and Teaching Technologies (IJWLTT), 13(2), 16-31.
• Honey, P., & Mumford, A. (1982). The manual of learning styles. Maidenhead: Peter Honey.
• Howlin, C., Lynch, D. (2014). A framework for the delivery of personalized adaptive content. Web and Open Access to Learning (ICWOAL), 2014 International Conference on (pp. 1-5). IEEE.
• Jeong, H. (2016). UX based adaptive e-learning hypermedia system (U-AEHS): an integrative user model approach. Multimedia Tools And Applications, (21), 13193. doi:10.1007/s11042-016-3292-7
• Keefe, J. W. (1979). Learning style: An overview. Student Learning Styles: Diagnosing and Prescribing Programs, 1–17.
• Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
• Özaydın Aydoğdu, Y. (2017). Bilgisayara Giriş. G. Becit İşçitürk içinde, Microsoft PowerPoint 2016 (s. 99-133). Ankara: Pegem Akademi.
• Özen, Y. (2011). Sosyal bilgiler eğitimi öğretmenliği öğrencilerinin öğrenme stilleri ve bunların çeşitli değişkenlerle ilişkisi (Erzincan Üniversitesi Örneği). Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, 24.
• Papanikolaou, K. A., Grigoriadou, M., Magoulas, G. D., & Kornilakis, H. (2002). Towards new forms of knowledge communication: the adaptive dimension of a web-based learning environment. Computers & Education, 39(4), 333-360.
• Papanikolaou, K. A., Grigoriadou, M., Kornilakis, H., & Magoulas, G. D. (2003). Personalizing the Interaction in a Web-based Educational Hypermedia System: the case of INSPIRE. User modeling and user-adapted interaction, 13(3), 213-267.
• Samancı, N. K., & Keskin, M. Ö. (2007). Felder Ve Soloman Öğrenme Stili İndeksi: Türkçeye Uyarlanması Ve Geçerlik-Güvenirlik Çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2).
• Sapancı, A. (2014). Öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ile akademik başarıları arasındaki ilişki. Asya Öğretim Dergisi, 2(2), 60-68.
• Suliman, W. A. (2010). The relationship between learning styles, emotional social intelligence, and academic success of undergraduate nursing students. Journal of Nursing Research, 18(2), 136-143.
• Şimşek, N. (2002). BİG 16 Öğrenme Biçemleri Envanteri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 1, 34-47, Ankara.
• Talhi, S., Djoudi, M. (2011). Developing Adaptive Elearning: An Authoring Tool Design. International Journal of Computer Science Issues(IJCSI), 8(5).
• Terrell, S. R., & Dringus, L. (2000). An investigation of the effect of learning style on student success in an online learning environment. Journal of Educational Technology Systems, 28(3), 231-238.
• Truong, H. M. (2016). Integrating learning styles and adaptive e-learning system: Current developments, problems and opportunities. Computers in Human Behavior, 55, 1185-1193.
• Yang, G., Kinshuk, K., Graf, S. (2010). A practical student model for a locationaware and context-sensitive personalized adaptive learning system. In Proceedings of the IEEE technology for education conference (pp. 130–133). Bombay, India.